eşime konan tanı ve eşimin bunu benden saklaması

Bazen bazı ilaçları verebilmek için doktorların daha ağır tanı koyması gerekiyor. Ben de depresyon tedavisi aldım hala da alıyorum. Ama iştah açıcı ilaç verebilmek için doktorum bir defasında "psikotik belirtili ağır depresyon" tanısı koymuştu. Depresyon tedavisinin en önemli gerekliliği stres ve üzüntüden uzak kalmak. Ayrıca tedaviyi en az 6 ay aksatmadan devam ettirmek. Ancak 6 aydan sonra kalıcı düzelme başlıyor
 
Bazen bazı ilaçları verebilmek için doktorların daha ağır tanı koyması gerekiyor. Ben de depresyon tedavisi aldım hala da alıyorum. Ama iştah açıcı ilaç verebilmek için doktorum bir defasında "psikotik belirtili ağır depresyon" tanısı koymuştu. Depresyon tedavisinin en önemli gerekliliği stres ve üzüntüden uzak kalmak. Ayrıca tedaviyi en az 6 ay aksatmadan devam ettirmek. Ancak 6 aydan sonra kalıcı düzelme başlıyor
Teşekkür ederim
 
Eşinize destek olun. Boşanmaya şu aşamada düşünmeyin. Eşinizin kötü biri olmadığını söylüyorsunuz. Depresyon bor karakter eksikliği değil, hastalık. Ruhun hastalığı ve insanı bazen normal bir hastalıktan daha fazla yıkabiliyor, emin olun.

Çaresi de tek başına doktor değil, ilac+ terapi ama en önemlisi sizin desteğiniz. Bu onun için elzem.

Aşmaya çalışır ama asma tek başına. Gece yatar, tamaM işleri yoluna koydum, yarın iyi bir güne basliyacagim. Kendime ve evliliğimë bunu yapmiyacagim diye karar alır ama sabah kalkar, yine aynı hüzün ve olumsuzluk içinde. Kolunu kipirdatamiyor. Karar alamıyor, sizi ve kendini mutsuz ediyor. Kendine kızar, bir şeylere üzülür. Günler heba olur gider.

Yaşadım.Terapisiz atlattım. Aylarca, tamaM düzeldi artık diyorum, 15-20 gün tam gaz devam ediyorum. Sonra yine bir şey oluyor, bazen bir sebep var,bazen kendiliğinden geliyor ve yine aynı dipsiz denizin içindeyim. Saatlerce hareketsiz, en küçük işler çok zor, bir sürü isim yetişmiyor bu yüzden. Hayata devam eden arkadaşlar devamli sitem ediyor sen nerdesin diye. Ama iş bitmiyor. İş bitmesE de oğlum ve eşimi ihmal ediyordum yine de.

Eşimin desteğiyle atlattım biraz, biraz da eşimden ve cocugumdan başka kimsemin olmadigini kabullenerek, zaman içinde sindirerek ve güçlü olmam gerektiğini kendime telkin ede ede.

Beni de sürükleyen ailemin tavırları oldu. Beni çok yalnız bırakıp, sonra yıllarca tek basima esimle dişimle tirnagimla kazidigim emeklerimi, yufka yüreğimi kullanarak heba etmeleri. O sırada toydum ve akıl verenim, yapma diyenim yoktu. Baska carem de yoktu.Çok önemli hayatımin adımlarını atacağım zamanlarda, bir tek yardım etmeseler ama beni kullanmasalar yetecekti halbuki. Kullanma ve işine geldiğinde dilini tatlı etme var ama şefkat ve sevgiden eser yok. Bunlar hikaye gibi gelebilir ama hayat ve gerçekten yaşıyorsun.

Şu anda çok daha güçlüyum elhamdulillah. Daha fazlası oluyor ama ben aştigim için bu konuları dokunmuyor.

Şu anda Eşinizin yanında olduğunuzu hissetmeye ihtiyacı var. Her şekilde, bazen cinsellik, bazen kapris çekme, bazen sert bir dille uyarı kendine getirme. Ama sizin onu bırakmayacağınizi ve hep yanında olduğunuzu bilmesi gerek.

Ben bu konularda çok okuma yapıyorum ama tabi ki bu konuda diploması olan arkadaşlar Cok daha fazla yardimci olabilir. Belki eksik ve yanlışlarım vardır.

Kendi tecrübemi aktarmak istedim belki yardımı olur diye ama siz de muhakka doktora danışarak hareket edin. Siz de yipranirsiniz. Benimi çaresizliktendi. Çocuğa bakarım, got terapi gör, ben sana yardım ederim diyen biti olsaydı, aylarıM buna gitmezdi muhtemelen.
 
Eşinize destek olun. Boşanmaya şu aşamada düşünmeyin. Eşinizin kötü biri olmadığını söylüyorsunuz. Depresyon bor karakter eksikliği değil, hastalık. Ruhun hastalığı ve insanı bazen normal bir hastalıktan daha fazla yıkabiliyor, emin olun.

Çaresi de tek başına doktor değil, ilac+ terapi ama en önemlisi sizin desteğiniz. Bu onun için elzem.

Aşmaya çalışır ama asma tek başına. Gece yatar, tamaM işleri yoluna koydum, yarın iyi bir güne basliyacagim. Kendime ve evliliğimë bunu yapmiyacagim diye karar alır ama sabah kalkar, yine aynı hüzün ve olumsuzluk içinde. Kolunu kipirdatamiyor. Karar alamıyor, sizi ve kendini mutsuz ediyor. Kendine kızar, bir şeylere üzülür. Günler heba olur gider.

Yaşadım.Terapisiz atlattım. Aylarca, tamaM düzeldi artık diyorum, 15-20 gün tam gaz devam ediyorum. Sonra yine bir şey oluyor, bazen bir sebep var,bazen kendiliğinden geliyor ve yine aynı dipsiz denizin içindeyim. Saatlerce hareketsiz, en küçük işler çok zor, bir sürü isim yetişmiyor bu yüzden. Hayata devam eden arkadaşlar devamli sitem ediyor sen nerdesin diye. Ama iş bitmiyor. İş bitmesE de oğlum ve eşimi ihmal ediyordum yine de.

Eşimin desteğiyle atlattım biraz, biraz da eşimden ve cocugumdan başka kimsemin olmadigini kabullenerek, zaman içinde sindirerek ve güçlü olmam gerektiğini kendime telkin ede ede.

Beni de sürükleyen ailemin tavırları oldu. Beni çok yalnız bırakıp, sonra yıllarca tek basima esimle dişimle tirnagimla kazidigim emeklerimi, yufka yüreğimi kullanarak heba etmeleri. O sırada toydum ve akıl verenim, yapma diyenim yoktu. Baska carem de yoktu.Çok önemli hayatımin adımlarını atacağım zamanlarda, bir tek yardım etmeseler ama beni kullanmasalar yetecekti halbuki. Kullanma ve işine geldiğinde dilini tatlı etme var ama şefkat ve sevgiden eser yok. Bunlar hikaye gibi gelebilir ama hayat ve gerçekten yaşıyorsun.

Şu anda çok daha güçlüyum elhamdulillah. Daha fazlası oluyor ama ben aştigim için bu konuları dokunmuyor.

Şu anda Eşinizin yanında olduğunuzu hissetmeye ihtiyacı var. Her şekilde, bazen cinsellik, bazen kapris çekme, bazen sert bir dille uyarı kendine getirme. Ama sizin onu bırakmayacağınizi ve hep yanında olduğunuzu bilmesi gerek.

Ben bu konularda çok okuma yapıyorum ama tabi ki bu konuda diploması olan arkadaşlar Cok daha fazla yardimci olabilir. Belki eksik ve yanlışlarım vardır.

Kendi tecrübemi aktarmak istedim belki yardımı olur diye ama siz de muhakka doktora danışarak hareket edin. Siz de yipranirsiniz. Benimi çaresizliktendi. Çocuğa bakarım, got terapi gör, ben sana yardım ederim diyen biti olsaydı, aylarıM buna gitmezdi muhtemelen.
tesekkür ederim
 
İnsan nasıl yardım etsin ki aklı eski nisanlısın da mı neden aldattı vs düşünmekten alıkoyamaz kendini ben size üzüldüm aslında sizinle mutsuz bir eş allah yardımcınız olsun. benim eşim de sevgilisi askerde iken ayrilmis ben neler çekmiştim falan demişti hiç unutamıyorum sizi anliyorum yani
 
İnsan nasıl yardım etsin ki aklı eski nisanlısın da mı neden aldattı vs düşünmekten alıkoyamaz kendini ben size üzüldüm aslında sizinle mutsuz bir eş allah yardımcınız olsun. benim eşim de sevgilisi askerde iken ayrilmis ben neler çekmiştim falan demişti hiç unutamıyorum sizi anliyorum yani
tesekkür ederim gercekten mutsuz mu benimle sizce
 
tesekkür ederim gercekten mutsuz mu benimle sizce
Hayir o kendi sorunlarını abartıyor kendinizi üzmeyin biz eşinizi tanimiyoruz sizin anlattiklarinizla bu kaniya vardik sizinle neden 2 yil ayri yatti sizin de çocuğunuz var az silkelensin de kendine gelsin saçma salak haraketler
 
Majör depresyon atlatmş biri olarak şunu söylemeliyim ki en iyi destekçi eştir.
Maalesef o dönem eşim yanmda bulunamadı vr 6 aylık tedavim 9 aya uzadı. Hamdolsun geçti gitti. Umarm eşinde atlatr
 
Her hangi 1 maddeye bagimliligi var mi?esrar alkol kokain vb
Esin bulundugu ortam ve çevreden keyif alamiyor buyuk ihtimal
Buna evliligi bile dahil olabilir.
Depresif halleri enejisinin düşüklugu yeme bozuklugu eskiden zevkle yaptiklarindan zevk alamama bir seylerden bikmislikta olabilir.
Sen bir es olarak elbette yardimci olup yaninda olmak istiyorsundur.fakat acaba esin senin yardimini istiyor mu?
Muhtemelen istemiyor.size konulan taniyi soylememesi bunu destekler.
Ters bir tepki dogurabilir yogun yardim etme durumunuz
Acikca konusmalisiniz.sana bu durumun icinden cikabilmen icin yardim etmek isterim sende istersen gibi.
Allah yardimcisi olsun
 
eşim zor zamanlar geçirmiş bir adam
4 yıldır destek alması için çaba sarfettim ama kabul etmesi çok zor oldu
şimdilerde destek alıyor ve konulan tanıyı benden gizliyor ama ben bir şekilde konulan tanıyı ögrendim
ona çok zor zamanlar yasattım tıpkı ailesi gibi
eşim nişanlıyken ve askerdeyken nişanlısı başka birine kaçmış
bu yetmemiş sevdiği kızdan annesi ayır mış
bu da yetmedi ailesi düğünümüzü yapmadılar ve eşimle 2 yıl görüşmediler ve en son ilk bebegimizi kaybettik eşimin yıkımı da bu oldu galiba
evliliğimizin 4 yılında beni aldattıgını (sadece telefonda görüşmüşler) itiraf etti ve çok pişmandı evi terkettim tam 2 ay ayrı kaldık ama ailemden yeterli destek gelmediği için ve hamile olmam dolasıyla geri döndüm
eşim buz gibiydi 2 yıl ayrı yattık
ama son 1 yıldır hersey yolundaydı ben öyle sanmışım
eşim işini bırakmak istiyor ve ani kilo kayıpları olmaya başladı aşırı mutsuz
bazen evlenmemiz hataydı diyorum
ama onsuzda bir hayat düşünemiyorum en zor zamanlarımızda bile bırakmadı terketmedi
eşimin iyileşmesini istiyorum ona nasıl yardımcı olabilirim
majör depresif bozuklugu varmış bana sadece depresyon önemli değilmiş dedi
psikolgu ile görüşün. evde nasıl bir tavır almanız -söylemlerinizin ne olacagı- davrranışlarınızın ne olcagını vb.. ne gerektigini ögrenin.
 
Geçmiş olsun ancak depresyon mu majör depresyon mu gibi bir ayrıma takılmanıza hiç gerek yok. Majör depresyonu depresyonun bir tık üstü ve daha dirençli yoğun bir depresyon gibi düşünün.

Günlük yaşam rutinlerine bile ilginin kaybolması gibi durumlar yaşatır ve kişiyi isteksiz hareketsiz bırakır. İlaçlarını düzenli bir şekilde kullansın mutlaka, süreç yavaş ilerleyebilir ama mutlaka etkisini gösterecektir ilaçlar.

Bence şuan destek olun ve biraz toparlandıktan sonra evliliğiniz üzerine konuşun. Ama şu durumda herhangi bir karar almak için doğru zaman değil bence. Sabırlı olun destek olun.
 
eşim zor zamanlar geçirmiş bir adam
4 yıldır destek alması için çaba sarfettim ama kabul etmesi çok zor oldu
şimdilerde destek alıyor ve konulan tanıyı benden gizliyor ama ben bir şekilde konulan tanıyı ögrendim
ona çok zor zamanlar yasattım tıpkı ailesi gibi
eşim nişanlıyken ve askerdeyken nişanlısı başka birine kaçmış
bu yetmemiş sevdiği kızdan annesi ayır mış
bu da yetmedi ailesi düğünümüzü yapmadılar ve eşimle 2 yıl görüşmediler ve en son ilk bebegimizi kaybettik eşimin yıkımı da bu oldu galiba
evliliğimizin 4 yılında beni aldattıgını (sadece telefonda görüşmüşler) itiraf etti ve çok pişmandı evi terkettim tam 2 ay ayrı kaldık ama ailemden yeterli destek gelmediği için ve hamile olmam dolasıyla geri döndüm
eşim buz gibiydi 2 yıl ayrı yattık
ama son 1 yıldır hersey yolundaydı ben öyle sanmışım
eşim işini bırakmak istiyor ve ani kilo kayıpları olmaya başladı aşırı mutsuz
bazen evlenmemiz hataydı diyorum
ama onsuzda bir hayat düşünemiyorum en zor zamanlarımızda bile bırakmadı terketmedi
eşimin iyileşmesini istiyorum ona nasıl yardımcı olabilirim
majör depresif bozuklugu varmış bana sadece depresyon önemli değilmiş dedi
Major depresif bozukluk zaten depresyon demek. Psikiyatri literatüründeki adı bu.
 
Teşekkür ederim majör depresyon oldugundan emin degilim sadece tahmin ediyorum
Geçmiş olsun ancak depresyon mu majör depresyon mu gibi bir ayrıma takılmanıza hiç gerek yok. Majör depresyonu depresyonun bir tık üstü ve daha dirençli yoğun bir depresyon gibi düşünün.

Günlük yaşam rutinlerine bile ilginin kaybolması gibi durumlar yaşatır ve kişiyi isteksiz hareketsiz bırakır. İlaçlarını düzenli bir şekilde kullansın mutlaka, süreç yavaş ilerleyebilir ama mutlaka etkisini gösterecektir ilaçlar.

Bence şuan destek olun ve biraz toparlandıktan sonra evliliğiniz üzerine konuşun. Ama şu durumda herhangi bir karar almak için doğru zaman değil bence. Sabırlı olun destek olun.
 
Majör depresif bozukluk, eşinizin de söylediği gibi depresyondur zaten.
Mani olanı düşük seviyede, majör olanı yüksek seviyededir. Ama sonuçta depresyondur.
Depresyonu kronikse aynı hayatı yaşamak çok zor olur, çocuğa bu hayatı yaşatmak ta zor olur.
Ya uzunca süre buna katlanacaksınız, yada önünüze bakacaksınız.
 
Eşinizin tanısı konusunda, mesleğimden dolayı daha açıklayıcı yaklaşarak içinizin rahat etmesini sağlayabilirim sanırım. Majör depresyon tedavisi olan ve anlattığınız süreçleri yaşayan her insanda olabilecek ve ilaç +psiko terapi ile yenilebilecek bir sorundur. Gidip doktoruyla konuşsanız da size "majör depresyon " demeyecek, çok önemli değil bir depresyon durumu ama çözülür diyecektir. Zira psikiyatrinin kaotik bölümleri arasında majör depresyon en önemsiz ve çözümü kolay görülenidir. Buna çok takılmayın ancak asıl evlilik, yuva ortamında mutlu musunuz, bunu irdeleyin ve mümkünse bir çift terapisine gidip sorunuzun çözümünü ya da çözülmüyorsa da yol ayrımına yönelimin yolunu açın. Çünkü mutsuz yuva ortamında istediği kadar tedavi edilsin, eşinizde sorun tekrar hortlayacaktır ve zamanla sizde de benzer durumlar oluşacaktır.
Merhabalar. Yorumunuzu gördüm de çok sevindim uzman biri olduğunuz için . Benimde bir sorunum var anksiyete bozukluğu ve sosyal fobi. Sizce geçer mi yıllardır böyleyim ilaç tedavisi görüyorum. Nişanlıyım ve yakında düğünüm var nişanlımın gözlerinin içine bakarak bile konuşamıyorum çok utanıyorum önceden böyle değildim ona karşı da şimdi fobim tuttu iyice. Çok korkuyorum aynı evin içinde onu mutlu edemem göz göze oturup bir çay içemeyız diye. Çok mutsuzum bu düşünceler den. Onu çok seviyorum ama çok korkuyorum. Çözümü varmı yıllardır böyleyim geçer mi
 
Back