Eşim ve kv ile yaşadığım eski sorunların beni bogmasi

mutlusey .!.:

Merhaba arkadaşlar
Benim gibi olanlariniz var mı bilmiyorum, ben eskiden yaşadığım sorunları çok kafama takıyorum
İlk evlendigimde sadece eşim değil kayınvalidmle de evlenmistim adeta. Sinemaya bile ikimiz gidemezdik eşim illa onu da çağırdı o da sağolsun hiç hayır demez giyinip gelirdi. Yeni evli çiftler gibi gezip tozmak isterdim , eşim pek gezmeyi sevmez çıktığımızda da söylenirdi benim evim daha güzel burda niye para verip kahve içiyorum bilmemne. Kahvaltıya gideriz annem de gelseydi. Hamile kalınca düzeldi annesinin garip davranışları ona da battı çocuğumu kiskaniyodu resmen eşimin hamileyken üstüme düşmesine gıcık oluodu hamilelik hastalık değil ne var da sanki gibi şeyler söylerdi benim üç ay midem bulandı onun da her gün bı hastalığı çıktı , mide bulantım geçti o da iyileşti. Çocuk oldu bu sefer ona annelik yapmaya kalktı beni taşıyıcı anne olarak gördü, tabi benim huyum baya değişmişti artık ilk evlendigimdeki sessiz herşeyi içine atan kız yerine artık benim alanıma saygı duymadığında hir çıkaran kavga çıkmasından çekinmeyen biri oldum, eşimle.aramiza mesafe girdi çünkü annesinin böyle olmasından onu suçluyordum. Çocuk bir şekilde büyüdü biz annesinden yavaş yavaş koptuk kendimiz çekirdek aile olarak dışarı çıkmaya alıştık , annesi bana karismamaya başladı baya sindi açıkçası , bunda benim bir gün ortalığı ayağa kaldırıp ailemi de katmam da etkili oldu , eskiden kendisini bize lütuf olarak gören kadın gitti , yalnız kalmamak için bize muhtaç olduğunun farkında olan yaşlı bir kadın geldi. İki senedir aramız iyi bana iyi davranıyor zaten en ufak bir gereksiz karışmasında ben çok tepki gösteriyorum onun dışında bende iyi davranıyorum. İkinci çocuğum oldu onun bakimina kendi isteği ile yardımcı oldu, ilk çocuğum kadar dediğim dediklik yapmadı şöyle yapalım vs diye sadece fikir verdi ki benim ihtiyacım olan oydu dominantlik taslamasi değil. Eşimle de aram iyi ama içim sogumuyo o zamanlardaki yaşadıklarım bana yaptıkları resmen psikolojik şiddet , sürekli dibimde olup ona muhtaç misim gibi davranması. İlk zamanlarda gelip temizliği fln yapar ortalığı çekip çevirdi sonra eşime şikayet ederdi çok dağınık vs diye ben çalışıyorum bu arada. Ben hicbi zaman istemedim evime gelip hizmetci gibi davranmasını çamaşırlarımı yıkanmasını ama böyle söyleyince bile eşim sen annemi ailen olarak goremiyosun vs diye psikolojik baskı yaptı. Hem iş yapiyo yerlerde sürünüyor hemde şikayet ediyo esimi dolduruşa getiriyo neyse ondan da vazgeçti artık evime gelmez o kadar, ben kendi işlerimi hallediyorum
Ama bu normal olan haklarımı kazanmak için çok yıprandım şimdiki aklım olsa böyle gerzekce bir evliliği devam ettirmezdim. O zaman çok çekingen ve salaktim diyelim şimdi eşim bile diyo sen beni eskisi kadar sevmiyosun :) sebebi de eskiden hep susardim şimdi kabul etmiyorum dediğimi yaptırıyorum. Ve en ufak biseyde gideceğimi biliyor.
Bazen geceleri uyuyamıyorum sinirimden bu kobulari açmak istiyorum ama açsam saatlerce tartışma olacak ve ben sinir oldugumla kalicam çünkü ona da laf yetistiremezsin acaip laf cambazı birisi. Yeri geldi mi annesini de gömer beni pohpohlar bu da onun taktiği artık anlıyorum sırf bana sus payı vermek için
Halbuki ben kimse için kötü bişey söylemek istemiyorum sadece hayatıma karisilmasin ve insan yerine konayim.
Eskisi gibi gezmek tozmak da istemiyorum birlikte. İlk evlendigimde çevrem yoktu yeni bı şehirde çok yalnızdım şimdi arkadaşlar edindim onlarla program yapıyorum - yapıyordum yani coronadan dolayı 5 aydır evdeyim. Esimle gezme hevesim bitti gezsemde çocuğun oynayacağı yerlere gidiyoruz oğlum için eğleniyorum çoğu zaman. Eşim de sevgiye muhtaç bir insan annesinden sevgi görememiş sadece kafasına herşey kakilmis yıllarca.
Benim gibi içi soğuyan ve başka bir insana dönüşen var mı
Bazen psikologa gitsem diyorum faydası olur mu ki

Genişletmek için tıkla...

askitotomsu .!.:

Cevaba bak, süper. Yanıtı buldum ama bir şey de ben sorayim: Tepki koymaya ragmen karşı taraf hala benzer eylemlere devam ediyorsa ne önerirsiniz?

Genişletmek için tıkla...

Nopreblen .!.:

Diğer konudan geldim konu açtım deyince bakayım dedim beni anlatmışsın resmen.. Eskiden eşimle yanlız kalmak isterdim her yere maaile giderdik.. Elini tutmak isterdim tutamadım sarılmak isterdim müsait olmazdık. Şimdi de hiç içimden gelmiyor o Bi odada ben Bi oda eskiden ne aptalmışım diye kendime kızıyorum gerektiği yerlerde gereken cevabı tepkiyi koyamadım diye sindiremiyorum sindirilmiş olmayı. İlk başlarsak heves sonra kalmıyor ve sağolsun düşüncesiz eş aileleri bunu anlamıyor. İlk tatilimize kv kp gitmiştik ayağımı denize dahi sokmadım sinirden..

Genişletmek için tıkla...

Sonsuz umut .!.:

Seni Anlıyorum sırf onun oğlu diye tiksinir insan bazen benim eşim annesinin 6 ayda yüzünü görmesine beni savunmasına rağmen boşanmayı düşündüm belki hamile olup kızım doğmasaydı boşanırdım bende kv görümce hepsi var
Hayatım çok farklı olabilirdi bazen diyorum düşündükçe içinden çıkamıyorum
Ama eşim iyi bir insan bizi seviyor şuan kv ile de konuşmuyorum hiç baskısı yok o yüzden olanları düşünüp sadece kendimi sinirlendirip yıpratöajtam vaz geçtim
Sizde bir çok şeyi aşmışsınız bence geçmişe takılmaktan zavgeçin

Genişletmek için tıkla...

mutlusey .!.:

Aynı sizin gibi olduk o bir odada ben bir odada. Demek ki böyle şeyleri yaşayanlar az kişi değiliz. Eskiden eşimle bişey yapmak için can atardım şimdi bir yere gitse bir süre dönmezse ozlemem bile ki bana hep iyi davranmıştır ne para ne cinsellik ne ev işi ve diğer konularda asla baskısı vs olmadı ama bu aile konusu beni bitirdi psikolojik olarak. Siz yazınca hatirladim 15 günlük evliyken üçümüz beraber denize gitmiştik artık mecbur kalmıştım eşim annemi sevmiyosun fln diye kavga çıkarınca. Gittik kayınvalidm bizi oxel havuza soktu tanıdık vardı, döndük eşim bana dedi ki bak ne güzel oldu dimi hep beraber gittik ... Hep böyle şeyleri istememi istedi hep baskı yaptı. 30 yaşında evlendim kayınvalidm olmadan dışarı çıksam akşam sorun oluyodu evde ya böyle rezil bir durum neymiş ben başka şehirde yabancılık cekermisim bana yardımcı oluyomus

Genişletmek için tıkla...

mutlusey .!.:

Evet düşünüyorum gerçekten hayatım çok farklı olabilirdi , böyle bir evlilik yapmaktansa evlenmemek bile daha hayırlıydi bence
Asamiyorum çünkü eşim bazen kafama kakiyo, cvp vermiyorum sorun çıkmasın diye. hala hayatımızın bir kısmı birlikte oluyo yakın olduğu için . İkinci çocuğuma ilk hamile kaldığımda ücretsiz izin kullanmazsin annem bakar demişti kabul etmeyince bir sürü laf söyledi ben beceremiyomusim bilmemne sonuç ben tabiki iznimi sonuna kadar kullancam ama onun salak zihniyetine sinir oluyorum bunu bana nasıl diyebilirdi ki

Genişletmek için tıkla...

Nopreblen .!.:

Bizimkinin bahanesi de annesi çok çekmiş gün yüzü görmemiş ama kadın 81 ilin rahat 30 unu gezmiş ben sadece 3-4 şehir gördüm nasıl çekmekse artık hiç inanmıyorum kayınpeder kahvaltı hazırlar uyandırır falan ben öyle rahatlık görmedim ama bizimkine göre sıkılıyordur evde yalnız ailece gitmek daha iyi VS. Tek biz değiliz biliyorum ama çok üzülüyorum bu durumlara Türk milletinde ki aile baskısını anlayamıyorum. Bi salın gençleri demi yani. Şimdi de dediğin gibi eve gelmiş gelmemiş umrumda olmuyor eskiden gelmesini beklerdim zaman geçmez bütün hevesim kaçtı şimdi de o çıkalım dışarı diyor iki çocuk var napcaz diyorum ben çıkmıyorum anlamıyor hala aslında mutluluğumu o bitirdi aile düşkünlüğüyle...

Genişletmek için tıkla...

mutlusey .!.:

Zaten çocuklarımız olduktan sonra o mutluluğu onlarla yaşıyoruz sende öylesin galiba o yüzden eski beklentilerimiz de kalmiyo bana dokunmasın naparsa yapsın kafasına geldik :)
Bir de şunu anlamıyorum eskiden çok çekmiş bilmemne , çektiyse biz mi çektirdik neden bize ceza kesiyorlar ki. Bnm eşimin annesi de tek başına büyütmüş zorluklar yaşamış ama burnundan fitil fitil getirmiş sürekli ne kadar fedakâr olduğunu kafasına kakar . Halbuki annenin görevi o. Babası yoksa da bakacak varsa da bakacak o çocuk dünyaya gelirken ona sormadın ki seçim şansı yoktu madem dogurdun bakacaksın sokağa mi atacaktin anlamıyorum

Genişletmek için tıkla...

mutlusey .!.:

Merhaba arkadaşlar
Benim gibi olanlariniz var mı bilmiyorum, ben eskiden yaşadığım sorunları çok kafama takıyorum
İlk evlendigimde sadece eşim değil kayınvalidmle de evlenmistim adeta. Sinemaya bile ikimiz gidemezdik eşim illa onu da çağırdı o da sağolsun hiç hayır demez giyinip gelirdi. Yeni evli çiftler gibi gezip tozmak isterdim , eşim pek gezmeyi sevmez çıktığımızda da söylenirdi benim evim daha güzel burda niye para verip kahve içiyorum bilmemne. Kahvaltıya gideriz annem de gelseydi. Hamile kalınca düzeldi annesinin garip davranışları ona da battı çocuğumu kiskaniyodu resmen eşimin hamileyken üstüme düşmesine gıcık oluodu hamilelik hastalık değil ne var da sanki gibi şeyler söylerdi benim üç ay midem bulandı onun da her gün bı hastalığı çıktı , mide bulantım geçti o da iyileşti. Çocuk oldu bu sefer ona annelik yapmaya kalktı beni taşıyıcı anne olarak gördü, tabi benim huyum baya değişmişti artık ilk evlendigimdeki sessiz herşeyi içine atan kız yerine artık benim alanıma saygı duymadığında hir çıkaran kavga çıkmasından çekinmeyen biri oldum, eşimle.aramiza mesafe girdi çünkü annesinin böyle olmasından onu suçluyordum. Çocuk bir şekilde büyüdü biz annesinden yavaş yavaş koptuk kendimiz çekirdek aile olarak dışarı çıkmaya alıştık , annesi bana karismamaya başladı baya sindi açıkçası , bunda benim bir gün ortalığı ayağa kaldırıp ailemi de katmam da etkili oldu , eskiden kendisini bize lütuf olarak gören kadın gitti , yalnız kalmamak için bize muhtaç olduğunun farkında olan yaşlı bir kadın geldi. İki senedir aramız iyi bana iyi davranıyor zaten en ufak bir gereksiz karışmasında ben çok tepki gösteriyorum onun dışında bende iyi davranıyorum. İkinci çocuğum oldu onun bakimina kendi isteği ile yardımcı oldu, ilk çocuğum kadar dediğim dediklik yapmadı şöyle yapalım vs diye sadece fikir verdi ki benim ihtiyacım olan oydu dominantlik taslamasi değil. Eşimle de aram iyi ama içim sogumuyo o zamanlardaki yaşadıklarım bana yaptıkları resmen psikolojik şiddet , sürekli dibimde olup ona muhtaç misim gibi davranması. İlk zamanlarda gelip temizliği fln yapar ortalığı çekip çevirdi sonra eşime şikayet ederdi çok dağınık vs diye ben çalışıyorum bu arada. Ben hicbi zaman istemedim evime gelip hizmetci gibi davranmasını çamaşırlarımı yıkanmasını ama böyle söyleyince bile eşim sen annemi ailen olarak goremiyosun vs diye psikolojik baskı yaptı. Hem iş yapiyo yerlerde sürünüyor hemde şikayet ediyo esimi dolduruşa getiriyo neyse ondan da vazgeçti artık evime gelmez o kadar, ben kendi işlerimi hallediyorum
Ama bu normal olan haklarımı kazanmak için çok yıprandım şimdiki aklım olsa böyle gerzekce bir evliliği devam ettirmezdim. O zaman çok çekingen ve salaktim diyelim şimdi eşim bile diyo sen beni eskisi kadar sevmiyosun :) sebebi de eskiden hep susardim şimdi kabul etmiyorum dediğimi yaptırıyorum. Ve en ufak biseyde gideceğimi biliyor.
Bazen geceleri uyuyamıyorum sinirimden bu kobulari açmak istiyorum ama açsam saatlerce tartışma olacak ve ben sinir oldugumla kalicam çünkü ona da laf yetistiremezsin acaip laf cambazı birisi. Yeri geldi mi annesini de gömer beni pohpohlar bu da onun taktiği artık anlıyorum sırf bana sus payı vermek için
Halbuki ben kimse için kötü bişey söylemek istemiyorum sadece hayatıma karisilmasin ve insan yerine konayim.
Eskisi gibi gezmek tozmak da istemiyorum birlikte. İlk evlendigimde çevrem yoktu yeni bı şehirde çok yalnızdım şimdi arkadaşlar edindim onlarla program yapıyorum - yapıyordum yani coronadan dolayı 5 aydır evdeyim. Esimle gezme hevesim bitti gezsemde çocuğun oynayacağı yerlere gidiyoruz oğlum için eğleniyorum çoğu zaman. Eşim de sevgiye muhtaç bir insan annesinden sevgi görememiş sadece kafasına herşey kakilmis yıllarca.
Benim gibi içi soğuyan ve başka bir insana dönüşen var mı
Bazen psikologa gitsem diyorum faydası olur mu ki

Genişletmek için tıkla...

mutlusey .!.:

Aslında çok mutlu ve pozitif bı insanim. Ama geceleri bebek uyandığında aklıma eski şeyler geliyor ve sinirimden uyuyamıyorum. Bir de eşim benim annem melek tadinda konuşup bazen laf sokuyor sinir oluyorum ben kötü gelinim de ikisini de sindirmisim gibi. İlk evlendigimdeki eşim yok sen beni kandırdın fln diyo . Çünkü eskisi kadar sevgi dolu davranamiyorum ona da , bana hicbi zaman kötü ve baskıcı tavrı olmadı. Tek baskısı annesiydi

Genişletmek için tıkla...

mutlusey .!.:

Aynı sizin gibi olduk o bir odada ben bir odada. Demek ki böyle şeyleri yaşayanlar az kişi değiliz. Eskiden eşimle bişey yapmak için can atardım şimdi bir yere gitse bir süre dönmezse ozlemem bile ki bana hep iyi davranmıştır ne para ne cinsellik ne ev işi ve diğer konularda asla baskısı vs olmadı ama bu aile konusu beni bitirdi psikolojik olarak. Siz yazınca hatirladim 15 günlük evliyken üçümüz beraber denize gitmiştik artık mecbur kalmıştım eşim annemi sevmiyosun fln diye kavga çıkarınca. Gittik kayınvalidm bizi oxel havuza soktu tanıdık vardı, döndük eşim bana dedi ki bak ne güzel oldu dimi hep beraber gittik ... Hep böyle şeyleri istememi istedi hep baskı yaptı. 30 yaşında evlendim kayınvalidm olmadan dışarı çıksam akşam sorun oluyodu evde ya böyle rezil bir durum neymiş ben başka şehirde yabancılık cekermisim bana yardımcı oluyomus

Genişletmek için tıkla...

mutlusey .!.:

Merhaba arkadaşlar
Benim gibi olanlariniz var mı bilmiyorum, ben eskiden yaşadığım sorunları çok kafama takıyorum
İlk evlendigimde sadece eşim değil kayınvalidmle de evlenmistim adeta. Sinemaya bile ikimiz gidemezdik eşim illa onu da çağırdı o da sağolsun hiç hayır demez giyinip gelirdi. Yeni evli çiftler gibi gezip tozmak isterdim , eşim pek gezmeyi sevmez çıktığımızda da söylenirdi benim evim daha güzel burda niye para verip kahve içiyorum bilmemne. Kahvaltıya gideriz annem de gelseydi. Hamile kalınca düzeldi annesinin garip davranışları ona da battı çocuğumu kiskaniyodu resmen eşimin hamileyken üstüme düşmesine gıcık oluodu hamilelik hastalık değil ne var da sanki gibi şeyler söylerdi benim üç ay midem bulandı onun da her gün bı hastalığı çıktı , mide bulantım geçti o da iyileşti. Çocuk oldu bu sefer ona annelik yapmaya kalktı beni taşıyıcı anne olarak gördü, tabi benim huyum baya değişmişti artık ilk evlendigimdeki sessiz herşeyi içine atan kız yerine artık benim alanıma saygı duymadığında hir çıkaran kavga çıkmasından çekinmeyen biri oldum, eşimle.aramiza mesafe girdi çünkü annesinin böyle olmasından onu suçluyordum. Çocuk bir şekilde büyüdü biz annesinden yavaş yavaş koptuk kendimiz çekirdek aile olarak dışarı çıkmaya alıştık , annesi bana karismamaya başladı baya sindi açıkçası , bunda benim bir gün ortalığı ayağa kaldırıp ailemi de katmam da etkili oldu , eskiden kendisini bize lütuf olarak gören kadın gitti , yalnız kalmamak için bize muhtaç olduğunun farkında olan yaşlı bir kadın geldi. İki senedir aramız iyi bana iyi davranıyor zaten en ufak bir gereksiz karışmasında ben çok tepki gösteriyorum onun dışında bende iyi davranıyorum. İkinci çocuğum oldu onun bakimina kendi isteği ile yardımcı oldu, ilk çocuğum kadar dediğim dediklik yapmadı şöyle yapalım vs diye sadece fikir verdi ki benim ihtiyacım olan oydu dominantlik taslamasi değil. Eşimle de aram iyi ama içim sogumuyo o zamanlardaki yaşadıklarım bana yaptıkları resmen psikolojik şiddet , sürekli dibimde olup ona muhtaç misim gibi davranması. İlk zamanlarda gelip temizliği fln yapar ortalığı çekip çevirdi sonra eşime şikayet ederdi çok dağınık vs diye ben çalışıyorum bu arada. Ben hicbi zaman istemedim evime gelip hizmetci gibi davranmasını çamaşırlarımı yıkanmasını ama böyle söyleyince bile eşim sen annemi ailen olarak goremiyosun vs diye psikolojik baskı yaptı. Hem iş yapiyo yerlerde sürünüyor hemde şikayet ediyo esimi dolduruşa getiriyo neyse ondan da vazgeçti artık evime gelmez o kadar, ben kendi işlerimi hallediyorum
Ama bu normal olan haklarımı kazanmak için çok yıprandım şimdiki aklım olsa böyle gerzekce bir evliliği devam ettirmezdim. O zaman çok çekingen ve salaktim diyelim şimdi eşim bile diyo sen beni eskisi kadar sevmiyosun :) sebebi de eskiden hep susardim şimdi kabul etmiyorum dediğimi yaptırıyorum. Ve en ufak biseyde gideceğimi biliyor.
Bazen geceleri uyuyamıyorum sinirimden bu kobulari açmak istiyorum ama açsam saatlerce tartışma olacak ve ben sinir oldugumla kalicam çünkü ona da laf yetistiremezsin acaip laf cambazı birisi. Yeri geldi mi annesini de gömer beni pohpohlar bu da onun taktiği artık anlıyorum sırf bana sus payı vermek için
Halbuki ben kimse için kötü bişey söylemek istemiyorum sadece hayatıma karisilmasin ve insan yerine konayim.
Eskisi gibi gezmek tozmak da istemiyorum birlikte. İlk evlendigimde çevrem yoktu yeni bı şehirde çok yalnızdım şimdi arkadaşlar edindim onlarla program yapıyorum - yapıyordum yani coronadan dolayı 5 aydır evdeyim. Esimle gezme hevesim bitti gezsemde çocuğun oynayacağı yerlere gidiyoruz oğlum için eğleniyorum çoğu zaman. Eşim de sevgiye muhtaç bir insan annesinden sevgi görememiş sadece kafasına herşey kakilmis yıllarca.
Benim gibi içi soğuyan ve başka bir insana dönüşen var mı
Bazen psikologa gitsem diyorum faydası olur mu ki

Genişletmek için tıkla...

illedeben .!.:

Okuduklarımdan anladığım kadarıyla eşiniz annesine kıyamadığından sizin evliliğinize kıymış. Şimdi de ne kadar sorunlar bitti gibi görünse de içinize attığınız için tam olarak iyi hissedemiyorsunuz. Kesinlikle psikolojik destek alın derim. Birde aslında yine sinir strese sahibi olmanızın sebebi kv nizin hayatınızdan tamamen çıkmamış olması. Mecbur kalmadıkça görüşmeyin mesafeli olun, hatta kalabildiğiniz kadar kaçın. Tabiki burda kv nizle tamamen görüşmemek mümkün olmadığından en azından minimum seviyede bir ilişki kurun. Ne kadar şimdi düzelmiş olsa da onu her gördüğünüzde size yaşattıkları aklınıza geldiği için sürekli geçmişe gidiyorsunuz. Eşinizin annesini yok gibi görün hayatınızda ve hiç bir paylaşımınız olmasın . Düğün , cenaze, bayram gibi günlerde görüşün yeterli. Çünkü size iyi gelmiyor bu belli zorlamanın anlamı yok. Eşinizle de konuşun, psikoloğum böyle dedi artık kendimi üzmeyeceğim de gerekirse. Zaten belki de psikolojik destek alsanız o da mesafe koy arana kv ile diyecektir.

Konudaki asıl sorun eşiniz aslında ama boşanmayı düşünmediğiniz icin onu hayatınızdan çıkarmanız mümkün değil. Onunla da eskisi kadar olmasa da aranızdaki eş bağını daha yakın bir hale getirmeniz gerekiyor. Bunun kesin bir çözümünü bilmiyorum ancak en azından konuşup annesinin değil onun tutumu yüzünden bu hale geldiğinizi, ikimizin eş bağı kopsun istemiyorum artık sende dikkat et beni zorlama bak gittikçe başka birine dönüşüyorum artık ikimizde normal bir çift olalım diyebilirsin. Bunu da gerçekten yap, yani geçmişine sünger çekip eşinle birlikte vakit geçir paylaşımınızı arttır. Annesini katmadan plan yaptıkça çekirdek aile olduğunuzu hissettikçe belki biraz daha iyi hissedersin. Esinle de konustuktan sonra fazla üstüne gitme ki ters tepmesin. Bunu yapamıyorsan da destek al belki sana uygulayabileceğin daha rahat bir yol sunar psikoloğun.

Genişletmek için tıkla...

mutlusey .!.:

Çocuğuma o baktı. Aslında 1 yaşındayken büyük bir kavga çıktı ben o sinirle bakıcı tuttum eşim bişey diyemedi ama geldi bakıcıya da çok karıştı neyse bı sure sonra birbirlerine alıştılar ama 2 yaşındayken bakıcım ailesel nedenlerle ayrıldı ona da çok kızdım yarı yolda bıraktı beni diye ama yapacak bişey yok. Eşim de küskün şekilde benim dediğim olmuyo kafana göre yapıyosun fln diye konuştu bende tmm dedim madem 1 yıl kaldı kreşe babannesi baksın yeni bakıcı aramakla uğraşmayalim. Sevgi olarak güzel seviyor ama yemek disiplin konusu asla beni dinlemedi ve hala sürekli görmek zorundayim. İkinci çocuğuma.kesin bakıcı tutucam kimseyi dinlemicem. Çok güzel tavsiyelerde bulunmuşsunuz teşekkür ederim dikkate alicam

Genişletmek için tıkla...

safi.naz .!.:

Bu içinizden geçenleri daha önce eşinize hiç söylediniz mi?
Söylediniz ama o öfke geçmiyorsa veya artık söylenecek bir durum yok ama siz hala öfkeyi içinizde taşıyorsanız, yazı terapisi yapın.
O düşünceler ve duygular geldiğinde yazın.
Bu yazdıklarınızı ister çöpe atın, isterseniz yakın ama her ikisinde de bu eylemleri gerçekleştirirken hissettikleriniz ve düşündüklerinizin, öfkeniz, kızgınlığınz, kırgınlığınza sebep olan herneyse o duygular, onları dile getirin ve sizden uzaklaşıp gittiğini söyleyin. Ve bunu oldukça tekrarlayın.

Genişletmek için tıkla...

safi.naz .!.:

Bu içinizden geçenleri daha önce eşinize hiç söylediniz mi?
Söylediniz ama o öfke geçmiyorsa veya artık söylenecek bir durum yok ama siz hala öfkeyi içinizde taşıyorsanız, yazı terapisi yapın.
O düşünceler ve duygular geldiğinde yazın.
Bu yazdıklarınızı ister çöpe atın, isterseniz yakın ama her ikisinde de bu eylemleri gerçekleştirirken hissettikleriniz ve düşündüklerinizin, öfkeniz, kızgınlığınz, kırgınlığınza sebep olan herneyse o duygular, onları dile getirin ve sizden uzaklaşıp gittiğini söyleyin. Ve bunu oldukça tekrarlayın.

Genişletmek için tıkla...