Eşim ile 8 yıllık evliyim.2014 yılında bir ayrılık süreci yaşadık...boşanma aşamasına geldik.5 ay telefonda bile görüşmedik.birbirimizin yüzünü unuttuk.tabi bir de 1,5 yaşında bir kızım var.annemlerde kaldım.ikimizde aşırı inatçı ve gururlu karakterler olduğumuz icin,hep adımları birbirimizden bekledik.esim baskın çıktı tabi..devreye büyükler girdi.aileler görüştü.ortalik biraz sakinleşti.tam 5 ay sonra,gece 3gibi eşimi aradım.sesini özlemiştim.esimle sanki hiçbir şey olmamış gibi konuşmaya başladık.cocugu sordu hemen. Sabaha kadar konuştuk.ertesi gün eşim hiç uyumadan tam 4 saat araba kullanarak bizi aldı. 5 aylık sürede tam 12 kg verdim.esim ise benden daha beterdi.kilo vermiş o da.yuzu cokmus resmen.iste ne olduysa bu ayrılık sürecinden sonra oldu.esim kıskanç biri değildi.ama bu olaydan sonra,eşim bana olan güvenini tamamen yitirmiş,opmekten bile çekiniyordu.her davranisimdan bir mana ve anlam çıkartıyor.bunu kendi içerisinde yaşıyor.kendi içerisinde resmen savaşıyor,ama dışarıya hiçbir tepki vermeden,sadece uzaklaşarak yaşıyor.ickisi yok.bana bırakın tokadı,bağırmaz bile...ama inanın bunları yapsa daha iyi.cunku yüzüme bile bakmaz.eve geç gelir.kendi işini kendisi görür.ben Yokmusum gibi davranır.cok hisli,aşırı duygusal,aşırı hassas bir hale dönüştü...bakın çok afedersiniz,bu özel bir an tabi ama durumunun izahinin en güzel örneği de bu,o yüzden vericem bu örneği,ilişki sirasinda gözlerim gayri ihtiyari kapanıyor,"gözlerini neden kapatıyorsun?başkasını mı düşünüyorsun?"diyor...sakallarını şöyle kestir,saçlarını şu şekil yapsana,şu renk kot al sana yakışır diye öneri yapiyorum, "beni kafandaki erkeğe mi benzetmeye çalışıyorsun?"diyerek saçlarını 3 numaraya vuruyor.sakalini kesiyor.soyledigim rengin zıttı, absurd bir renk kot alıyor."beni seviyorsan her halimle seversin"diyor."elbette oyle"diyorum.ama o kafamda başka birinin hayalini kurduğumu düşünerek benden uzaklaşıyor.asiri guvensiz,aşırı şüpheci biri oldu ayrılık sürecinden sonra...onu kendime nasıl guvendirebilirim tekrar?onun bu hali beni çok üzüyor.benim ona üzüldüğümü fark ettiginde,"bana acıma"diyerek tekrar uzaklaşıyor.beni aşırı seviyor.bunu hisettiriyor. destek önerdim,psikoloji bilimine inanmadığını söylüyor.tedavilerin,onleyici degil,geçici olduğunu söylüyor.ya cok kültürlü biri.gunde 2 kitap okur.felsefe,tarih,bilim,siyaset makaleleri okur...çevresi tarafından,sevilen,sayılan gıpta edilen biri kültürel birikimi ile..onun bu yönüne bende hayranım ama güven problemi yüzünden normal bir ilişki yaşayamaz hale geldik...
