- 12 Şubat 2024
- 44
- 24
- 3
- 32
- Konu Sahibi FridaninGunlugu7
- #1
Merhaba geçenlerde aynı konuyu açmıştım maalesef yine aynı mesele. Kısa bir özet geçeceğim. Eşimin kardeşi Ankara’da özel bir üniversite okuyor. Yurtta kalamıyor ev tutuldu ev dizildi. Kv ve kp emekli ama kira gelirleri var. Artık yetişemiyorlarmış. Eşime demişler ki iş arıyoruz çalışcaz. Eşim de yedirememiş kendine olacak ki, babasına iş yeri açacakmış. Ve yine her şey konuşulmuş benim sonradan haberim oldu. Özür dilerim ilk seninle konuşmadım yine dedi. Artık ağzından mı kaçırdı bilmiyorum. ‘Sermaye yatırmıcam ben ortak olcam muhasebe işlerinde yardımcı olcam’ dedi. Şimdi gelelim benim düşüncelerime;
Kardeşi lüks yaşamayı seviyor yurtdışında seyahat planları yapıyor. Herkes istediği gibi yaşayabilir ama günün sonunda benim yaşamamı da kısıtlıyorsa orda herkes keyfinden ödün verecek kimse kusura bakmasın. Biz eşimle beraber çalışıyoruz ve esnafız. Son 4 aydır işlerimiz kötü gidiyor. Ne olacağimiz belli değil ve cok stresli bir işimiz var. Beraber konuşurken hep başka iş planları yapıyoruz başka bir sektöre geçiş yapalım hedefli bir iş olmasın karnımız doysun stresimiz olmasın. Bu durumda bu fikirlerimizin hepsi çöp oluyor. Kırıldığım nokta şu; ben hep eşimi ailemden önceye koydum. Benim babamla annemin yaşları daha büyük ve emekli olmalarına rağmen ikisi de hala çalışıyor. Kardeşlerim çalışıyor ama kredi kartları borçları var annem ve babam destek oluyor onlara. Benim birazcık birikmişim var (belki ev alırsak eşime destek olurum diye.) bende kardeşlerime aileme destek olabilirim ama kimse benden bir şey talep etmiyor çünkü eşimle artık ayrı bir aile olduğumuzun herkes farkında. Eşimden de aynı hassiyeti beklerdim. Yine tüm düşüncelerimi söyledim ona. Hayatındaki rolleri karıştırdığını annesine babasına ebeveyn olmaya çalıştığını ve bunun yanlış olduğunu söyledim.Artık aman kim kırılıyomuş kötü gelin gibi mi gözükcem umrumda değil. Ben adaletsizlik yapmam birşey veriyorsam birşey alırım diyor da çok fazla da öyle olacağına dair inancım kalmadı ve soğudum.
Ben eşim için çok fedakarlık yaptım daha anlatılacak çok şey var içten içe gel o iş yerini sana açalım demesini isterdim açıkçası çünkü psikolojik olarak zor bir süreçten geçiyorum. İş yükünü kaldıramıyorum bazen. Bilmem bazıları bencillik olarak görebilir ama ortada haksızlıkların olduğunu düşünüyorum çünkü ben kendi mesleğimi bırakıp eşime zor zamanlarda destek olmayı seçtim ve onun da iş yükünü hafiflettim. Sizlerden yorum bekliyorum okuduğunuz icin teşekkür ederim.
Kardeşi lüks yaşamayı seviyor yurtdışında seyahat planları yapıyor. Herkes istediği gibi yaşayabilir ama günün sonunda benim yaşamamı da kısıtlıyorsa orda herkes keyfinden ödün verecek kimse kusura bakmasın. Biz eşimle beraber çalışıyoruz ve esnafız. Son 4 aydır işlerimiz kötü gidiyor. Ne olacağimiz belli değil ve cok stresli bir işimiz var. Beraber konuşurken hep başka iş planları yapıyoruz başka bir sektöre geçiş yapalım hedefli bir iş olmasın karnımız doysun stresimiz olmasın. Bu durumda bu fikirlerimizin hepsi çöp oluyor. Kırıldığım nokta şu; ben hep eşimi ailemden önceye koydum. Benim babamla annemin yaşları daha büyük ve emekli olmalarına rağmen ikisi de hala çalışıyor. Kardeşlerim çalışıyor ama kredi kartları borçları var annem ve babam destek oluyor onlara. Benim birazcık birikmişim var (belki ev alırsak eşime destek olurum diye.) bende kardeşlerime aileme destek olabilirim ama kimse benden bir şey talep etmiyor çünkü eşimle artık ayrı bir aile olduğumuzun herkes farkında. Eşimden de aynı hassiyeti beklerdim. Yine tüm düşüncelerimi söyledim ona. Hayatındaki rolleri karıştırdığını annesine babasına ebeveyn olmaya çalıştığını ve bunun yanlış olduğunu söyledim.Artık aman kim kırılıyomuş kötü gelin gibi mi gözükcem umrumda değil. Ben adaletsizlik yapmam birşey veriyorsam birşey alırım diyor da çok fazla da öyle olacağına dair inancım kalmadı ve soğudum.
Ben eşim için çok fedakarlık yaptım daha anlatılacak çok şey var içten içe gel o iş yerini sana açalım demesini isterdim açıkçası çünkü psikolojik olarak zor bir süreçten geçiyorum. İş yükünü kaldıramıyorum bazen. Bilmem bazıları bencillik olarak görebilir ama ortada haksızlıkların olduğunu düşünüyorum çünkü ben kendi mesleğimi bırakıp eşime zor zamanlarda destek olmayı seçtim ve onun da iş yükünü hafiflettim. Sizlerden yorum bekliyorum okuduğunuz icin teşekkür ederim.
