- 22 Aralık 2014
- 281
- 108
- 103
Benim dertleşecek derdimi anlatacak ne annem ne babam nede bir kardeşim var beşki dinler bana yol gösterirsiniz. Ben 18 yaşımda severek evlendim başka bir şehire gittim asker yolunu bekledim. Eşimi çok sevdim onun için herşeye kaylandım ama o hiç bir zaman kıymetimi bilmedi hep bana kavgada hakaret etti telefonlarımı kırdı giyimimden tutun çarşıya tek gitmeme bile izin vermezdi. Askerden geldi beni aldattı hep gözü dışardaydı sonradan bıraktı beni kaybetmekten korktuğu için. Ama hiç para biriktirmez eve doğru düzgün bakmazdı. Hep sevdiğim için ve çocuğumda olunca hep sabrettim. Ta ki babama küfredinceye kadar bem onun ailesine kendi ailemden bile iyi davrandığım halde bana öyle yapması zoruma gitti. Ve ona olan sevgim saygım bitti bende cahillik yapıp başkasıyla görüştüm ona evli olduğumu boşanacağımı söylememiştim eşim bunu öğrendi biz boşanmaya keisn karar verdik ama eşim ben ailemin yanına döndüğümde bu çocukla görüşüp bir olup gece işten eve giderken beni buldular beni videoya çekip eşimi aldattığımı vs vs diye kanıt çekip bütün aileme gönderdi. Ben bunu kaldıramadım ve intihar etmek istedim o sırada eşim benim yanıma geldi pişman olduğunu söyledi benimle barışmak istediğini söyledi. Çaresizdim barıştım geldim işe girdim şu an çalışıyorum ama her kavgada bana o.. k.. vs şeyler söylüyor geçmişimi yüzüme vuruyor hale bu olayı unutamıyorum bazen yüzüm gülmüyor bana sen onu unutamadın ben senin suratını çekemem diyor ben yaptığımdan çok pişmanım keşke yapmasaydım diyorum ama eşime gram sevgim yok çocuğum için duruyorum ama gitsem daha beter olmaktan korkuyorum sizce ne yapmalıyım?
