Üst üste geldi konular, yemin ederim gece gece sinirden elim titriyor mesajı yazarken. Böyle pislikleri bir de güzelliyor, allayıp pulluyorlar tam delirmelik...İlk dayağından sonra çocukla ödüllendirmissin, yine aynısını yaphele biraz büyüsün bebeğin, yenisini yap ki daha çok mahkum ol adama.
Konuya gelince polis çağıracagim demişsin çağırmamissin. Aileme söyleyeceğim demişsin, eksik anlattığın için otur oturduğun yerde demişler.
İlkinde kapında yatmış, affetmissin. İkincisinde hiç bir şey yapmamış, yine affedeceksin. Bu da böyle sürüp gidecek...toplumda yiyip dayağıni evliliğe devam eden binlerce kadın gibi sen de "çocuğum için katlanıyorum" falan dersin bir süre.
İyi tarafından bak, iyiyken iyiymiş.
İyiyken kötü olan dayakçı kocalar da var
Yalnız şiddeti sen başlatmışsın, başlığa eşim de ben de sinirlenince vuruyoruz demeliydin.Saçımdan tuttu ama ben ona fazlasıyla iade ettim karşılık vermedi özürler dilemeye başlamıştı bile. Bebeğim ağlamadı çok sürmedi olay zaten ben hemen annemi aradım sakinleştirdi bebeğin korkuyor kendine gel vs dedi. Ama o eli kaldırmayacaktı işte
Beni suçlayanlar var hala amaÜst üste geldi konular, yemin ederim gece gece sinirden elim titriyor mesajı yazarken. Böyle pislikleri bir de güzelliyor, allayıp pulluyorlar tam delirmelik...
İlk üye olduğum zamanlarda böyle konu sahiplerine çok üzülüyordum, sonradan farkettim yaşadıklarının kendi tercihleri olduğunu. Artık ne onları anlayabiliyor, ne de üzülüyorum onlar için. Bdv beni çok bozdu.
Benim var arkadaşım. Böyle devam ediyor. Adam zaman oldu dövdü, aldattı geldi, evlilik devam. Çocuklar var. Adam öyle zengin felan da değil 2-3 asgari ücret maaşı vardır, bir ev araba falan yok. Bazı insan bu duruma mecbur kalıyor ve bu hayatı yasıyor. Sizin de kendinize layık gördüğünüz bu ise evet bu şekilde yaşayanlar var.29 yaşındayız, 3 aylık bebeğim var, 2 senedir evliyiz.
Eşim normalde ilgili, sevecen , sadık evde sürekli bana yardım eden yemek temizlik yapan evden işe işten eve ailesiyle zaman geçiren sıradan çok da sorunlu sayılamayacak birisi.
Ama en ufak çok ufak bi gerginlik birden parlayan çok çabuk da pişman olup sonra da ayaklarıma kapanacak kadar pişman olup affetmem için uğraşan birisi.
Şiddet olayı 2. Kez oluyor. İlk yaşadığımız da henüz 2/3 aylık evliydik tartışmaya başladığımız da ben ailesi için çok fazla hakaret etmiştim aşırı derecede ağır şeylerdi bana vurdu o vurunca bende ona saldırmaya çalıştım deliye döndüm elime geleni fırlatmaya çalıştım ama erkek tabi o bana daha büyük şekilde döndü gürültüden kapıya polis geldi. Bir kaç hafta ailemin yanına gittim onlara söylemedim sonra tabi kapıda yatmalar ağlamalar sızlamalar yalvarmalar derken affettim döndüm.
O günden sonra hiç şiddetli kavgalarımız olmadı hakaret etmedik korkmuştuk bende yapmadım oda yapmadı.
Bugüne kadar, bugün bebeğimle ilgilenirken uyuya kalmışım telefonumda her zaman olduğu gibi sessizdeydi. Eşim dışarıya çıkmıştı aramış yorgunluktan olacak 2 saat kadar uyumuşum 11 kez aramış , merak etmiş. Neyse geldi uyku sersemiydim zaten kapıyı sert şekilde vurdu poşetleri falan attı sertçe niye açmıyosun ya vs dedi uyumuşum dedim telefonun niye sessizde Cart curt. Her konuda böyle hemen beni suçlar en basiti 1 hafta kadar şehir dışına çıkmıştık haliyle kombiyi kapatalım dedim. Döndüğümüzde açılmadı başladı senin yüzünden işte kapatmayalım dedim sana açılmıyor işte diye söylendi. Başka bi örnek arabadan iniyorum bebek çantası kabanım falan derken çat diye inemiyosun tabi hemen of hızlı olsana biraz diyor. Haftasonu AVM ye gidiyoruz ya da markete keyfi olan bir şey değil, trafik oluyor bizi bu trafikte dışarı çıkarttın al işte diye söyleniyor.
Bugüne gelince telefonunu niye açmıyorsun diye geldi bende artık tavırlarından çok bunaldığım için olacak uyudum suç mu nesini anlamıyorsun diye yükseldim bağırma bana diye karşılık verdi yeter artık sıkıldım senden bunda ne var uyumak suç mu dedim derken tartışma büyüdü kucağımda bebeğim vardı elimde ki telefonu ona doğru fırlattım kalk gözümün önünden diye bağırdım. Kalktı saçımdan tuttu en nefret ettiğim şeyi yaptı bi kez yaptın bu sefer izin vermiycem dedim polisi arıycam ailemi arıycam çağırcam dedim bende ona saldırdım vurdum karşılık vermedi. Saatlerdir ağlıyorum böyle bir ilişkim olduğu için üstüne bebeğimin yanında bunları yaşadığım için çok üzgünüm ama artık sabrımda kalmadı.
Annemi aradım gelin beni alın diye ne oldu dedi konuyu anlattım ama daha önce de olduğu gibi vurduğunu söylemedim. Oda sakin ol çocuğun yanında bağırmayın vs dedi geri oturdum.
Şiddet konusu her ne kadar zaman geçtikçe unutmuşum gibi olsa da ruhumu çok fazla zedeleyen bir şey kalıcı hasarlar bırakıyor.
Ne yapacağımı ne düşüneceğimi bilmiyorum.
Paylaşabileceğim kimse yok, ne yapmam gerekiyor fikirlerinizi bekliyorum
Benim var arkadaşım. Böyle devam ediyor. Adam zaman oldu dövdü, aldattı geldi, evlilik devam. Çocuklar var. Adam öyle zengin felan da değil 2-3 asgari ücret maaşı vardır, bir ev araba falan yok. Bazı insan bu duruma mecbur kalıyor ve bu hayatı yasıyor. Sizin de kendinize layık gördüğünüz bu ise evet bu şekilde yaşayanlar var.
Eşiniz size vurmuyor siz bayağı bayağı birbirinize vurup, telefonlar fırlatıp, hakaret ediyorsunuz..29 yaşındayız, 3 aylık bebeğim var, 2 senedir evliyiz.
Eşim normalde ilgili, sevecen , sadık evde sürekli bana yardım eden yemek temizlik yapan evden işe işten eve ailesiyle zaman geçiren sıradan çok da sorunlu sayılamayacak birisi.
Ama en ufak çok ufak bi gerginlik birden parlayan çok çabuk da pişman olup sonra da ayaklarıma kapanacak kadar pişman olup affetmem için uğraşan birisi.
Şiddet olayı 2. Kez oluyor. İlk yaşadığımız da henüz 2/3 aylık evliydik tartışmaya başladığımız da ben ailesi için çok fazla hakaret etmiştim aşırı derecede ağır şeylerdi bana vurdu o vurunca bende ona saldırmaya çalıştım deliye döndüm elime geleni fırlatmaya çalıştım ama erkek tabi o bana daha büyük şekilde döndü gürültüden kapıya polis geldi. Bir kaç hafta ailemin yanına gittim onlara söylemedim sonra tabi kapıda yatmalar ağlamalar sızlamalar yalvarmalar derken affettim döndüm.
O günden sonra hiç şiddetli kavgalarımız olmadı hakaret etmedik korkmuştuk bende yapmadım oda yapmadı.
Bugüne kadar, bugün bebeğimle ilgilenirken uyuya kalmışım telefonumda her zaman olduğu gibi sessizdeydi. Eşim dışarıya çıkmıştı aramış yorgunluktan olacak 2 saat kadar uyumuşum 11 kez aramış , merak etmiş. Neyse geldi uyku sersemiydim zaten kapıyı sert şekilde vurdu poşetleri falan attı sertçe niye açmıyosun ya vs dedi uyumuşum dedim telefonun niye sessizde Cart curt. Her konuda böyle hemen beni suçlar en basiti 1 hafta kadar şehir dışına çıkmıştık haliyle kombiyi kapatalım dedim. Döndüğümüzde açılmadı başladı senin yüzünden işte kapatmayalım dedim sana açılmıyor işte diye söylendi. Başka bi örnek arabadan iniyorum bebek çantası kabanım falan derken çat diye inemiyosun tabi hemen of hızlı olsana biraz diyor. Haftasonu AVM ye gidiyoruz ya da markete keyfi olan bir şey değil, trafik oluyor bizi bu trafikte dışarı çıkarttın al işte diye söyleniyor.
Bugüne gelince telefonunu niye açmıyorsun diye geldi bende artık tavırlarından çok bunaldığım için olacak uyudum suç mu nesini anlamıyorsun diye yükseldim bağırma bana diye karşılık verdi yeter artık sıkıldım senden bunda ne var uyumak suç mu dedim derken tartışma büyüdü kucağımda bebeğim vardı elimde ki telefonu ona doğru fırlattım kalk gözümün önünden diye bağırdım. Kalktı saçımdan tuttu en nefret ettiğim şeyi yaptı bi kez yaptın bu sefer izin vermiycem dedim polisi arıycam ailemi arıycam çağırcam dedim bende ona saldırdım vurdum karşılık vermedi. Saatlerdir ağlıyorum böyle bir ilişkim olduğu için üstüne bebeğimin yanında bunları yaşadığım için çok üzgünüm ama artık sabrımda kalmadı.
Annemi aradım gelin beni alın diye ne oldu dedi konuyu anlattım ama daha önce de olduğu gibi vurduğunu söylemedim. Oda sakin ol çocuğun yanında bağırmayın vs dedi geri oturdum.
Şiddet konusu her ne kadar zaman geçtikçe unutmuşum gibi olsa da ruhumu çok fazla zedeleyen bir şey kalıcı hasarlar bırakıyor.
Ne yapacağımı ne düşüneceğimi bilmiyorum.
Paylaşabileceğim kimse yok, ne yapmam gerekiyor fikirlerinizi bekliyorum
Daha yeni evdeyken dayak yiyip üzerine bile çocuk yapmışsın kabahat sende evliliğiniz oturmamış ki yazık ediyorsun kendine çocuğuna29 yaşındayız, 3 aylık bebeğim var, 2 senedir evliyiz.
Eşim normalde ilgili, sevecen , sadık evde sürekli bana yardım eden yemek temizlik yapan evden işe işten eve ailesiyle zaman geçiren sıradan çok da sorunlu sayılamayacak birisi.
Ama en ufak çok ufak bi gerginlik birden parlayan çok çabuk da pişman olup sonra da ayaklarıma kapanacak kadar pişman olup affetmem için uğraşan birisi.
Şiddet olayı 2. Kez oluyor. İlk yaşadığımız da henüz 2/3 aylık evliydik tartışmaya başladığımız da ben ailesi için çok fazla hakaret etmiştim aşırı derecede ağır şeylerdi bana vurdu o vurunca bende ona saldırmaya çalıştım deliye döndüm elime geleni fırlatmaya çalıştım ama erkek tabi o bana daha büyük şekilde döndü gürültüden kapıya polis geldi. Bir kaç hafta ailemin yanına gittim onlara söylemedim sonra tabi kapıda yatmalar ağlamalar sızlamalar yalvarmalar derken affettim döndüm.
O günden sonra hiç şiddetli kavgalarımız olmadı hakaret etmedik korkmuştuk bende yapmadım oda yapmadı.
Bugüne kadar, bugün bebeğimle ilgilenirken uyuya kalmışım telefonumda her zaman olduğu gibi sessizdeydi. Eşim dışarıya çıkmıştı aramış yorgunluktan olacak 2 saat kadar uyumuşum 11 kez aramış , merak etmiş. Neyse geldi uyku sersemiydim zaten kapıyı sert şekilde vurdu poşetleri falan attı sertçe niye açmıyosun ya vs dedi uyumuşum dedim telefonun niye sessizde Cart curt. Her konuda böyle hemen beni suçlar en basiti 1 hafta kadar şehir dışına çıkmıştık haliyle kombiyi kapatalım dedim. Döndüğümüzde açılmadı başladı senin yüzünden işte kapatmayalım dedim sana açılmıyor işte diye söylendi. Başka bi örnek arabadan iniyorum bebek çantası kabanım falan derken çat diye inemiyosun tabi hemen of hızlı olsana biraz diyor. Haftasonu AVM ye gidiyoruz ya da markete keyfi olan bir şey değil, trafik oluyor bizi bu trafikte dışarı çıkarttın al işte diye söyleniyor.
Bugüne gelince telefonunu niye açmıyorsun diye geldi bende artık tavırlarından çok bunaldığım için olacak uyudum suç mu nesini anlamıyorsun diye yükseldim bağırma bana diye karşılık verdi yeter artık sıkıldım senden bunda ne var uyumak suç mu dedim derken tartışma büyüdü kucağımda bebeğim vardı elimde ki telefonu ona doğru fırlattım kalk gözümün önünden diye bağırdım. Kalktı saçımdan tuttu en nefret ettiğim şeyi yaptı bi kez yaptın bu sefer izin vermiycem dedim polisi arıycam ailemi arıycam çağırcam dedim bende ona saldırdım vurdum karşılık vermedi. Saatlerdir ağlıyorum böyle bir ilişkim olduğu için üstüne bebeğimin yanında bunları yaşadığım için çok üzgünüm ama artık sabrımda kalmadı.
Annemi aradım gelin beni alın diye ne oldu dedi konuyu anlattım ama daha önce de olduğu gibi vurduğunu söylemedim. Oda sakin ol çocuğun yanında bağırmayın vs dedi geri oturdum.
Şiddet konusu her ne kadar zaman geçtikçe unutmuşum gibi olsa da ruhumu çok fazla zedeleyen bir şey kalıcı hasarlar bırakıyor.
Ne yapacağımı ne düşüneceğimi bilmiyorum.
Paylaşabileceğim kimse yok, ne yapmam gerekiyor fikirlerinizi bekliyorum
Bütün yorumlar içindeki tek aklı başında yorumBen sizi suçlamıyorum. Yeterince suçlanmışsınız zaten. Kavga sırasında alttan almadığınız için sorunlu addedilmişsiniz, sinir oldum bu duruma. Sinirlere hâkim olmak öyle kolay değil, üstelik lohusasınız ve 3 aylık bir bebeğiniz var, uykularınız hâlâ çok düzensizdir zaten, sinirleriniz harap olmuştur. Ben sizi sorunlu bulmuyorum. Ancak eşiniz çok kötü davranıyor size. Kendinize ve çocuğunuza bir iyilik yapın, alın çocuğunuzu ailenize gidin ve her şeyi anlatın. Eşinizin pişman olması ve af dilemesi affetmenize neden olmasın artık.
29 yaşındayız, 3 aylık bebeğim var, 2 senedir evliyiz.
Eşim normalde ilgili, sevecen , sadık evde sürekli bana yardım eden yemek temizlik yapan evden işe işten eve ailesiyle zaman geçiren sıradan çok da sorunlu sayılamayacak birisi.
Ama en ufak çok ufak bi gerginlik birden parlayan çok çabuk da pişman olup sonra da ayaklarıma kapanacak kadar pişman olup affetmem için uğraşan birisi.
Şiddet olayı 2. Kez oluyor. İlk yaşadığımız da henüz 2/3 aylık evliydik tartışmaya başladığımız da ben ailesi için çok fazla hakaret etmiştim aşırı derecede ağır şeylerdi bana vurdu o vurunca bende ona saldırmaya çalıştım deliye döndüm elime geleni fırlatmaya çalıştım ama erkek tabi o bana daha büyük şekilde döndü gürültüden kapıya polis geldi. Bir kaç hafta ailemin yanına gittim onlara söylemedim sonra tabi kapıda yatmalar ağlamalar sızlamalar yalvarmalar derken affettim döndüm.
O günden sonra hiç şiddetli kavgalarımız olmadı hakaret etmedik korkmuştuk bende yapmadım oda yapmadı.
Bugüne kadar, bugün bebeğimle ilgilenirken uyuya kalmışım telefonumda her zaman olduğu gibi sessizdeydi. Eşim dışarıya çıkmıştı aramış yorgunluktan olacak 2 saat kadar uyumuşum 11 kez aramış , merak etmiş. Neyse geldi uyku sersemiydim zaten kapıyı sert şekilde vurdu poşetleri falan attı sertçe niye açmıyosun ya vs dedi uyumuşum dedim telefonun niye sessizde Cart curt. Her konuda böyle hemen beni suçlar en basiti 1 hafta kadar şehir dışına çıkmıştık haliyle kombiyi kapatalım dedim. Döndüğümüzde açılmadı başladı senin yüzünden işte kapatmayalım dedim sana açılmıyor işte diye söylendi. Başka bi örnek arabadan iniyorum bebek çantası kabanım falan derken çat diye inemiyosun tabi hemen of hızlı olsana biraz diyor. Haftasonu AVM ye gidiyoruz ya da markete keyfi olan bir şey değil, trafik oluyor bizi bu trafikte dışarı çıkarttın al işte diye söyleniyor.
Bugüne gelince telefonunu niye açmıyorsun diye geldi bende artık tavırlarından çok bunaldığım için olacak uyudum suç mu nesini anlamıyorsun diye yükseldim bağırma bana diye karşılık verdi yeter artık sıkıldım senden bunda ne var uyumak suç mu dedim derken tartışma büyüdü kucağımda bebeğim vardı elimde ki telefonu ona doğru fırlattım kalk gözümün önünden diye bağırdım. Kalktı saçımdan tuttu en nefret ettiğim şeyi yaptı bi kez yaptın bu sefer izin vermiycem dedim polisi arıycam ailemi arıycam çağırcam dedim bende ona saldırdım vurdum karşılık vermedi. Saatlerdir ağlıyorum böyle bir ilişkim olduğu için üstüne bebeğimin yanında bunları yaşadığım için çok üzgünüm ama artık sabrımda kalmadı.
Annemi aradım gelin beni alın diye ne oldu dedi konuyu anlattım ama daha önce de olduğu gibi vurduğunu söylemedim. Oda sakin ol çocuğun yanında bağırmayın vs dedi geri oturdum.
Şiddet konusu her ne kadar zaman geçtikçe unutmuşum gibi olsa da ruhumu çok fazla zedeleyen bir şey kalıcı hasarlar bırakıyor.
Ne yapacağımı ne düşüneceğimi bilmiyorum.
Paylaşabileceğim kimse yok, ne yapmam gerekiyor fikirlerinizi bekliyorum
Bizim toplum güce tapıyor. Burada taptıkları fiziksel güç, başka zaman para veya statü. Fakat bir insan güçlüyse haklı oluyor toplumun gözünde.Bütün yorumlar içindeki tek aklı başında yorum
"O saatte orada ne işin vardı" , "sen de mini etek giymeseydin" minvalinde yorumları hayretle okudum.
Üzülerek anladım ki bu toplumda kadınlar daha çok dayak yer.Çünkü bu adamı yetiştiren kadınlar her yerde.
Telefon fırlatmak da bi şiddet değil mi? Ben de bu argümanı "ulaşılamayan kişiye 10 aramanın sonunda ulaşıldığında herkes sinirlenir" diyerek genişletebilirim, işinize geldiği gibi çekemezsiniz şiddeti. Adama kimse hak vermedi ama adama hak vermiyoruz demek kadının yaptığı her şey haklı anlamına mı geliyor sizin için?Adam kadını pata küte dövüyor ama gelen mesajlar " canım sen de telefon fırlatmışsın, bağırmışsın ama" buradaki üyeler kadınların rahibe falan gibi sakin olmasını bekliyor sanırım. Uykudan bağırarak uyandırılan her insan sinirlenir. Adam ilk başta her seyee bağırarak ve kavga çıkararak şiddet uyguluyor. Konu sahibi sen de olmayacak duaya amin deyip bizi de sinir ediyorsun. Yakında ağlıyor diye çocuğunu tekmeler bu.
Ya şaka mı adam bana vurunca ne yapmalıyım? Hiç bu durumu yaşadınız mıEşiniz size vurmuyor siz bayağı bayağı birbirinize vurup, telefonlar fırlatıp, hakaret ediyorsunuz..
Siz olayı belki çözersiniz de o 3 aylık bebek sizinle ne yapacak?
Sizde de var diye normallestirmeyin şunu. Ayrıca siz kimi dövdünüz şu şu kadar ulaşamadınız diye. Adam dövmeye hakkı olduğunu düşünüp dövüyor, şunu normalleştirmeyin.Telefon fırlatmak da bi şiddet değil mi? Ben de bu argümanı "ulaşılamayan kişiye 10 aramanın sonunda ulaşıldığında herkes sinirlenir" diyerek genişletebilirim, işinize geldiği gibi çekemezsiniz şiddeti. Adama kimse hak vermedi ama adama hak vermiyoruz demek kadının yaptığı her şey haklı anlamına mı geliyor sizin için?
Normalleştiren sizsiniz, bugün telefon fırlatmayı normalleştiren yarın adamı tavayla döven kadına da aferin der. Sizinki şiddet karşıtlığı değil kadın yandaşlığı. Adam kadını dövmüş mü ulaşamadı diye, aynı soruyu mu okuyoruz biz sizinle?Sizde de var diye normallestirmeyin şunu. Ayrıca siz kimi dövdünüz şu şu kadar ulaşamadınız diye. Adam dövmeye hakkı olduğunu düşünüp dövüyor, şunu normalleştirmeyin.
Bugün eline telefon geçti telefon fırlattı, yarın eline sehpa, sandalye, tabak, tencere geçmeyeceğini size düşündüren ne ki, kadın olması mı? Fiziksel güç uygulaması ile bir değil cisimlerin silah yerine konması, öyle olsa kadının yaptığı erkeğinki ile kıyaslanmazdı, adam hayvan gibi onun vurması ile kadınınki bir değil derdik. Adamın şiddetini biz savunmuyoruz ama siz kadının şiddetini savunuyorsunuz. Yarın bir gün yine konu sahibi rahibe değilken, eline geçeni fırlattığında adamı kazara öbür tarafa postalasa ne olacak hali, çocuğu ne olacak?Adam kadını pata küte dövüyor ama gelen mesajlar " canım sen de telefon fırlatmışsın, bağırmışsın ama" buradaki üyeler kadınların rahibe falan gibi sakin olmasını bekliyor sanırım. Uykudan bağırarak uyandırılan her insan sinirlenir. Adam ilk başta her seyee bağırarak ve kavga çıkararak şiddet uyguluyor. Konu sahibi sen de olmayacak duaya amin deyip bizi de sinir ediyorsun. Yakında ağlıyor diye çocuğunu tekmeler bu.
Of haklı çıkmak için uzatmayın. Kimseyle tartışacak vaktim yok. Saçma sapan varsayımlar. Bu kızın tedavi görmesi gerekiyorsa sizin hayli hayli görmeniz gerekiyor. Birisine 10 dk ulasmadiniz diye ortalığı ayağa kaldırmak da ne? O yakınlarınız çok stresli hissediyordur, bence önce dönüp kendinize bakın.Normalleştiren sizsiniz, bugün telefon fırlatmayı normalleştiren yarın adamı tavayla döven kadına da aferin der. Sizinki şiddet karşıtlığı değil kadın yandaşlığı. Adam kadını dövmüş mü ulaşamadı diye, aynı soruyu mu okuyoruz biz sizinle?
Hala beni adama hak veriyorum gibi göstermeye çalışıyorsunuz. Komik duruyor, yapmayın.
Kocanızın vurmasına hak vermiyorum. Fakat sizde şiddet meylisiniz bunu kabul edin.. Bağırıp çağırmak da, telefonlar fırlatmak bunlarda şiddettir.. Şiddeti tetikler.Ya şaka mı adam bana vurunca ne yapmalıyım? Hiç bu durumu yaşadınız mı