Kimse ona bebek falan vermez.......seni tehdit ediyor sadece.......biran once boşanma davası açbir kaç gündür daha iyiyim kızlar gün geçtikçe de düzeleceğim. Bana bunları başka biri hayatında olduğu için yaşattı biliyorum kanıtım yok ama anlamamak için aptal olmak lazım.Sabah bana soruyor gideyim mi gitmeyeyim mi şuna bak ya oyun sanki ben de bu iş bitti dedim ama ben onu istemessem çocuğu almadan gidermişim mantığa bakın bizi bu hala getiren o ben onu istemeyince tehdit ediliyorum hale bakın... Artık onu hiç önemsemiyorum gayet mutlu hayatıma devam ediyormuş gibi yapıp onunla sanki uzaktan bir tanıdıkmış gibi konuşuyorum oda mecbur kaldığımda mesafeli duruyorum o konuşmak itiyor sonra yine sarılmaya çalışıyor ben de kimin için beni terk etmeye çalıştuysan ondan ilgi bekle şimdi diyorum.Ne sinir bozucu bir durum ama ben yine de bebeğimle mutlu olmaya çalışıyorum çünkü benim mutlu olmam demek yavrumun mutlu olması demek biliyorum.
Aile durumu haric benzer seyler yasamisiz. Eski esim de lohusayken terk etmisti evi sıkılmışti...vs. iyi bir işiniz de varmış sahip çıkan bir aileniz de. Ben bosanali 1,5 sene oldu.
Bosanip bosanmamak ciddi bir karar sizin icin hele de su durumda. Bence bi yardim alin. Sonra biraz düşünmek için zaman verin kendinize. Ailenizin yanina gidip kafanizi dinleyin onla kesinlikle gorusmeyin zamana ihtiyaciniz oldugunu soyleyin. Bu cok iyi gelecek belirsiz olan seyler ancak zamanla belirginlesiyor.
Emziriyorsunuzdur da simdi ama benim sutum hic azalmamisti. Dua edin bolbol. Allah size dogru karari verdirsin.[/
canım benim sütüm bir kaç gün baya azaldı ama şükür şimdi iyi geliyor kanamam kesilmişti tekrar ara ara geliyor adet kanaması mı başladı stresten mi oldu bilmiyorum. Zamanla geçecek üzüntüm insanlar evlatlarını kaybediyor daha büyük bir acı var mı o insanlar bile hayatlarına devam ediyor benim mi yıkılacağım deyip kendimi teselli ediyorum. şükürler olsun ki benim küçük meleğim yanımda benimle benim kanım canım o tek tesellim
Güçlü bir kadınsın, kendini çabuk toparlayıp mantıklı davranmaya başladın bence. Her zaman bakımlı olduğunu yazmışdın şimdi daha da bakımlı olacaksın; giyin, süslen, bebişini al, sürekli gülümse, gezmelere git :) Bir insana hele ki sana bu acıları yaşatım bir de vicdan azabını sana gösteren adama yapabileceğin en güzel şey ne biliyor musun, yok muamelesi yap. Kocaman bir boşluk koy onun yerine, sen gideceksin ben de hayatımı kuruyorum, işim gücüm, evim, düzenim burda benim, evimi bırakıp babamın evine gitmem gerektirecek hiçbişey yapmadım, alnım ak yüzüm pek, kadın evii terk etmez, en önemlisi de gitmek ,isteyen sensin kapının yerini biliyorsun de. Başka kadın imasında bulunma, ona hayatından çıktığını ve senin onsuz bir hayat kurup mutlu olduğunu hissettir. Zor olacak biliyorum ama asla onun önünde ağlama, üzüldüğünü gösterme. İstediği konu ile de tehdit etsin, aile mahkemsi senin durumunda bebeği sadece annesine verir... Aldırma hiçbişeyine, önce sen iyi ol ki iyi şeyler yapabilesin.
hayatım aynen senin dediğin gibi yapıyorum bir kaç gündür o da farkında bir de böyle davranma diyor.ama elimde değil işte başkaları için beni bebeğini gözden çıkardın da diyorum aslında öyle de söylememe lazım umurumda olmadığını görmesi için.Evden ben gitmem zaten git diyemez demiyor da oldu hem boşanalım desin hem ben evden gideyim yok öyle kolay değil gitmem çocuğumun düzenini bozmam
Kesinlikle yok say dedikleri gibi süslen püslen sakın öyle kendinden geçmiş gibi olma daha çok yeni bebeğin dünyaya geldi seninde desteğe ihtiyacın var ama mutluluğun için bunu yap umursama bebeğinle oyna ilgilen daha çok mutlu görün yani o olmasada mutlu olacağını bilsin kaybetme korkusunu o yaşasın,ilgilenme hiç ve kesinlikle başka kadın için bırakıyosun deme bu seni aciz gösterir aklına düşürme bence eşin doğruyu bulacak çünkü kafası karışık ama yeterki sen elinden uçacak kuş gibi dur bişey derse elbet bende düzenimi kuracam senimi bekliyecemi sanıyosun hayatımın sonuna kadar de
Anladığım kadarıyla genel durum şu, eşiniz erkek için genç sayılabilecek bir yaşta evlendi sizinle, henüz askerliğini bile yapmamış. Askerlik hayatta bir dönüm noktası bence, askerden çıkmış erkekler hayata daha farklı bakmaya başlıyor. Neden bilmiyorum. Bu yüzden genç erkeklerin evliliğe hazır olmadıklarını düşünüyorum. Em basitiyle sizin eşiniz hamilelik gibi önemli ve bir o kadara da zor bir sürecin altından kalkamadı. Onun yaşı için normal. Evlenmek için acele etmeseydiniz keşke. Hele çocuk için... Siz hamileyken cinsel hayatınız fazla yoktu ise, günahını almayayım ama, belki birileriyle görüşmüş olabilir, bahsettiğiniz kızla da olabilir, ve başkalarıyla görüşmeye başlayınca bu kadar sorunlu bir evlilikten sıkılmaya başlamıştır (aileler arası sorunlar, küçük çocuk, vs). Bu 'hayatını yaşayamamış' olayı da bu. Yeteri kadar gezip tozmamış, genç yaşta evlenmiş, çoluk çocuğa karışmış. Kabul edelim ki üniversiteden yeni mezun olanlar genelde sonunda okulu bitirip özgür hissetmek istiyorlar, geziyorlar, takılıyorlar. Ayrıca ilk sevgilisi olmanız da bu işte bir sorun. Maalesef. Ne diyeceğimi bilemiyorum. Fazla ümitlenmeyin diyorum. Olur da boşanır ve bir daha evlenmek isterseniz daha tecrübeli, 'hayatını yaşamış' birisiyle evlenin. Allah hayırlısı neyse onu nasip etsin size.şoktayım...... Eşim beni eskisi kadar sevmiyormuş özgür kalmak hayatını yaşamak istiyormuş bu arada ben 2 ay önce doğum yaptım daha loğusalıktan yeni çıktım yani...En baştan anlatayım her şeyi sizlere. Eşimle onun ailesinin bütün karşı çıkmalarına rağmen evlendik ama beni hiç istemediler annesi kaç kez biz daha nişanlıyken bırak oğlumun peşini dedi eşime benim yanımda nasıl onu bizden ailenden daha çok seversin diye kızdı ama biz evlendik hemde ikimizde işsiziz ben yeni üniversiteden mezun oldum eşimin 1 yılı daha var kaynana yanına gittim düşünün beni hiç istemiyorlar. Ne annesi ne de babası. Aynı evde yaşamaya başladık kavgalar devam ediyor. Şurayı iyi süpüremedin, iyi yemek yapmadın, Masum işleri yarım yamalak yapıyorsun diye kavgalar çıkıyor. Böyle bir yıl geçti. Ben işe girdim ve onların yanından ayrıldık. Eşimde babasının yanında çalışmaya başladı.Böyle 4 yıl geçti. Halen istenmiyorum. Her şeyim gözlerine batıyor. Eşim askerdeyken yanına ziyarete gittiğimizde annesine ve bana çay getiriyor , çantam ağır diye taşıyor ve bu yüzden kavga çıkarıyorlar sen nasıl ona çay götürürsün diyorlardı. Düşünün yani bu kadar küçük şeylerden bile kavga çıkarıyolardı. Eşim askerden gelince yine butür şeylerden kavga ediyoruz derken ben hiç bir zaman onlara karşı bir şey demedim. Eşim kavga ediyor, ben birşey demiyorum. Ama bu enson askerden gelince yaptıkları daha doğrusu kayınvalidemin yalanları ortaya çıkıyor. Çünkü ben ilk kez baş kaldırıp kadınla tartışıyorum ve eşimin yanında kadının benim hakkında yalan söylediği ortaya çıkıyor ve eşim ailesine bağırıyor. Yıllarca siz bizi ayırmaya çalıştınız vs. Eşim benim ailesiyle bir daha görüşmemi istemiyor. Hatta ben ayrılalım onlar senin ailen diyoorum ve bu böyle yürümeyecek diyorum Ama bizim ki karşı çıkıyor. Ve ben 1 yıl daha görüşmüyorum. Eşim telefonda görüşüp ara sıra gidiyor ama her seferinde beni kötüleiklerini söylüyor. Ama kendisi ailesinin onu etkileyemediğini artk söylüyor. Neyse herşey günlük gülüstanlık. 1 yıl geçiyor biz çocuğumuz olmadığı iöin tüp bebek yapıyoruz.Son aylarda yani doğuma bir kaç ay kala eşim sürekli eve geç geliyor. Bir şeyler uyduuyor ya işle ilgili şeyler ya da arkadaşlarıyla ilgili olduğunu söylüyor. Hafta sonları eğitim olduğunu söyleyip hafta sonları sözde eğitime gidiyor. Böylece yanlız bir hamilelik geçiriyorum. Doğuma kadar hiç bir ilgi görmüyorum. İşten bir kız arkadaşıyla mesajlaşmalırını buluyorum tabi her zaman ki gibi iş ile ilgili şeyler konuşılmuş. Ama mesajın sonunda eşim kıza ''Sen üzülme SULTANIM'' yazmış. Ben bunu görünce kavga çıkardım. Ve sonunda çocuğunun üzerine yemin ediyor. Ve aradan bir kaç hafta sonra kızın sosyal sitedeki resminin altına yorum yazıyor.''Bu güzel kızda kim böyle'' kızda cevap olarak ''Kankiii'' yazıyor ve ben yine kızıyorum ve tartışma çıkıyor. Kızla iş dışında görüşme diyorum. 20 gün sonra eşim o kız ve yanında başka biri 3 ü fotoğraf çekip sosyal siteye koyuyorlar ve Eşim yine yeminler ediyor ve ben ona inanıyorum.Ve 10 gün sonra doğum yapıyorum.Doğumdan sonra eşim yine benimle ilgilenmemeye devam ediyor.Ayrıca doğumun son ayları ve loğusalık dönemi dışında bu adam hiç böyle değildi.Sürekli dip dibeydik. Ve bu ondan hiç rahatsız olmazdı.Neyse bu yine evi sadece otel gibi kullanıyor. Bana sarılmıyor ve konuşmuyor bile. Oğlumuza bakıp annen sana emanet vs. saçma şeyler söylüyor. Ve bundan 1 hafta önce patlıyorum. NE istiyorsun dedim ve meğer bizim ki 4-5 ayır benden ayrılmayı düşünüyormuş. Sözde özgür kalmak istiyormuş. Günlerdir ağlıyorum.Aslında kendisi duygusal biridir ve ben onun ilk sevgilisiydim. O da benim... Hayatını yaşayamamış. Sebebi buymuş.Böyle bir şey olabilir mi? Kendi ile ilgili sorunları oldupunu ve bunu benle paylaşamıyacağını söylüyor. Ara sıra ailesi hakkında bana ''Keşke yüzlerine gülüp de arkalarından küfür etseydin ve böyle görüşmemezlik olmasaydı diyor. Ve sorunun ailesiyle ilgili olup olmadığını sorunca ''Öyle bir şey değil'' diyor.
Allah yardımcın olsun arkadaşım.. Tam olarak hayatında biri var diyemeyiz %49 hayatında biri var, %51 dışarıdaki hayata özeniyor. Henüz seni aldatmamış olabilir.. Çevresindeki sorumluluk sahibi olmayan, istediği gibi gezen. tozan bekar arkadaşlarına özendiği için psikolojisi bozulmuş olabilir..
Senin kocanın aklını başına getirecek cümleler kurman gerek..
İstersen kalabilirim dediği zaman, ''1 aylık yavrusunu, loğusa eşini çöpçatanlık için bırakmayı göze alan bir adama güvenemem..3-5 sene sonra aynısını yapmayacağın ne malum.. Bu hisle yaşamaktansa ben de hem kendim için, hem oğlum için hayatıma yön verip, çok geç olmadan yeniden aile yaşantısı kurabilmek için yaşım gençken boşanmayı tercih ederim'' de lütfen..
Bir an senin yeniden evleneceğin, oğlunun başka bir adama baba diyeceği gibi düşünceler çaksın beyninde.
O şuan anlık zevkler peşinde, onu bekleyen özgür günlerin hayalini kuruyor saf saf.. Hiç sizin açınızdan düşünmüyor , sizi kendi elleriye başka bir hayata ve adama iteceğini algılayamıyor..
şoktayım...... Eşim beni eskisi kadar sevmiyormuş özgür kalmak hayatını yaşamak istiyormuş bu arada ben 2 ay önce doğum yaptım daha loğusalıktan yeni çıktım yani...En baştan anlatayım her şeyi sizlere. Eşimle onun ailesinin bütün karşı çıkmalarına rağmen evlendik ama beni hiç istemediler annesi kaç kez biz daha nişanlıyken bırak oğlumun peşini dedi eşime benim yanımda nasıl onu bizden ailenden daha çok seversin diye kızdı ama biz evlendik hemde ikimizde işsiziz ben yeni üniversiteden mezun oldum eşimin 1 yılı daha var kaynana yanına gittim düşünün beni hiç istemiyorlar. Ne annesi ne de babası. Aynı evde yaşamaya başladık kavgalar devam ediyor. Şurayı iyi süpüremedin, iyi yemek yapmadın, Masum işleri yarım yamalak yapıyorsun diye kavgalar çıkıyor. Böyle bir yıl geçti. Ben işe girdim ve onların yanından ayrıldık. Eşimde babasının yanında çalışmaya başladı.Böyle 4 yıl geçti. Halen istenmiyorum. Her şeyim gözlerine batıyor. Eşim askerdeyken yanına ziyarete gittiğimizde annesine ve bana çay getiriyor , çantam ağır diye taşıyor ve bu yüzden kavga çıkarıyorlar sen nasıl ona çay götürürsün diyorlardı. Düşünün yani bu kadar küçük şeylerden bile kavga çıkarıyolardı. Eşim askerden gelince yine butür şeylerden kavga ediyoruz derken ben hiç bir zaman onlara karşı bir şey demedim. Eşim kavga ediyor, ben birşey demiyorum. Ama bu enson askerden gelince yaptıkları daha doğrusu kayınvalidemin yalanları ortaya çıkıyor. Çünkü ben ilk kez baş kaldırıp kadınla tartışıyorum ve eşimin yanında kadının benim hakkında yalan söylediği ortaya çıkıyor ve eşim ailesine bağırıyor. Yıllarca siz bizi ayırmaya çalıştınız vs. Eşim benim ailesiyle bir daha görüşmemi istemiyor. Hatta ben ayrılalım onlar senin ailen diyoorum ve bu böyle yürümeyecek diyorum Ama bizim ki karşı çıkıyor. Ve ben 1 yıl daha görüşmüyorum. Eşim telefonda görüşüp ara sıra gidiyor ama her seferinde beni kötüleiklerini söylüyor. Ama kendisi ailesinin onu etkileyemediğini artk söylüyor. Neyse herşey günlük gülüstanlık. 1 yıl geçiyor biz çocuğumuz olmadığı iöin tüp bebek yapıyoruz.Son aylarda yani doğuma bir kaç ay kala eşim sürekli eve geç geliyor. Bir şeyler uyduuyor ya işle ilgili şeyler ya da arkadaşlarıyla ilgili olduğunu söylüyor. Hafta sonları eğitim olduğunu söyleyip hafta sonları sözde eğitime gidiyor. Böylece yanlız bir hamilelik geçiriyorum. Doğuma kadar hiç bir ilgi görmüyorum. İşten bir kız arkadaşıyla mesajlaşmalırını buluyorum tabi her zaman ki gibi iş ile ilgili şeyler konuşılmuş. Ama mesajın sonunda eşim kıza ''Sen üzülme SULTANIM'' yazmış. Ben bunu görünce kavga çıkardım. Ve sonunda çocuğunun üzerine yemin ediyor. Ve aradan bir kaç hafta sonra kızın sosyal sitedeki resminin altına yorum yazıyor.''Bu güzel kızda kim böyle'' kızda cevap olarak ''Kankiii'' yazıyor ve ben yine kızıyorum ve tartışma çıkıyor. Kızla iş dışında görüşme diyorum. 20 gün sonra eşim o kız ve yanında başka biri 3 ü fotoğraf çekip sosyal siteye koyuyorlar ve Eşim yine yeminler ediyor ve ben ona inanıyorum.Ve 10 gün sonra doğum yapıyorum.Doğumdan sonra eşim yine benimle ilgilenmemeye devam ediyor.Ayrıca doğumun son ayları ve loğusalık dönemi dışında bu adam hiç böyle değildi.Sürekli dip dibeydik. Ve bu ondan hiç rahatsız olmazdı.Neyse bu yine evi sadece otel gibi kullanıyor. Bana sarılmıyor ve konuşmuyor bile. Oğlumuza bakıp annen sana emanet vs. saçma şeyler söylüyor. Ve bundan 1 hafta önce patlıyorum. NE istiyorsun dedim ve meğer bizim ki 4-5 ayır benden ayrılmayı düşünüyormuş. Sözde özgür kalmak istiyormuş. Günlerdir ağlıyorum.Aslında kendisi duygusal biridir ve ben onun ilk sevgilisiydim. O da benim... Hayatını yaşayamamış. Sebebi buymuş.Böyle bir şey olabilir mi? Kendi ile ilgili sorunları oldupunu ve bunu benle paylaşamıyacağını söylüyor. Ara sıra ailesi hakkında bana ''Keşke yüzlerine gülüp de arkalarından küfür etseydin ve böyle görüşmemezlik olmasaydı diyor. Ve sorunun ailesiyle ilgili olup olmadığını sorunca ''Öyle bir şey değil'' diyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?