Nerden baslayacagimi bilmiyorum
ruhum cok yorgun,12 yildir gurbetteyim,evliyim, gorucu usulu evlendik,esimin iyi bir meslegi var,bende lisans mezunuyum fakat calismiyorum,cocugumu guvenip birakabilecegim yer yok cunki.cocuktan sonra esimin iyice ozguveni artti,hic eyvallah etmez,surekli elestiri ve hakaret,asagilama davranislarinda.cok fedakarlik yaptim,cok yalniz gogusledim simdiye kadar evliligimizi,ama cok nankorler esim ve ailesi,annesi babasi ve kiz kardesi cete gibi uzaktan herrseye karisir ve esimi yonlendirirler ilk gunden beri boyle.esim asla hayir diyemiyor ve onlarin etkisinden cikmiyor.bugunde tartistik ,yillardir beni elestirip(onu giymesin,o kupeyi takmasin,sacini oyle toplamasin,o tokayi takmasina kadar sacma herseye kadar karistiklari yetmiyor gibi simdi cocuguma ayni psikolojik baskiya basladilar , telefondan bile huzur bozmaya fitnelemeye yetiyorlar.)esimde tmm oyle yapariz ,yaptirrim diyor telefonu kapatinca cocuga catiyor telefonla oynama,yemegi şoyle ye bunu boyle yap gibi surekli catişiyor aglatiyor cocugu.elestiriyor aşagiliyor,cocuk heycanla yasadigi bisy anlatirken asagilayarak kucumsuyor,bugun artk patladim ve kazik kadar adam oldun hala otur otur kalk kalk bi birey olamadin, yillardir benim burnumdan getirdiler simdi el kadar cocuga mi basladiniz dedim elestirip acik aramaya.(Cocugum 4 yasinda)yemegi hizli yesin,oyuncak almayin vs diye sacma salak baski yapiyor kaynanam taa ulke disindan esimde teli kapatinca hergun her ogun cocukla kavga ediyor (aklinca izine hazirliyor gittiginde anasinin emri yerine getirilmis olacak 
),bende tartistim hala birey olamadin simdide cocugumu ezdiriyorsun,ona ne el kadar cocuga baski uyguluyorsunuz dedim,eskilerden de acildi tartistik herzaman ki gibi aha kapi orda defol git,sktr git dedi, bunu her seferinde yapiyor blörf olarak cok gururuma dokunuyor.esimle iliskimiz eskisi gibi degil,(cok fedakarlik yaptim ailesi emrediyor diye, hic bi tsk bile gormedim esimden,aksine nankorluk ve piskin piskin ne yaptin ki diyor deli oluyorum) bir kac kere kendi ailemde ve onun ailesinde kaldim cocukla, kendisi ulke disindayken, malesefki burnumdan geldi, hic oyle ummazdim ama insan kendi ailesinde bile yuk oluyormus, cocugun ve kendin herseyin batiyormus, kucuk kardesim bile emir vermeye kalkiyordu,şunu soyle yap boyle yap die,gercekten cocukla normal kalirken bile sigilmiyormus ayrilsa insan neler olur tahmin ediyorum.ayrilmayi da dusundum ama ailemin durumu iyi degil, evleri kucuk,cocugum kucuk,ben babasiz buyudum halada soyut anlamda eksikliginin zorlugunu yasiyorum,cocugum yasasin istemiyorum, benm gectigim yollardan gecsin istemiyorum.gercekten sigintilik cok zor. Para getirseniz tum maasi yedirseniz bile ciktigin eve donmek cok agirmis sigilmiyormus. (Esimin ailesi ise yamyam gibi,1 kibrit copu bile yok evimizde kendi paralari da var,surekli para sogusluyorlar esimde surekli yediriyor,yigenlerine kadar,herkesin hatti bile esimin ustune bu almis,hala da ayni ) yani bir yanda agiza bakimli sutten kesilmemis esim,ailesinden aldigi emirleri uzerimize uyguluyor,diger yandan cocugumla ozguvenini kaybetmis yillardir yalniz herseye evet demis, evde bekleyen omrunu feda etmis ben.esimin asagilamasindan ,surekli elestirmesinden hakaretlerinden cok sikildim, gitsem bu hayat pahaligiginda sigmayacagim aileme ondan iyice eminim artik, gitmesem depresyona girdim cok mutsuzum artk ne yapcam hic bir fikrim yok,gurbette konuscak icimi dokecek kimsem yok,gurbette olanlar bilir aileye de anlatilmiyor ucundan anlatsanda napacan mecbur diye gecistiriliyor. Esimin ailesinden,dedikodu ,dilencilik,fitnesinden,esimin aptalligindan agiza bakimliligindan cok sikildim ve degistiremiyorum, ozguvenimi kaybettim surekli asagilanmaktan. Esimden 8 yas kucugum,ondan guzelim gencim,ama beni yipratmak çokertmek icin elinden geleni yapiyor gecen iyice avrat gibi oldun čoktun dedi bana. artk ne kadinim ne hayat arkadasiyim sadece hizmetciyim sanki ben seni neden aldim diyor , toplumda saygin bir meslegi var ama sanki dag basinda koy agasi gibi davranislar. İnsanlar icimizi bilmiyor oyle bunaldim ki.calismak istiyorum binbir turlu bahane buluyor.cocugu bilerek yarim gune yazdirdi ki calişamayim.aslinda cok guzel meslegim var ama cocugu birakacak kimsem yok ne yapcam bilmiyorum lutfen yabanci gozunden fikirlerinizi soyleyin bana yol gosterin cok mutsuzum içim ölü
ruhum cok yorgun,12 yildir gurbetteyim,evliyim, gorucu usulu evlendik,esimin iyi bir meslegi var,bende lisans mezunuyum fakat calismiyorum,cocugumu guvenip birakabilecegim yer yok cunki.cocuktan sonra esimin iyice ozguveni artti,hic eyvallah etmez,surekli elestiri ve hakaret,asagilama davranislarinda.cok fedakarlik yaptim,cok yalniz gogusledim simdiye kadar evliligimizi,ama cok nankorler esim ve ailesi,annesi babasi ve kiz kardesi cete gibi uzaktan herrseye karisir ve esimi yonlendirirler ilk gunden beri boyle.esim asla hayir diyemiyor ve onlarin etkisinden cikmiyor.bugunde tartistik ,yillardir beni elestirip(onu giymesin,o kupeyi takmasin,sacini oyle toplamasin,o tokayi takmasina kadar sacma herseye kadar karistiklari yetmiyor gibi simdi cocuguma ayni psikolojik baskiya basladilar , telefondan bile huzur bozmaya fitnelemeye yetiyorlar.)esimde tmm oyle yapariz ,yaptirrim diyor telefonu kapatinca cocuga catiyor telefonla oynama,yemegi şoyle ye bunu boyle yap gibi surekli catişiyor aglatiyor cocugu.elestiriyor aşagiliyor,cocuk heycanla yasadigi bisy anlatirken asagilayarak kucumsuyor,bugun artk patladim ve kazik kadar adam oldun hala otur otur kalk kalk bi birey olamadin, yillardir benim burnumdan getirdiler simdi el kadar cocuga mi basladiniz dedim elestirip acik aramaya.(Cocugum 4 yasinda)yemegi hizli yesin,oyuncak almayin vs diye sacma salak baski yapiyor kaynanam taa ulke disindan esimde teli kapatinca hergun her ogun cocukla kavga ediyor (aklinca izine hazirliyor gittiginde anasinin emri yerine getirilmis olacak ),bende tartistim hala birey olamadin simdide cocugumu ezdiriyorsun,ona ne el kadar cocuga baski uyguluyorsunuz dedim,eskilerden de acildi tartistik herzaman ki gibi aha kapi orda defol git,sktr git dedi, bunu her seferinde yapiyor blörf olarak cok gururuma dokunuyor.esimle iliskimiz eskisi gibi degil,(cok fedakarlik yaptim ailesi emrediyor diye, hic bi tsk bile gormedim esimden,aksine nankorluk ve piskin piskin ne yaptin ki diyor deli oluyorum) bir kac kere kendi ailemde ve onun ailesinde kaldim cocukla, kendisi ulke disindayken, malesefki burnumdan geldi, hic oyle ummazdim ama insan kendi ailesinde bile yuk oluyormus, cocugun ve kendin herseyin batiyormus, kucuk kardesim bile emir vermeye kalkiyordu,şunu soyle yap boyle yap die,gercekten cocukla normal kalirken bile sigilmiyormus ayrilsa insan neler olur tahmin ediyorum.ayrilmayi da dusundum ama ailemin durumu iyi degil, evleri kucuk,cocugum kucuk,ben babasiz buyudum halada soyut anlamda eksikliginin zorlugunu yasiyorum,cocugum yasasin istemiyorum, benm gectigim yollardan gecsin istemiyorum.gercekten sigintilik cok zor. Para getirseniz tum maasi yedirseniz bile ciktigin eve donmek cok agirmis sigilmiyormus. (Esimin ailesi ise yamyam gibi,1 kibrit copu bile yok evimizde kendi paralari da var,surekli para sogusluyorlar esimde surekli yediriyor,yigenlerine kadar,herkesin hatti bile esimin ustune bu almis,hala da ayni ) yani bir yanda agiza bakimli sutten kesilmemis esim,ailesinden aldigi emirleri uzerimize uyguluyor,diger yandan cocugumla ozguvenini kaybetmis yillardir yalniz herseye evet demis, evde bekleyen omrunu feda etmis ben.esimin asagilamasindan ,surekli elestirmesinden hakaretlerinden cok sikildim, gitsem bu hayat pahaligiginda sigmayacagim aileme ondan iyice eminim artik, gitmesem depresyona girdim cok mutsuzum artk ne yapcam hic bir fikrim yok,gurbette konuscak icimi dokecek kimsem yok,gurbette olanlar bilir aileye de anlatilmiyor ucundan anlatsanda napacan mecbur diye gecistiriliyor. Esimin ailesinden,dedikodu ,dilencilik,fitnesinden,esimin aptalligindan agiza bakimliligindan cok sikildim ve degistiremiyorum, ozguvenimi kaybettim surekli asagilanmaktan. Esimden 8 yas kucugum,ondan guzelim gencim,ama beni yipratmak çokertmek icin elinden geleni yapiyor gecen iyice avrat gibi oldun čoktun dedi bana. artk ne kadinim ne hayat arkadasiyim sadece hizmetciyim sanki ben seni neden aldim diyor , toplumda saygin bir meslegi var ama sanki dag basinda koy agasi gibi davranislar. İnsanlar icimizi bilmiyor oyle bunaldim ki.calismak istiyorum binbir turlu bahane buluyor.cocugu bilerek yarim gune yazdirdi ki calişamayim.aslinda cok guzel meslegim var ama cocugu birakacak kimsem yok ne yapcam bilmiyorum lutfen yabanci gozunden fikirlerinizi soyleyin bana yol gosterin cok mutsuzum içim ölü
bu da gonderiyor ama yaptirmayip birikimine ekliyorlar.ben bunu soyleyince suclu oluyorum, asla toz kondurmuyor,ne zaman istese gonderrim diyor,biz sadece markete gidincede dunya laf yapiyor. Ben abartiyormuyum? Normalmi bunlar ? Kafayi yicem bunaldim iyice. Karsimdaki insanlar normalmi? Bizden surekli para dilenirken diger ayni meslegi yapan cocuklarina toplu paralar dagitan kayinbabamgil normalmi? Esim koyup koyup giderken bize ev kiralamayip siginti gibi kapi kapi cocugumla orda burda kalirken, ailesine gelince hic dusunmeden para saçmasi normalmi ? Sorun bende mi ? Ne yapmaliyim? Bu adam olur mu yoksa ufaktan kendi yolumu cizmem mi gerekiyor?
.vurgu dediginiz sey sadece bir yerde ama defalarca,simdi de baskiya cocuguma mi basladiniz simdi diye kavga ettigimi soyledim, bunu defaatle gormeyipte ona mi takildin, 
onu yazmamin nedeni narsistligi ve yipratma cabasi idi.neyse ben insanca fikirleri sordum sen sorudan baska konuyu çarpitma derdindesin. Gule gule 
