Yeni evli sayılırım 6 aylık kadar. Nişanlanmadan önce çalışıyordum. Nişanla ya da evlilikle ilgili olmayan bir nedenden dolayı işten ayrıldım. Evlendiğimde de çalışmıyordum şuanda da çalışmıyorum.
Zaten eşimin beni ezdiği nokta tamda burası. Eşimle evlenmeden önce bu konuları konuşurduk bende ona her zaman çalışacağımı söylerdim. Zaten tahsilim var çalışmayı bende istiyorum. Evlendiğimizden beri birkaç talihsiz olay geçirdim. Önce hamile kaldım bebeğim karnımda öldü. Daha sonra bir rahatsızlık geçirdim ameliyat oldum fakat rahatsızlığım geçmedi. Tekrar bir operasyon geçirmem söz konusu.
Ama eşim her tartışmamızda bana para kazanmadığımı söylüyor konu ne olursa olsun lafı hep benim çalışmama getiriyor. Bir örnek vermem gerekirse geçen akşam eşim işten geldi o sırada elektrikli su ısıtıcısını gereksiz yere çalıştırdı. Bende gayet düzgün bir şekilde bu aletlerin çok elektrik çektiğini çok sık kullanmamasını söyledim. Onun verdiği cevap ise ''Sen mi ödüyorsun?''
Ve geçen yaşadığımız bir tartışmamızda bana adam olda git çalış para kazanda katkın olsun dedi. Bu ve bunun gibi kaç kere çirkin bir biçimde beni aşağıladı. Ben hastalığım başladığından beri onunla hep konuştuğumda iyileşince ben çalışınca şunu yaparız bunu yaparız diyorum. Ona hiçbir zaman ben çalışmayacağım evde oturacağım demedim. Sadece çocuğum olunca mecbur kalmazsam çalışmak istemediğimi söyledim. Birde önce gönlüme göre bir iş bakmak istediğimi olmazsa diğer seçenklerden birini mutlaka tercih edeceğimi söyledim.
Ben eşime maddi açıdan elimden geldiğince yük olmamaya çalışıyorum hatta olmuyorum desem yeridir. Evlendiğimden beri kuaföre bir kere gittim. Ne kıyafet alıyorum kendime ne başka bir şey. Hamileyken canımın çektiği şeyleri bile demedim sırf yük olmamak adına.
Eşime çok kırgınım. Nasıl bir yol izlemeliyim? Ne yapmalıyım? Sanki beni maddi ortağı görüyormuş gibi hissediyorum. Ben çalışıp para kazanmaya başlayınca belki aramız çok güzel olacak ama ben bu lafları nasıl unutacağım? Benim yerimde olsanız ne yaparsınız? Dilim demeye varmıyor ama ben ayrılmayı bile düşünüyorum. Boşanmak için yeterli midir bunlar?
Zaten eşimin beni ezdiği nokta tamda burası. Eşimle evlenmeden önce bu konuları konuşurduk bende ona her zaman çalışacağımı söylerdim. Zaten tahsilim var çalışmayı bende istiyorum. Evlendiğimizden beri birkaç talihsiz olay geçirdim. Önce hamile kaldım bebeğim karnımda öldü. Daha sonra bir rahatsızlık geçirdim ameliyat oldum fakat rahatsızlığım geçmedi. Tekrar bir operasyon geçirmem söz konusu.
Ama eşim her tartışmamızda bana para kazanmadığımı söylüyor konu ne olursa olsun lafı hep benim çalışmama getiriyor. Bir örnek vermem gerekirse geçen akşam eşim işten geldi o sırada elektrikli su ısıtıcısını gereksiz yere çalıştırdı. Bende gayet düzgün bir şekilde bu aletlerin çok elektrik çektiğini çok sık kullanmamasını söyledim. Onun verdiği cevap ise ''Sen mi ödüyorsun?''
Ve geçen yaşadığımız bir tartışmamızda bana adam olda git çalış para kazanda katkın olsun dedi. Bu ve bunun gibi kaç kere çirkin bir biçimde beni aşağıladı. Ben hastalığım başladığından beri onunla hep konuştuğumda iyileşince ben çalışınca şunu yaparız bunu yaparız diyorum. Ona hiçbir zaman ben çalışmayacağım evde oturacağım demedim. Sadece çocuğum olunca mecbur kalmazsam çalışmak istemediğimi söyledim. Birde önce gönlüme göre bir iş bakmak istediğimi olmazsa diğer seçenklerden birini mutlaka tercih edeceğimi söyledim.
Ben eşime maddi açıdan elimden geldiğince yük olmamaya çalışıyorum hatta olmuyorum desem yeridir. Evlendiğimden beri kuaföre bir kere gittim. Ne kıyafet alıyorum kendime ne başka bir şey. Hamileyken canımın çektiği şeyleri bile demedim sırf yük olmamak adına.
Eşime çok kırgınım. Nasıl bir yol izlemeliyim? Ne yapmalıyım? Sanki beni maddi ortağı görüyormuş gibi hissediyorum. Ben çalışıp para kazanmaya başlayınca belki aramız çok güzel olacak ama ben bu lafları nasıl unutacağım? Benim yerimde olsanız ne yaparsınız? Dilim demeye varmıyor ama ben ayrılmayı bile düşünüyorum. Boşanmak için yeterli midir bunlar?
