öfke kontrolü yok o zaman eşinizin benim de yok tu ama düzeldim artık..neler demedimki ne işte ne evde bereketimiz kalmaz yapma tövbe et diye yalvardım agladım bundan 5 ay önce evi terkettim ailemde ilk defa ozaman öğrendi bana küfür ettiğini (ailemle aynı şehirde yasamıyoruz) yalvardı yakardı peki dedim son bir şans ama gene aynı oldu
eşim tedavi görüyor ben kendime sürekli bahaneler uydurarak sakin olmaya çalıştım normaldede sakin bir yapıya sahibim bizde öyle bişi yok işte o özür dilediğinde sinirlerim boşalırdı niye yapıyosun diye ozaman gene baslardı küfüre ama 4 5 yıldır içim katılaştığından olsa gerek gözümden tek damla yaş akmıyo o küfrettiğindeçocugunuz neden yok merak ettim özel değilse istemediniz mi yoksa olmuyor mu ?
eşiniz böyle gelmiş böyle gider değişmez.
benim eşimde sinirli bende sinirli böyle gecinip gidiyoruz..
birimiz ateş iken birimiz su oluyoruz artık bunu ögrendik zaman geçtikce
ama yapmasını istemediğim şeyleri asla yapamaz.
sizin gönlünüzü alınca burnundan fitil fitil getirin hemen yumuşamayın. hatalarını anlasın.
merhaba hanımlar
12 yıllık evliyim çocugum yok evliliğimin eşimle tanışma ve evliliğe kadar 5yıl birlikteliğimiz oldu evlenene kadar eşim çok nazik kibar sakin herşeye olumlu yaklaşan karşısındaki insanı mutlu eden koruyan birisiydi evlenince aşırı sinirli küfür hakaret aşşaglama bela lanet okuma karşısındakinin düşüncesine saygısız olduğunu ve normaldede bu yapıda oldugunu davranışlarıyla anlattı bense evlenene kadar ailemden ne bir hakaret aşaglanma nede ailemden birinin küfür ettiğini duymadım bunlarla karsılaşında hayat yüzüme çok kötü bir tokat attı kalbimi kırar bağırır çağırır sonrada gelir özür diler ağzıda çok iyi laf yapar ama 12 senedir yapıp yapıp özür dilemesi artık beni yordu küfüründen sinirinden çok yoruldum ağzı çok iyi laf yapar özel günlerimize önem verir süslü kelimeleri çoktur benim gezmeme tozmama karışmaz beni sevdiğine inanıyorum ama siniri ettiği küfürler seven insan bunu yaparmı diye düşünmemi engelleyemiyor eşimi herşeye rağmen seviyorum ama hep beni ayrılığın eşiğine itiyor hep yapmıycam etmiycem diyor ama sonrası hep aynı ve aklımla kalbim arasında kaldım kalbim kal diyo aklım git diyo ne yapacağımı bilemedim yardımcı olursanız çok memnun olurum
böyle bir insana bir ömür boyu katlanılabilir mi bilemedim.eşim tedavi görüyor ben kendime sürekli bahaneler uydurarak sakin olmaya çalıştım normaldede sakin bir yapıya sahibim bizde öyle bişi yok işte o özür dilediğinde sinirlerim boşalırdı niye yapıyosun diye ozaman gene baslardı küfüre ama 4 5 yıldır içim katılaştığından olsa gerek gözümden tek damla yaş akmıyo o küfrettiğinde
bana evlenme teklifi ettiğinde saygı varsa evet demiştim sanki hissetmişçesineSaygı yoksa istersen kara sevda olsun bi halta yaramaz.
Saygı yoksa gerisini at çöpe.
Belli ediyorlar biz anlamiyoruz ya da anlamak istemiyoruz.geldi yine evlenince değişti konusu. bence imkansız. nasıl bi hayal dünyası var bilmiyorum bu kadınlarda.
Anladığım kadarı ile çocuk için eşiniz tedavi görüyor ve bu yüzden kendine kızıyor ve bunu size yansıtıyor olabilir mi ? Terapi mi alsanız acaba ?
Belli ediyorlar biz anlamiyoruz ya da anlamak istemiyoruz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?