Eşim birlikte olmak istemiyor


Çok teşekkür ederim, bu mesajlarımda yanlış anlaşılmaktan çok korkuyorum bazen ukala anlaşılabilir gibi geliyor ne bileyim.. Bunu da söyledim kendisine, benim artık canım yanmıyor bundan korkuyorsan benden çekinmene gerek yok dedim. Biliyorum dedi.. Ve durumun bu kadar bilincinde olması çok acı. Ben bunun değişmesi için gerçekten çaba gösterdin mi diye sordum, çünkü benim durumumda ben gerçekten çok girişkendim, acı çekiyor olmama rağmen onu hiç uzaklaştırmak istemedim o acıyı her seferinde göze alıp girişimde bulunmuştum. En azından o da bir şeyler yapabilir diye düşünerek sordum bunu. Bana çaba gösterdiğini söyledi mesela ne yaptın dedim cevap yok. İşte o esnada anlıyorsunuz, bazı şeyler ya konuşarak hallolur ya da hiç hallolmaz. Zaten bu konuşmanın sonunda birbirimize sarıldık, hatta o gece birlikte olduk. O teklif etti, ağza bir parmak bal çalmak gibi düşünün. Aslında aklımdan hiç geçmedi ama seni reddetmek istemiyorum dedim ve o şekilde birlikte olduk. Ne bileyim ben her şeyi arkadaş gibi konuşmaktan yanayım bu konularda. Sonuçta onunla konuşmayıp kime gitsem bu sorunu çözebiliriz ki? Tamamen iki kişilik bir durum olduğunu söyledim ve Allah dermansız dert vermesin yeter ki biz bir şeyi istedikten sonra çözülmeyecek sorunumuz olamaz bizim dedim. Tatlıya bağlandı ama ondan sonra da 2 defa falan oldu işte sanırım 2 haftada. Zorla olacaksa hiç olmasın, bunu ödev gibi görev gibi görecekse hiç yapmayalım istiyorum. Mesela "yeni evli" diye bir tabir vardır ya o neden var? Evin içine bi cilveleşme olur değil mi? Bizde bu hiç olmadı. Mesela afedersiniz planlamadan hiç birlikte olmamıştık. Bunları anlattım ona. Elimden geldiğince hem açık hem de yumuşak olmaya çalıştım. Ama ne yazık ki gerçekler acı. Ve onun bencillik ettiği bir ilişkide ben kendimi savunmadığımda 5 ayda neler yaşadığımı gördüm, buna asla değmez. Gerçekten, isterseniz eleştirin ama buna değmez. Konuşmak çözmek ve birlikte çaba göstermek varken asla içime atmama, üzülmeme değmez bunu çok iyi anladım.
 
Ben 3 yıl yaşadım bunu. Evliligimizin ilk yılında ayrı illerdeydik ve 3 haftada 1 gorusebiliyorduk, onda bile rica minnet... O kadar hevesliydim, o kadar ugrastim ki baktım olmuyor benim de hevesim kaçtı.. Son 1 yıl hiç zorlamadim, o canı istedikce geldi fln.. Hatırlamak bile istemiyorum.. sonra da çeşitli sebeplerden dolayi ayrıldık.
Allah aşkına 1 kez evleniyoruz, ne umutlarla, ilgi manyağı olacağımızı düşünerek (cicim aylarında bile olsa)..
Bir şey soracağım, anakuzulugu var mı esinizde? Anakuzusu erkeklerin kız gibi yetistirildigi ve cinsel sorunlar yaşadığı gibi bir hipotezim var da
 

Merhaba, öncelikle samimiyetiniz için çok teşekkür ederim. Eşim anakuzusu bir tip değil. Hipotezinizi destekliyorum çünkü Freud da destekliyor :) bizim toplumumuzda evliliğin yeri bir başka, bana "Bunun için mi evlendik" diye bir keresinde takılmak için sormuştu, şu ilk zamanlar benim canımın yandığı zamanlar ben kafama takıyorum diye, aman boşver sanki bunun için mi evlendik isterse 1 yıl olmasın demişti, hakikaten anlayışlı bir insandır, ben de tabii ki bunun için evlendik, ev arkadaşı olmak için evlenmedik herhalde demiştim birlikte gülmüştük. O zamanlar başıma geleceklerden habersizim tabii.. :)
 
Garip... erken boşalma problemi falan var mı ? Belki çekindiği birsey... 7 aylik evlilikte ayda bir.. 17 yıllık evlilikte bile garipken...
Tek bildiğim gecelik vs yalan dolan. Bu tarz oyunlar sadece iyi giden cinsel hayatı daha iyilestiriyor . Kendinizde asla asla kusur bulmayın. Adamın cinsel problemleri var belliki... fizikselse çözümü daha kolaydir psikolojik olanından... hakkınız hayırlısı olsun çok zor.
 

Merhaba, mesajınız için çok teşekkür ederim şimdiden hayırlı doğumlar diliyorum(umarım sitede yeniyim diye yanlış anlamadım doğum olayını :) )

Sorun kesinlikle fiziksel değil bunu ikimiz de biliyoruz. Erken boşalma da yok, hiç olmadı. Süresi normal ancak sıklığında sorun var işte.. Evet ben reddedilince anladım o geceliklerin hiçbir anlamı olmadığını. Alışkanlık olduğunu söyledi, bekarlıktan kalma bir alışkanlık. Onu da benim tahmin etmemi bekledi işte tartışmanın alevlendiği cümlelerden biri de oydu. Ben mi tahmin edeyim sonuçta erkek dünyasını ne kadar iyi bilebilirim ki dedim. Yani bir insan yanında eşi varken (yani bi insan pis olur, çok şişman olur, ya bunlar da isteyene bahane olamaz da öyle bir durum da yok 54 kg 1,74 cm boyda bir insanım) bunu neden kendi kendine yapar bunu anlamıyorum bana anlatır mısın dedim işte bir şey diyemedi bilmiyorum dedi. Alışkanlık falan mı diye de ben sordum ondan sonra gerçek anlamda konuşmaya başladık işte..
 
Çok teşekkür ederim yanlış anlamamisin:)
9 aylik hamile şişman ve uzun suredir kendine bakamayan biri olarak diyebilirim ki bu işlerin bunlarla alakası yok adamın içinde olacak... ayrıca her erkek muhtemelen yapmıştır en azindan bekarken eşinizin yaptığını. ikisi ayrı şeyler bu söylediği şeye bir bahane değil. Psikolojik olarak tahrik olmuyor veya tahrik olacağı şey bir kadın vücudu değil belki de (ki bu en kötü ihtimal)... kesinlikle beraber terapiye gitmelisiniz bence de... yazık çok yeni evlisiniz. İnsan ruhen de birbirinden uzaklaşır bu durum uzadıkça...
 

Size garipseyeceğiniz bir şey daha anlatacağım ancak burada yazmak istemedim, mesaj atıyorum müsadenizle..
 
Bu erkeklerinde derdi bitmiyo valla bacim. Esiniz alkol kullaniyomu? Kullanıyorsa bi gece icir rahatlamasını sağla sonra yanas.eğer yine olmuyosa sorun büyük

Sanırım bunu yanıtlamayı unutmuşum. Bunu denedim ve başarılı da oldum ancak sorun bu değil, sorun kendi isteğiyle olması gerektiği. Ben onu nereye kadar zorlayabilirim ki? Kendiliğinden olacak bir şey bu. Hiç yapmıyor değiliz ancak sanki böyle bir hali yokmuş, yorgunmuş gibi ama sürekli yorgun. Ama başka şeylerde bana evde yardım etmede falan atom karınca gibi. Anlayacağınız çözemedik daha.
 

Buna da cevap yazmayı unutmuşum sizi o kadar iyi anlıyorum ki, şu sözünüz beni bitirdi zaten: Olay cinsellik degil, esin tarafindan begenilmedigini hissetmek. Bu yeter de artar bile durumu özetlemeye yani. Hele bir de konuşunca karşılığını alamamak. Ya ben ilk sorduğumda 3 ay sabretmiştim bana "Bilmiyorum" demişti. Düşünsenize bilmiyor. E 2 ay daha sabrettim sonra dedi ki kendi kendime yapıyorum. Ulan hani bilmiyordun 2 ay beni şu iki kelime için tekrar aynı bunalıma neden sokuyorsun yani? İşte bunlar hep bencillik. Ama yok öyle yağma, kolay kolay pes etmeyeceğim. Doktora götüreceğim onu. Eğer o zaman da olmazsa başka şeyler düşüneceğim. Yani sizi çok ama çok iyi anlıyorum. Aklıma neler neler geldi boşanmak mı, aldatılıyor muyum paranoyası mı, evden işe işten eve bir adam erkek arkadaşlarıyla bile dışarıya çıkmıyor evi seven bir tip buna rağmen paranoyak olmuştum. Şimdi en azından o sinir harbinden sonra biraz rahatladım. İçimi olduğu gibi döktüm. Ben de insanım sonuçta. Başka birine yazdığım cevapta da görebilirsiniz; asla değmez üzülmeye gerçekten. İsterseniz deli gibi aşık olun. Bunu bir daha kendime yapmayacağım, hele ki o bu kadar bencilken. Ama kendi isteğiyle ama bilinçsiz, düpedüz bencillik bu.
 
evliliğimin başlarında bende yaşadım bu durumu. Benim Can'ımı yakmak istemediği için uzak duruyormuş. Söylediği buydu hep.
Olay aileye yansıyınca kaynana sen karılık yapamıyorsun 'A getirdi. Hatta şaka yollu kuma muhabbetine bile girmişti. Hey gidi hey..
Neyse. Bu mevzu derin.. Ya ayrılacaksınız ya da bir anda herşey normale dönecek siz şaşıracaksınız. Ortası yok. Yavaş yavaş ilerleyen bir şey sözkonusu olamaz yani.
 
Bu mesajı başka bir kullanıcıya atmıştım cevap olarak. Sizin de okumanızı rica edeceğim:

Çok teşekkür ederim, bu mesajlarımda yanlış anlaşılmaktan çok korkuyorum bazen ukala anlaşılabilir gibi geliyor ne bileyim.. Bunu da söyledim kendisine, benim artık canım yanmıyor bundan korkuyorsan benden çekinmene gerek yok dedim. Biliyorum dedi.. Ve durumun bu kadar bilincinde olması çok acı. Ben bunun değişmesi için gerçekten çaba gösterdin mi diye sordum, çünkü benim durumumda ben gerçekten çok girişkendim, acı çekiyor olmama rağmen onu hiç uzaklaştırmak istemedim o acıyı her seferinde göze alıp girişimde bulunmuştum. En azından o da bir şeyler yapabilir diye düşünerek sordum bunu. Bana çaba gösterdiğini söyledi mesela ne yaptın dedim cevap yok. İşte o esnada anlıyorsunuz, bazı şeyler ya konuşarak hallolur ya da hiç hallolmaz. Zaten bu konuşmanın sonunda birbirimize sarıldık, hatta o gece birlikte olduk. O teklif etti, ağza bir parmak bal çalmak gibi düşünün. Aslında aklımdan hiç geçmedi ama seni reddetmek istemiyorum dedim ve o şekilde birlikte olduk. Ne bileyim ben her şeyi arkadaş gibi konuşmaktan yanayım bu konularda. Sonuçta onunla konuşmayıp kime gitsem bu sorunu çözebiliriz ki? Tamamen iki kişilik bir durum olduğunu söyledim ve Allah dermansız dert vermesin yeter ki biz bir şeyi istedikten sonra çözülmeyecek sorunumuz olamaz bizim dedim. Tatlıya bağlandı ama ondan sonra da 2 defa falan oldu işte sanırım 2 haftada. Zorla olacaksa hiç olmasın, bunu ödev gibi görev gibi görecekse hiç yapmayalım istiyorum. Mesela "yeni evli" diye bir tabir vardır ya o neden var? Evin içine bi cilveleşme olur değil mi? Bizde bu hiç olmadı. Mesela afedersiniz planlamadan hiç birlikte olmamıştık. Bunları anlattım ona. Elimden geldiğince hem açık hem de yumuşak olmaya çalıştım. Ama ne yazık ki gerçekler acı. Ve onun bencillik ettiği bir ilişkide ben kendimi savunmadığımda 5 ayda neler yaşadığımı gördüm, buna asla değmez. Gerçekten, isterseniz eleştirin ama buna değmez. Konuşmak çözmek ve birlikte çaba göstermek varken asla içime atmama, üzülmeme değmez bunu çok iyi anladım.
 

Sizde işler nasıl gelişti peki? Birdenbire mi düzeldi? Ben kimsenin duymasını istemem, hele ki ailelerin.. Uzmanlarla halledebilmek varken hiç gerek yok. Elbette ki olabilir, dünyanın sonu değil ama bir de aileleri çekemeyeceğim..
 
Çekme bence de. Bizde bir anda düzeldi. Ki ben takan bir insan değildim. Amaaan banane diyordum :)) boş vaktim de yoktu aşırı çalışıyordum. Belki taksaydım kafaya ayrılmıştık. Bilemiyorum.
 
Bu mesajı başka bir kullanıcıya atmıştım cevap olarak. Sizin de okumanızı rica edeceğim:

Çok teşekkür ederim, bu mesajlarımda yanlış anlaşılmaktan çok korkuyorum bazen ukala anlaşılabilir gibi geliyor ne bileyim.. Bunu da söyledim kendisine, benim artık canım yanmıyor bundan korkuyorsan benden çekinmene gerek yok dedim. Biliyorum dedi.. Ve durumun bu kadar bilincinde olması çok acı. Ben bunun değişmesi için gerçekten çaba gösterdin mi diye sordum, çünkü benim durumumda ben gerçekten çok girişkendim, acı çekiyor olmama rağmen onu hiç uzaklaştırmak istemedim o acıyı her seferinde göze alıp girişimde bulunmuştum. En azından o da bir şeyler yapabilir diye düşünerek sordum bunu. Bana çaba gösterdiğini söyledi mesela ne yaptın dedim cevap yok. İşte o esnada anlıyorsunuz, bazı şeyler ya konuşarak hallolur ya da hiç hallolmaz. Zaten bu konuşmanın sonunda birbirimize sarıldık, hatta o gece birlikte olduk. O teklif etti, ağza bir parmak bal çalmak gibi düşünün. Aslında aklımdan hiç geçmedi ama seni reddetmek istemiyorum dedim ve o şekilde birlikte olduk. Ne bileyim ben her şeyi arkadaş gibi konuşmaktan yanayım bu konularda. Sonuçta onunla konuşmayıp kime gitsem bu sorunu çözebiliriz ki? Tamamen iki kişilik bir durum olduğunu söyledim ve Allah dermansız dert vermesin yeter ki biz bir şeyi istedikten sonra çözülmeyecek sorunumuz olamaz bizim dedim. Tatlıya bağlandı ama ondan sonra da 2 defa falan oldu işte sanırım 2 haftada. Zorla olacaksa hiç olmasın, bunu ödev gibi görev gibi görecekse hiç yapmayalım istiyorum. Mesela "yeni evli" diye bir tabir vardır ya o neden var? Evin içine bi cilveleşme olur değil mi? Bizde bu hiç olmadı. Mesela afedersiniz planlamadan hiç birlikte olmamıştık. Bunları anlattım ona. Elimden geldiğince hem açık hem de yumuşak olmaya çalıştım. Ama ne yazık ki gerçekler acı. Ve onun bencillik ettiği bir ilişkide ben kendimi savunmadığımda 5 ayda neler yaşadığımı gördüm, buna asla değmez. Gerçekten, isterseniz eleştirin ama buna değmez. Konuşmak çözmek ve birlikte çaba göstermek varken asla içime atmama, üzülmeme değmez bunu çok iyi anladım.
 
Çekme bence de. Bizde bir anda düzeldi. Ki ben takan bir insan değildim. Amaaan banane diyordum :)) boş vaktim de yoktu aşırı çalışıyordum. Belki taksaydım kafaya ayrılmıştık. Bilemiyorum.
Hakikaten insan evladı çok ilginç, çok şaşırtıcı. Peki ne kadar sürdü bu durum sizde?
 
Kolayına geliyordur. Şimdi seni onsevisme vs ile hazırlaması gerek. Onun yerine hop iki video izle iş tamam. Eşiniz bekarlık yıllarında çok mb. Yaptığı için şimdi de normal ilişkide zorlanıyor. Çünkü orada kurulan hayal dünyası ve vaat edilen zevkler çok ütopik. Özellikle de cinselligin başındaki kadınlar için. Herkes hep istekli kıyafet zaman mekan kısıtlaması yok. Bunları gerçek hayata geçirmesi zor.

Ben işin içerisinde cinsellik olmadan çıplak vakit geçirmenizi önereceğim. Evde bu şekilde birşeyler içebilir ya da izleyebilirsiniz. Normal şeyler.
Belki kendi vücudunda rahatsızlık duyduğu birşeyler vardır. Kendinin ve senin gerçekliğini kabul edebilir belki.
 
Birbirini seven iki insan evlenince müthiş sevisecek diye bir sey yok arkadaşlar. Bu konunun evlenmeden önce halledilmesi gerekiyor. Ne sen suçlusun ne de eşin. Ha adam düzeltmeye yanasmadigi icin suçlu ama içten gelmeyen bisey de nasil düzeltilir ki? Aranızda cinsel uyum yok. Bir baskasiyla ikiniz de deli gibi sevisebilirsiniz.
 
Bekarlıktan kalma alışkanlık olabilir..birde ilk zamanlar canınız yanıyor diyede sizi incitmemek adına zorlamamış..bence boşanmak çözüm değil..eşiniz sizi nasıl zorlamadan 2 ay gibi nir süre beklemişse sizde aynı özveriyi ona gösterin..cinsel terapistler oluyor sanırım bence birlikte yol alın aşılmayacak birşey olmayacağını sanmıyorum..
 

Canim kendinde arama. Senle ilgili olamaz. Bir kere mastürbasyon yapmasın artık. Nerde yapıyor bir de banyoda falan mı? Yanlız bırakma 3-5 dk yalnız kalınca hemen yanına dal.

Telini ve bilgisayar geçmişini karıştır. Pornografi var mı onlara bak. Bir de çok bodoslama konuşuyorum kusura bakma ama eşcinsel veya benzeri başka durtuleri olabilir. Porno da neye baktığı bunun için önemli
 

Ayy ben de aynı şeyi düşündüm. Neyse haklısın konu sahibine internetten araştır demiş. Konu sahibi neyi araştıracak ki. Arama kelimesini de soyleseymis
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…