- 11 Mart 2016
- 148
- 143
- Konu Sahibi zeytinin annesi
- #1
Arkadaşlar merhaba, bu sorunum için buraya üye olmamın sebebi diyebilirim. Ben 7,5 aylık evliyim ve görüşlerinize ihtiyacım var. Uzun gelirse sabrınıza sığınıyorum lütfen okuyun. 
Durumumu anlatıyorum;
Eşim ve ben ilk 2 ay birlikte olamadık, bunun sebebi benim canımın çok fazla yanmasıydı. Ancak bu konuda hep iletişim halindeydik, ne yapabiliriz, nasıl olabilir diye konuşuyorduk. Baktım olmayacak, canım her denemede yine çok yanıyor, en son doktora gideceğimi söyledim. Eşim buna gerek olmadığını, acelemiz olmadığını ve bekleyebileceğimizi söyledi. Bu sebeple 2 hafta da onun önerisiyle beklememle durum toplamda 2 ayı buldu. Doktora gittim ve hiçbir sorunum olmadığını, vajinusmus gibi bir problemin de bulunmadığını ancak bunun tamamen psikolojik olduğunu, eşimle durumu konuşup ve sürekli/düzenli denemeyle de hallolabileceğini söyledi. Hakikaten de doktora gittikten sonraki 2.denememizde birlikte olabildik. Derken bu durum haftada bir olmaya başladı, ancak doktorun da önerisiyle haftada 2-3 kere olmadığı sürece (en azından belli bir süre için) canımın ilişki sırasında yanmaya devam edeceğini eşime anlattım. Fakat bu durum değişmedi. Haftada bir iken 20 günde bir olmaya başladı ve ben canımın yanmasından ilişkinin ne olduğunu bile anlamadım. Derken 3-4 haftada bir olmaya başladı. Bu konuda yeniden konuşmaya karar verdiğimde toplamda 5 aylık evli ve 3 aydır ilişkiye girebilmiş durumdaydık. Ancak 3 ayda bir elin parmaklarını ancak geçecek bir sayıdaydı bu durum. Ben ilk olarak kendimden kaynaklandığını düşündüm. 3 ay boyunca konuşmayıp içimde çok şey biriktirmiştim. Biraz da psikolojim bozulmuştu haliyle. Hep bi "acaba" duygusuyla yaşıyordum ki sonunda eşimle konuşacak cesareti topladım. Her an böyle şeyleri konuşamıyorum çünkü ters tepebiliyor. Eşime "Biz ortalama 3-4 haftada bir birlikte oluyoruz, bunun farkında mısın?" diye sorduğumda "Evet farkındayım" dedi. Sebebini sorduğumdaysa bir sebebi yok dedi. Beni istemediğini düşündüğümü söyledim. Hemen girişti yok saçmalama yok ne ilgisi var yok nerden çıkarıyorsun bilmem ne. Aradan böyle 2 ay daha geçti kızlar, biraz zaman vereyim dedim. Çok üstüne gitmek de istemiyordum çünkü inkar ediyor bu durumun bir sebebi olmadığını, varsa da sebebini bilmediğini söylüyordu. Bundan 2 hafta önce, yani bu konuşmamızın üzerinden 2 ay geçtikten sonra tekrar sordum. Aşırı derecede psikolojim bozulmuş, her şeye alınır olmuştum. Çok öfkeliydim, bu muameleyi haketmediğimi sürekli kendime söylüyor öfkemi taze tutmama engel olamıyordum. 2 hafta önce tekrar sordum, eşim bana bu ihtiyacını kendi kendine gördüğünü söyledi. Malum kelimeyi kullanmak istemiyorum zaten anladınız. Neden diye sorduğumda git internetten biraz da sen araştır diye bana çıkıştı. Belli ki sorunun kendisinden kaynaklanıyor olmasının acısını benden bu şekilde çıkarıyordu. Çünkü zaten okuduğum makalelerin haddi hesabı yok, tabii o bunları bilmiyordu. Önce sakin başladım, ne sıklıkla yaptığını sordum 2 günde bir olduğunu söyleyince beynim durmuş gibi hissettim. Sebebini soruyorum ne bileyim git biraz da sen araştır diyor. Daha sonra kelimenin tam anlamıyla bir sinir harbi yaşadım, artık daha fazla içimde tutmak istemedim. Bağırdım, çağırdım, öfkemi gizlemedim. Utanmasan beni suçlayacaksın falan dedim. Tabii o da sinirlendi, bir şeyler söyledi falan. Daha sonra ikimiz de sakinleştik. Bu konuda konuşmadan bir yere gelemeyeceğimizi, zamanında benden kaynaklı bir sorun da yaşamış olduğumuzu, bunun kimden kaynaklanırsa kaynaklansın birlikte halledebileceğimiz bir şey olduğunu söyledim. Bana zamana bırakalım dedi. Ancak ben bu şekilde bir 5 ay daha geçirmek istemiyorum kızlar. Nasıl hissettirdiğini bir tek yaşayan bilir. Tabii ki malum mahrem konular öyle herkese de anlatamam, bir tek en yakın arkadaşıma anlatabildim sadece kız da şok oldu. İlişki danışmanına gitmek istediğimi söyledim. O da tamam gideriz ama biraz daha bekleyelim dedi. 1 ay müddet veriyorum dedim ancak beyefendi 1 veya 3-5 ay diye bir sınırlama getirmemi istemediğini, bunun ona baskı hissettireceğini söyledi. Ne kadar bekleyeceğiz daha diyorum bilmiyorum diyor. Belki beni sallıyordur danışmana gitme konusunda, onu da bilemiyorum. Bu arada, ilk zamanlar olsun, sonraları olsun yatak odasında bazı girişimlerim oldu, giyinmeler hazırlanmalar bilmem ne, ancak reddedildim. Dolayısıyla bunun daha çok psikolojik bir sorun olduğunu düşünüyorum. Fakat sebebini hiç bilemiyorum. Tahmin edemiyorum. Danışmana gider miyiz gitmez miyiz onu da bilmiyorum. Lütfen bana bir öneride bulunun. Zorlamak istemiyorum ama bu şekilde günler geçmiyor, ister istemez takılıyorsunuz bu duruma ve açıkçası bu durumu kabullenmekte güçlük çekiyorum. Sanırım kabullenebileceğim bir şey değil. Sizden önerilerinizi bekliyorum, lütfen yazın..
Başınızı ağrıttığım için kusura bakmayın.. Hepinize iyi geceler dilerim...
Durumumu anlatıyorum;
Eşim ve ben ilk 2 ay birlikte olamadık, bunun sebebi benim canımın çok fazla yanmasıydı. Ancak bu konuda hep iletişim halindeydik, ne yapabiliriz, nasıl olabilir diye konuşuyorduk. Baktım olmayacak, canım her denemede yine çok yanıyor, en son doktora gideceğimi söyledim. Eşim buna gerek olmadığını, acelemiz olmadığını ve bekleyebileceğimizi söyledi. Bu sebeple 2 hafta da onun önerisiyle beklememle durum toplamda 2 ayı buldu. Doktora gittim ve hiçbir sorunum olmadığını, vajinusmus gibi bir problemin de bulunmadığını ancak bunun tamamen psikolojik olduğunu, eşimle durumu konuşup ve sürekli/düzenli denemeyle de hallolabileceğini söyledi. Hakikaten de doktora gittikten sonraki 2.denememizde birlikte olabildik. Derken bu durum haftada bir olmaya başladı, ancak doktorun da önerisiyle haftada 2-3 kere olmadığı sürece (en azından belli bir süre için) canımın ilişki sırasında yanmaya devam edeceğini eşime anlattım. Fakat bu durum değişmedi. Haftada bir iken 20 günde bir olmaya başladı ve ben canımın yanmasından ilişkinin ne olduğunu bile anlamadım. Derken 3-4 haftada bir olmaya başladı. Bu konuda yeniden konuşmaya karar verdiğimde toplamda 5 aylık evli ve 3 aydır ilişkiye girebilmiş durumdaydık. Ancak 3 ayda bir elin parmaklarını ancak geçecek bir sayıdaydı bu durum. Ben ilk olarak kendimden kaynaklandığını düşündüm. 3 ay boyunca konuşmayıp içimde çok şey biriktirmiştim. Biraz da psikolojim bozulmuştu haliyle. Hep bi "acaba" duygusuyla yaşıyordum ki sonunda eşimle konuşacak cesareti topladım. Her an böyle şeyleri konuşamıyorum çünkü ters tepebiliyor. Eşime "Biz ortalama 3-4 haftada bir birlikte oluyoruz, bunun farkında mısın?" diye sorduğumda "Evet farkındayım" dedi. Sebebini sorduğumdaysa bir sebebi yok dedi. Beni istemediğini düşündüğümü söyledim. Hemen girişti yok saçmalama yok ne ilgisi var yok nerden çıkarıyorsun bilmem ne. Aradan böyle 2 ay daha geçti kızlar, biraz zaman vereyim dedim. Çok üstüne gitmek de istemiyordum çünkü inkar ediyor bu durumun bir sebebi olmadığını, varsa da sebebini bilmediğini söylüyordu. Bundan 2 hafta önce, yani bu konuşmamızın üzerinden 2 ay geçtikten sonra tekrar sordum. Aşırı derecede psikolojim bozulmuş, her şeye alınır olmuştum. Çok öfkeliydim, bu muameleyi haketmediğimi sürekli kendime söylüyor öfkemi taze tutmama engel olamıyordum. 2 hafta önce tekrar sordum, eşim bana bu ihtiyacını kendi kendine gördüğünü söyledi. Malum kelimeyi kullanmak istemiyorum zaten anladınız. Neden diye sorduğumda git internetten biraz da sen araştır diye bana çıkıştı. Belli ki sorunun kendisinden kaynaklanıyor olmasının acısını benden bu şekilde çıkarıyordu. Çünkü zaten okuduğum makalelerin haddi hesabı yok, tabii o bunları bilmiyordu. Önce sakin başladım, ne sıklıkla yaptığını sordum 2 günde bir olduğunu söyleyince beynim durmuş gibi hissettim. Sebebini soruyorum ne bileyim git biraz da sen araştır diyor. Daha sonra kelimenin tam anlamıyla bir sinir harbi yaşadım, artık daha fazla içimde tutmak istemedim. Bağırdım, çağırdım, öfkemi gizlemedim. Utanmasan beni suçlayacaksın falan dedim. Tabii o da sinirlendi, bir şeyler söyledi falan. Daha sonra ikimiz de sakinleştik. Bu konuda konuşmadan bir yere gelemeyeceğimizi, zamanında benden kaynaklı bir sorun da yaşamış olduğumuzu, bunun kimden kaynaklanırsa kaynaklansın birlikte halledebileceğimiz bir şey olduğunu söyledim. Bana zamana bırakalım dedi. Ancak ben bu şekilde bir 5 ay daha geçirmek istemiyorum kızlar. Nasıl hissettirdiğini bir tek yaşayan bilir. Tabii ki malum mahrem konular öyle herkese de anlatamam, bir tek en yakın arkadaşıma anlatabildim sadece kız da şok oldu. İlişki danışmanına gitmek istediğimi söyledim. O da tamam gideriz ama biraz daha bekleyelim dedi. 1 ay müddet veriyorum dedim ancak beyefendi 1 veya 3-5 ay diye bir sınırlama getirmemi istemediğini, bunun ona baskı hissettireceğini söyledi. Ne kadar bekleyeceğiz daha diyorum bilmiyorum diyor. Belki beni sallıyordur danışmana gitme konusunda, onu da bilemiyorum. Bu arada, ilk zamanlar olsun, sonraları olsun yatak odasında bazı girişimlerim oldu, giyinmeler hazırlanmalar bilmem ne, ancak reddedildim. Dolayısıyla bunun daha çok psikolojik bir sorun olduğunu düşünüyorum. Fakat sebebini hiç bilemiyorum. Tahmin edemiyorum. Danışmana gider miyiz gitmez miyiz onu da bilmiyorum. Lütfen bana bir öneride bulunun. Zorlamak istemiyorum ama bu şekilde günler geçmiyor, ister istemez takılıyorsunuz bu duruma ve açıkçası bu durumu kabullenmekte güçlük çekiyorum. Sanırım kabullenebileceğim bir şey değil. Sizden önerilerinizi bekliyorum, lütfen yazın..
Başınızı ağrıttığım için kusura bakmayın.. Hepinize iyi geceler dilerim...
