Merhabalar sevgili kadınlar
Bir derdim var ki sormayın. Biraz uzun olabilir şimdiden vaktinizi aldığım için kusura bakmayın.
3 yıllık evliyim. Eşimle evliliğimizin ilk yılları aşırı tartışmalarla geçti hala da devam ediyor. Sanırım birbirimizi anlamıyoruz ne kadar konuşsam da tık yok. Özellikle evdeki gürültüsü.. yani beni onlarca kez uykumdan uyandırıyor. Yürürken bile çok ses çıkarıyor. Doğum iznine ayrıldım asla uyuyamadım sabah erkenden işe giderken beni hep çıkardığı seslerle uyandırdı. Doğum iznimden hiçbir şey anlayamadım. Uyku konusunda çok hassasım bir kez uyandım mı tekrar uyuyamıyorum. Canım lütfen dikkatli ol diyorum. Çok abartıyorsun diyor. Bazen de tamam diyor ama yok yine aynı düşünün 3 yıldır bu böyle. Lohusa dönemim felaket geçti. Zaten oğlum zor bir bebeklik geçirdi çok zor uyuyordu. Uyuyunca ben de uyuyayım derken eşim tak ikimizi de uyandırıyordu. Ya kapıyı bir hışınla aşar ya dolapları çarpar. Ya kayar düşer, Ya telefonla konuşur. Ya dışarı çıkar anahtarı unutur kapıyı çalar. Defalarca söyledim dışarı çıkarken anahtarı al diye ama maalesef sürekli unutur. Bir ara lohusa dönemimde uykuya deli gibi hasretken zorla oğlumla uyuduk. markete gitti anahtarı unutup tekrar kapıyıçalınca ben kendimi yerlere atıp ağlamaya başladım artık. Öptü özürler diledi ama ben im uykum gitmişti artık. Şimdi oğlumda uyku bozukluğu başladı. O da artık çok hassas şu an 1 buçuk yaşında. Dün yatağa girdiğimde mesaj attım canım lütfen odaya gelirsen sessiz ol diye. İnanın 3 kez uyandırdı bizi. Bir de sabah erken işe gidiyorum Ne yapacağımı şaşırdım artık. Çok düşüncesiz. Ne yapacağım ben ??? Bunun dışında annesini de sevemiyorum bir keresinde oğlum 2 aylıkken kayınvalideme çok ihtiyacım vardı acilen hastaneye gidip rapor çıkarmam gerekiyordu. Oğluma bir saatliğine bakmasını istedim gelemem ben çocuk bakamam dedi. Nasıl yani o kadar çocuğun var onlara nasıl baktın dedim? artık çok acizim şu an bakamam dedi. O an çok kırıldım hala da çok kırgınım asla ısınamıyorum. Eşim de bunun farkında bazen beni zorla götürme istiyor annesine ya ne zormuş insanın kayın validesine ısınamaması... Hazır yazıyorken biraz daha içimi dökeyim. Eşim dişini fırçalamıyor ne yapsam da. Onunla aynı yatağa girmek istemiyorum artık. Çok dağınık. Sürekli tartışıyoruz. Bazen ne yaptım da evlendim diyorum. Hatta bu aralar her gün soruyorum kendime. Neden bu adamla evlendim. Çok güzel bir kadınken, Çok başarılı, girişken bir kadınken çok mutlu olabilecekken neden bu evliliği seçtim diyorum. Eşime sevgim ve saygım bitmek üzere. Ne yapmalıyım sevgili kadınlar? Lütfen yardımm
Bir derdim var ki sormayın. Biraz uzun olabilir şimdiden vaktinizi aldığım için kusura bakmayın.
3 yıllık evliyim. Eşimle evliliğimizin ilk yılları aşırı tartışmalarla geçti hala da devam ediyor. Sanırım birbirimizi anlamıyoruz ne kadar konuşsam da tık yok. Özellikle evdeki gürültüsü.. yani beni onlarca kez uykumdan uyandırıyor. Yürürken bile çok ses çıkarıyor. Doğum iznine ayrıldım asla uyuyamadım sabah erkenden işe giderken beni hep çıkardığı seslerle uyandırdı. Doğum iznimden hiçbir şey anlayamadım. Uyku konusunda çok hassasım bir kez uyandım mı tekrar uyuyamıyorum. Canım lütfen dikkatli ol diyorum. Çok abartıyorsun diyor. Bazen de tamam diyor ama yok yine aynı düşünün 3 yıldır bu böyle. Lohusa dönemim felaket geçti. Zaten oğlum zor bir bebeklik geçirdi çok zor uyuyordu. Uyuyunca ben de uyuyayım derken eşim tak ikimizi de uyandırıyordu. Ya kapıyı bir hışınla aşar ya dolapları çarpar. Ya kayar düşer, Ya telefonla konuşur. Ya dışarı çıkar anahtarı unutur kapıyı çalar. Defalarca söyledim dışarı çıkarken anahtarı al diye ama maalesef sürekli unutur. Bir ara lohusa dönemimde uykuya deli gibi hasretken zorla oğlumla uyuduk. markete gitti anahtarı unutup tekrar kapıyıçalınca ben kendimi yerlere atıp ağlamaya başladım artık. Öptü özürler diledi ama ben im uykum gitmişti artık. Şimdi oğlumda uyku bozukluğu başladı. O da artık çok hassas şu an 1 buçuk yaşında. Dün yatağa girdiğimde mesaj attım canım lütfen odaya gelirsen sessiz ol diye. İnanın 3 kez uyandırdı bizi. Bir de sabah erken işe gidiyorum Ne yapacağımı şaşırdım artık. Çok düşüncesiz. Ne yapacağım ben ??? Bunun dışında annesini de sevemiyorum bir keresinde oğlum 2 aylıkken kayınvalideme çok ihtiyacım vardı acilen hastaneye gidip rapor çıkarmam gerekiyordu. Oğluma bir saatliğine bakmasını istedim gelemem ben çocuk bakamam dedi. Nasıl yani o kadar çocuğun var onlara nasıl baktın dedim? artık çok acizim şu an bakamam dedi. O an çok kırıldım hala da çok kırgınım asla ısınamıyorum. Eşim de bunun farkında bazen beni zorla götürme istiyor annesine ya ne zormuş insanın kayın validesine ısınamaması... Hazır yazıyorken biraz daha içimi dökeyim. Eşim dişini fırçalamıyor ne yapsam da. Onunla aynı yatağa girmek istemiyorum artık. Çok dağınık. Sürekli tartışıyoruz. Bazen ne yaptım da evlendim diyorum. Hatta bu aralar her gün soruyorum kendime. Neden bu adamla evlendim. Çok güzel bir kadınken, Çok başarılı, girişken bir kadınken çok mutlu olabilecekken neden bu evliliği seçtim diyorum. Eşime sevgim ve saygım bitmek üzere. Ne yapmalıyım sevgili kadınlar? Lütfen yardımm