çocuklarını da öyle yetiştirmeye çalışıyorlar. ondan sonra sosyalliği öğrenemeyen bir sürü çocuk oluyor.
şimdi böyle yazınca sanılıyor ki eşini önemseme, çocuğunu sal gitsin, ananı babanı arama.. öyle bir şey tabi ki yok. ama herkesin bir bireyselliği var gerçekten.
mesela ben her ay 1 kere yalnız başıma bir yere gider yemek falan yer birkaç saat takılırım. o an ne sevgili, ne arkadaş, ne aile istemem. ve güzel zaman geçiririm.
bana "demek bensiz olmak iyi geliyor" dese sevgilim bozulurum.
ondan kaçmıyorum çünkü ben.
sadece kendi başıma kalıp biraz düşünmek, boş zaman geçirmek istiyorum.
bunlar çok insani ihtiyaçlar.
tatile gidilmesi herkese uymayabilir. o ayrı tabi. ama "bensiz eğlenmesindan rahatsız oluyorum" demek biraz bencilce geliyor bana. çünkü o zaman hayatın hiçbir alanında bensiz bir şey yapamaz anlamını taşıyor bu. yani konu tatilden çıkıp ilişkiyi bağımlılığa dönüştürmeye giriyor ve bu toksik birşey