Eşim arkadaşlariyla tatile kıbrısa gidecek

Bağımlılığı bağlılık sanıyorlar. Bağımlı eşler zamanla bağımlı ebeveynlere dönüşüyorlar. Sonra o ebeveynlerin çocukları evlenince bağımlılıklarını sürdürüyorlar bu sefer o evliliğin diğer tarafı bununla ilgili sorun yaşıyor. Eşine bağımlı olmayı normal gören insan aileye bağımlı olmayı anormal görüyor, komik. Bu döngüden sıyrılabilen sağlıklı ilişkiler (eş,çocuk,aile,arkadaş) insan çok az burada gözlemlediğim kadarıyla.
Bır arkadaşım var asla eşi ve çocuğuyla gitmez hep yurtdislarinda, yurtiçinde tek takılır, bu ne kadar abartiysa mıçmıç herşeyi beraber yapalım da abartı.
 
Bunun özel bir nedeni yok ama şu olabilir senede 3 tatil yaparız. 2 tanesi zaten kalabalık 8-10 kişi arkadaşlarımızın da olduğu tatillerdir. Yani şimdilik birlikte tatil yapabildiğimiz eğlendiğimiz arkadaş guruplarımız var. Orada da yapışık ikizler gibi gezmeyiz mesela kadınlar denize gider erkekler ps oynar. Erkekler mangal başı içer, kadınlar başka yerde kaynatır, yürüyüşe dondurma yemeye gider gibi gibi.. Bu arada birlikte gittiğimiz arkadaşlarımız da hep evli sevgili falan değiller yani öyle anlaşılmasın. Bekar arkadaşlarımız da var aramızda hatta çoğu bekar. Yani zaten kısmen herkes kafa dağıtabiliyor bizim tatillerde burun buruna geçirmiyoruz. Belki ondan şimdilik ayrı tatil planına gerek olmadı. Ama olursa da sıkıntı olmaz dediğim gibi. Mesela ben doğumdan yeni çıktım 2 senedir pandemi falan çok bunaldım. Bu seneki bebekli tatilden de bişey anlamadım. Seneye ikimiz de bebeği birbirimize bırakıp tatil yapmayı düşünüyoruz.
En güzeli zaten eşli arkadaşlı bir arada tatiller, cok da güzel yapiomussunuz. Konu sahibi arkadas ve eşi de öyle yapabilir bence hazir kibrisa gidioken eşler de gelir, bekar evli ayrimi yapmak da cok sacma zaten kafa dengi insanlar bir arada olsa yeter işte statü dengesini düşünmeye gerek yok. En ideali sizin bahsettiginiz case zaten. Herkes bu sene cok bunaldi, eşimi evde birakip gitmeye sahsen benim gönlüm razi olmazdi. Bazıları bunu düşünmüyor işte. Son cümledeki future senaryonuz pek mumkunatli gelmedi yalniz, yaparsaniz yazin buraya vay be diyim :) ben birbirini bogmayan iki insanin zaten hep birbiriyle olmak isteyecegini düşünüyorum o yuzden neden hic ayri gitmediniz diye sordum size. Çünkü gerek duymayacaginiza inandim anlattiginiz iliskinizde. Ben eşime bazen soruyorum ahmetle bi bas basa tatil mi yapsan ki diye yoo ne gerek var iki gün sonra sıkılırım haftada 1-2 gorusmek yetio cevabi alirim. Ben de niye ben de ayseyle giderim iste derim birlikte gidioruz der. Ben ayseyle gitmek istemem ama hakkaten uzun sure esimsiz eglenemedigimi fark ettigim icin evlenme kararı aldim zaten. Biraz can't-live-without-each-other-love'ciyim. Ve evliligin de böyle bi mantalitenin dogal bi sonucu oldugunu düşünüyorum. Yoksa gitmek istiosa tabi ki tutacak degilim ama oyle biriyle de zaten evlenmezdim.
 
Bunun özel bir nedeni yok ama şu olabilir senede 3 tatil yaparız. 2 tanesi zaten kalabalık 8-10 kişi arkadaşlarımızın da olduğu tatillerdir. Yani şimdilik birlikte tatil yapabildiğimiz eğlendiğimiz arkadaş guruplarımız var. Orada da yapışık ikizler gibi gezmeyiz mesela kadınlar denize gider erkekler ps oynar. Erkekler mangal başı içer, kadınlar başka yerde kaynatır, yürüyüşe dondurma yemeye gider gibi gibi.. Bu arada birlikte gittiğimiz arkadaşlarımız da hep evli sevgili falan değiller yani öyle anlaşılmasın. Bekar arkadaşlarımız da var aramızda hatta çoğu bekar. Yani zaten kısmen herkes kafa dağıtabiliyor bizim tatillerde burun buruna geçirmiyoruz. Belki ondan şimdilik ayrı tatil planına gerek olmadı. Ama olursa da sıkıntı olmaz dediğim gibi. Mesela ben doğumdan yeni çıktım 2 senedir pandemi falan çok bunaldım. Bu seneki bebekli tatilden de bişey anlamadım. Seneye ikimiz de bebeği birbirimize bırakıp tatil yapmayı düşünüyoruz.
Ay ben bunu çok sevdim, ne güzel. Valla benim icin imkansız gibi hayatta hepimizi bir araya toplayamayiz. Istesekte ya izinleri uydurmayız ya çocuklarla nagpariz 🥰🥰🥰
 
Arkadaslari ile tek basina tatile gidiyorsa nicin evlenmis? Demek ki bundan daha cok keyif aliyor. Bu tarz insanlar bence evlenmemeli, gecici arkadaslik kurmaya daha yatkinlar.
Elbette ki rahatsizliginizi belirtin. Nasil guvensiz gorunurse gorunsun bu, sizin de ortak yasaminiz.
👍👍👍 Ben aslaa kabul etmezdim.Zaten bunu teklif edecek yapida bi adamla en bastan evlenmezdim.Kimilerine göre bu normal bir sey olabilir saygi duyuyorum her dusunceye ama evli bir adamin Kibrisa arkadaslari ile sırf tatil amaclı gitmesini kesinlikle tasvip etmiyorum.Evlilik böyle bir sey degil,evlilik özgür ruhlu adamlara göre hic degil.
 
ben bu konularda kesin istemem yorumumu yazıyorum.
çevremde de arkadaşlarımın/akrabalarımın hiç eşlerinde görmedim öyle bağımsız tatile gitme.
yine söyledim ve söylüyorum aslında konu buradakilerin neye izin verip vermedikleri ya da neyi kabullenip kabullenemedikleri ne normal gelip neyin gelmediği değil, siz o giderken ne hissediyorsunuz bence sormanız ve karşı tarafla iletişime geçmeniz nokta burası.
 
Bağımlılığı bağlılık sanıyorlar. Bağımlı eşler zamanla bağımlı ebeveynlere dönüşüyorlar. Sonra o ebeveynlerin çocukları evlenince bağımlılıklarını sürdürüyorlar bu sefer o evliliğin diğer tarafı bununla ilgili sorun yaşıyor. Eşine bağımlı olmayı normal gören insan aileye bağımlı olmayı anormal görüyor, komik. Bu döngüden sıyrılabilen sağlıklı ilişkiler (eş,çocuk,aile,arkadaş) kurabilen insan çok az burada gözlemlediğim kadarıyla.

Bir de şöyle bir durum var. Kocasının ailesini bağımlılığını eleştiren çoğu kadın kendisi ailesine bağımlı aslında. Bir arkadaşım evlenecekti adamın ailesi Ankara’da yaşıyor. İleride memlekete yerleşmek isterim demiş. Arkadaşım da ben ailemden ayrı şehirde yapamam dedi. Bu noktada anlayaşamayarak ayrıldılar. Bana da anlatırken böyle şey olur mu erkek adam ailemle aynı şehirde olacağım diye tutturdu dedi. E sen ailenden ayrılmazken normal o yanında olmak isteyince neden anormal? Burda çok görüyoruz 30 yaşındayım ayrı şehirde nasıl yapacağım, odamdan ayrılmak beni çok üzüyor konularını.

Bana göre elbette kendi kök aileni atmayacaksın ama asıl olan senin kurduğun ailedir. Planlarını o doğrultuda yapmak gerek.
 
Ben de şu muhabbeti anlamıyorum görüyorum yazıyorlar ki eşim benim her şeyim. Biz birbirimize yetiyoruz. Bence bu mümkün olabilecek bir şey değil. Gerek karşı cins gerek hemcinsin arkadaş her zaman lazım. Açılan konuların geneli eşe bağımlılık üzerine. Sosyallik yok, çevre yok bütün hayat eş ve ailesine üzerine. Bu sefer eşim beni gezdirmiyor konularından geçilmiyor

aynen. tabi ki insanın eşi onun ailesidir, yerini kimse tutamaz. ama herkesin hayatımızdaki yeri ve anlamı ayrıdır.
eğer insan kendini biliyorsa ve eşi/sevgilisi de ona güveniyorsa zaten rahatsız edici ortam da oluşmaz harakette yapılmaz.

sürekli "artık 2 kişiyiz, herşeyi beraber yapalım" kafası bir yerden sonra salt bağımlılık.

bir de neyin ne kadar yapıldığı ile alakalı bir durum var. ben de her haftasonunu arkadaşlarıyla eğlenerek, benden uzak geçirsin istemem. ama bence her ayın en azından 1-2 günü arkadaşlarla zaman geçirmeye ayrılabilir.
 
👍👍👍 Ben aslaa kabul etmezdim.Zaten bunu teklif edecek yapida bi adamla en bastan evlenmezdim.Kimilerine göre bu normal bir sey olabilir saygi duyuyorum her dusunceye ama evli bir adamin Kibrisa arkadaslari ile sırf tatil amaclı gitmesini kesinlikle tasvip etmiyorum.Evlilik böyle bir sey degil,evlilik özgür ruhlu adamlara göre hic degil.
Bunun sonu yok'çular nerde bi de? :)) asıl onu merak ediyorum. Evliyken kibrisa git, las vegasa git, yurtdisinda 3 ay dil kursuna git, evliyken git başka şehre yerleş bensiz çok eğlenen insanin bensiz yapmak istediklerinin de bi sınırı olmayabilir. Is nereye varir?

Bi de belki biraz arabesk ama ben disarda güzel bi sey yerken bile eşim yemiyosa keşke o da yeseydi bunu ya diyorum götürmeye utanip goturemedigim icin buruluyorum. Ne bileyim. Pandemiden çıkmışız o evde kös kös otururken kendimi kibrista laylaylom hayal etmeye utandim vala.

Ki işin bi de maddi boyutu var tatile gitmek bir ihtiyacken resmen lüks ve sidik yarisi haline geldi. İki maaş yatirio oraya standart bi insan. Eşle harcamak varken kendi başına yemek bencillik degil de ne.

Bi ic savas falan ciksa oyle adamim benden önce kendini düşünüp beni birakip kacacagini bile düşünürüm. Bunun sonu yok. Bunun sonu yokçular sahi nerede :)?
 
Son düzenleme:
Bence sorun şu buradaki bazı kadınların aman ben de eşimden ayrı biraz zaman geçireyim gibi mesela yurtdışına gideyim mesela 1 hafta tatile gideyim diye istekleri pek olmadığından

bence eşlerinin isteklerini anormal görüyorlar
Ben bir hafta kız arkadaşlarımla tatile gidicem diyeceğim o da yok biz evliyiz falan ayağı yapacak

yılın 365 günü aynı evdeyiz zaten yani
Ben ruhsal açıdan sıkıntılı olduğunu düşünürdüm eşimin bir tık.
 
Bağımlılığı bağlılık sanıyorlar. Bağımlı eşler zamanla bağımlı ebeveynlere dönüşüyorlar. Sonra o ebeveynlerin çocukları evlenince bağımlılıklarını sürdürüyorlar bu sefer o evliliğin diğer tarafı bununla ilgili sorun yaşıyor. Eşine bağımlı olmayı normal gören insan aileye bağımlı olmayı anormal görüyor, komik. Bu döngüden sıyrılabilen sağlıklı ilişkiler (eş,çocuk,aile,arkadaş) kurabilen insan çok az burada gözlemlediğim kadarıyla.

çocuklarını da öyle yetiştirmeye çalışıyorlar. ondan sonra sosyalliği öğrenemeyen bir sürü çocuk oluyor.

şimdi böyle yazınca sanılıyor ki eşini önemseme, çocuğunu sal gitsin, ananı babanı arama.. öyle bir şey tabi ki yok. ama herkesin bir bireyselliği var gerçekten.
mesela ben her ay 1 kere yalnız başıma bir yere gider yemek falan yer birkaç saat takılırım. o an ne sevgili, ne arkadaş, ne aile istemem. ve güzel zaman geçiririm.
bana "demek bensiz olmak iyi geliyor" dese sevgilim bozulurum.
ondan kaçmıyorum çünkü ben.
sadece kendi başıma kalıp biraz düşünmek, boş zaman geçirmek istiyorum.

bunlar çok insani ihtiyaçlar.

tatile gidilmesi herkese uymayabilir. o ayrı tabi. ama "bensiz eğlenmesindan rahatsız oluyorum" demek biraz bencilce geliyor bana. çünkü o zaman hayatın hiçbir alanında bensiz bir şey yapamaz anlamını taşıyor bu. yani konu tatilden çıkıp ilişkiyi bağımlılığa dönüştürmeye giriyor ve bu toksik birşey
 
Bir de şöyle bir durum var. Kocasının ailesini bağımlılığını eleştiren çoğu kadın kendisi ailesine bağımlı aslında. Bir arkadaşım evlenecekti adamın ailesi Ankara’da yaşıyor. İleride memlekete yerleşmek isterim demiş. Arkadaşım da ben ailemden ayrı şehirde yapamam dedi. Bu noktada anlayaşamayarak ayrıldılar. Bana da anlatırken böyle şey olur mu erkek adam ailemle aynı şehirde olacağım diye tutturdu dedi. E sen ailenden ayrılmazken normal o yanında olmak isteyince neden anormal? Burda çok görüyoruz 30 yaşındayım ayrı şehirde nasıl yapacağım, odamdan ayrılmak beni çok üzüyor konularını.

Bana göre elbette kendi kök aileni atmayacaksın ama asıl olan senin kurduğun ailedir. Planlarını o doğrultuda yapmak gerek.
Diyorum ya memlekette herkes birbirine bağımlı. Eşlerine, ebeveynlerine, çocuklarına, sevgililerine hatta arkadaşlarına bile bağımlı hale geliyorlar. Ama bu bağımlılıkları genelde kabul etmiyorlar. Adına aşk, sevgi, saygı, ilgi vs diyorlar.
 
ben şeyi sormak istiyorum yalnız
şimdi izin alma kısmıyla herkes dalga geçmiş ama
nasıl oluyor o durum
mesela erkek "aa bu arada ben tatile gidiyorum haftaya bizim çocuklarla canım haberin olsun 1 haftalığına"
kadın "ha tamam canım iyi eğlenceler" falan gibi oluyor mu gerçekten??
böyle bir durum mu oluyor.

hani ben olsam ben de ya canım kızlar/çocuklar çağırıyor ben de çok gitmek istiyorum o hafta gitsem sıkıntı olur mu diye sorarım ve bana da sorulur bu da bir nevi izin almadır yani böyle geçmez mi diyalog?
çok normal değil mi izin alınması yani ne bileyim herkes new york city sex and the city carrie olmuş ben köydeki hatice gibi hissettim ama
carrie bile mr bige soruyordu yahu? yoksa bizim kızlar oralaradan bile daha mı modern?
 
Bu konu kişilere yöneltilince binbir farklı fikir çıkar doğal olarak. Çünkü aile yapıları, karı /koca ilişkileri, insanların kültürel bakış açıları, eşe duyulan güven, eş kişisinin kişiliği, arkadaş ortamı, niyetler, yetişilen ortamlar vs binbir çeşit. Ben olsam bu konuyu kendim iyice bir değerlendirir, duygularımı, güvenimi, kişiliğimi yoklardım. Gitmesini ister miydim açıkcası HAYIR.. Oturur konuşurdum bu durumda. Bak ben hiç istemiyorum, hiç içime sinmiyor.( Malum sana güveniyorum ama o ortamlara hiç güvenmiyorum esprisini de eklerdim kesin 😊) Doğru gelmiyor bana erkek milletinin öyle malum bir ortamda tatile eşleri olmadan gitmesi. Gitmeni istemiyorum derdim. Onun bu konuda ısrarı ve beni ikna etme çabasına göre geliştirdi durum. Zincire vuracak halimiz yok birbirimizi sonuçta elbette. Ama istemediğimi de bilirdi, bozulduğumu da. Trip de yerdi kesin. 😊 Tabii ki eğer ille de gitmeyi tercih edecekse aynı şekilde benim de yanlız veya hafif çapkınlıklarını bildiği (o isimleri özellikle seçerdim empati yapabilmesi için) bir kaç arkadaşımla en yakın zamanda bir tatil planı yapmamı kabul edecek. :KK66: Sonuç olarak yineliyorum ki herkesin doğrusu kendine özeldir bu konularda. Her kişi eşini de birlikte gideceği kişileri de bizden iyi bilir ve tanır. Ben "benim kocam yapmaz" dan ziyade o tip bir ortamda erkek erkeğe takılmanın risklerine girmeye gerçekten gerek var mı kısmında olurdum kendi adıma
 
aynen. tabi ki insanın eşi onun ailesidir, yerini kimse tutamaz. ama herkesin hayatımızdaki yeri ve anlamı ayrıdır.
eğer insan kendini biliyorsa ve eşi/sevgilisi de ona güveniyorsa zaten rahatsız edici ortam da oluşmaz harakette yapılmaz.

sürekli "artık 2 kişiyiz, herşeyi beraber yapalım" kafası bir yerden sonra salt bağımlılık.

bir de neyin ne kadar yapıldığı ile alakalı bir durum var. ben de her haftasonunu arkadaşlarıyla eğlenerek, benden uzak geçirsin istemem. ama bence her ayın en azından 1-2 günü arkadaşlarla zaman geçirmeye ayrılabilir.
Bizim pandemi öncesi çarşamba kaçamağımız vardı mesela. Bir çarşamba ben çıkardım eşim evde kalırdı, bir çarşamba o çıkardı ben evde kalırdım. Böylece hem evde yalnız zaman geçirme hem de arkadaşlarla zaman geçirme ihtiyacını rutine oturtmuştuk.

Son 1.5 senedir sanırım ayrı ayrı 2 saat geçirmedik. Bu çok bunaltıcı bişey bence.
 
Diyorum ya memlekette herkes birbirine bağımlı. Eşlerine, ebeveynlerine, çocuklarına, sevgililerine hatta arkadaşlarına bile bağımlı hale geliyorlar. Ama bu bağımlılıkları genelde kabul etmiyorlar. Adına aşk, sevgi, saygı, ilgi vs diyorlar.
Ben bağımlıyım mesela. En kotu özelliğim yillar once psikologum soylemisti farketmemistim. Arkadaşlarıma bile bağımlıyım ama bunu belli etmem. Hayatimdaki insanin benimle olmasini isterim ama gitmek istersede gitme demem demek ki gitmek istiyor, demekki buna ihtiyacı var. Gerci bende değiştim biraz sanirim bunu asmaya çalıştıktan sonra. Ama hiçbir zaman boyle bir talebe üzülsem bile belli etmedim karşımdakine.
 
çocuklarını da öyle yetiştirmeye çalışıyorlar. ondan sonra sosyalliği öğrenemeyen bir sürü çocuk oluyor.

şimdi böyle yazınca sanılıyor ki eşini önemseme, çocuğunu sal gitsin, ananı babanı arama.. öyle bir şey tabi ki yok. ama herkesin bir bireyselliği var gerçekten.
mesela ben her ay 1 kere yalnız başıma bir yere gider yemek falan yer birkaç saat takılırım. o an ne sevgili, ne arkadaş, ne aile istemem. ve güzel zaman geçiririm.
bana "demek bensiz olmak iyi geliyor" dese sevgilim bozulurum.
ondan kaçmıyorum çünkü ben.
sadece kendi başıma kalıp biraz düşünmek, boş zaman geçirmek istiyorum.

bunlar çok insani ihtiyaçlar.

tatile gidilmesi herkese uymayabilir. o ayrı tabi. ama "bensiz eğlenmesindan rahatsız oluyorum" demek biraz bencilce geliyor bana. çünkü o zaman hayatın hiçbir alanında bensiz bir şey yapamaz anlamını taşıyor bu. yani konu tatilden çıkıp ilişkiyi bağımlılığa dönüştürmeye giriyor ve bu toksik birşey
Ben kendi adıma mesela gündelik şeyleri düşünerek yazmadim. Elbette şu bi evden gitse de iki kafa dinlesem dedigim anlar bile oluyor. Kendi arkadaşlarımla çıkıp sabahladigim geceler de. AMA Tatil burdaki konu. Cogu insan icin büyük bi maddi külfeti olan ve genelde bir hafta gibi bir süreyi kapsayan ve belki evde kalacak eşin hic gormedigi güzel bir sehirde ya da ülkede olan firsati degerlendiremeyecegi anlamina gelen bir durumdan bahsediliyor bunda. Tatile gitmesin diyenler yapışık yaşıyordur yaptınız :KK70:
 
Bizim pandemi öncesi çarşamba kaçamağımız vardı mesela. Bir çarşamba ben çıkardım eşim evde kalırdı, bir çarşamba o çıkardı ben evde kalırdım. Böylece hem evde yalnız zaman geçirme hem de arkadaşlarla zaman geçirme ihtiyacını rutine oturtmuştuk.

Son 1.5 senedir sanırım ayrı ayrı 2 saat geçirmedik. Bu çok bunaltıcı bişey bence.
Heralde yani. Olmasi gereken bi düzen de bu. Ama burda tatili konuşmuyor muyuz?

Kim başka insanlarla görüşmeden sosyallesmeden sadece eşiyle durabilir yapmayın allahaskina carpitiyosunuz.
 
ben bu konularda kesin istemem yorumumu yazıyorum.
çevremde de arkadaşlarımın/akrabalarımın hiç eşlerinde görmedim öyle bağımsız tatile gitme.
yine söyledim ve söylüyorum aslında konu buradakilerin neye izin verip vermedikleri ya da neyi kabullenip kabullenemedikleri ne normal gelip neyin gelmediği değil, siz o giderken ne hissediyorsunuz bence sormanız ve karşı tarafla iletişime geçmeniz nokta burası.

Bunun sonu yok'çular nerde bi de? :)) asıl onu merak ediyorum. Evliyken kibrisa git, las vegasa git, yurtdisinda 3 ay dil kursuna git, evliyken git başka şehre yerleş bensiz çok eğlenen insanin bensiz yapmak istediklerinin de bi sınırı olmayabilir. Is nereye varir?

Bi de belki biraz arabesk ama ben disarda güzel bi sey yerken bile eşim yemiyosa keşke o da yeseydi bunu ya diyorum götürmeye utanip goturemedigim icin buruluyorum. Ne bileyim. Pandemiden çıkmışız o evde kös kös otururken kendimi kibrista laylaylom hayal etmeye utandim vala.

Ki işin bi de maddi boyutu var tatile gitmek bir ihtiyacken resmen lüks ve sidik yarisi haline geldi. İki maaş yatirio oraya standart bi insan. Eşle harcamak varken kendi başına yemek bencillik degil de ne.

Bi ic savas falan ciksa oyle adamim benden önce kendini düşünüp beni birakip kacacagini bile düşünürüm. Bunun sonu yok. Bunun sonu yokçular sahi nerede :)?
Abartsaydiniz 😂😂😂 konu iç savaşa nerden geldi
 
ben şeyi sormak istiyorum yalnız
şimdi izin alma kısmıyla herkes dalga geçmiş ama
nasıl oluyor o durum
mesela erkek "aa bu arada ben tatile gidiyorum haftaya bizim çocuklarla canım haberin olsun 1 haftalığına"
kadın "ha tamam canım iyi eğlenceler" falan gibi oluyor mu gerçekten??
böyle bir durum mu oluyor.

hani ben olsam ben de ya canım kızlar/çocuklar çağırıyor ben de çok gitmek istiyorum o hafta gitsem sıkıntı olur mu diye sorarım ve bana da sorulur bu da bir nevi izin almadır yani böyle geçmez mi diyalog?
çok normal değil mi izin alınması yani ne bileyim herkes new york city sex and the city carrie olmuş ben köydeki hatice gibi hissettim ama
carrie bile mr bige soruyordu yahu? yoksa bizim kızlar oralaradan bile daha mı modern?

yok başta izin almalı yazınca farklı bir algı oluştu. hani öyle bir yazıldı ki sanki ilkokul öğrencisi gibi parmak kaldırıp "öğretmenim ayşe'yle çişimizi yapmaya gidebilir miyiz?" denecek gibi.
ha şu da var, bence belli bir yaştan sonra izin kelimesi biraz irrite edici. "şöyle şöyle bir durum var, gitmek istiyorum, sen ne dersin?" şeklinde bir yaklaşım zaten düzgün iletişimi olan her çiftte vardır.
 
X