Kafama takılan bir konuyu sizinle paylaşmak istiyorum kızlar,eşimle 3 yıldır evliyiz nişanlıyken ikimizde aynı şirkette çalışıyorduk ,pandemi nedeniyle şirket iflas etti ve mecburi işten çıkarıldık,düğüne az bir zaman kala.Bir süre iş kovaladık ama bulamadık ve düğünden sonra kendi işimizi kurmaya karar verdik,kendi birikimimiz ve düğünden gelen paranın bir kısmıyla küçük bir dükkan açtık,ben daha çok dükkanın sosyal medyasıyla ilgileniyordum ,paylaşım yapıp ürünleri tanıtıyordum,eşim daha çok dükkan muhasebe kira vs ilgileniyordu ama yine de ucu ucuna dönüyorduk , ev almak istiyorduk birikim yapamıyorduk,cocuk olunca ben fazla ilgilenemedim ve kpss hazırlanmaya karar verdim, bu sürede eşim erkek kardeşini yanına alarak(oda işsiz kalmıştı ve yeni çocugu olmuştu) beraber çalışarak onunda evine ekmek girsin diye yanına aldı,ama iki evi haliyle bakmadı dükkan,yine ucu ucuna döndük bir süre,eşim böyle olmaz dedi ve tekrar iş bakmaya başladı çünkü mesleği
Vardı kendini köreltmek istemedi ,güzel bir iş yakalayıncada kaçırmak istemedi hemen başladı dükkanı kardeşine bıraktı bu sürede,kardeşinede dükkanı devredip ev alacağımızı ona göre iş bakmasını söyledik ,biraz birikimimiz ve dükkan devrinden gelen parayı birleştirip krediyle ev alabilirz diye düşündük,bu süre zarfında bende işe girdim,ama ne yazıkki dükkanı 1 yıldan fazladır devredemiyoruz çünkü kaynım iş bulamadığını bulduğu işlerin asgari ücret olduğu için asgari ücretle geçinemeyeceğini borcu olduğunu vs vs öne sürüyor eşimde vicdan yapıyor ,kayınvalidem de sizin işiniz gücünüz yerinde dükkan devretmeyin kendilerini toparlasın iş bulsunlar vs vs diyip duruyor,eltimse 2. Çocuguna hamile daha 3 aylık ve işe giremeyeceğini söylüyor,eşimde nasıl ortada bırakayım diyip vicdan yapıyor.bense nereye kadar böyle sürecek diye sürekli eşimle tartışma halindeyim ve bu akşam söylediği kelimelerle beni çok incitti resmen ailesini her şeyin önünde tutuyor bizi ikinci plana atıyor,siz bu durumda olsanız ne yapardınız ?