Anadoluda olmasa bile tekirdağ Civarını değerlendirebilirim aslında.
Ya da değerlenecek bir yerden arsa alabilirsiniz. Sonuçta amaciniz yatırım, yıllar sonra elbette o arsa degerlenir,kendini katlar. Hem siz de yatırım için canhıraş kendinizden calmamis olursunuz, daha düşük bir miktar odersiniz.
Benim de bazı planlarım var ama şimdilik biriktirme aşamasındayım, altın aliyorum. Geçen sene 220 olan bu sene 470. Evin peşinatı birikene kadar bence bir altın hesabı aç, annenden geleni- kendi biriktirecegin kadarını buraya at. KKda bile topik var, "küçük birikimlerden büyük yatırımlara" diye. Önce birikimini yap ki ileride ne yapacaksan elinde pesinatin olsun.
Ve diğer arkadaşlara ben de katılıyorum. Daha genceciksin. Neden hayatini hiç yaşamadan geleceğini garanti altına almak için bu kadar caba içindesin ki?
gelecek önemli ama gençlik de önemli. Hatta şöyle soyleyeyim, gelecegin bir garantisi yok. Trafik kazalarıyla ilgili bir şirkette çalışıyorum- ki sen de sağlıkcisin,iyi bilirsin. İnanın başına bir musibet gelip erken yaşta hayattan kopma ihtimali çok çok fazla. Yani ne kadar yaşayacagimiz bile kesin degil. Elbet geleceği de düşünelim ama bugünden de kopmayalim.
ben senin yaşındayken 25 yaşında hiç yoktan beş ülke görme hayalim vardı. Asgari ücretin biraz üstünde bir işte çalışırdım. Bir ay boyunca tüm avrupayi gezen ucuz bir tur buldum,taksit taksit ödedim ve işten istifa edip bir basima ona katıldım :))
Daha sonrasında da bulduğum fırsatları 3 günlük bile olsa değerlendirdim.
İnan ki ne gorduysem,ne gezdiysem hepsi yanıma kâr kaldı. Haritada gördükçe mutlu oluyorum, TVde benim yürüdüğüm sokakalrda bir filme denk gelince mutlu oluyorum, sohbetlerde konusu geçince -o ülkeyle ilgili anlatacak bir şeylerim varsa mutlu oluyorum...
Elbette sen işini bırakma, istifa falan etme. Ama gençliğini de mal mülk peşinde harcama. Gezmeyi sevmiyorsan sevdiğin şeylere emek ve para harca. Ama bir şeyler yap. "Ailem izin vermez" cümlesini de çok kullanma. İzin istersen tabii ki vermezler,klasik bir Türk ailesiyle. Herşeyini ayarla, ödemelerini yap, onlara da gayet kararlı bir şekilde yapacağın şeyleri şöyle. Endişeleri varsa turda gorevli insanların numaralarını ver. Kendi ekmeğini kazanan birinin annem izin vermez diye düşünmesi bile cok yanlış. Eğer onlar senin bir gün yüzü göremeden çalış/yasa/öl şeklinde bir ömür surmeni istiyorlarsa bu onların problemi. Kendi hayatı için mücadele etmesi gereken , doğru kararlar vermesi gereken kişi sensin.
Anam öyle istiyor,babam üzülmesin,kaynanam kınamasin, sevgilim kiskanmasin,çocuğum kusmesin diye hep baskalrini düşünürseniz kimse size madalya takmaz, 'zaten yapması gereken buydu' derler. kimseye yaranamadiginiz gibi kendi hayatınızı da yasayamadiginizla kalirsiniz