Premature Bebekler Erken doğum

berilemine .!.:

Merhabalar, bende çok zorlu süreçlerden geçiyorum ve burada bu süreçleri yaşayan annelerden hem destek hem dua istiyorum. Öncelikle 27. Haftada çift yumurta ikizi kızlarımı dünyaya getirdim. Çok ani gelişen bir doğum oldu. Kontrollerimize sık sık gidiyorduk. Hiçbir sorun görünmüyordu her şey yolundaydı. ne bir kanama ne bir su gelmesi oldu. Hatta sadece 1 saat içinde sancı çekip hastaneye gittim ki 8 cm açılmam olmuş. Normal doğuma aldılar ama önde olan kuzumun eli yüzünde olduğu için olmadı ve apar topar sezeryana aldılar. İkisini de sağsalim dünyaya getirdim. Hemen küveze alındılar. Ciğerleri gelişmemiş olduğu için makineye bağlandılar. Ben hala şoktaydım. İlk doğumun neyin ne olduğunu bilmiyorum. Yanımda sadece eşim var ikimizde napacağımızı bilmiyoruz. Çok zordu. İlk gelen kızım sonradan enfeksiyon kaptı. Muhtemelen doğum esnasında kaptı dediler. Ardından ciğerleri gelişmedi, sürekli entüme halinde kaldı. Enfeksiyonu vücudunu çok kötü etkiledi. Beyin kanaması geçirdi. Kanama durdu ama 4. Evreydi. Çok zor kapanıyordu 5 dakika boyunca kalbi durdu yeniden hayata döndürdüler. Çok güçlüydü kuzum. Tam iyi olmaya başladı dediler ilk defa kucağıma verdiler 25. Günde artık çok iyi görünüyordu. fakat ertesi gün sabah arayıp durumunun kötü olduğunu söylediler ve gidip gördük. Gerçekten 18 saatte nasıl bu hale geldi diye sordum kendime. Fotoğrafını çekebilirsiniz dediler o zaman anladım çok kötü olduğunu ve o günün akşamına kızımı kaybettim. Çok çok çok zor bir acıydı rabbim gerçekten kimseye yaşatmasın. Ama geride kalan kızım için güçlü olmak zorundaydım onun bana ve benim sütüme ihtiyacı vardı acımı bile yaşayamadım. O kuzumun durumu ilk günden itibaren iyi. 1 haftadan sonra entübeden makineden tamamen çıkarıldı ama hala küvezde kalıyor. Şu anda kilo almasını bekliyoruz. Bugün 49 günlük oldu ve 1600 gr haftada 3 gün kanguruya gidiyoruz. Sadece 10 dakika görebiliyorum. Ama o 10 dakika benim için bir ömre bedel oluyor. Bende buraya içimi dökmek istedim. Çünkü bunları birine anlatırsam üzülme geride kalan çocuğun var demesinden çok korkuyorum.Beni sadece dinleyecek birini istiyordum. Hepinize vaktinde sağlıklı doğumlar diliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Alpellali .!.:

Başınız sagolsun Rabbim dayanma gücü versin kolay değil öncelikle duygularınızi tam olarak yaşayin ve asla bundan suçluluk duymayın bastırılan duygular daha sonra farklı sorunlarla ortaya çıkıyor fiziksel ruhsal maalesef. Kalan yavrunuza Rabbim hayırlı uzun bereketli ömürler versin. Zor prematüre annesi olmak ben de o yollardan geçtim kuvezde ağlayan bebisini bırakıp eve gelmek kucagin boş hastaneden ayrilmak kolay değil ama yakınımda olsaniz sarılıp geçecek demek isterdim size çünkü gerçekten geçiyor onlar küçük savaşçı sandığımızdan daha güçlü bir bakıyorsunuz geçmez dediğiniz günler aylar yıllar o kadar hızla geçiyor büyüyor küçük savaşçılar yasitlarini yakalayıp geçiyorlar bile

Genişletmek için tıkla...

Alpellali .!.:

Başınız sagolsun Rabbim dayanma gücü versin kolay değil öncelikle duygularınızi tam olarak yaşayin ve asla bundan suçluluk duymayın bastırılan duygular daha sonra farklı sorunlarla ortaya çıkıyor fiziksel ruhsal maalesef. Kalan yavrunuza Rabbim hayırlı uzun bereketli ömürler versin. Zor prematüre annesi olmak ben de o yollardan geçtim kuvezde ağlayan bebisini bırakıp eve gelmek kucagin boş hastaneden ayrilmak kolay değil ama yakınımda olsaniz sarılıp geçecek demek isterdim size çünkü gerçekten geçiyor onlar küçük savaşçı sandığımızdan daha güçlü bir bakıyorsunuz geçmez dediğiniz günler aylar yıllar o kadar hızla geçiyor büyüyor küçük savaşçılar yasitlarini yakalayıp geçiyorlar bile

Genişletmek için tıkla...

berilemine .!.:

Merhabalar, bende çok zorlu süreçlerden geçiyorum ve burada bu süreçleri yaşayan annelerden hem destek hem dua istiyorum. Öncelikle 27. Haftada çift yumurta ikizi kızlarımı dünyaya getirdim. Çok ani gelişen bir doğum oldu. Kontrollerimize sık sık gidiyorduk. Hiçbir sorun görünmüyordu her şey yolundaydı. ne bir kanama ne bir su gelmesi oldu. Hatta sadece 1 saat içinde sancı çekip hastaneye gittim ki 8 cm açılmam olmuş. Normal doğuma aldılar ama önde olan kuzumun eli yüzünde olduğu için olmadı ve apar topar sezeryana aldılar. İkisini de sağsalim dünyaya getirdim. Hemen küveze alındılar. Ciğerleri gelişmemiş olduğu için makineye bağlandılar. Ben hala şoktaydım. İlk doğumun neyin ne olduğunu bilmiyorum. Yanımda sadece eşim var ikimizde napacağımızı bilmiyoruz. Çok zordu. İlk gelen kızım sonradan enfeksiyon kaptı. Muhtemelen doğum esnasında kaptı dediler. Ardından ciğerleri gelişmedi, sürekli entüme halinde kaldı. Enfeksiyonu vücudunu çok kötü etkiledi. Beyin kanaması geçirdi. Kanama durdu ama 4. Evreydi. Çok zor kapanıyordu 5 dakika boyunca kalbi durdu yeniden hayata döndürdüler. Çok güçlüydü kuzum. Tam iyi olmaya başladı dediler ilk defa kucağıma verdiler 25. Günde artık çok iyi görünüyordu. fakat ertesi gün sabah arayıp durumunun kötü olduğunu söylediler ve gidip gördük. Gerçekten 18 saatte nasıl bu hale geldi diye sordum kendime. Fotoğrafını çekebilirsiniz dediler o zaman anladım çok kötü olduğunu ve o günün akşamına kızımı kaybettim. Çok çok çok zor bir acıydı rabbim gerçekten kimseye yaşatmasın. Ama geride kalan kızım için güçlü olmak zorundaydım onun bana ve benim sütüme ihtiyacı vardı acımı bile yaşayamadım. O kuzumun durumu ilk günden itibaren iyi. 1 haftadan sonra entübeden makineden tamamen çıkarıldı ama hala küvezde kalıyor. Şu anda kilo almasını bekliyoruz. Bugün 49 günlük oldu ve 1600 gr haftada 3 gün kanguruya gidiyoruz. Sadece 10 dakika görebiliyorum. Ama o 10 dakika benim için bir ömre bedel oluyor. Bende buraya içimi dökmek istedim. Çünkü bunları birine anlatırsam üzülme geride kalan çocuğun var demesinden çok korkuyorum.Beni sadece dinleyecek birini istiyordum. Hepinize vaktinde sağlıklı doğumlar diliyorum.

Genişletmek için tıkla...