Erkekleri çözmeme rağmen her defasında acı çekmeyi başaran bir insan olarak diyebilirim ki, bu adamlar hayata bizim baktığımız gibi bakmıyor. Biz kadınlar aranalım, konuşalım, bizi düşünsünler, bizim hayal kurduğumuz gibi onlar da bizle ilgili hayaller kursun falan diye düşünürken, bu adamlar (odunlar) tek dertleri işgüç, spor, diğer erkek arkadaşları.. falan. Sık sık hormonları baskı yaptığında seks düşünüyorlar, fakat o sırada da bizi düşünüyorlar mı yoksa Adriana limaları mı düşünüyorlar ki genelde ikinci şıklar oluyor. Duygu ve empati özürlü varlıklar. Yazık biz kadınlara... ne umuyoruz ne buluyoruz...