Ama burada durum aynı değil ki. Ayrıca söyleyememek farklı , anlamak farklı. Kadınlardan etkilenseydi anlardı bence.Yani öyle bir toplum ki bence insanlar bunu fark etmeden ölüp gidiyor
Mesela lezbiyen bir köylü kadını düşünün. Bir adamla evleniyor, hayat boyu seksten zevk almıyor hatta tiksiniyor. Hayatındaki cinsel eksikliği kendini çocuklarına adayarak kamufle etmeye çalışıyor (vefakâr cefakar kutsal ana rolü). Hiçbir zaman da anlamıyor, neden erkekler çekici gelmiyor, neden böyle vs
Çekindiğin şey biriyle buluşmak mı bir erkekle buluşmak mı? Bana normalde de çok çekingen biri geldiniz. Önce kendinizi arkadaşlarınızla bir yere gitmeye alıştırsanız belki gerisi gelir. Önce kızlarla sonra karma bir şekilde.Erkeklere hep uzak olduğum için midir diyorsunuz? Bunu düşündüm. Ama nasıl yakın olacağım bilmiyorum. Buluşmaya bile gitmek istemiyorken devamı nasıl olur bilmiyorum. Çocuk mesela benimle vakit geçirmek istiyor, görüşmek istiyor benim canım hiç istemiyor. Başkası da olsa isteyecek gibi hissetmiyorum. Ya hiç normale dönemezsem diye korkuyorum.
Bende 15 yıl önce boyleydim. Hiç bir erkeği tanımak istemezdim, kimseyle uğraşmak ,hayal kırıklığı v.s yaşamamak için o şekilde davranıyordum sanırım. Güzelde kızdım cokta isteyenler oluyordu. 22 yasinda ilk defa yakışıklı herkes tarafından dikkat çeken bı sevgilim olmuştu , oda şaşırmıştı nasıl kabul ettin şoktayım diye, denemek istemiştim. Ama yinede sık sık buluşmak istemiyordum sürekli aranmakta istemiyordum . Sonra bırakmıştım onu , 2 sene vazgecmedi evime çiçekler yollamalar ,yakınlarıma onsuz yaşayamam demeler falan , benimOldu uzaktan, arkadaşça çok güzel sohbet ettiğim eğlenceli erkekler de oldu. Yanında rahatsız hissetmedim. Ama devamını istemedim. Sevgili olmak istemedim hiç. Beni sevdiğini bilmek isterim belki ben de severim ama hep uzaktan olsun istiyorum. Hiç yakınımda istemiyorum.
İşim var sosyal çevrem de var ama aldığım para yetmiyor ki :)Bence sizin sorununuz kesinlikle psikolojik. Bir işe girip destek alsanız iyi olur. Benim işim ve param olsa bir dakika bile durmayacagim ama yok. Hem iş bulunca sosyalleşir belki de hayatınızın aşkını bulursunuzAma sevgiliniz olsa bile evlenmek için çok para lazım. İşinizin olması bu yüzden önemli.
Yok kız arkadaşlarımla çıkarım tatile giderim. Ama bir erkekle baş başa bir şeyler yapmak bana çok yanlış geliyor tiksiniyorumÇekindiğin şey biriyle buluşmak mı bir erkekle buluşmak mı? Bana normalde de çok çekingen biri geldiniz. Önce kendinizi arkadaşlarınızla bir yere gitmeye alıştırsanız belki gerisi gelir. Önce kızlarla sonra karma bir şekilde.
Peki bu sevgililikten sonra atlattiniz mi bu soğukluğu? Daha kolaylaştı mi bu islerBende 15 yıl önce boyleydim. Hiç bir erkeği tanımak istemezdim, kimseyle uğraşmak ,hayal kırıklığı v.s yaşamamak için o şekilde davranıyordum sanırım. Güzelde kızdım cokta isteyenler oluyordu. 22 yasinda ilk defa yakışıklı herkes tarafından dikkat çeken bı sevgilim olmuştu , oda şaşırmıştı nasıl kabul ettin şoktayım diye, denemek istemiştim. Ama yinede sık sık buluşmak istemiyordum sürekli aranmakta istemiyordum . Sonra bırakmıştım onu , 2 sene vazgecmedi evime çiçekler yollamalar ,yakınlarıma onsuz yaşayamam demeler falan , benim
için biten bitmiştir. Soğudum mu bidaha geriye dönmem .
Evet sonra bı kaç kişi daha girdi hayatıma. Hatta ben niye deliler gibi herkes gibi aşık olamıyorum diye düşünürdüm hep. Sonra arkadaş ortamında biriyle tanıştım iyi anlaştık ,kibar, kültürlü ilgili biriydi, diğerleri gibi çok kiskanligi yoktu. Ama aşkından ölüp bitmiyordum, beni düşünen iyi biri olunca bende sevmiştim. Onunla evlendik , şimdi 11 yıllık evli 4 çocuk annesiyimPeki bu sevgililikten sonra atlattiniz mi bu soğukluğu? Daha kolaylaştı mi bu isler
Benim de yakışıklıları hiç gözüm görmezdi. Bir gün fiziksel görüntünün ötesini göreceksiniz ve o doğru insan olacak.Dünyanın en yakışıklı insanı da olsa canım istemiyor.
Uygun fiyatlı bir psikolog arastirmalisiniz. Armut üzerinden hizmet alabilirsiniz mesela. Mutlaka o siteyi arastirmanizi tavsiye ederimİşim var sosyal çevrem de var ama aldığım para yetmiyor ki :)
Maşallah:)) peki evlenince aşık oldunuz mu? Zamanla alevlendi mi sevginizEvet sonra bı kaç kişi daha girdi hayatıma. Hatta ben niye deliler gibi herkes gibi aşık olamıyorum diye düşünürdüm hep. Sonra arkadaş ortamında biriyle tanıştım iyi anlaştık ,kibar, kültürlü ilgili biriydi, diğerleri gibi çok kiskanligi yoktu. Ama aşkından ölüp bitmiyordum, beni düşünen iyi biri olunca bende sevmiştim. Onunla evlendik , şimdi 11 yıllık evli 4 çocuk annesiyim
Yok ya uzaktan görüp beğendiğim kişilerde tip 5/10 falan. Ben anlaşmaya önem veriyorum. Güzel anlasabildigim eglendigim erkeği gözüm güzel görürKriterleriniz çok yüksek olabilir mi? Benim de bir arkadaşım var aynı bu şekilde yaşı da 31 daha hiç gerçekten sevgilisi olmadı. Ünlüleri çok beğeniyor şöyle tipte adam çıkmadı ki falan diyor kendisi de 2/10 tip. Ben artık yorum yapmayı bıraktım kendisinealınıyor çünkü. umarım o tipte bir adam bulur ve mutlu olur ne diyim
26 yaşındasınız eğer bir sorununuz yoksa ya da büyük bir tabu değilse sizi heyecanlandıran bir şeyler olmalı illa dışarıdakiler değil yakışıklı bir manken kaslı bir erkek ya da tam tersi güzel sexi bir kadın içinizde herhangi bir noktayı hareketlendiren bir cins var mıMerhaba, 26 yaşındayım daha önce hiç sevgilim olmadı, benimle görüşmek isteyenler oluyor. Ben de kendi yargılarımı yıkmak için görüşüyorum ama hiçbir erkekle yakınlaştığımı düşünemiyorum. Buluştuğum erkekler bana çekici gelmiyor. Genelde yakışıklı oluyorlar ama o çekim eksik kalıyor.
Sohbetimin çok uyduğu birkaç erkek oldu bu yaşıma kadar ama onlarla da özel buluşmadım hiç. Buluşsam onları da istemeyecekmiş gibi hissediyorum. Sanki herkesin içinde iyi anlaşırız da başbaşa kalmak yakınlaşmak beni boğuyor.
İlgi görmek beni heyecanlandırmıyor o kişiye bağlamıyor.
Biriyle el ele tutuştuğumu bile hayal edemiyorum. Aseksuel miyim acaba diye düşünüp üzülüyorum. Bir ailem olsun eşim olsun istiyorum ama bu şekilde nasıl olacak bilmiyorum. Tip değil bahsettiğim konu. Dünyanın en yakışıklı insanı da olsa canım istemiyor. Kimseye karşı bir duygum oluşmuyor.
Psikoloğa gitmeyi düşünüyorum ama maddi olarak mümkün de değil şu dönemde.
Ne yapmam lazım? Çevrem çık gez diyor yazanlarla ama onları da kandırmak istemiyorum. İlgimin olmadığı insana yaklaşmak istemiyorum.
Aseksüellikle bir alakası yok bence. Bende aseksüelim arada böyle bir erkekten hoşlanırım ama hiç bir zaman cinsellik istemem hatta cinsellikten iğrenirim. Bu arada erkeklere karşı ilgisiz olmanız kötü bir şey değil illa hayatınızda birilerinin olması şart değil.:) iç sesime tercüman olmuşsunuz. Olsa olsa aseksuel olurum
Evet daha çok sevdim , tam aşık olmak ne demek bilemiyorum amaMaşallah:)) peki evlenince aşık oldunuz mu? Zamanla alevlendi mi sevginiz
ilişki yaşamaya mi üşeniyorsun acaba? Mutsuzluk, depresyon falan varsa o da etkiler.Oldu uzaktan, arkadaşça çok güzel sohbet ettiğim eğlenceli erkekler de oldu. Yanında rahatsız hissetmedim. Ama devamını istemedim. Sevgili olmak istemedim hiç. Beni sevdiğini bilmek isterim belki ben de severim ama hep uzaktan olsun istiyorum. Hiç yakınımda istemiyorum.
Bugünlerde ben de tam tamına anlattığın gibiyim ama senden farklı olarak ben eskiden çok istekliydim.bir anda böyle oldum.Erkeklere hep uzak olduğum için midir diyorsunuz? Bunu düşündüm. Ama nasıl yakın olacağım bilmiyorum. Buluşmaya bile gitmek istemiyorken devamı nasıl olur bilmiyorum. Çocuk mesela benimle vakit geçirmek istiyor, görüşmek istiyor benim canım hiç istemiyor. Başkası da olsa isteyecek gibi hissetmiyorum. Ya hiç normale dönemezsem diye korkuyorum.