Kendi doğrularınızdan kimse için vazgeçmeyin.Erkek arkadaşımın kendi kişisel tercihlerimle ilgili bir şeye karışmasına ya da bunun için üzgün durmasına anlam veremiyorum ben onun hiç bir şeyine karışmıyorum özel alanımdan bahsettiğimde bunu hep sevgi eksikliğine onu hayatında bir yere koymama bağlıyor ama ben sadece zamanında sınırlarını çok ihlal ettirmiş biri olarak ve terapiyle bunun farkındalığını kazanarak sevgilim dahi olsa belli başlı konulara karıştırmıyorum tepki gösteriyorum. Sonra ben aşırı tepki gösteriyor oluyorum eğer bu ilişkimize zarar vermiyorsa bunu yapmak istemiyorum en basiti ben oruç tutmak istemiyorum bunu yapmak içimden gelmiyor kendimi mutsuz hissediyorum ama sırf toplum baskısı evdekiler yüzüne tutuyorum bazen sırf istemesemde erkek arkadaşımda aynısını düşünüyor tutmak istemediğimde nasihatlar veriyor bende karışma dediğimde hayatında hiç söz sahibi değilim ve tartışmalar çıkıyor . Sonrada ben seni değiştirmeye çalışmıyorum
söylüyor oluyor hep bu tarz şeyler üzerinden kavga ediyoruz bende bu konuda hassasım özel hayatıma özgürlüğüme kimseyi katmak istemiyorum yeni yeni kendim için bir şeyler yaparken gerçekten çok üzgünüm çok modum düşüyor böyle şeylerden dolayı kavga edince siz ne düşünüyorsunuz bunun gerçekten sevgi eksikliğiyle alakası var mı ;(
Sevgi eksikliğiyle alakası yok. Alan senin karar senin, karışamaz. Beğenen böyle beğensin. Beğenmiyorsa kapının yeri belli. Hayatında neden söz sahibi olması gereksin ki. Sevgi de evlilik de öyle bir şey değil. İkinizi de etkileyecek bir durumsa ya da sen fikir soruyor karar vermeye çalışıyorsan tamam ama gerisi saçmalıkErkek arkadaşımın kendi kişisel tercihlerimle ilgili bir şeye karışmasına ya da bunun için üzgün durmasına anlam veremiyorum ben onun hiç bir şeyine karışmıyorum özel alanımdan bahsettiğimde bunu hep sevgi eksikliğine onu hayatında bir yere koymama bağlıyor ama ben sadece zamanında sınırlarını çok ihlal ettirmiş biri olarak ve terapiyle bunun farkındalığını kazanarak sevgilim dahi olsa belli başlı konulara karıştırmıyorum tepki gösteriyorum. Sonra ben aşırı tepki gösteriyor oluyorum eğer bu ilişkimize zarar vermiyorsa bunu yapmak istemiyorum en basiti ben oruç tutmak istemiyorum bunu yapmak içimden gelmiyor kendimi mutsuz hissediyorum ama sırf toplum baskısı evdekiler yüzüne tutuyorum bazen sırf istemesemde erkek arkadaşımda aynısını düşünüyor tutmak istemediğimde nasihatlar veriyor bende karışma dediğimde hayatında hiç söz sahibi değilim ve tartışmalar çıkıyor . Sonrada ben seni değiştirmeye çalışmıyorum
söylüyor oluyor hep bu tarz şeyler üzerinden kavga ediyoruz bende bu konuda hassasım özel hayatıma özgürlüğüme kimseyi katmak istemiyorum yeni yeni kendim için bir şeyler yaparken gerçekten çok üzgünüm çok modum düşüyor böyle şeylerden dolayı kavga edince siz ne düşünüyorsunuz bunun gerçekten sevgi eksikliğiyle alakası var mı ;(
O kadar güzel söylemişsiniz ki tam fikirlerime tercüman olmuşsunuz aynı şeyi ben de söylüyorum eğer ikimizi etkileyecek bir şey varsa ve bu hem sana zarar veriyorsa tabii ki yapmam ama kendi kişisel tercihlerimden dolayı yapmak zorunda değilim ama dönüp dolaşıp beni hayatında bir yere koyamıyorsun tutturmuşsun bir sınırların ben senin sınırlarını ihlal ettiğim falan yok sadece yanlış düşündüğün konularda seni teşvik etmeye çalışıyorum vs gibi şeyler söylüyor tamam belki çok birden bir şeyi yap ya da yapma diye baskı yapmıyor ama bana ben öyle düşünmüyorum dediğim zaman o anda trip atması ya da soğuk durması benim moralimi bozuyorSevgi eksikliğiyle alakası yok. Alan senin karar senin, karışamaz. Beğenen böyle beğensin. Beğenmiyorsa kapının yeri belli. Hayatında neden söz sahibi olması gereksin ki. Sevgi de evlilik de öyle bir şey değil. İkinizi de etkileyecek bir durumsa ya da sen fikir soruyor karar vermeye çalışıyorsan tamam ama gerisi saçmalık
Benim hayatımdaki kişi de öyle ben bu zamana kadar ne yap ne de yapma gibi bir şey söylemedim ama kendisi iyi niyet adı altında belki beni teşvik etmeye çalışıyor olabilir ama ben istemedim ve çok net net belli ediyorum sonra şeylere bu kadar karşısın ben senin sınırlarını falan zorlamıyorum seni bir şey için zorlamıyorum sadece fikrimi belirttim oluyor oluyor ve sonra alıyor başını gidiyor kavga çok saçma ve alakasız yerlere çekiliyor bu sefer küçücük bir şeyden sorun çıkıyor. Ben inanmayan birisi değilim ama sadece dinine bağlı birisi değilim yaşadığım şeylerden dolayı birazcık soğuk duruyorum içimden de gelmediği için yapmak istemiyorum mesela ona da söyledim ben açık birisiyim onun ailesindeki herkes kapalı baştan söyledim yarın bir gün evlenirsek beni kendi fikirlerini yaptırıp kapatmaya çalışma ben kapanmam dedim. Zaten normal açık birisiyim bir erkeğin ya da insanların dikkatini çekecek bir giyim de yok normal gömlek pantolon ama bazen ona bile saçma Yorumlarda bulunuyor mesela hafif boynum açık olunca göğüslerin gözüküyor diyor babam hayattayken bile o da böyle şeylere çok kızan birisi olmasına rağmen bir şeyde sorun görmüyordu ama o kendince görüyor o yüzden ben de baştan onu uyarıyorum ne kapanırım ne senin istediğini yaparım. Sonra olaylar başlıyor beni hayatında bir yere koymuyorsun ben fikrimi belirtiyorum bla bla bla..,.Eşim neredeyse tüm ibadetlerini yapan biri 10 senedir evliyiz ne kiyafetlerime ne yapip yapmadigim kendimi ilgilendirecek seylere karişmaz. Hayatinda önemli olmak boyle seylere karişmak değil.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?