Bana bir arkadaşımı inanılmaz hatırlattınız. Arkadaşım bekar ama onun hayatında ki nişanlı benim
Yani nişanlınızın gözünden bakabilirim belki biraz.
Şimdi durum şu bizim kızda sizin gibi gerek yok o kadara , daha fazla vermeyelim ,bu da idare eder düşüncesinde ama ileriyi hiç düşünmüyor. Derinlemesine de düşünmüyor. 20 yıldır tanıyorum hep benim sözümü geliyor sonra ama hala beni dinlemiyor
Mesela L koltuk alacaktı eve. Dedim ki siyah alma. 2 kedi var evde biri sarı biri beyaz. Minder yüzleri çıkan olsun , 2 kedi de erkek ,yıkanması gerekecek. Aman ne gerek var dedi ekstra para vermeye, süpürürüm dedi. Bu iyi işte dedi , teşhir ürünüydü aldığı. Onu da alma demiştim de neyse. Aradan 4-5 ay geçti. Ay ben bezdim diyor ,heryer tüy , koltuk siyah mı alacalı mı belli değil diyor. Kokuyor koltuk diyor. Ben gülüyorum artık.
Birşey yaparken şöyle yapsan daha iyi değil mi diyorum , birşey olmaz diyor. Sonra sıkıntı olunca bana niye baskı yapmadın yap diye diyor. Onun o rahatlığı, umursamazlığı beni geriyor. Görüyorum çünkü neler olacağını ama o sanki üstünde çiçekli elbise kırlarda la la la diye koşuyor ,dümdüz yaşıyor. Erkek olsam asla yapamazdım onunla mesela . Acaba sizin nişanlı da sizi böyle görüyor olabilir mi?