Merhaba kizlar, aslinda pek cesaret edip acamadigim bir konu bu cunku kendimi ezik hissediyorum ama yinede sizinle paylasmak istiyorum...
yaklasik 2 senedir cikiyordum erkek arkadasimla, beni 2 kere ailesine tanitmaya götürdü. ilk gittigimde teyzesi annesinden daha samimi daha cana yakin geldi. aradan 1 sene gecti 2. kez gittigimde hepsi farkli davrandi sanki iliskimizin böyle uzun sürecegine inanmamislar gibi sasirmis kalmislardi..bu izlenimi fark edince cok üzüldüm... neyse komsular falan gldi, onlar beni komsulara falan götürdü hepsi beni begendi. ama yinede annesine karsi kuskularim artti. biz erkek arkadasimla sadece cikiyoruz ve adinin konulmasi gibi seylerin bize suanda cok erken geldigini erkek arkadasimla kararlastirmistik... fakat annesinin nasil diyim size '' daha adi konulmadi fazla heveslenme, kendini birsey sanma'' tavirlari beni adinin konulmasina itti. ve erkek arkadasimla bu konuyu konustum ve kendiside olur neden olmasin dedi aslinda güzel olur dedi... anneme de söyliyim dedi. tamam dedim... sonra annesiyle konusmus bana geldi dedi ki, annem okulum gitmeden söz nisan vb. birsey olmaz dedi ama tanisma olabilir dedi. o anda cok kizmistim ama belli etmemistim. sonra sonra aslinda annesinin bu taviri beni cok incittigini fark ettim '' yani olabilir'' kelimesi bana cok itici cok kötü geldi sanki olmayada bilirde... ne biliyim... erkek arkadasimda fikrini degistirdi - evet sadece tanisma olacak dedi. ben birsey demedim ertesi gün actim agzimi yumdum gözümü ona cok kizdim ve annesinin bu tavrindan hic hoslanmadigimi ve git pasa pasa annenle yasa dedim. bu arada erkek arkadasimin annesi babasi ayri. iste o da söyledigim seylere ragmen, herseyi yüzüne vurmama ragmen dolayli olarak yanlis yaptigini söylememe ragmen hic birsey yapmadi pasif durdu .. ki bunlar olmadan önce 1 aydir falan pasifti aldirmiyordu orali degildi... bunlar hepsi bende toplandi ve kendsiyle ayrildim. simdi ayriyiz.
beni memleketine götürdügünde 3 günlügüne babasina gitmisti o 3 günde ben annesinde kaldim... konustuk falan filan sohbetler ama alttan alttan imalar vardi.. yani direk yüzüme söylemesede. benim oglum okulunu bitirmeden hic bir sey yapamaz. benim oglum okulunu okuyacak memur olacak bana ev alacak- gibi triplerii konusmalari oldu.. bende ona karsi birsey demedim farkli telden vurdum, annesi hep agizimi aradi, acaba oglu hakkinda ne dusunuyorum, sanki koz aradi, yani ben agzimdan kaciracam o da kullanacak giib... bilmiyorum kizlar cok öfkeliyim.. cok kirildim, erkek arkadasimdan ayrildim ses bile cikartmadi, beni istemeyen biriyle ben niye zaman geciriyim ki triplerine girdi. ama haksizmiyim kizlar... yani böyle degismemeli erkek arkadasim... sonucta bir söz bir birseyi engellemeyecekti aksi halde ikimizi daha da saglam ve güvenilir yapacakti... hepsi annesinin bencilligi yüzündensimdi memleketine gitti annesinin yanina artik neler konusuluyor bilmiyorum.. aslinda pek de umrumda degil desem yalan olur.. insan merak ediyor... ama bana yanlis yaptilar.. ve eger erkek arkadasim hatasini anlayip geri söz yapmak isterse sunu bilsinki annesine karsi asla asla olumlu tavir alamayacagim. yani kendi elleriyle beni kendilerine düsman demiyimdi, beni yabanci ettiler.
Merhaba kizlar, aslinda pek cesaret edip acamadigim bir konu bu cunku kendimi ezik hissediyorum ama yinede sizinle paylasmak istiyorum...
yaklasik 2 senedir cikiyordum erkek arkadasimla, beni 2 kere ailesine tanitmaya götürdü. ilk gittigimde teyzesi annesinden daha samimi daha cana yakin geldi. aradan 1 sene gecti 2. kez gittigimde hepsi farkli davrandi sanki iliskimizin böyle uzun sürecegine inanmamislar gibi sasirmis kalmislardi..bu izlenimi fark edince cok üzüldüm... neyse komsular falan gldi, onlar beni komsulara falan götürdü hepsi beni begendi. ama yinede annesine karsi kuskularim artti. biz erkek arkadasimla sadece cikiyoruz ve adinin konulmasi gibi seylerin bize suanda cok erken geldigini erkek arkadasimla kararlastirmistik... fakat annesinin nasil diyim size '' daha adi konulmadi fazla heveslenme, kendini birsey sanma'' tavirlari beni adinin konulmasina itti. ve erkek arkadasimla bu konuyu konustum ve kendiside olur neden olmasin dedi aslinda güzel olur dedi... anneme de söyliyim dedi. tamam dedim... sonra annesiyle konusmus bana geldi dedi ki, annem okulum gitmeden söz nisan vb. birsey olmaz dedi ama tanisma olabilir dedi. o anda cok kizmistim ama belli etmemistim. sonra sonra aslinda annesinin bu taviri beni cok incittigini fark ettim '' yani olabilir'' kelimesi bana cok itici cok kötü geldi sanki olmayada bilirde... ne biliyim... erkek arkadasimda fikrini degistirdi - evet sadece tanisma olacak dedi. ben birsey demedim ertesi gün actim agzimi yumdum gözümü ona cok kizdim ve annesinin bu tavrindan hic hoslanmadigimi ve git pasa pasa annenle yasa dedim. bu arada erkek arkadasimin annesi babasi ayri. iste o da söyledigim seylere ragmen, herseyi yüzüne vurmama ragmen dolayli olarak yanlis yaptigini söylememe ragmen hic birsey yapmadi pasif durdu .. ki bunlar olmadan önce 1 aydir falan pasifti aldirmiyordu orali degildi... bunlar hepsi bende toplandi ve kendsiyle ayrildim. simdi ayriyiz.
beni memleketine götürdügünde 3 günlügüne babasina gitmisti o 3 günde ben annesinde kaldim... konustuk falan filan sohbetler ama alttan alttan imalar vardi.. yani direk yüzüme söylemesede. benim oglum okulunu bitirmeden hic bir sey yapamaz. benim oglum okulunu okuyacak memur olacak bana ev alacak- gibi triplerii konusmalari oldu.. bende ona karsi birsey demedim farkli telden vurdum, annesi hep agizimi aradi, acaba oglu hakkinda ne dusunuyorum, sanki koz aradi, yani ben agzimdan kaciracam o da kullanacak giib... bilmiyorum kizlar cok öfkeliyim.. cok kirildim, erkek arkadasimdan ayrildim ses bile cikartmadi, beni istemeyen biriyle ben niye zaman geciriyim ki triplerine girdi. ama haksizmiyim kizlar... yani böyle degismemeli erkek arkadasim... sonucta bir söz bir birseyi engellemeyecekti aksi halde ikimizi daha da saglam ve güvenilir yapacakti... hepsi annesinin bencilligi yüzünden
