Erkek arkadasim ve kizlari

Iyi günler hanimlar
Kimseyle bukadar detayli paylasamadigim icin sizlerin fikirlerini dusuncelerini merak ediyorum.
Erkek arkadasim var 8 aydir birlikteyiz. O 35 yasinda ben 29. Kendisi 3 yil oldu bosanali ve bu evliliginden 2 kizi var (11 ve 14 yas).
Kizlari bastan beri kabul ettim fakat henüz tanismadik (denklesemedik)
Büyük kizi ilk beni duydugunda annesinin doldurusuna gelip para istedi babadan ve alamayinca babasiyla tartisti bana küfürler etti beni sebep bildi ve bagini kesti. Fakat kücügü daha cok babaci ve iki haftada bir veya tatillerde geliyordu sürekli babasina. Tabi bu sürecte biz erkek arkadasimla fazla görüsemiyorduk kiz babaannesine gittiginde görüsürdük 2-3 saatligine. Sorun yoktu benden yana hep anlayisliydim.

Neyse zamanla erkek arkadasim ben anlayisli oldukca sanki kiymet bilmemeye basladi. Birgün Tartismistik kalbimi kirmisti ve ben meseleyi bulusarak hal etmek istedigimi söyledim. Bulusacaktik ama araya hep birseyler girdi ve oldu 6 gün. 6 gün boyunca aramiz soguktu oda benden birsey olmamis gibi davranmami bekledi hep. Ama yapamadimki icim buruktu sonucta.
Her Neyse tam bulusacagimiz hafta büyük kizida birden aradi ve gelmek istedigini söyledi. Tabiki bende cok sevindim erkek arkadasimin adina sonucta büyük kizi o adimi atmisti. Kizlar geldi kaldilar babalarinda ve erkek arkadasim bana gün verdi bulusalim bu meselemizi konusalim diye anlastik. O gün geldi catti beni aradi neymis büyük kizi alisverise ve yemege gitmek istiyormus. Artik canima tak etmisti cünki 8 gündür aramiz soguktu bulusamiyorduk ve hep anlayisli olan bendim. Bu sefer dedim bana söz vermistin bir cözümunu bulabilirsin aslinda.
Cok üzüldü iki ates arasinda kaldim cocugu kirip hayir diyememki dedi. Hayir Deme zaten fakat bir cözümünü bul ben bugün bu meseleyi konusmak istiyorum kac gundur erteliyoruz hep birseyler giriyor araya dedim. Bu sefer anlayisli olamayacagim kuklan degilim dedim.
Her neyse uzun lafin kisasi o gün gitti cocuklariyla ve beni yine bir kenara atti..
Oysa cözüm coktu. Ve 2 gün boyunca aramadi sormadi beni anca cocuklari annelerine biraktiktan sonra aradi. Yani cocuklara acikca delikanlica diyemediki ben X le gorusecegim 1 saatligine. Neymis büyük kiz aylar sonra ilk defa gelmis ve ona hayir demek olmazmis. O zaman bana söz vermeseydi onca gün bekletmeseydi.
Cocuklarda özellikle büyügü benimle tanismak istiyordu fakat ben erkek arkadasimla arami düzeltmeden cocuklara rol yapip tanisamazdim kisiligimde bu yoktur.
Bu olaydan sonra cok yiprandim. Gelecegimizi dusundum demek ben hep en son planda olacagim hep yipranacagim.. Oda diyor cocuklarla tanissan böyle zorluklar yasamayiz.
Kesinlikle cocuklarini bosversin demiyorum fakat dengeyi tutsun. Cocuklarinin hic birseyine Hayir diyemiyor özellikle büyügünden cok cekiniyor. Oysa cocuklar ayri ve hayat arkadasi ayri kategoridir degil mi?
Neye kizacagimida bilmiyorum inanin bir yandan onuda anliyorum fakat kendimide düsünmek zorunda degilmiyim? Asiri anlayisli olmanin sonu böylemidir?
Ayriligi düsünüyorum kafam cok karisik..
Sizin fikirlerinizi dusuncelerinizi merakla bekliyorum

Kendimi erkek arkadaşınızın yerine koyuyorum. Benim de bana küs olan kızım benle görüşme fırsatları yaratsa mutlaka kızımla buluşurdum. Ömür boyu kızım çünkü.

Bence bu iliskiden pek hayir gelmez.Cocuklar daima senden önemli olacak.Bunu kaldirabilecek misin?

Bence siz bu sorunları arada yasayacaksiniz ve canınız sıkılacak . Ayrılık iyi fikir olabilir.

çocuklarım bir kenara dünya bi kenara olur.daha 8 aylık dış kapının dış mandalısınız onların hayatında kusura bakmayın, sizin yerinizde ben de olsam ben de öyle dışardan biri olurdum onların hayatında sizin şahsınıza özel değil.o anlattıklarınız lütfedip yaptığınız şeyler değil ki, 2 çocuklu adamla birlikte olmayı göze alıyorsanız zaten yapmanız gereken şeyler.

siz bu adamla yapamayacaksınız, 2 tane ergenliğe giren çocuğu var ve hayatının sonuna kadar önceliği hep onlar olacak, her anne babanın önceliği çocuklardır.siz kendinize çocuksuz birini bulucaksınız.

Çocuklar daima önce gelir. Bende bir anneyim ve bosanmis bir anneyim ve kızım daima herşeyden önce gelir benim için ki eğer kızım bana küsmüş ve bir adım atmissa aynı erkek arkadaşınızın yaptığını yapardim

Canım benimde böyle bir deneyimim olmuştu. boşanmış 2 çocuğu vardı. Aslında yapı olarak kesinlikle kabul edecek biri değilim kendimi biliyorum çünkü.yine de denemek istedim. İlişkide önceliğin bende olmaması vs bir türlü ortak zaman yaratamamak 2. haftada sıkmaya başladı ve bitirdik. Anladım ki çocuklu birinle asla olmaz. Benim de çocuğum olasaydı empati yapabilirdim ama malesef realist olmak lazım yapamıyorum ve anlayamıyorum

Bunu da konuşulacak konularınıza ekleyin mutlaka detaylı olarak konuşun, belli şeyleri oturtun en azından ne olacağını bilirsiniz. Olmazsa da yolunuza bakarsınız.

Normal bir ebeveyn icin cocugu once gelir. Kaldi ki adamin küs olan kizi gelmis, tabii ki cocuguna oncelik verecek.

Çocuğuyla gorusmesinden ziyade cocuktan onceki alti gun görüşmemesini irdeleyin bence.

CicimBalim .!.:

Iyi günler hanimlar
Kimseyle bukadar detayli paylasamadigim icin sizlerin fikirlerini dusuncelerini merak ediyorum.
Erkek arkadasim var 8 aydir birlikteyiz. O 35 yasinda ben 29. Kendisi 3 yil oldu bosanali ve bu evliliginden 2 kizi var (11 ve 14 yas).
Kizlari bastan beri kabul ettim fakat henüz tanismadik (denklesemedik)
Büyük kizi ilk beni duydugunda annesinin doldurusuna gelip para istedi babadan ve alamayinca babasiyla tartisti bana küfürler etti beni sebep bildi ve bagini kesti. Fakat kücügü daha cok babaci ve iki haftada bir veya tatillerde geliyordu sürekli babasina. Tabi bu sürecte biz erkek arkadasimla fazla görüsemiyorduk kiz babaannesine gittiginde görüsürdük 2-3 saatligine. Sorun yoktu benden yana hep anlayisliydim.

Neyse zamanla erkek arkadasim ben anlayisli oldukca sanki kiymet bilmemeye basladi. Birgün Tartismistik kalbimi kirmisti ve ben meseleyi bulusarak hal etmek istedigimi söyledim. Bulusacaktik ama araya hep birseyler girdi ve oldu 6 gün. 6 gün boyunca aramiz soguktu oda benden birsey olmamis gibi davranmami bekledi hep. Ama yapamadimki icim buruktu sonucta.
Her Neyse tam bulusacagimiz hafta büyük kizida birden aradi ve gelmek istedigini söyledi. Tabiki bende cok sevindim erkek arkadasimin adina sonucta büyük kizi o adimi atmisti. Kizlar geldi kaldilar babalarinda ve erkek arkadasim bana gün verdi bulusalim bu meselemizi konusalim diye anlastik. O gün geldi catti beni aradi neymis büyük kizi alisverise ve yemege gitmek istiyormus. Artik canima tak etmisti cünki 8 gündür aramiz soguktu bulusamiyorduk ve hep anlayisli olan bendim. Bu sefer dedim bana söz vermistin bir cözümunu bulabilirsin aslinda.
Cok üzüldü iki ates arasinda kaldim cocugu kirip hayir diyememki dedi. Hayir Deme zaten fakat bir cözümünü bul ben bugün bu meseleyi konusmak istiyorum kac gundur erteliyoruz hep birseyler giriyor araya dedim. Bu sefer anlayisli olamayacagim kuklan degilim dedim.
Her neyse uzun lafin kisasi o gün gitti cocuklariyla ve beni yine bir kenara atti..
Oysa cözüm coktu. Ve 2 gün boyunca aramadi sormadi beni anca cocuklari annelerine biraktiktan sonra aradi. Yani cocuklara acikca delikanlica diyemediki ben X le gorusecegim 1 saatligine. Neymis büyük kiz aylar sonra ilk defa gelmis ve ona hayir demek olmazmis. O zaman bana söz vermeseydi onca gün bekletmeseydi.
Cocuklarda özellikle büyügü benimle tanismak istiyordu fakat ben erkek arkadasimla arami düzeltmeden cocuklara rol yapip tanisamazdim kisiligimde bu yoktur.
Bu olaydan sonra cok yiprandim. Gelecegimizi dusundum demek ben hep en son planda olacagim hep yipranacagim.. Oda diyor cocuklarla tanissan böyle zorluklar yasamayiz.
Kesinlikle cocuklarini bosversin demiyorum fakat dengeyi tutsun. Cocuklarinin hic birseyine Hayir diyemiyor özellikle büyügünden cok cekiniyor. Oysa cocuklar ayri ve hayat arkadasi ayri kategoridir degil mi?
Neye kizacagimida bilmiyorum inanin bir yandan onuda anliyorum fakat kendimide düsünmek zorunda degilmiyim? Asiri anlayisli olmanin sonu böylemidir?
Ayriligi düsünüyorum kafam cok karisik..
Sizin fikirlerinizi dusuncelerinizi merakla bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

Ben yapamazdım. Çünkü evlat her zaman daha ağır basar ve basmalı da. Ayrıca zaten 2 çocuğu var. Sizden de çocuk istemez o yüzden. Yani burda hep öyle oluyor konular. Ne denir bilmiyorum ama üzmeyin kendinizi ve gerçekten ayrılın.

CicimBalim .!.:

Iyi günler hanimlar
Kimseyle bukadar detayli paylasamadigim icin sizlerin fikirlerini dusuncelerini merak ediyorum.
Erkek arkadasim var 8 aydir birlikteyiz. O 35 yasinda ben 29. Kendisi 3 yil oldu bosanali ve bu evliliginden 2 kizi var (11 ve 14 yas).
Kizlari bastan beri kabul ettim fakat henüz tanismadik (denklesemedik)
Büyük kizi ilk beni duydugunda annesinin doldurusuna gelip para istedi babadan ve alamayinca babasiyla tartisti bana küfürler etti beni sebep bildi ve bagini kesti. Fakat kücügü daha cok babaci ve iki haftada bir veya tatillerde geliyordu sürekli babasina. Tabi bu sürecte biz erkek arkadasimla fazla görüsemiyorduk kiz babaannesine gittiginde görüsürdük 2-3 saatligine. Sorun yoktu benden yana hep anlayisliydim.

Neyse zamanla erkek arkadasim ben anlayisli oldukca sanki kiymet bilmemeye basladi. Birgün Tartismistik kalbimi kirmisti ve ben meseleyi bulusarak hal etmek istedigimi söyledim. Bulusacaktik ama araya hep birseyler girdi ve oldu 6 gün. 6 gün boyunca aramiz soguktu oda benden birsey olmamis gibi davranmami bekledi hep. Ama yapamadimki icim buruktu sonucta.
Her Neyse tam bulusacagimiz hafta büyük kizida birden aradi ve gelmek istedigini söyledi. Tabiki bende cok sevindim erkek arkadasimin adina sonucta büyük kizi o adimi atmisti. Kizlar geldi kaldilar babalarinda ve erkek arkadasim bana gün verdi bulusalim bu meselemizi konusalim diye anlastik. O gün geldi catti beni aradi neymis büyük kizi alisverise ve yemege gitmek istiyormus. Artik canima tak etmisti cünki 8 gündür aramiz soguktu bulusamiyorduk ve hep anlayisli olan bendim. Bu sefer dedim bana söz vermistin bir cözümunu bulabilirsin aslinda.
Cok üzüldü iki ates arasinda kaldim cocugu kirip hayir diyememki dedi. Hayir Deme zaten fakat bir cözümünü bul ben bugün bu meseleyi konusmak istiyorum kac gundur erteliyoruz hep birseyler giriyor araya dedim. Bu sefer anlayisli olamayacagim kuklan degilim dedim.
Her neyse uzun lafin kisasi o gün gitti cocuklariyla ve beni yine bir kenara atti..
Oysa cözüm coktu. Ve 2 gün boyunca aramadi sormadi beni anca cocuklari annelerine biraktiktan sonra aradi. Yani cocuklara acikca delikanlica diyemediki ben X le gorusecegim 1 saatligine. Neymis büyük kiz aylar sonra ilk defa gelmis ve ona hayir demek olmazmis. O zaman bana söz vermeseydi onca gün bekletmeseydi.
Cocuklarda özellikle büyügü benimle tanismak istiyordu fakat ben erkek arkadasimla arami düzeltmeden cocuklara rol yapip tanisamazdim kisiligimde bu yoktur.
Bu olaydan sonra cok yiprandim. Gelecegimizi dusundum demek ben hep en son planda olacagim hep yipranacagim.. Oda diyor cocuklarla tanissan böyle zorluklar yasamayiz.
Kesinlikle cocuklarini bosversin demiyorum fakat dengeyi tutsun. Cocuklarinin hic birseyine Hayir diyemiyor özellikle büyügünden cok cekiniyor. Oysa cocuklar ayri ve hayat arkadasi ayri kategoridir degil mi?
Neye kizacagimida bilmiyorum inanin bir yandan onuda anliyorum fakat kendimide düsünmek zorunda degilmiyim? Asiri anlayisli olmanin sonu böylemidir?
Ayriligi düsünüyorum kafam cok karisik..
Sizin fikirlerinizi dusuncelerinizi merakla bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

Merhaba. ..benim de eşimin iki kizi var canım sizi anlıyorum ancak benim eşim bu tavrı göstermediği için evlendim yani açıkçası size yerinizi göstermiş. .önceliği babalim demiş bu zihniyet ike bekar bir kadın olarak basedemezsiniz. .benim de kızım var anlayış gösteririm ama sizin durum farklı ..o önceliğiniz asla olmayacak o aramadigi iki gün niye korkmus tuvalete de mi girmemiş çok acı ya...sizin kahroldugunuzu bile bile kendi ortamını düşünen ve konforunu bozamayan adamdan fayda olmaz. .daha gencsiniz boyke bitmez soruna atlamayin derim zira sonu yok bunun...hep anlayış sizden beklenecek. ..daima...hatta evlenip sizin de çocuğunuz olsa bile bu defa onların psikolojisi bozulmasın ama diye ters yapacak size ya da cocugunuza. ..ben bunları yaşamadım çünkü eşim baştan tavrını koydu önceligim eşim dedi isteyen ona göre hareket etsin dedi...yani siz bilirsiniz değere var mı bedava acı çekmeye ve ömür boyu ?

Benim babamın da 7 yıllık bir ilişkisi var 2 yıldır evliler ve aramızda bir sogukluk varken karşı tarafı secseydi babama daha çok kızardım açıkçası. Ki bunu yapmisligi var zaman zaman. Onu bu ve bunun gibi bir sürü meseleden dolayı affedebilecegimi sanmıyorum. Evlat çok başkadır herhalde, her zaman ilk sırada olacaktır. Bu sizi rahatsız edecekse ayrılın.

Ben çocuklarına öncelik vermesine saygi duydum acikcasi çocuklarını boşaninca ikinci plana atan o kadar cok baba var ki...
Ama benim erkek arkadaşınızda hosuma gitmeyen kısım söz verip tutmamasi. Benim için bir insan söz verdi mi tutmalı. Tutamadıysa da mutlaka en kisa sürede telafi edebilmeli. Boşvermemeli. Ya da hep anlayışı karsidan beklememeli.
Ayni sekilde siz söz verip tutmasaniz ve bunu umursamasaniz o da buna tahammül edemezdi.
Ayrilmak istiyorsaniz karakteristik özelliklerini değerlendirin ona göre karar verin derim.

Çocuklar 14 ve 11 yaşında, sizse 5 yaşında gibi davranmışsınız. Ama bana söz vermiştin... olur mu öyle şey ya evladı gelmiş. Evlat sahibi olunca anlarsın, sizin ilişkiden de bir yol olmaz...

Asıl sorun 6 gün boyunca bir şey yapmamış olması ki zaten o kızların psikolojisi hassasdır, kızı bir adım atmışken tabi ki o gün onunla buluşmalı. Zaten babasını kaybedeceğini düşünüyordur başka bir kadınla görüştüğü için. Biraz anlayışlı olabilirsiniz.

esralbania .!.:

Canım benimde böyle bir deneyimim olmuştu. boşanmış 2 çocuğu vardı. Aslında yapı olarak kesinlikle kabul edecek biri değilim kendimi biliyorum çünkü.yine de denemek istedim. İlişkide önceliğin bende olmaması vs bir türlü ortak zaman yaratamamak 2. haftada sıkmaya başladı ve bitirdik. Anladım ki çocuklu birinle asla olmaz. Benim de çocuğum olasaydı empati yapabilirdim ama malesef realist olmak lazım yapamıyorum ve anlayamıyorum

Genişletmek için tıkla...

Aynen bende yapi olarak kabul edecek biri degildim ama kalbini begendim ve cocuklari kabul ettim ama suan anladim ki olmuyor mus.. cok zor

Cocuklu biriyle bunlara alisman gerekir.
Dengeyi kurmak onun icin Cok zor olmali.
Birds degil iki tane kücük cocuk.
Bende olsam cocuklarim kesinlikle önceligim olurdu sizin yasadiginIz gibi bir durumda..
iyi düsünmelisin, Cok zor bir durum, sabirli ve anlayisli olmalisin daima. Zor

Sevgilinizin küs olduğu kızı gelmiş önceliğin onun olması normal.
Önceki altı gün neden görüşmediniz ona takılın takılacaksanız.

Çocuklu biriyle birliktelik yaşıyorsanız bu tarz şeylere şeylere alışmanız lazım. Gerek var mı böyle bir şeye, illa devam etmeli mi iki çocuklu biriyle ilişkiniz onu düşünün.

Bunun bir çözümü yok malesef ya hep anlayış gösterip ikinci planda kalan olacaksın yada ayrılıp kendi dengin biriyle evleneceksin

Ben olsam hayatta katlanamam ve hiç de uygun bulmuyorum çocuksuz biriyle coluklu çocuklu birinin evliliğini olmaz

Erkek arkadaşın da annesini geri planda bırakır babasını belki bırakır kardeşini bırakır ablasını bırakır ama evlatlarını geri planda bırakamaz ve bu seni hep çok yorar üzer hiç bişeyini istediğin gibi yaşayamazsın evlensen bile hep yaptığın planları programları gelip dank diye bozup canını istediğini yapma hakkı olacak o çocukların çünkü babaları

Babalarının da kızlarımla aram bozulmasın diye pek ses çıkaracak hali tavrı yok gibi görünüyor

Cocuklu cocuklunun halinden anlar

Bence denginizi bulun, evlenip ayrilmis olmasi sorun degil ama cocuklu biriyle bunalirsiniz.
Adamin yaptigi da normal bu arada, kiziyla barismak icin biraz kayirmis onu.