- 26 Nisan 2014
- 418
- 73
- 38
sakin bir yer dediği yanlış anlamadıysam, insanlardan utandığından öyle bir yer istemiş. art niyet göremedim tabi sen ne anlattıysan o .
herkese merhaba,
insanların sıkıntılarını,sorularını,mutluluklarını okurken kendimin de yazacağını hiç düşünmemiştim :))
ama gördüm ki farklı fikir ve görüşler ve hatta deneyimler ile diğer kişilere ışık olunabiliniyor.
benim kafamı karıştıran biri var..sanal ortamda bir ark grubunda tanıdığım kendisini reelde yine aynı arkadaş grubu ile birlikte 1 kez gördüm..
sanaldaki konuşmalarına baktığımda bazen ilgili bazen sadece ben yazıyorum diye cevap veren bazen hiç umursamayan ama yokluğumu fark edip sürekli kaybolma bir yere gözüm üzerinde diyen biri..grup içinde de çok sevilen sayılan esprili kibar biri.farklı bir şehirde üstelik.
kendisine bir kaç kez zarf atıp nabız ölçtüm hiç olumsuz yada ters bi tepki görmedim ama sonradan baktığımda herkesle de aynı şekilde..kibar.sohbet eden kimseyi kırmak istemiyor..kötü niyetli biri değil..bunu fark ettiğimde kendimi frenleyip ondan uzak durmak mesafe koymak istedim..sadece üzülmemek için..çünkü her fırsatta onu takip ediyor..kimlerle ne konuşuyor diye bakarken buluyordum kendimi ki hala da öyle..
ben uzak durma kararı aldığım ertesi günü grup içinde abi dediğimiz bir kişi bana mesaj atıp onun evlenmek yuva kurmak istediğini, o kişi ile beni çok yakıştırdığını uyumlu olduğumuzu söyledi..
kendisine üstü kapalı onun bana arkadaşlık dışında bir yaklaşımı olmadığını kendisinden özel bir ilgi görmediğimi dile getirdim..belki çekindi tepkinden diyiverdi hemen ve benden onunla konuşmak için müsade istedi..
nitekim konuşmuşta..4 gün öncesi bana sürekli geyik muhabbeti yapan adam daha ilgili daha ciddi ve en sonunda da onun cümlesi ile "salih bir niyetle" daha yakından tanışmak istediğini söyledi.
heyecanlandım..güzel şeyler olacak diye umutlandım ama bu heyecan 2 gün sürdü.
şuan sanki ben kendisini böyle bir şeye zorlamış sanki o değil ben açılmışım gibi davranmaya başladı..o ilk gün,bir kaç güne kadar yanıma geleceğini uzun uzun konuşacağımızı söylemişti şimdi sanki gelmeyecek hissine büründüm.
bana kendisini telefonda ve yazarken anlatmaya başladığında da hep olumsuz şeylerden söz edip seni üzmek kırmak istemiyorum ya pişman olursan diyor sürekli..el ele tutuşmanın liseli çocuklar gibi olduğunu dışarıda en fazla koluna girebileceğimi,sürekli ilgi gösteremeyeceğini,gün içinde aramanın gereksiz olduğunu evlendiğimizde o istediğim ilgiyi evin içinde göstereceğini söylüyor.
işlerinin her zaman iyi gitmediğini dönem dönem sıkıntı çektiğini bunun evliliği olumsuz etkileyeceğini anlatıyor..
kıskanç ve eşinin kendisinden 1 adım geride durmasını istiyor..hatta kendisini maço değil şaka karışık yobaz olarak tanımlıyor.
aile bağları zayıf anne babası vefat etmiş kardeşlerinden vefa görmemiş ve hep yalnızım ben diyor..öyleki dün bayramın son günü olmasına rağmen ablasını bayramlaşmak için dün akşam aramış..kendince sebepleri var ama aile bağlarının kopuk olması bile bir kriter olmalı diye düşünüyorum..ama ilginç ki ablasına benden bahsetmiş.
yanıma geldiğinde o ilk oturup konuşmada kalabalık içinde değil daha sakin, piknik yapabileceğimiz bir yerde oturmak suretiyle yanlış anlama diye de ekleyerek bir talebi oldu...yanlış anlaşılacak bir şey olduğunu biliyor..yinede dile getiriyor ben kendisine olamayacağını söylediğimde de ben anlayışsız ve onu yanlış anlayarak itham etmiş olmuşum..gerçekten kötü niyeti yokmuş sadece yanımdan tokalaşıp ayrılmak istemiyormuş ama dışarıda da bana verdiği değer ve saygıdan elimi tutamaz sarılmak istese sarılamazmışşşş..pehhh.
salih bi niyetle sana açılıyorum diyen biri ilk ciddi görüşmede neden o derece yalnız kalmak istesin ki..ben mi gerçekten çok fesat art niyetliyim.
bir yandan da belki artık yuva kurmak istemem sebebiyle onunla mutlu olabileceğimi düşünüyorum ( ben 29 o 35 yaşında)..başka bi açıdan da daha şu 4 günde söylediklerine anlayış göstererek kendimden ödün verdiğimi ve benden soğuduğunu daha da soğuyacağını varsayıyorum.
bu şekilde anlatınca kötü niyetli biri imajı çizmiş olabilirim ama esasında çok iyi niyetli bir bayan elini uzatmadığı takdirde tokalaşmayan göz göze gelmekten korkan biri.
benim fikirlerinizi duymak istediğim konu..birlikte olmak adına mücadele etmeli miyim? kendimden soğutmadan ama tavizde vermeden gönlünü nasıl cezbede bileceğim..yanıma gelene kadar nasıl bir tavır takınmalı nasıl konuşmalıyım ki yüz yüze gelmeden noktalanmasın.
yoksa hiç uzatmadan arkadaş olarak mı kalmalı mıyım?
herkese merhaba,
insanların sıkıntılarını,sorularını,mutluluklarını okurken kendimin de yazacağını hiç düşünmemiştim :))
ama gördüm ki farklı fikir ve görüşler ve hatta deneyimler ile diğer kişilere ışık olunabiliniyor.
benim kafamı karıştıran biri var..sanal ortamda bir ark grubunda tanıdığım kendisini reelde yine aynı arkadaş grubu ile birlikte 1 kez gördüm..
sanaldaki konuşmalarına baktığımda bazen ilgili bazen sadece ben yazıyorum diye cevap veren bazen hiç umursamayan ama yokluğumu fark edip sürekli kaybolma bir yere gözüm üzerinde diyen biri..grup içinde de çok sevilen sayılan esprili kibar biri.farklı bir şehirde üstelik.
kendisine bir kaç kez zarf atıp nabız ölçtüm hiç olumsuz yada ters bi tepki görmedim ama sonradan baktığımda herkesle de aynı şekilde..kibar.sohbet eden kimseyi kırmak istemiyor..kötü niyetli biri değil..bunu fark ettiğimde kendimi frenleyip ondan uzak durmak mesafe koymak istedim..sadece üzülmemek için..çünkü her fırsatta onu takip ediyor..kimlerle ne konuşuyor diye bakarken buluyordum kendimi ki hala da öyle..
ben uzak durma kararı aldığım ertesi günü grup içinde abi dediğimiz bir kişi bana mesaj atıp onun evlenmek yuva kurmak istediğini, o kişi ile beni çok yakıştırdığını uyumlu olduğumuzu söyledi..
kendisine üstü kapalı onun bana arkadaşlık dışında bir yaklaşımı olmadığını kendisinden özel bir ilgi görmediğimi dile getirdim..belki çekindi tepkinden diyiverdi hemen ve benden onunla konuşmak için müsade istedi..
nitekim konuşmuşta..4 gün öncesi bana sürekli geyik muhabbeti yapan adam daha ilgili daha ciddi ve en sonunda da onun cümlesi ile "salih bir niyetle" daha yakından tanışmak istediğini söyledi.
heyecanlandım..güzel şeyler olacak diye umutlandım ama bu heyecan 2 gün sürdü.
şuan sanki ben kendisini böyle bir şeye zorlamış sanki o değil ben açılmışım gibi davranmaya başladı..o ilk gün,bir kaç güne kadar yanıma geleceğini uzun uzun konuşacağımızı söylemişti şimdi sanki gelmeyecek hissine büründüm.
bana kendisini telefonda ve yazarken anlatmaya başladığında da hep olumsuz şeylerden söz edip seni üzmek kırmak istemiyorum ya pişman olursan diyor sürekli..el ele tutuşmanın liseli çocuklar gibi olduğunu dışarıda en fazla koluna girebileceğimi,sürekli ilgi gösteremeyeceğini,gün içinde aramanın gereksiz olduğunu evlendiğimizde o istediğim ilgiyi evin içinde göstereceğini söylüyor.
işlerinin her zaman iyi gitmediğini dönem dönem sıkıntı çektiğini bunun evliliği olumsuz etkileyeceğini anlatıyor..
kıskanç ve eşinin kendisinden 1 adım geride durmasını istiyor..hatta kendisini maço değil şaka karışık yobaz olarak tanımlıyor.
aile bağları zayıf anne babası vefat etmiş kardeşlerinden vefa görmemiş ve hep yalnızım ben diyor..öyleki dün bayramın son günü olmasına rağmen ablasını bayramlaşmak için dün akşam aramış..kendince sebepleri var ama aile bağlarının kopuk olması bile bir kriter olmalı diye düşünüyorum..ama ilginç ki ablasına benden bahsetmiş.
yanıma geldiğinde o ilk oturup konuşmada kalabalık içinde değil daha sakin, piknik yapabileceğimiz bir yerde oturmak suretiyle yanlış anlama diye de ekleyerek bir talebi oldu...yanlış anlaşılacak bir şey olduğunu biliyor..yinede dile getiriyor ben kendisine olamayacağını söylediğimde de ben anlayışsız ve onu yanlış anlayarak itham etmiş olmuşum..gerçekten kötü niyeti yokmuş sadece yanımdan tokalaşıp ayrılmak istemiyormuş ama dışarıda da bana verdiği değer ve saygıdan elimi tutamaz sarılmak istese sarılamazmışşşş..pehhh.
salih bi niyetle sana açılıyorum diyen biri ilk ciddi görüşmede neden o derece yalnız kalmak istesin ki..ben mi gerçekten çok fesat art niyetliyim.
bir yandan da belki artık yuva kurmak istemem sebebiyle onunla mutlu olabileceğimi düşünüyorum ( ben 29 o 35 yaşında)..başka bi açıdan da daha şu 4 günde söylediklerine anlayış göstererek kendimden ödün verdiğimi ve benden soğuduğunu daha da soğuyacağını varsayıyorum.
bu şekilde anlatınca kötü niyetli biri imajı çizmiş olabilirim ama esasında çok iyi niyetli bir bayan elini uzatmadığı takdirde tokalaşmayan göz göze gelmekten korkan biri.
benim fikirlerinizi duymak istediğim konu..birlikte olmak adına mücadele etmeli miyim? kendimden soğutmadan ama tavizde vermeden gönlünü nasıl cezbede bileceğim..yanıma gelene kadar nasıl bir tavır takınmalı nasıl konuşmalıyım ki yüz yüze gelmeden noktalanmasın.
yoksa hiç uzatmadan arkadaş olarak mı kalmalı mıyım?
Evlenmek isteyen siizin ilginiz karşısında bir düşüneyim belkide uygunuzdur demiştir.
Kısaca sizi kendisinden soğutmaya çalışmış.
35 yaşında olması bilinçli kendini bilen biri demek. kartlarını açık oynamamış aslında.
Çözülmeyecek biri değil aslında siz kendiniz kararsız kalmışsınız hayal ettiğini gibi biri değil. Size aşık değil çok da istekli değil. Sevgili olup el ele kol kola gezmeyelim ciddi ciddi görüşelim modern görücü usulü gibi. Kısaca sizi tanımak için size kapı açmış ama önce sizin isteklerinizde önemli erkekler her zaman eşlerinden üstün olmak ister bu genlerinde var. Aile bağları güçlü değilse sizinle evliliği yürütmesi zor olur çok çaba gerektirir gibi.
Kısaca sizin yanınıza gelmek istiyorsa gelsin yüz yüze görüşün bakalım. Olaya sevgili gözüyle bakmayın bence gerçekten bir erkeğin değeri bu olmalı saygılı davranmış aslında. Hakkınızda hayırlısı olsun.
sakin bir yer dediği yanlış anlamadıysam, insanlardan utandığından öyle bir yer istemiş. art niyet göremedim tabi sen ne anlattıysan o .
canım ya sende benim gibi ne kadar uzatmışsın bence yazını düzenleyip kısaltmalısın. ben üşendim okumaya eminim benim gibi birçok kişi üşenmiştir.
herkese merhaba,
insanların sıkıntılarını,sorularını,mutluluklarını okurken kendimin de yazacağını hiç düşünmemiştim :))
ama gördüm ki farklı fikir ve görüşler ve hatta deneyimler ile diğer kişilere ışık olunabiliniyor.
benim kafamı karıştıran biri var..sanal ortamda bir ark grubunda tanıdığım kendisini reelde yine aynı arkadaş grubu ile birlikte 1 kez gördüm..
sanaldaki konuşmalarına baktığımda bazen ilgili bazen sadece ben yazıyorum diye cevap veren bazen hiç umursamayan ama yokluğumu fark edip sürekli kaybolma bir yere gözüm üzerinde diyen biri..grup içinde de çok sevilen sayılan esprili kibar biri.farklı bir şehirde üstelik.
kendisine bir kaç kez zarf atıp nabız ölçtüm hiç olumsuz yada ters bi tepki görmedim ama sonradan baktığımda herkesle de aynı şekilde..kibar.sohbet eden kimseyi kırmak istemiyor..kötü niyetli biri değil..bunu fark ettiğimde kendimi frenleyip ondan uzak durmak mesafe koymak istedim..sadece üzülmemek için..çünkü her fırsatta onu takip ediyor..kimlerle ne konuşuyor diye bakarken buluyordum kendimi ki hala da öyle..
ben uzak durma kararı aldığım ertesi günü grup içinde abi dediğimiz bir kişi bana mesaj atıp onun evlenmek yuva kurmak istediğini, o kişi ile beni çok yakıştırdığını uyumlu olduğumuzu söyledi..
kendisine üstü kapalı onun bana arkadaşlık dışında bir yaklaşımı olmadığını kendisinden özel bir ilgi görmediğimi dile getirdim..belki çekindi tepkinden diyiverdi hemen ve benden onunla konuşmak için müsade istedi..
nitekim konuşmuşta..4 gün öncesi bana sürekli geyik muhabbeti yapan adam daha ilgili daha ciddi ve en sonunda da onun cümlesi ile "salih bir niyetle" daha yakından tanışmak istediğini söyledi.
heyecanlandım..güzel şeyler olacak diye umutlandım ama bu heyecan 2 gün sürdü.
şuan sanki ben kendisini böyle bir şeye zorlamış sanki o değil ben açılmışım gibi davranmaya başladı..o ilk gün,bir kaç güne kadar yanıma geleceğini uzun uzun konuşacağımızı söylemişti şimdi sanki gelmeyecek hissine büründüm.
bana kendisini telefonda ve yazarken anlatmaya başladığında da hep olumsuz şeylerden söz edip seni üzmek kırmak istemiyorum ya pişman olursan diyor sürekli..el ele tutuşmanın liseli çocuklar gibi olduğunu dışarıda en fazla koluna girebileceğimi,sürekli ilgi gösteremeyeceğini,gün içinde aramanın gereksiz olduğunu evlendiğimizde o istediğim ilgiyi evin içinde göstereceğini söylüyor.
işlerinin her zaman iyi gitmediğini dönem dönem sıkıntı çektiğini bunun evliliği olumsuz etkileyeceğini anlatıyor..
kıskanç ve eşinin kendisinden 1 adım geride durmasını istiyor..hatta kendisini maço değil şaka karışık yobaz olarak tanımlıyor.
aile bağları zayıf anne babası vefat etmiş kardeşlerinden vefa görmemiş ve hep yalnızım ben diyor..öyleki dün bayramın son günü olmasına rağmen ablasını bayramlaşmak için dün akşam aramış..kendince sebepleri var ama aile bağlarının kopuk olması bile bir kriter olmalı diye düşünüyorum..ama ilginç ki ablasına benden bahsetmiş.
yanıma geldiğinde o ilk oturup konuşmada kalabalık içinde değil daha sakin, piknik yapabileceğimiz bir yerde oturmak suretiyle yanlış anlama diye de ekleyerek bir talebi oldu...yanlış anlaşılacak bir şey olduğunu biliyor..yinede dile getiriyor ben kendisine olamayacağını söylediğimde de ben anlayışsız ve onu yanlış anlayarak itham etmiş olmuşum..gerçekten kötü niyeti yokmuş sadece yanımdan tokalaşıp ayrılmak istemiyormuş ama dışarıda da bana verdiği değer ve saygıdan elimi tutamaz sarılmak istese sarılamazmışşşş..pehhh.
salih bi niyetle sana açılıyorum diyen biri ilk ciddi görüşmede neden o derece yalnız kalmak istesin ki..ben mi gerçekten çok fesat art niyetliyim.
bir yandan da belki artık yuva kurmak istemem sebebiyle onunla mutlu olabileceğimi düşünüyorum ( ben 29 o 35 yaşında)..başka bi açıdan da daha şu 4 günde söylediklerine anlayış göstererek kendimden ödün verdiğimi ve benden soğuduğunu daha da soğuyacağını varsayıyorum.
bu şekilde anlatınca kötü niyetli biri imajı çizmiş olabilirim ama esasında çok iyi niyetli bir bayan elini uzatmadığı takdirde tokalaşmayan göz göze gelmekten korkan biri.
benim fikirlerinizi duymak istediğim konu..birlikte olmak adına mücadele etmeli miyim? kendimden soğutmadan ama tavizde vermeden gönlünü nasıl cezbede bileceğim..yanıma gelene kadar nasıl bir tavır takınmalı nasıl konuşmalıyım ki yüz yüze gelmeden noktalanmasın.
yoksa hiç uzatmadan arkadaş olarak mı kalmalı mıyım?
nedense anlattılarınızı okurken bu insanın sizi mutlu edemeyecegini ve ilerde pişmanlık yaşayacagınızı sezdim.sakın ama sakın '' yaşım 29 oldu artık yuva kurmalıyım '' düşüncesiyle haraket edip bilinçaltınızda kendinizi zorlamayın . bu sizi yanlıştan yanlışa sürükler.ki ben sizden yaşca kücük bir insanım niyetim size akıl vermek değil.haddimde değil belki ama bu insanla mutlu olamazsınız ne olur gözlerinizi acın ve gerceği görün arkadaş olarak kalın
Özür dilerim :))
Evlenmek niyetiyle daha yakından tanımak istediğini söyleyip ilk ciddi görüşmede yanlış anlama ama yalnız rahat olabileceğimiz yer olsun diyen..akabinde tanımak adına hiç birsey yapmayan ama ablasına da benden bahseden biri.
Kafamı karıştırdı heyecanımı öldürdürdü..
Şehir dışında ve birkaç gün sonra gelecek..
Ne yapsamda onun ne istediğini daha doğru anlayıp yanlış bi karar vermesem..gerekiyorsa hoşçakal derim ama onun hem niyetinden hem kişiliğinden ne yapmalı nasıl konuşmalıyımda emin olmalıyım.
canım benim özürdilemene gerek yokbence ne yap biliyormusun Allah tan onun niyetinin ne olduğunu sana göstermesi ve senin de bunu anlaman için dua et.mesela "hakkı görme duası" diye bir dua var aklına bu konu geldikçe bu duayı oku ben bunun gibi emin olamadığım ama tüm iyi niyetimle öğrenmem gereken birşey olduğunda bu duayı okuyorum ve samimi bir şekilde yaparsan Allah yardım ediyor.
Sağolasın.adetli iken okuyabilir miyim ?
Sağolasın.adetli iken okuyabilir miyim ?
İnternette buldum :)bilmiyorum canım duayı biliyormusun bizim evde "yusuf tavaslı nın tam dua kitabı" diye bir kitap var ben oradan okumuştum belki sende de vardır.
bilmiyorum canım duayı biliyormusun bizim evde "yusuf tavaslı nın tam dua kitabı" diye bir kitap var ben oradan okumuştum belki sende de vardır.
hakkında hayırlısı olur inş.
Allah razı olsun kardeşim sağol :)
herkese merhaba,
insanların sıkıntılarını,sorularını,mutluluklarını okurken kendimin de yazacağını hiç düşünmemiştim :))
ama gördüm ki farklı fikir ve görüşler ve hatta deneyimler ile diğer kişilere ışık olunabiliniyor.
benim kafamı karıştıran biri var..sanal ortamda bir ark grubunda tanıdığım kendisini reelde yine aynı arkadaş grubu ile birlikte 1 kez gördüm..
sanaldaki konuşmalarına baktığımda bazen ilgili bazen sadece ben yazıyorum diye cevap veren bazen hiç umursamayan ama yokluğumu fark edip sürekli kaybolma bir yere gözüm üzerinde diyen biri..grup içinde de çok sevilen sayılan esprili kibar biri.farklı bir şehirde üstelik.
kendisine bir kaç kez zarf atıp nabız ölçtüm hiç olumsuz yada ters bi tepki görmedim ama sonradan baktığımda herkesle de aynı şekilde..kibar.sohbet eden kimseyi kırmak istemiyor..kötü niyetli biri değil..bunu fark ettiğimde kendimi frenleyip ondan uzak durmak mesafe koymak istedim..sadece üzülmemek için..çünkü her fırsatta onu takip ediyor..kimlerle ne konuşuyor diye bakarken buluyordum kendimi ki hala da öyle..
ben uzak durma kararı aldığım ertesi günü grup içinde abi dediğimiz bir kişi bana mesaj atıp onun evlenmek yuva kurmak istediğini, o kişi ile beni çok yakıştırdığını uyumlu olduğumuzu söyledi..
kendisine üstü kapalı onun bana arkadaşlık dışında bir yaklaşımı olmadığını kendisinden özel bir ilgi görmediğimi dile getirdim..belki çekindi tepkinden diyiverdi hemen ve benden onunla konuşmak için müsade istedi..
nitekim konuşmuşta..4 gün öncesi bana sürekli geyik muhabbeti yapan adam daha ilgili daha ciddi ve en sonunda da onun cümlesi ile "salih bir niyetle" daha yakından tanışmak istediğini söyledi.
heyecanlandım..güzel şeyler olacak diye umutlandım ama bu heyecan 2 gün sürdü.
şuan sanki ben kendisini böyle bir şeye zorlamış sanki o değil ben açılmışım gibi davranmaya başladı..o ilk gün,bir kaç güne kadar yanıma geleceğini uzun uzun konuşacağımızı söylemişti şimdi sanki gelmeyecek hissine büründüm.
bana kendisini telefonda ve yazarken anlatmaya başladığında da hep olumsuz şeylerden söz edip seni üzmek kırmak istemiyorum ya pişman olursan diyor sürekli..el ele tutuşmanın liseli çocuklar gibi olduğunu dışarıda en fazla koluna girebileceğimi,sürekli ilgi gösteremeyeceğini,gün içinde aramanın gereksiz olduğunu evlendiğimizde o istediğim ilgiyi evin içinde göstereceğini söylüyor.
işlerinin her zaman iyi gitmediğini dönem dönem sıkıntı çektiğini bunun evliliği olumsuz etkileyeceğini anlatıyor..
kıskanç ve eşinin kendisinden 1 adım geride durmasını istiyor..hatta kendisini maço değil şaka karışık yobaz olarak tanımlıyor.
aile bağları zayıf anne babası vefat etmiş kardeşlerinden vefa görmemiş ve hep yalnızım ben diyor..öyleki dün bayramın son günü olmasına rağmen ablasını bayramlaşmak için dün akşam aramış..kendince sebepleri var ama aile bağlarının kopuk olması bile bir kriter olmalı diye düşünüyorum..ama ilginç ki ablasına benden bahsetmiş.
yanıma geldiğinde o ilk oturup konuşmada kalabalık içinde değil daha sakin, piknik yapabileceğimiz bir yerde oturmak suretiyle yanlış anlama diye de ekleyerek bir talebi oldu...yanlış anlaşılacak bir şey olduğunu biliyor..yinede dile getiriyor ben kendisine olamayacağını söylediğimde de ben anlayışsız ve onu yanlış anlayarak itham etmiş olmuşum..gerçekten kötü niyeti yokmuş sadece yanımdan tokalaşıp ayrılmak istemiyormuş ama dışarıda da bana verdiği değer ve saygıdan elimi tutamaz sarılmak istese sarılamazmışşşş..pehhh.
salih bi niyetle sana açılıyorum diyen biri ilk ciddi görüşmede neden o derece yalnız kalmak istesin ki..ben mi gerçekten çok fesat art niyetliyim.
bir yandan da belki artık yuva kurmak istemem sebebiyle onunla mutlu olabileceğimi düşünüyorum ( ben 29 o 35 yaşında)..başka bi açıdan da daha şu 4 günde söylediklerine anlayış göstererek kendimden ödün verdiğimi ve benden soğuduğunu daha da soğuyacağını varsayıyorum.
bu şekilde anlatınca kötü niyetli biri imajı çizmiş olabilirim ama esasında çok iyi niyetli bir bayan elini uzatmadığı takdirde tokalaşmayan göz göze gelmekten korkan biri.
benim fikirlerinizi duymak istediğim konu..birlikte olmak adına mücadele etmeli miyim? kendimden soğutmadan ama tavizde vermeden gönlünü nasıl cezbede bileceğim..yanıma gelene kadar nasıl bir tavır takınmalı nasıl konuşmalıyım ki yüz yüze gelmeden noktalanmasın.
yoksa hiç uzatmadan arkadaş olarak mı kalmalı mıyım?
Çok fazla sorun var bence.
İnsan yoruluyor sorun çöz çöz sonu yok.
Bence yol yakınken dönmelisiniz.
herkese merhaba,
insanların sıkıntılarını,sorularını,mutluluklarını okurken kendimin de yazacağını hiç düşünmemiştim :))
ama gördüm ki farklı fikir ve görüşler ve hatta deneyimler ile diğer kişilere ışık olunabiliniyor.
benim kafamı karıştıran biri var..sanal ortamda bir ark grubunda tanıdığım kendisini reelde yine aynı arkadaş grubu ile birlikte 1 kez gördüm..
sanaldaki konuşmalarına baktığımda bazen ilgili bazen sadece ben yazıyorum diye cevap veren bazen hiç umursamayan ama yokluğumu fark edip sürekli kaybolma bir yere gözüm üzerinde diyen biri..grup içinde de çok sevilen sayılan esprili kibar biri.farklı bir şehirde üstelik.
kendisine bir kaç kez zarf atıp nabız ölçtüm hiç olumsuz yada ters bi tepki görmedim ama sonradan baktığımda herkesle de aynı şekilde..kibar.sohbet eden kimseyi kırmak istemiyor..kötü niyetli biri değil..bunu fark ettiğimde kendimi frenleyip ondan uzak durmak mesafe koymak istedim..sadece üzülmemek için..çünkü her fırsatta onu takip ediyor..kimlerle ne konuşuyor diye bakarken buluyordum kendimi ki hala da öyle..
ben uzak durma kararı aldığım ertesi günü grup içinde abi dediğimiz bir kişi bana mesaj atıp onun evlenmek yuva kurmak istediğini, o kişi ile beni çok yakıştırdığını uyumlu olduğumuzu söyledi..
kendisine üstü kapalı onun bana arkadaşlık dışında bir yaklaşımı olmadığını kendisinden özel bir ilgi görmediğimi dile getirdim..belki çekindi tepkinden diyiverdi hemen ve benden onunla konuşmak için müsade istedi..
nitekim konuşmuşta..4 gün öncesi bana sürekli geyik muhabbeti yapan adam daha ilgili daha ciddi ve en sonunda da onun cümlesi ile "salih bir niyetle" daha yakından tanışmak istediğini söyledi.
heyecanlandım..güzel şeyler olacak diye umutlandım ama bu heyecan 2 gün sürdü.
şuan sanki ben kendisini böyle bir şeye zorlamış sanki o değil ben açılmışım gibi davranmaya başladı..o ilk gün,bir kaç güne kadar yanıma geleceğini uzun uzun konuşacağımızı söylemişti şimdi sanki gelmeyecek hissine büründüm.
bana kendisini telefonda ve yazarken anlatmaya başladığında da hep olumsuz şeylerden söz edip seni üzmek kırmak istemiyorum ya pişman olursan diyor sürekli..el ele tutuşmanın liseli çocuklar gibi olduğunu dışarıda en fazla koluna girebileceğimi,sürekli ilgi gösteremeyeceğini,gün içinde aramanın gereksiz olduğunu evlendiğimizde o istediğim ilgiyi evin içinde göstereceğini söylüyor.
işlerinin her zaman iyi gitmediğini dönem dönem sıkıntı çektiğini bunun evliliği olumsuz etkileyeceğini anlatıyor..
kıskanç ve eşinin kendisinden 1 adım geride durmasını istiyor..hatta kendisini maço değil şaka karışık yobaz olarak tanımlıyor.
aile bağları zayıf anne babası vefat etmiş kardeşlerinden vefa görmemiş ve hep yalnızım ben diyor..öyleki dün bayramın son günü olmasına rağmen ablasını bayramlaşmak için dün akşam aramış..kendince sebepleri var ama aile bağlarının kopuk olması bile bir kriter olmalı diye düşünüyorum..ama ilginç ki ablasına benden bahsetmiş.
yanıma geldiğinde o ilk oturup konuşmada kalabalık içinde değil daha sakin, piknik yapabileceğimiz bir yerde oturmak suretiyle yanlış anlama diye de ekleyerek bir talebi oldu...yanlış anlaşılacak bir şey olduğunu biliyor..yinede dile getiriyor ben kendisine olamayacağını söylediğimde de ben anlayışsız ve onu yanlış anlayarak itham etmiş olmuşum..gerçekten kötü niyeti yokmuş sadece yanımdan tokalaşıp ayrılmak istemiyormuş ama dışarıda da bana verdiği değer ve saygıdan elimi tutamaz sarılmak istese sarılamazmışşşş..pehhh.
salih bi niyetle sana açılıyorum diyen biri ilk ciddi görüşmede neden o derece yalnız kalmak istesin ki..ben mi gerçekten çok fesat art niyetliyim.
bir yandan da belki artık yuva kurmak istemem sebebiyle onunla mutlu olabileceğimi düşünüyorum ( ben 29 o 35 yaşında)..başka bi açıdan da daha şu 4 günde söylediklerine anlayış göstererek kendimden ödün verdiğimi ve benden soğuduğunu daha da soğuyacağını varsayıyorum.
bu şekilde anlatınca kötü niyetli biri imajı çizmiş olabilirim ama esasında çok iyi niyetli bir bayan elini uzatmadığı takdirde tokalaşmayan göz göze gelmekten korkan biri.
benim fikirlerinizi duymak istediğim konu..birlikte olmak adına mücadele etmeli miyim? kendimden soğutmadan ama tavizde vermeden gönlünü nasıl cezbede bileceğim..yanıma gelene kadar nasıl bir tavır takınmalı nasıl konuşmalıyım ki yüz yüze gelmeden noktalanmasın.
yoksa hiç uzatmadan arkadaş olarak mı kalmalı mıyım?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?