herkese merhaba,
insanların sıkıntılarını,sorularını,mutluluklarını okurken kendimin de yazacağını hiç düşünmemiştim :))
ama gördüm ki farklı fikir ve görüşler ve hatta deneyimler ile diğer kişilere ışık olunabiliniyor.
benim kafamı karıştıran biri var..sanal ortamda bir ark grubunda tanıdığım kendisini reelde yine aynı arkadaş grubu ile birlikte 1 kez gördüm..
sanaldaki konuşmalarına baktığımda bazen ilgili bazen sadece ben yazıyorum diye cevap veren bazen hiç umursamayan ama yokluğumu fark edip sürekli kaybolma bir yere gözüm üzerinde diyen biri..grup içinde de çok sevilen sayılan esprili kibar biri.farklı bir şehirde üstelik.
kendisine bir kaç kez zarf atıp nabız ölçtüm hiç olumsuz yada ters bi tepki görmedim ama sonradan baktığımda herkesle de aynı şekilde..kibar.sohbet eden kimseyi kırmak istemiyor..kötü niyetli biri değil..bunu fark ettiğimde kendimi frenleyip ondan uzak durmak mesafe koymak istedim..sadece üzülmemek için..çünkü her fırsatta onu takip ediyor..kimlerle ne konuşuyor diye bakarken buluyordum kendimi ki hala da öyle..
ben uzak durma kararı aldığım ertesi günü grup içinde abi dediğimiz bir kişi bana mesaj atıp onun evlenmek yuva kurmak istediğini, o kişi ile beni çok yakıştırdığını uyumlu olduğumuzu söyledi..
kendisine üstü kapalı onun bana arkadaşlık dışında bir yaklaşımı olmadığını kendisinden özel bir ilgi görmediğimi dile getirdim..belki çekindi tepkinden diyiverdi hemen ve benden onunla konuşmak için müsade istedi..
nitekim konuşmuşta..4 gün öncesi bana sürekli geyik muhabbeti yapan adam daha ilgili daha ciddi ve en sonunda da onun cümlesi ile "salih bir niyetle" daha yakından tanışmak istediğini söyledi.
heyecanlandım..güzel şeyler olacak diye umutlandım ama bu heyecan 2 gün sürdü.
şuan sanki ben kendisini böyle bir şeye zorlamış sanki o değil ben açılmışım gibi davranmaya başladı..o ilk gün,bir kaç güne kadar yanıma geleceğini uzun uzun konuşacağımızı söylemişti şimdi sanki gelmeyecek hissine büründüm.
bana kendisini telefonda ve yazarken anlatmaya başladığında da hep olumsuz şeylerden söz edip seni üzmek kırmak istemiyorum ya pişman olursan diyor sürekli..el ele tutuşmanın liseli çocuklar gibi olduğunu dışarıda en fazla koluna girebileceğimi,sürekli ilgi gösteremeyeceğini,gün içinde aramanın gereksiz olduğunu evlendiğimizde o istediğim ilgiyi evin içinde göstereceğini söylüyor.
işlerinin her zaman iyi gitmediğini dönem dönem sıkıntı çektiğini bunun evliliği olumsuz etkileyeceğini anlatıyor..
kıskanç ve eşinin kendisinden 1 adım geride durmasını istiyor..hatta kendisini maço değil şaka karışık yobaz olarak tanımlıyor.
aile bağları zayıf anne babası vefat etmiş kardeşlerinden vefa görmemiş ve hep yalnızım ben diyor..öyleki dün bayramın son günü olmasına rağmen ablasını bayramlaşmak için dün akşam aramış..kendince sebepleri var ama aile bağlarının kopuk olması bile bir kriter olmalı diye düşünüyorum..ama ilginç ki ablasına benden bahsetmiş.
yanıma geldiğinde o ilk oturup konuşmada kalabalık içinde değil daha sakin, piknik yapabileceğimiz bir yerde oturmak suretiyle yanlış anlama diye de ekleyerek bir talebi oldu...yanlış anlaşılacak bir şey olduğunu biliyor..yinede dile getiriyor ben kendisine olamayacağını söylediğimde de ben anlayışsız ve onu yanlış anlayarak itham etmiş olmuşum..gerçekten kötü niyeti yokmuş sadece yanımdan tokalaşıp ayrılmak istemiyormuş ama dışarıda da bana verdiği değer ve saygıdan elimi tutamaz sarılmak istese sarılamazmışşşş..pehhh.
salih bi niyetle sana açılıyorum diyen biri ilk ciddi görüşmede neden o derece yalnız kalmak istesin ki..ben mi gerçekten çok fesat art niyetliyim.
bir yandan da belki artık yuva kurmak istemem sebebiyle onunla mutlu olabileceğimi düşünüyorum ( ben 29 o 35 yaşında)..başka bi açıdan da daha şu 4 günde söylediklerine anlayış göstererek kendimden ödün verdiğimi ve benden soğuduğunu daha da soğuyacağını varsayıyorum.
bu şekilde anlatınca kötü niyetli biri imajı çizmiş olabilirim ama esasında çok iyi niyetli bir bayan elini uzatmadığı takdirde tokalaşmayan göz göze gelmekten korkan biri.
benim fikirlerinizi duymak istediğim konu..birlikte olmak adına mücadele etmeli miyim? kendimden soğutmadan ama tavizde vermeden gönlünü nasıl cezbede bileceğim..yanıma gelene kadar nasıl bir tavır takınmalı nasıl konuşmalıyım ki yüz yüze gelmeden noktalanmasın.
yoksa hiç uzatmadan arkadaş olarak mı kalmalı mıyım?