daha bir kaç gün önce tamamen farklı bir konuyla başınızı şişirmiştim ama sanırım bu sıralar boşluktan oluyor bunlar:)
neyse yeni durumuma geçeyim
daha öncesinde de isim ve sima olarak tanıdığım bi çocuk vardı, yüz yüze denk gelmediğim birisiydi bu, benim bilme nedenim de biraz popüler bi tip öyle bi duymuşluğum var. o beni tanıyor mu, farkımda mı bilmiyorum bile
neyse dün akşam arkadaşlarımla dışarı çıktığımda gittiğimiz yerde bu çocuk vardı, görür görmez etkilendim. biraz bakıştık ve etkilenmem sonrasında tavan yaptı, hala da tam gaz aynı etki sürüyor.
neyse oradan erken çıkmak zorunda kaldık, haliyle ekstra bi gelişme olmadı.
bi daha bu çocukla biyerlerde kendiliğinden karşılaşır mıyım bilmiyorum ama onu nerelerde bulabileceğimi biliyorum.
neyse sözün özüne geleyim, bu çocuğun karşısına çıkıp ben tanışmak adına bi adım atmalı mıyım dersiniz?? aslında insanlarla iletişimde hiç çekingen değilimdir, oldukça rahatımdır ama hayatımda hiç bir erkekle gidip kendim tanışmadım.. hep gelen kendi gelmişti. o nedenle terddütteyim, hep kaçan kovalanır diye düşünenlerdendim.
ama uzun zamandan beri de şu içimde böyle kelebekler uçuşmuyordu. sanki lise günlerime dönmüş gibiyim.
bi merak ettiğimde hiç böyle bişey yaşayıp da yani gidip hoşlandığı kişyle kendi tanışıp da mutlu bi ilişkisi olan var mı aranızda??
yardımlarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum
neyse yeni durumuma geçeyim
daha öncesinde de isim ve sima olarak tanıdığım bi çocuk vardı, yüz yüze denk gelmediğim birisiydi bu, benim bilme nedenim de biraz popüler bi tip öyle bi duymuşluğum var. o beni tanıyor mu, farkımda mı bilmiyorum bile
neyse dün akşam arkadaşlarımla dışarı çıktığımda gittiğimiz yerde bu çocuk vardı, görür görmez etkilendim. biraz bakıştık ve etkilenmem sonrasında tavan yaptı, hala da tam gaz aynı etki sürüyor.
neyse oradan erken çıkmak zorunda kaldık, haliyle ekstra bi gelişme olmadı.
bi daha bu çocukla biyerlerde kendiliğinden karşılaşır mıyım bilmiyorum ama onu nerelerde bulabileceğimi biliyorum.
neyse sözün özüne geleyim, bu çocuğun karşısına çıkıp ben tanışmak adına bi adım atmalı mıyım dersiniz?? aslında insanlarla iletişimde hiç çekingen değilimdir, oldukça rahatımdır ama hayatımda hiç bir erkekle gidip kendim tanışmadım.. hep gelen kendi gelmişti. o nedenle terddütteyim, hep kaçan kovalanır diye düşünenlerdendim.
ama uzun zamandan beri de şu içimde böyle kelebekler uçuşmuyordu. sanki lise günlerime dönmüş gibiyim.
bi merak ettiğimde hiç böyle bişey yaşayıp da yani gidip hoşlandığı kişyle kendi tanışıp da mutlu bi ilişkisi olan var mı aranızda??
yardımlarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum
Son düzenleme:
)
O yüzden etkilenmeme rağmen o zamanlar bişey yapmadım.2-3 ay sonra oradan geçerken onunla gözgöze geldik.Zaman durdu sanki..Sadece o ve ben vardık..Onu gördüğüm o an bu adam alsın beni göğsün de uyutsun dedim içimden.İsteğe bak:)))Sonra eve gittim ve bana dükkanına gittiğimde kartını vermişti adı soyadı ve teli var yani
