- 30 Mayıs 2019
- 73
- 101
- 35
-
- Konu Sahibi Mceorlvaek
- #41
Baya hareketli, hissediyordur umarim. Yemekten sonra hareketleniyor, ultrasonda görmesem normal saglikli bir bebek diyecegim amaHala sizin sevginizi hissediyor yani
Rabbimin sınavı herkese başka. Allah sabır versin inşallah. Eltimin yeğeni için öyle teihis koymuşlardı. Annesi de aldırmak istemedi. Ama kısa bir süre sonra annesini zehirlemeye başladı. Mecburen gebeliği sonlandırdılar.2 negatif aşilama ve 3 negatuf tup bebek transferi, en sonunda 4. Transferde pozitifi gördük. Dunyalar bizim oldu. Embriyo genetikliydi ve kalitesi cok iyiydi. O yuzden bebegin sagligindan doktorumuz da biz de cok emindik. 16. Haftada cinsiyet öğrenmeye gitmiştik ki doktor bir anda şok oldu ve bebekte bir problem oldugunu soyledi. Daha fazla aciklama yapmadan bizi detayli ultrasona yonlendirdi ve doktor bebegimin ensefalosel oldugunu, kaftasi kemigi gelismedigi icin beyninin disari dogru buyudugunu soyledi. Bu bebek ölür, aldirmalisiniz dedi. Nitekim 2 doktorla daha konustuk, onlar da ayni seyi soyledi. Aldirmak uzere ilaci getirttik, dogumla alcaklardi. Ama ben o kadar agladim ki doktor bugun git, toparlan yarin gelirsiniz deyip bizi gonderdi. Tekrar eve geldigimde vicdanim ve inancim el vermedi. Cok uzun sure dusunduk eşimle ve biz mudahale etmeyelim, Allaha birakalim dedik. Ya karnimda ya da dogunca ölme ihtimali yuksek. Ama yasayadabilir. Birkac tane ameliyat olan ve yasayan bebek gordum, fakat muhtemelen zeka geriligi yasiyolardir. Ben devam ettirme karari aldim ama basindan gecen arkadaslarim varsa hikayelerini dinlemek isterim. Dertleselim, birbirimizi yargilamadan bir kadin dayanismasi halinde paylasim yapalim istedim. Belki bu durumu ilerde yasayacak olanlar da bu tecrubelerimizden faydalanirlar.
Amiin sabir en ihtiyacim olan seylerden biri şu an. Bir de hic guclu hissedemiyorum kendimi. Bir karar aldim, altinda eziliyorum. Umarim saglikla atlatiriz bu gunleri de.Rabbimin sınavı herkese başka. Allah sabır versin inşallah. Eltimin yeğeni için öyle teihis koymuşlardı. Annesi de aldırmak istemedi. Ama kısa bir süre sonra annesini zehirlemeye başladı. Mecburen gebeliği sonlandırdılar.
Bebeğiniz gerçekten sizin meleğinizmiş... Gittiği yer eminim cennetin en güzel köşesidir ve orada sizi bekliyordur. Allah size bu acıyı unutturacak başka acı vermesin Başınız sağolsunOlur da bu teşhisi alip bu sayfaya gelenler olur diye yaziyorum. 38. Haftada sezeryanla dogum yaptim. Bebegimizin durumu ultrasonda gorundugunden daha kotuydu. Oldukca buyuk bir ensefaloseli vardi ve anensefali sınırındaydi. Yani neredeyse beyin dokusu yoktu. Dogar dogmaz yogun bakima aldilar ve solunum cihazina bagladilar. Guzel kizim sadece 2 gun yasayabildi. Ben onu vefat etmeden birkac saat once sadece 5 dk gorebildim. Beni beklemis zaten yavrum.
Ayni zamanda dogumumda buyukce bir miyom da almislar. Miyom tam olarak rahim agzindaymis. Eger bebegimi aldirmayi dusunseydim normal dogum yoluyla alacaklari icin benim acimdan buyuk sorun olusacakmis bu miyom yuzunden. Yani ben bebegimi korudugumu dusunurken o beni korumus. Her seyde bir hayir varmis ve verdigimiz kararlarda da Rabbimin hikmeti oldugunu dusunuyorum. Umarim imtihanimizi gecebilmisizdir Rabbimin katinda. Artik 1 yil dinlenme evresine geciyorum. Rabbim neylerse guzel eyler. Yeni bir cocuk konusunda kendimi ona teslim ediyorum. Olursa olur, olmazsa da vardir bir hikmeti.. Saglicakla kalin..
Bende 16 haftalık hamileyken cinsiyet öğrenmeye diye gidip hasta olduğunu öğrendim çok doktor gezdim bizimki farklı bi hastalıktı ve iyileşme imkanı asla yoktu. Karnımda benden destek aldığı için nefes alabiliyormuştu. Ben çok direndim aldırmam ne olucaksa olsun Allahın veridiği canın kaderini ben belirleyemem diye ama doktorlar ilerde banada zarar verebilceğini söyleyince eşim ve ailem çok baskı yaptı bana aldır diye. Nitekim normal doğumla doğurup sonra kürtaj oldum. Neredeyse 1 yıl olucak ama çektiğim vicdan azabını ben bilirim. Bir saniye bile kendimi affetmedim ve affetmiycemde. İyi ki aldırmamışsın ve benim yaşadığımı yaşamamışsın. Evlat acısı hayattaki en kötü şey ama bunun yanına birde vicdan azabı eklenince çekilir dert değil. Başınız sağolsun Allahım kucağımızı boş bırakmaz inşallahOlur da bu teşhisi alip bu sayfaya gelenler olur diye yaziyorum. 38. Haftada sezeryanla dogum yaptim. Bebegimizin durumu ultrasonda gorundugunden daha kotuydu. Oldukca buyuk bir ensefaloseli vardi ve anensefali sınırındaydi. Yani neredeyse beyin dokusu yoktu. Dogar dogmaz yogun bakima aldilar ve solunum cihazina bagladilar. Guzel kizim sadece 2 gun yasayabildi. Ben onu vefat etmeden birkac saat once sadece 5 dk gorebildim. Beni beklemis zaten yavrum.
Ayni zamanda dogumumda buyukce bir miyom da almislar. Miyom tam olarak rahim agzindaymis. Eger bebegimi aldirmayi dusunseydim normal dogum yoluyla alacaklari icin benim acimdan buyuk sorun olusacakmis bu miyom yuzunden. Yani ben bebegimi korudugumu dusunurken o beni korumus. Her seyde bir hayir varmis ve verdigimiz kararlarda da Rabbimin hikmeti oldugunu dusunuyorum. Umarim imtihanimizi gecebilmisizdir Rabbimin katinda. Artik 1 yil dinlenme evresine geciyorum. Rabbim neylerse guzel eyler. Yeni bir cocuk konusunda kendimi ona teslim ediyorum. Olursa olur, olmazsa da vardir bir hikmeti.. Saglicakla kalin..
.2 negatif aşilama ve 3 negatuf tup bebek transferi, en sonunda 4. Transferde pozitifi gördük. Dunyalar bizim oldu. Embriyo genetikliydi ve kalitesi cok iyiydi. O yuzden bebegin sagligindan doktorumuz da biz de cok emindik. 16. Haftada cinsiyet öğrenmeye gitmiştik ki doktor bir anda şok oldu ve bebekte bir problem oldugunu soyledi. Daha fazla aciklama yapmadan bizi detayli ultrasona yonlendirdi ve doktor bebegimin ensefalosel oldugunu, kaftasi kemigi gelismedigi icin beyninin disari dogru buyudugunu soyledi. Bu bebek ölür, aldirmalisiniz dedi. Nitekim 2 doktorla daha konustuk, onlar da ayni seyi soyledi. Aldirmak uzere ilaci getirttik, dogumla alcaklardi. Ama ben o kadar agladim ki doktor bugun git, toparlan yarin gelirsiniz deyip bizi gonderdi. Tekrar eve geldigimde vicdanim ve inancim el vermedi. Cok uzun sure dusunduk eşimle ve biz mudahale etmeyelim, Allaha birakalim dedik. Ya karnimda ya da dogunca ölme ihtimali yuksek. Ama yasayadabilir. Birkac tane ameliyat olan ve yasayan bebek gordum, fakat muhtemelen zeka geriligi yasiyolardir. Ben devam ettirme karari aldim ama basindan gecen arkadaslarim varsa hikayelerini dinlemek isterim. Dertleselim, birbirimizi yargilamadan bir kadin dayanismasi halinde paylasim yapalim istedim. Belki bu durumu ilerde yasayacak olanlar da bu tecrubelerimizden
Basin saolsun, Rabbim icini ferahlatsin insallah. Sana zarari varsa dinen aldirabiliyorsun. Belki dursaydi gercekten rahmine bir zarari dokuncakti. Benim doktorum israrla bana zarari olmayacagini soylemisti. Bebegimi kaybetmeyi 5 ay boyunca kabullenmeye calissam da cok travmatik oldu. Kefenlenme asamasinda yanindaydim, cesedini kucuk bir cantada elimize verdiler, bagajda mezarliga dogru goturduk. Yani bu anlari hayatim boyunca unutamayacagim.Bende 16 haftalık hamileyken cinsiyet öğrenmeye diye gidip hasta olduğunu öğrendim çok doktor gezdim bizimki farklı bi hastalıktı ve iyileşme imkanı asla yoktu. Karnımda benden destek aldığı için nefes alabiliyormuştu. Ben çok direndim aldırmam ne olucaksa olsun Allahın veridiği canın kaderini ben belirleyemem diye ama doktorlar ilerde banada zarar verebilceğini söyleyince eşim ve ailem çok baskı yaptı bana aldır diye. Nitekim normal doğumla doğurup sonra kürtaj oldum. Neredeyse 1 yıl olucak ama çektiğim vicdan azabını ben bilirim. Bir saniye bile kendimi affetmedim ve affetmiycemde. İyi ki aldırmamışsın ve benim yaşadığımı yaşamamışsın. Evlat acısı hayattaki en kötü şey ama bunun yanına birde vicdan azabı eklenince çekilir dert değil. Başınız sağolsun Allahım kucağımızı boş bırakmaz inşallah
İyiki bu yaziyi yazdınız b banada aynisini dediler suan 12 haftalik gebeyim düşük yaptirmadim Rabbım ne eylerse güzel eyler sorum olacak size hamilelik süreci nasıl geçti herhangi sorun yaşadinizmi ve ne sıklıkla kontrole gittinizOlur da bu teşhisi alip bu sayfaya gelenler olur diye yaziyorum. 38. Haftada sezeryanla dogum yaptim. Bebegimizin durumu ultrasonda gorundugunden daha kotuydu. Oldukca buyuk bir ensefaloseli vardi ve anensefali sınırındaydi. Yani neredeyse beyin dokusu yoktu. Dogar dogmaz yogun bakima aldilar ve solunum cihazina bagladilar. Guzel kizim sadece 2 gun yasayabildi. Ben onu vefat etmeden birkac saat once sadece 5 dk gorebildim. Beni beklemis zaten yavrum.
Ayni zamanda dogumumda buyukce bir miyom da almislar. Miyom tam olarak rahim agzindaymis. Eger bebegimi aldirmayi dusunseydim normal dogum yoluyla alacaklari icin benim acimdan buyuk sorun olusacakmis bu miyom yuzunden. Yani ben bebegimi korudugumu dusunurken o beni korumus. Her seyde bir hayir varmis ve verdigimiz kararlarda da Rabbimin hikmeti oldugunu dusunuyorum. Umarim imtihanimizi gecebilmisizdir Rabbimin katinda. Artik 1 yil dinlenme evresine geciyorum. Rabbim neylerse guzel eyler. Yeni bir cocuk konusunda kendimi ona teslim ediyorum. Olursa olur, olmazsa da vardir bir hikmeti.. Saglicakla kalin..
Benim bebegime de aynı teshis konuldu suan 12 haftalik gebeyim psikolojikmen çok kötüyüm bu dururmu yasayanlar beni aydinlatabilirmiAmiin sabir en ihtiyacim olan seylerden biri şu an. Bir de hic guclu hissedemiyorum kendimi. Bir karar aldim, altinda eziliyorum. Umarim saglikla atlatiriz bu gunleri de.
Doktor benim icin herhangi bir risk belirtseydi zaten aldirirdim ama israrla benim icin bir risk olusturmayacagini soyledi. Bakalim beni neler bekliyor..