Millan bu tür şeyler anlık kurtarıcıdır. Ancak özünde bakımlı olan kadınlar ki meslek hayatında bankacılar bu konuda ön plana çıkmıştır, onların baş vuracağı şeyler değil bunlar. Ben de işimden dolayı jilet ütülü pantolanlar giymiyorum rahat olmak açısından ama bankacılar bir geliyor buraya kadın olarak ben bakıyorum.
onları görünce aklıma gelen:
1.) banka ek ücret veriyor mu bu kıyafetler için.
1.1. vermiyorsa bunlar maaşlarının ne kadarlık kısmını bakıma ve kıyafete harcıyorlar.
2.) bunları yapacak zamanı nasıl ayarlıyorlar?
ben evde dakikalari birleştiriyorum. Resmen ucu ucuna. Bir de biz kendimize değer veren insanlar değiliz. Türk kadını önce anne. Ama Amerikalı kadın önce kendi.Yani çocuğumuzu bırakıp da kendimiz için bir şeyler yapmak, kuaföre, spora falan gitmek bizi geriyor. Ben de bunlardan ziyade uykumdan feragat ediyorum. Geç yatıp saçımı başımı temizliyorum.
Bir kere aynen senin kurtarıcıların gibi bir şey yaptım..
Çok hastaydım, kızım da öyle, banyo yapamadım. bir yerde saç diplerinize karbonat sürün yağsız görünmesi için diye okudum. sürdüm. Ben sürdüğümü biliyorum ya içim rahat etmedi girdim gecenin bir yarısı yıkandım.
O yüzden hayat her zaman kurtarıcılarla olmuyor, bence yoluna koymayı öğrenmek lazım.