Sabret canım geçecek Allah'ın izniyle hiç şaşırmayın benim çok vaktim olmuyor inanan bir önceki gebeliğin de yaşadıklarımı yazsam sığmaz buralara en basit aile hemşirenin geçen yıl gitti bu yıl takibini yapan çok gergin son dedi tam o ara başka hemşire geldi ooo dedi bu hali çok iyi tabi benden sonra durumu anlatmışlar bütün sağlık ocağındaki doktor hemşire tanıdı oğlumun gebeliğinde neler yaşadım ya evdnçıkıpısız yerlerde bağıra bağıra ağlıyordum nasıl geçti o günler siz hiç birşey yaşamadım dersiniz kocaman üniverste hastanesi doktorları hepsi kankam şimdi bu gebeliğin de çok destek oldular oğlum gibi olmayayım diye yani neler neler demem o relaks ben doğurduktan hata o ameliyat masasına yatım hiç korkmayın beni aklına getir bişey çıkmaz olmaz ha şimdi ara ara yolluyor bende def ediyorum gidiyor tabi çok kırıldım çok acı çektim ama hiçbiri evladının sağlıklı olmasının yerini tutmaz hastanelerde yatan çocuklar ı görün şükredip hayata tutunuyor insanBen ilkinde ekimde doğum yapmıştım, bütün yaz hamileydim yani:)) yazın fazlasıyla sıcak geçtiği senelerden biriydi ve biz o zaman eşimin köyündeydik. Orası ayrı bir mesele çünkü evin üstüne kat çıkılacağı için çatısı yoktu, saunada gibiydi evin içi.. akdeniz iklimi zaten hep nemmm o da cabası..
Bu hamileliğimi yaz hamileliğine kıyaslarsak kesinlikle kış iyiymiş diyorum. Ama gel gör ki oğlumda ne kadar güzel geçtiyse, bu kız da o kadar ağır geçiyor hamilelik. Napıcamı şaşırdım artık, hayırlısıyla sağlıcakla kurtarsın Rabbim bizleride inşallah
Atlatacağız gölgelerin gücü ardına güç bizde artık hiymennnFenaydi gerçekten. Hamilelikten dolayı daha fazla yaşıyorduk. Hele.antalya sıcağında ben Pert olmuştum ise gidip gelirken. Çok.sukur bugünümüze. Bide kaygı yi atarsak deymr keyfimize :)
İnşallah canım insallahAtlatacağız gölgelerin gücü ardına güç bizde artık hiymennn
Çok eylencelisiniz ya maşallah. İnşallah bende doğumdan sonra iyi olurum. Hergün bolca dua ediyorum. Rabbim hepimize şifa versin evlatlarımızı bize bizi onlara bağışlasınAtlatacağız gölgelerin gücü ardına güç bizde artık hiymennn
Allah yardımcıları olsun şifa versin inşallah..Sabret canım geçecek Allah'ın izniyle hiç şaşırmayın benim çok vaktim olmuyor inanan bir önceki gebeliğin de yaşadıklarımı yazsam sığmaz buralara en basit aile hemşirenin geçen yıl gitti bu yıl takibini yapan çok gergin son dedi tam o ara başka hemşire geldi ooo dedi bu hali çok iyi tabi benden sonra durumu anlatmışlar bütün sağlık ocağındaki doktor hemşire tanıdı oğlumun gebeliğinde neler yaşadım ya evdnçıkıpısız yerlerde bağıra bağıra ağlıyordum nasıl geçti o günler siz hiç birşey yaşamadım dersiniz kocaman üniverste hastanesi doktorları hepsi kankam şimdi bu gebeliğin de çok destek oldular oğlum gibi olmayayım diye yani neler neler demem o relaks ben doğurduktan hata o ameliyat masasına yatım hiç korkmayın beni aklına getir bişey çıkmaz olmaz ha şimdi ara ara yolluyor bende def ediyorum gidiyor tabi çok kırıldım çok acı çektim ama hiçbiri evladının sağlıklı olmasının yerini tutmaz hastanelerde yatan çocuklar ı görün şükredip hayata tutunuyor insan
Canım benim biz dert sahibi oluyoruz ama yaşadıklarımızdan işte. Hepimizin yaşadığı bi tramvası bi kaldıramadığı olayı var işte. Ruhumuzu en içten yaralayan ve bizi altüst eden... önce ruhumuzu kirleten sonra bedenimize sızan olumsuz şeyler... rabbim seninde derdine derman versin. Anlattığın ve anladığım kadarıyla nacizane ve haddim olmadan şunu söylemek isterim. Sen annenle her ne yaşamış olursan ol belliki içinde koca bi boşluk yaratmış ben derimki o boşluğu kendi evlatlarının sevgisiyle doldur. Kendi Ailene sımsıkı sarıl. Bunu yaparken anneni "affet" yani herşey affetmekten geçiyor aslında. Affetki içinde nefret veya başka kötü bir duygu kök salmasın. Annende belki istemezdi kopuk bi ilişki kim bilir o kendi ailesinde ne gördü ne yaşadı. İnşallah herşey hepimiz için daha güzel olacak.Allah yardımcıları olsun şifa versin inşallah..
Ben ekatımları yaşadığım zaman, hani diyosun kalbim resmen durup yeniden atıyodu, düzensiz atıyodu diye, onu düşünüyorum. Bize de umut oluyor. Çok korkutucu bir his gerçekten.
Benim hamileliğim bir kenara, geçmişe dönüp bakınca kendimi o kadar değersiz hissediyorumki. Ailevi yönden en son dün annemle zar zor 2 kelime konustuk, kapatınca yine suratım 5 karış oldu. Eşim farketti yazık, hemen diyo bak halen senin farkında değiller boşuna hiç düşünme onlar değişmicek ama senin bir ailen var diye. Allah muhtaç etmesin birbirimizede kimseyede.. içimde açtıkları boşlukları büyütmekle meşguller....
Kızlar annem gelcek dediğinde, bana en cok annem bakıyor herşeyimi yapıyor dediğinde imreniyorum. Benim annem 4 ay sonra arayıp laf arasında sormuştu hamileliğimi. Onda da babam arayıp vermişti tlfnu. Sebep sorarsanız sebep yok. Annemi bildim bileli kopuk malesef.. nasıl açıklanır inanın bilmiyorum.
Amin canım hepimizin inşallah..Canım benim biz dert sahibi oluyoruz ama yaşadıklarımızdan işte. Hepimizin yaşadığı bi tramvası bi kaldıramadığı olayı var işte. Ruhumuzu en içten yaralayan ve bizi altüst eden... önce ruhumuzu kirleten sonra bedenimize sızan olumsuz şeyler... rabbim seninde derdine derman versin. Anlattığın ve anladığım kadarıyla nacizane ve haddim olmadan şunu söylemek isterim. Sen annenle her ne yaşamış olursan ol belliki içinde koca bi boşluk yaratmış ben derimki o boşluğu kendi evlatlarının sevgisiyle doldur. Kendi Ailene sımsıkı sarıl. Bunu yaparken anneni "affet" yani herşey affetmekten geçiyor aslında. Affetki içinde nefret veya başka kötü bir duygu kök salmasın. Annende belki istemezdi kopuk bi ilişki kim bilir o kendi ailesinde ne gördü ne yaşadı. İnşallah herşey hepimiz için daha güzel olacak.
Canımm benimmmm nerdesin yahuu :) ben bugün Allahın izniyle 32+1 oluyorum. Eğer erken gelmeye kalkmazsa ve bir sorun olmazsa 1 ay sonra doğum beklemeye başlarız inşallah :) sonlara doğru giderek daha da bozulan dengeler ve tetiklenen panik anksiyete ile şafak sayıyorum :) sen napıyosun, nasıl gidiyor? Bebiş nasıl? Hastaneye gittin mi tekrar?1 haftadır girmiyodum maşallah yazılanları okumaya yetisemedimy4zy4qmurum nasılsın kız hep aklimdasin son kaç hafta kaldı doğumuna inşallah iyisindir diğer hamile arkadaşlar Allah hepinize sag salim güzel doğumlar nasip etsin insallah ha gayret dayanin
Şüphesiz öyle canım. Şükür bugünümüze..y4zy4qmurum senin yazılarını okuyunca anneme olan özlemim artıyor hergün görüntülü konussamda her kapatisimda bi ağlama hissi geliyo sanırım benimde en büyük takıntım kaygım annemin sayesinde başladı canım annem üstüme düşücek koruyan derken beni nasıl kaygı anksiyeteli yaptı ama sorsan kendi kendine diyo canım annem Allah annelerimizi babalarimizi başımızdan eksik etmesin sen sakin üzülme hep ben ağlarken diyodun ya sende bir ailesin bende şimdi sana diyorum sende bir ailesin mecburuz ama biliyorum çok zorlaniyosun bende öyleyim çünkü ailemden uzak olmak dahada anksiyetemianksiyete mi cikariyo bazen herseyin sebebini biliyorum ama yapıcak bişey yok dua dua dua Allah var gam yok
Ben canım.. bir ara demiştim ya tükürüğümü bile yutamıyodum diye. İşte o zamanlar böyle bir dönem yaşadım. Ara ara oluyor bu düşünceler de aklımdan geçiyor ama o zamanki kadar uzun sürmüyor şükür.Kizlaar size bişey sorucam içinizde daha önce yaşamış yada yaşayan varmı mesela yemek yiyemezsem korkusu iştah kesilmesi bidaha sanki yemek yiyemicem çocuklarıma nasıl bakicam korkusu başlıyor bu sefer tabi kaygılar birbiri ardında oluyor böyle olan yada daha önce olmus olan varmı bu tarz kaygıları yaşayan mide bağırsak sistemine vuruyor kaygı korku genelde bilirsiniz
Gelirse gelsin cnm korkma. Biz bu hastalığın ağa babası olmadıkmı :) tanıyoruz. Senin canımı sıkmanla hepsi başlamış. Çevremizdeki insanlar özellikle yakınlarımız bize anlayışlı davranmalarını istiyor ve bekliyoruz ama bunu göremeyince yine bizz üzülüoruz. En güzeli beklentiyi sıfırlamak biliyomusun yalandanda olsa gülüp geçmek. Bugün benimki ekmek poşetinin ağzındaki teli attım diye bana demediğini bırakmadı ama ben güldüm esprilerle karşılık verdim. Başka türlüsü beni kötü yapardı çünkü. Mücadeleyi bırakmamalıyız. Duanı yap gösüne sür ve uyumaya çalış canım uykusuzlukta iyice arttırır şikayetleriAkşam eşimle ufak bir tartışma yaşadıkd. Çarşıya doğru gitmiştik yürüyerek. Hiçbişey yapmadan geri döndüm ağlayarak. Hareketleri, sözleri o kadar kırıcı ki iki gündür. Şuan en çok anlayışa ihtiyacı olan benim ama her zamanki gibi kendi kendini avutmak zorunda kalan da benim..
Şu saat oldu halen ağlıyorum durup durup. Günboyu kendimi sakinleştircem diye uğraşıyorum ama 2 çift laf edip herşeyin içine ediyor. Hiçbirşey demeye gelmiyor. Kabullenmiyor!
Ekatımlar başladı şuan ve yerimde duramıyorum üst üste oldukça. Gel de rahatla... Sakin kalmaya çalışıyorum ama olmuyor,bi başladımı düzensiz atmaya devam ediyor. Bu gidişle atakta gelir.
Hemde ne ağababa:) uykusuzluktan gözlerim kapanırken kalbimin ritminin normale dönmemesi yüzünden yerimde duramadım. Uzun saatler ritimsiz atışı aklımı aldı.Gelirse gelsin cnm korkma. Biz bu hastalığın ağa babası olmadıkmı :) tanıyoruz. Senin canımı sıkmanla hepsi başlamış. Çevremizdeki insanlar özellikle yakınlarımız bize anlayışlı davranmalarını istiyor ve bekliyoruz ama bunu göremeyince yine bizz üzülüoruz. En güzeli beklentiyi sıfırlamak biliyomusun yalandanda olsa gülüp geçmek. Bugün benimki ekmek poşetinin ağzındaki teli attım diye bana demediğini bırakmadı ama ben güldüm esprilerle karşılık verdim. Başka türlüsü beni kötü yapardı çünkü. Mücadeleyi bırakmamalıyız. Duanı yap gösüne sür ve uyumaya çalış canım uykusuzlukta iyice arttırır şikayetleri
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?