Empati kurarak cevap verecek arkadaşlar

Benim kuzenim 4-5 yaşında diyabet hastası oldu
Gerçekten çok zor özellikle çocuklar için.
Sürekli iğnelerle yaşıyor,özel diyet programı.
Okulda da zorluk cekiyor,arkadaşlarımda çikolata özeniyor en basiti.
Lakin evlendiniz diyelim çocuğunuz olsa ama garantisi yok diyabetli olup olmayacaginin.
Ben evlenmeden eşimin diyebeti oldugunu bilsem yine de evlenirdim.
Ayrıca evlendikten sonra sizde yada esinizde hastalık çıkma durumu da olabilir
Biz evlendigimizde eşim gayet saglikliydi suan tansiyon ve mide hastası.
Yani demem o ki hastalık yüzünden evlenmeyi kafamda tartmam,düşünmem.
 
insan evet bi düşünüyor acaba mı diye ama herkesin başına gelebilir en başta gelecek bize neler getirecek onu bile bilmiyoruz ilerde çocuğunuzun olacağı bile belli değil seviyorsanız ben bu adamla bir ömür geçiririm diyorsanız hiç beklemeyin derim her şey aslında ikinize bağlı şimdiden mutluluklar dilerim
Teşekkür ederim. Evet bu konuda artık eminim. Birlikte yaşamak istiyorum kalan ömrümde. Doğru insan olduğuna tüm kalbimle inanıyorum ve bu konuda en ufak huzursuzluğum yok. O yüzden yazık etmeyi elbette düşğnmüyorum. Ama sadece biraz içim sıkıldı
 
Hastalıklar insanlar için. Bu kadar ince hesaplara düşerseniz daha farklı şeylerle sınanabilirsiniz. Genetik dediğimiz şey öyle anne babayla bitmiyor çünkü. Benim annemin ne annesinde ne babasında şeker var ama onda olmuş bende de var ama diğer kardeşlerimde yok mesela. Belki sizde de ileride başka sebeplerden başka şeyler çıkabilir o zaman sizden boşanmak mı istesin? Evlilik böyle birşey değil göze alamıyorsanız evlenmeyin sakın. Eşim birgün bile bana hissettirseydi asla evlenmezdim. Yoluma bakardım. Bence ona söyleyin cesareti olmayan biriyle evlenmek istemiyordur belki onu kandırmayın.
 
Empati kuramadım sizinle. Ben hastalık konusunda endişe duyan insanların evlenmemesi gerektiğini düşünüyorum. Çünkü bir insan bir insanı severse endişe falan kalmaz. Gerekirse çocuk sahibi olmaktan vazgeçer ama bu endişeyi yaşamaz.
 
Hiç araştırmadım böyle bir şeyi ama tip 1 diyabet için geçerli mi bilmiyorum
Evet ebeveynler de rahatsızlık olunca embriyo genetik tarama ile seçiliyor, buyuk ihtimal var diye düşünüyorum. Es adayinizi sevmeniz baska sorununuz olmaması çok güzel bu da bir önlem olarak yapılabilir gerisi Allahin bileceği is,seker hastalığı zor bir hastalık, kaçmanın bir yolu varsa yavrunu korumak istemen en doğal hakkın, en azından elinden geleni yapmak
 
Empati kuramadım sizinle. Ben hastalık konusunda endişe duyan insanların evlenmemesi gerektiğini düşünüyorum. Çünkü bir insan bir insanı severse endişe falan kalmaz. Gerekirse çocuk sahibi olmaktan vazgeçer ama bu endişeyi yaşamaz.
Hayır benim ondan ayrılmak gibi bir niyetim yok sadece söz konusu çocuk olunca dayanabilir miyim diye içim sıkıldı. Evet dediğiniz gibi bende gerekirse çocuk düşünmryiz fiyorum ama kendisi yüzde yüz ister çocuk . İnanılmaz çocuk seviyor çünkü
 
Konuyu okuyunca bir arkadaşım geldi aklıma 3 senelik sevgili vardı. Çocuğunda ablası kanserden vefat etti bir diğer kardeşinde de vardı. Kızın ailesi soktu galiba aklına ama sorgulamaya başladı ileride genetik olarak aktarılır diye. Sonuç olarak kız ayrıldı ve başka biriyle evli şuan.
O psikolojiyi bilmiyorum nasıl zor bir hastalık mıdır onu da bilmiyorum ama kuzenimin eşi bu hastalıktan muzdarip ve çocuklarında bu hastalık yok.
Yine de seven insan bunlara bakmamalı ihtimallerle yaşıyoruz zaten bu hayatı.
 
Bizim bi aile dostlarımız var ne kadında ne de adamda şeker hastalığı var. Ama çocuklarının ikisinde de şeker var. Ve ikiside sonradan oldu... Yani bu sadece anneden babadan geçecek diye birşey yok ki...

Çok sevdiğim biriyse asla bunu engel görmezdim aklımdan dahi geçmezdi.

Haa şimdi aklıma geldi eşimin annesi kalp hastası kalbinde pil takılı. Annedeki kalp sorunu erkek çocuklarda da olma olasılığı yüksekmiş eşimin abisi de bu yıl kalp krizi geçirdi 😔 kalbine pil takıldı. Diğer abisininde kalbinde sorun varmış. Ve eşim de (Allah korusun olma olasılığı yüksek) yine de çok seviyorum. Ve annesinde ki genetik durumu en başında bilerek evlendim...
 
SMA için yapıldığı gibi diyabet için de tarama yapılabiliyor mu bilgim yok, ancak araştırabilirsiniz. Mutlu bir ilişkiden vazgeçme sebebi benim için asla olamaz böyle bir durum. Mutsuz ilişkide de olamaz gerçi, mutsuzluk sebeplerime göre karar verirdim.
 
Hayır benim ondan ayrılmak gibi bir niyetim yok sadece söz konusu çocuk olunca dayanabilir miyim diye içim sıkıldı. Evet dediğiniz gibi bende gerekirse çocuk düşünmryiz fiyorum ama kendisi yüzde yüz ister çocuk . İnanılmaz çocuk seviyor çünkü
Bu düşüncelerinizi keşke sevgilinize de aktarsanız. Adam ne ile karşı karşıya olduğunu bilir en azından.
 
Merhabalar,
Arkadaşlar kafama takılan bir sıkıntım var , farklı görüşlere ihtiyacım var .
30 yaşındayım erkek arkadaşımda 32 yaşında . 1 senedir birlikteyiz. Herhangi bir sıkıntımız yok çok iyiyiz aradığımı buldum diyebilirim her anlamda. Benim için iş,kariyer,aile yapısı,merhamet ,sakinlik,kibarlık önemli kriterler ve bu konuda iyiyiz. Sadece şöyle bir durum var kendisi çocukluktan beri şeker hastası (tip 1 diyabet. Öncelikle hastalığından bahsedeyim, günde 4 kez insülin iğnesi vurur ve sağlıklı beslenir. Şimdiye kadar hiç takmadım sonuçta kimin başına ne zaman ne gelir bilemeyiz benim için iyi niyet şu devirde çok daha önemli çünkü.
Şimdi ne değişti ne kafana takıldı derseniz şöyle anlatayım. Artık adım atmayı planlıyoruz evlenmek istiyoruz. Fakat şöyle bir durum var tip 1 diyabeti olan bireyşn çocuğunda çıkma oranı da %5-6 civarı . Evet erkek arkadaşım artık yaşam biçi olarak benimsediği için daha az zorlanıyor ve bilincinde . Ama minicik çocuklarda çok çok zor bir durum. 1-2 yaşındaki çocuğa iğneler vurmak şekerini kontrol altında tutmak, onu yeme bunu yeme demek, şekeri düşünce farkına varmasını sağlamak kolay bir durum değil. (Evet şimdiden kötü düşünme diyeceksiniz ama bu düşük bir ihtimal de değil ne yazık ki). Öyle bir durımda işimi dahi bırakmam gerekecek. Evet belki allah korusun bu hastalıktan daha beter bir durum ileride çocuğum olursa çıkacsk evet o ihtimaller hepimiz için var . Ama o ihtimaller onbinde bir ise bu yüzde 6 bildiğimiz hir durum. Canımı sıktı bu durum sadece
Yorum yapanlara şimdiden teşekkür ederim . Eleştiriye de açığım:)
Bu devirde eş bulmak çok çok zor hazır bulmuşsunuz evlilik yaşınız da gelmiş böyle bir hastalığı asla sorun etmeyin bence. Ki bu öyle başa çıkılamayacak zor bir hastalık değil. Ama gerçekten seviyor olsaydınız bunu sorun etmezdiniz bence.
 
Merhabalar.
Konuda cok bir tıbbi bilgim yok, Google'da bir doktorun blogunda eğer baba tip1 diyabetli ise çocukta risk %6-8 yazıyor. %100 çocuğa geçecek bir hastalık değil bu, ama tabi ki sağlıklı bir anne babanın çocuğundan daha yüksek bir risk grubu diyebiliriz.
Ben sizin yerinizde olsam bunu burada sormak yerine alanında uzman bir doktor ile görüşerek neler yapılabileceğine bakardım. Tüp bebek tedavisi bu genetik geçişli hastalıktan korunmak için bir yöntem olabilir mi diye onu öğrenirdim, eğer değilse ya riske atıp doğal yollarla hamile kalırdım ya da evlat edinmeyi düşünürdüm ama bu yüzden asla sevgilimi terk etmeyi düşünmezdim.
Şöyle düşünün, Allah korusun sizin henüz bilmediğiniz ve hamile kalmanıza engel olacak bir hastalığınız var belki.. bu yüzden sevgilinizin aklında evlilik ve boşanmakla ilgili "acaba?"lar oluşsa kırılmaz mısınız? İsteyen çift için bebek sahibi olmak çok güzel ve önemli bir konu ama bu yüzden çok iyi anlaşan insanlar neden ayrılsın ki? Tedavisi olmayan bir hastalık degil bu, kaldı ki öyle de olsa dediğim gibi evlat edinmek gibi kutsal bir seçenek var. Dilerim çok mutlu olursunuz.
 
SMA için yapıldığı gibi diyabet için de tarama yapılabiliyor mu bilgim yok, ancak araştırabilirsiniz. Mutlu bir ilişkiden vazgeçme sebebi benim için asla olamaz böyle bir durum. Mutsuz ilişkide de olamaz gerçi, mutsuzluk sebeplerime göre karar verirdim.
Maalesef öyle bir test yok çünkü tip 1 diyabet genetik bir hastalık değilmiş . Ama genetik olmamasına rağmen %6 bebekte çıkma ihtimali var . O kısmı bende anlamadım ama kalıtsal olmadığı özellikle belirtiliyor
 
Merhabalar,
Arkadaşlar kafama takılan bir sıkıntım var , farklı görüşlere ihtiyacım var .
30 yaşındayım erkek arkadaşımda 32 yaşında . 1 senedir birlikteyiz. Herhangi bir sıkıntımız yok çok iyiyiz aradığımı buldum diyebilirim her anlamda. Benim için iş,kariyer,aile yapısı,merhamet ,sakinlik,kibarlık önemli kriterler ve bu konuda iyiyiz. Sadece şöyle bir durum var kendisi çocukluktan beri şeker hastası (tip 1 diyabet. Öncelikle hastalığından bahsedeyim, günde 4 kez insülin iğnesi vurur ve sağlıklı beslenir. Şimdiye kadar hiç takmadım sonuçta kimin başına ne zaman ne gelir bilemeyiz benim için iyi niyet şu devirde çok daha önemli çünkü.
Şimdi ne değişti ne kafana takıldı derseniz şöyle anlatayım. Artık adım atmayı planlıyoruz evlenmek istiyoruz. Fakat şöyle bir durum var tip 1 diyabeti olan bireyşn çocuğunda çıkma oranı da %5-6 civarı . Evet erkek arkadaşım artık yaşam biçi olarak benimsediği için daha az zorlanıyor ve bilincinde . Ama minicik çocuklarda çok çok zor bir durum. 1-2 yaşındaki çocuğa iğneler vurmak şekerini kontrol altında tutmak, onu yeme bunu yeme demek, şekeri düşünce farkına varmasını sağlamak kolay bir durum değil. (Evet şimdiden kötü düşünme diyeceksiniz ama bu düşük bir ihtimal de değil ne yazık ki). Öyle bir durımda işimi dahi bırakmam gerekecek. Evet belki allah korusun bu hastalıktan daha beter bir durum ileride çocuğum olursa çıkacsk evet o ihtimaller hepimiz için var . Ama o ihtimaller onbinde bir ise bu yüzde 6 bildiğimiz hir durum. Canımı sıktı bu durum sadece
Yorum yapanlara şimdiden teşekkür ederim . Eleştiriye de açığım:)
Öncelikle bu sorunun hiçbir şekilde eleştirilecek bir yanı yok. Tabiki bunları düşüneceksiniz. Evlilik instagramdan selam yazmaktan daha fazla sorumluluk doğuruyor sonuçta:) Olaya gelirsek; benim her olayın gerçekleşmesi ile ilgili tek ihtimal tablom vardır, %50 %50 :KK70: Bir olayın gerçekleşmesi öncesinde veya sonrasında gerçekleşme sayısından bağımsızdır aslında. O hastalık sizin ailenizde (sağlıklı biriyle olsanız da) ilk defa sizin çocuğunuzda görülecek olabilir. Biz yaşarken bunu düşünmeyiz ama ihtimal gene %50 %50 'dir aslında. Kendi kararınızı kendiniz vereceğiniz bir olay tabiki ama ben bu geniş ve daha gerçekçi çerçeveden bakmanızı tavsiye ederim. Hayırlısı olsun:)
 
Konuyu okuyunca bir arkadaşım geldi aklıma 3 senelik sevgili vardı. Çocuğunda ablası kanserden vefat etti bir diğer kardeşinde de vardı. Kızın ailesi soktu galiba aklına ama sorgulamaya başladı ileride genetik olarak aktarılır diye. Sonuç olarak kız ayrıldı ve başka biriyle evli şuan.
O psikolojiyi bilmiyorum nasıl zor bir hastalık mıdır onu da bilmiyorum ama kuzenimin eşi bu hastalıktan muzdarip ve çocuklarında bu hastalık yok.
Yine de seven insan bunlara bakmamalı ihtimallerle yaşıyoruz zaten bu hayatı.
Çocuğa üzüldüm bunun için terkedilmek ne kadar gururunu kırmıştır kim bilir😔

Benim eşim 4 erkek kardeş sadece en büyük abisinin çocukları vardı... Biz eşimle evlenmeye karar verdiğimizde anne tarafındaki akrabalarım onların erkeklerinin çocukları olmuyor sizinde olmaz demişlerdi bende dinlemedim hiç birini evlendim ama tabi normal yolla olmadı tüp bebekle ikinci kez anne olucam inşallah...
 
O değil de benim baba tarafında üst neslin neredeyse tamamı ya kalpten ya şekerden vefat etti diyebilirim.
Bu durumda benle de kimsenin evlenmemesi gerekir bu mantıkla. :deli:
Hatta daha geniş bakarsak ya şahsımızda ya da aile öykümüzde illa ki kronik rahatsızlıklar vardır. Olmayanın da genlerinde çekinik olarak vardır. Böyle bakarsak hiç evlenip ürememek gerekiyor.
Şahsi kanaatim akraba evliliği olmadığı sürece sorun etmemek. Ha şu da var, genetik geçiş ihtimali yüksek bir rahatsızlığı varsa kocamın, o zaman da çocuk yapmam. Çünkü bu bayağı bencilliğe giriyor.
 
O değil de benim baba tarafında üst neslin neredeyse tamamı ya kalpten ya şekerden vefat etti diyebilirim.
Bu durumda benle de kimsenin evlenmemesi gerekir bu mantıkla. :deli:
Hatta daha geniş bakarsak ya şahsımızda ya da aile öykümüzde illa ki kronik rahatsızlıklar vardır. Olmayanın da genlerinde çekinik olarak vardır. Böyle bakarsak hiç evlenip ürememek gerekiyor.
Şahsi kanaatim akraba evliliği olmadığı sürece sorun etmemek. Ha şu da var, genetik geçiş ihtimali yüksek bir rahatsızlığı varsa kocamın, o zaman da çocuk yapmam. Çünkü bu bayağı bencilliğe giriyor.
Yok elbette haklısınız derdim o kadar irdelemek asla değil. Ama tip 1 diye bahsettiğim hastalık küçümsenmeyecek kadar zor bir hastalık. Özellikle bebekte çocukta olunca inanılmaz sor bir durum. 50/60 yaşında şeker hastası insanlar ile kıyaslanmayacsk bir durum. Çocuk şekerinin düştüğünü fark etmezse ki çocuk fark etmez bunu idrak etmeyebilir , çok büyük riskleri var. Ve bu anne baba için çok çok zor bir durum ömğr boyu sürüyor üstelik. Diğer söyledikletinize katılıyorum elbette bu hastalık olmaz başka hasyalık olur onu bilemeyiz elbette
 
Yok elbette haklısınız derdim o kadar irdelemek asla değil. Ama tip 1 diye bahsettiğim hastalık küçümsenmeyecek kadar zor bir hastalık. Özellikle bebekte çocukta olunca inanılmaz sor bir durum. 50/60 yaşında şeker hastası insanlar ile kıyaslanmayacsk bir durum. Çocuk şekerinin düştüğünü fark etmezse ki çocuk fark etmez bunu idrak etmeyebilir , çok büyük riskleri var. Ve bu anne baba için çok çok zor bir durum ömğr boyu sürüyor üstelik. Diğer söyledikletinize katılıyorum elbette bu hastalık olmaz başka hasyalık olur onu bilemeyiz elbette
Eee hayat seçimlerden ibaret, gül bahçesi olmuyor her zaman. Adamın huyu iyi, her şeyi size göre ama diyabeti var. :KK51:
Valla seçim sizin. Ya her şeyi göze alacaksınız ya da vazgeçeceksiniz.
 
Daha önce yine buna çok benzer bir konu açılmıştı, oraya yazdığım yorumun aynısını direkt buraya da bırakıyorum 😊

Teşekkür ederim.. yok elbette bilincinde olan dikakt eden bri için tamamen yaşam şekli zaten o uüzdrm bugüne kdar hiçkafama takılmadı. Sadece söz konusu minicik bebekler olunca kötü hissettim
 
X