yıl 2002 idi.ben o zamanlar 1.68 boya 50 kilo fıstık gibi bişeydim.tüm kilolulara şaşarak bakardım.takiii hamile kalıncaya kadar.yıllarca her istediğini yiyip bi gr almayan ben mutasyona uğradım sanki.beraberine birde hamilelik şekeride eklenince şimdi kulaklarınızı iyi açın taaaaam 58 kilo aldım.
hemde var olan 50 kilomun üstüne.toplamda 108 kilo ile doğuma gittim.beş yıl beklemiştim bebeğimi.o yüzden kilo umurumda değildi.öle sanıyodumki doğum yaparım hepsi gider.
ama heyhat hayat işte.doğumda yanlız 13 kilo gitti benden.bebeğim 1 aylıkken ben 95 kilo idim.
herkes daha doğrusu zamanında kilosunu eleştirdiğim herkesin eğlencesiydim artık.
ve birgün o kötü olayı yaşadım.canım kadar sevdiğim eşim bana kız tombiş bi çay yapta içelim dedi.banamı dedin onu dedim.herhalde yani sen hiç aynaya bakmıyon herhalde dedi:çok üzgünüm
gece vardim kararımı işte.ve birdahada asla ihtiyacımdan fazla yemedim.hamallığa son yağlara elveda dedim.her sabah spor yapmak yasam şeklim oldu.veremezsin diyen seslere tıkadım kulaklarımı.ve sonuççç:yıl 2004 tü ben tam 35 kilo vermiştim.60 kiloydum artık.bu bile bişeydi.hemde sağlığımdan bişey kaybetmeden sarkmadan ve pörsümeden:lepi:
kalan son 10 kiloyu biraz daha yavas verdim.şimdi son 3 yıldır tıpkı eskisi gibi 50 kiloyum.hala dikkatli besleniyorum.hamallık yok.ihtiyactan fazlası yok.hepiniz incecik olursunuz isterseniz yeterki inanın.kendinize inanın.bi mağazada bu bana büyük geldi bi küçük bedenini verirmisiniz demenin keyfi hiç bişiyde yok ...:lepi: