- 16 Mart 2025
- 31
- 7
- 1
- Konu Sahibi Elifebrar011
-
- #1
Sınav senemdeyim. Aslında geçen yıl da sınav senemdeydim, süreçten bunaldığım için mi duygusal boşluktan mı bilmiyorum hayatımda biri olsun istemiştim. Sonrasında onunla tanıştık.
İlişkimiz 9 ay sürdü. İlk başta eski sevgilisinden bahsediyordu. Sonra hiç bahsetmedi. Bende kurcalamadım, aslında en başta bahsetmesi iyi, onu daha iyi tanırım falan demiştim. Ama zaten anlattığı şeyler de yalanmış. İlişkimiz daha sonra çok güzel devam etti. Benden çok daha fazla çabalıyordu gerçekten sevdiğine inanmıştım. Yanıma gelmesini istemiştim, bunun için yakın şehrimde bir aylık süreçte ağır bir işte çalıştı. Geleceği zaman ben istemedim. Aslında korkularım vardı, bana takıntılı gibi davranıyordu. Aradan 2-3 hafta geçince de ben müsait oldum o gelmek istemedi. Sonrasında benden uzaklaşmaya başladı. Konuştuğumuzda anlamadığım şekilde eski sevgili mevzusu açılıyordu. Benim aklıma da şüphe girmişti haklı olarak. Davranışları değişmişti sakladığını biliyordum yani. Sonra başka başka kızlarla oyun oynamaya, beni yok saymaya başladı. Kabullenemiyordum. Bana çok kötü davranıyordu. Bunları yüzüne söylediğimde benden saçma bahanelerle ayrıldı. Giderken de ben eski sevgilimden sonra kimseyi kıskanmam vs demişti. Her şeyi bu kadar geç farketmek beni çok etkiledi. Aylardır atlatamıyorum. 2 ay geçti aslında bitireli. Ama sürekli başka numaralardan bana ulaşmaya, yanıma gelmeye çalıştığı için kestirip atamadım. Yanıma gelmek için çabaladığını görünce acaba düzelir mi, şüphelerimde haksız mıydım nasıl olsa elimde kanıt yoktu diye düşündüm ve konuştum birkaç gün. Ama hiçbir şekilde özlediğini hissedemiyordum. Geç yazıyordu aramıyordu bile, eski kızın paylaşımlarıyla duygu durumunun değiştiğini düşünüyordum. Bütün bunları kaldıramayıp onu tamamen sildim. Kendisi de ulaşmadı böylesi daha iyi.
Ama her gün bu yaşadıklarımı düşünüp üzülmekten harap oluyorum. Nasıl bu kadar saf olabildim, aklında eskisi varken niye bana ümitler verdi. Eski kızdan kendisine ufak bir dönüş alınca benimle ilişkisini bitirdi. Böyle bir insanı sınav senemde nasıl bir yere koyabildim. Sınavıma çok az kaldı, ben derslere çok zor odaklanıyorum. İçimde çok fazla pişmanlık var, bu şekilde kullanılmak beni çok üzüyor. Kendimi birileriyle kıyaslanacak konuma sokmak özgüvenimi mahvetti. Ayrılmadan önce kendisi de yapmıştı gururum çok kırıldı. Kıza dönse daha fazla acı çekeceğim, zaten sürekli olarak karşılıklı laf sokma içindeler, ben sanki hiç olmamışım, kız dönene kadar piyon gibi tutulmuşum hissediyorum
bütün bunlar bana çok acı veriyor ve insanlara olan güvenimi kaybettim. Bende yaşamaya çalıştığı her şey aslında kızdan kalan şeylermiş, ısrarla okumamı istediği kitap bile. Bana ne öneriyorsunuz, ne kadar sürede ben bunları atlatabilirim
İlişkimiz 9 ay sürdü. İlk başta eski sevgilisinden bahsediyordu. Sonra hiç bahsetmedi. Bende kurcalamadım, aslında en başta bahsetmesi iyi, onu daha iyi tanırım falan demiştim. Ama zaten anlattığı şeyler de yalanmış. İlişkimiz daha sonra çok güzel devam etti. Benden çok daha fazla çabalıyordu gerçekten sevdiğine inanmıştım. Yanıma gelmesini istemiştim, bunun için yakın şehrimde bir aylık süreçte ağır bir işte çalıştı. Geleceği zaman ben istemedim. Aslında korkularım vardı, bana takıntılı gibi davranıyordu. Aradan 2-3 hafta geçince de ben müsait oldum o gelmek istemedi. Sonrasında benden uzaklaşmaya başladı. Konuştuğumuzda anlamadığım şekilde eski sevgili mevzusu açılıyordu. Benim aklıma da şüphe girmişti haklı olarak. Davranışları değişmişti sakladığını biliyordum yani. Sonra başka başka kızlarla oyun oynamaya, beni yok saymaya başladı. Kabullenemiyordum. Bana çok kötü davranıyordu. Bunları yüzüne söylediğimde benden saçma bahanelerle ayrıldı. Giderken de ben eski sevgilimden sonra kimseyi kıskanmam vs demişti. Her şeyi bu kadar geç farketmek beni çok etkiledi. Aylardır atlatamıyorum. 2 ay geçti aslında bitireli. Ama sürekli başka numaralardan bana ulaşmaya, yanıma gelmeye çalıştığı için kestirip atamadım. Yanıma gelmek için çabaladığını görünce acaba düzelir mi, şüphelerimde haksız mıydım nasıl olsa elimde kanıt yoktu diye düşündüm ve konuştum birkaç gün. Ama hiçbir şekilde özlediğini hissedemiyordum. Geç yazıyordu aramıyordu bile, eski kızın paylaşımlarıyla duygu durumunun değiştiğini düşünüyordum. Bütün bunları kaldıramayıp onu tamamen sildim. Kendisi de ulaşmadı böylesi daha iyi.
Ama her gün bu yaşadıklarımı düşünüp üzülmekten harap oluyorum. Nasıl bu kadar saf olabildim, aklında eskisi varken niye bana ümitler verdi. Eski kızdan kendisine ufak bir dönüş alınca benimle ilişkisini bitirdi. Böyle bir insanı sınav senemde nasıl bir yere koyabildim. Sınavıma çok az kaldı, ben derslere çok zor odaklanıyorum. İçimde çok fazla pişmanlık var, bu şekilde kullanılmak beni çok üzüyor. Kendimi birileriyle kıyaslanacak konuma sokmak özgüvenimi mahvetti. Ayrılmadan önce kendisi de yapmıştı gururum çok kırıldı. Kıza dönse daha fazla acı çekeceğim, zaten sürekli olarak karşılıklı laf sokma içindeler, ben sanki hiç olmamışım, kız dönene kadar piyon gibi tutulmuşum hissediyorum
bütün bunlar bana çok acı veriyor ve insanlara olan güvenimi kaybettim. Bende yaşamaya çalıştığı her şey aslında kızdan kalan şeylermiş, ısrarla okumamı istediği kitap bile. Bana ne öneriyorsunuz, ne kadar sürede ben bunları atlatabilirim