duygularım karmakarışık ne yapacağımı bilmiyorum

Eyvah eyvah..

Orta okulda katıydı sanmıyorum bizde olduğunu. Olsa hala görüştüğüm kişilerden biri bile duymuş olurdu muhakkak.

Lisede zaten okuldan çıkarılmayalım aman diye kitap kafa şeklinde gezerdik.

Demek ki her devirde oluyormuş da sanırım şimdilerde daha bir ortalıkta olduğundan gözümüze batıyor.

Herkesin kendi hayatı sonuçta ama gençlerin harcanmasına içim acıyor. Hele ki ülkenin şu anki durumunda eğitimlerine çok daha sıkı sarılmaları gerekirken..
Ben de bizim okul çok katı sanıyordum. Ben 5 dakika geç kalsam derse girmeye çekinirdim öyle sert disiplinli hocalar vardı. Şok geçirdim bunları duyunca. Lisede de tuvalette çocuk düşürme efsanesi dolandırdı hep ama ne kadar gerçekti bilmem. Benim lise hayatımın orta okuldan farkı yoktu zaten. Böyle bakınca Allah korumuş vallahi nerelerden geçmişiz :)

Gençlerin harcanmasına ben de üzülüyorum. Hele şimdi eğitim sistemi iyice mahvolmuş durumda. Allah yardımcıları olsun
 
Ben inanmıyorum böyle şeylere ya. Asla olmaz deniyorum ama genelde hayal gücü fazla gelişmiş çocuklardan böyle hikayeler çıkıyor o yaşlarda, sonra diğerleri inanıyor yayılıp gidiyor. Ortaokul çağında erkek çocukların birlikte olacak uzuvları pek aktif olmuyor. Tamamen hayal ürünü bence. Kız lisesinin tuvaletlerindeki bebek hikayeleri gibi 😉
Hahaha demin kız lisesi tuvaletindeki bebek efsanesini de yazdım zaten :) bu bahsi geçen tipler okulun en aykırı, en avam tipleriydi. Kızlar bildiğin at gibi hiç ortaokul öğrencisi demezdiniz. Benim daha memelerim çıkmamıştı bunlar baya lise 2 kıvamında kızlardi. Bahsettiği çocuklar zaten bir kaç sene kalan serseri tipler. Ben şok geçirince çocuk da nasıl duymadın bütün okul biliyordu diye şaşırmıştı. Aman inşallah hayal ürünüdür şu yaşımda tekrar anlatırken ruhum daraldı yeminle
 
Evladim henuz cok gencsin. Bu yaslarda olur boyle seyler. Ne tunalar ne gökalpler yillar sonra animsayamadigin isimler olarak kalacak. Sen en iyisi derslerine ver kendini.
 
merhaba arkadaşlar biraz önce bu derdimi sizinle paylaşmak için hesap açtım. başlıyorum. ben lise 2. sınıfa gidiyorum. bu yılın mart ayında arkadaşımın sevgilisinin arkadaşı olan gökalp adında bir çocukla konuşmaya başladım(benden iki yaş büyük). muhabbetimiz de iyiydi falan ben yavaştan ondan hoşlanmaya başlamıştım. aşırı mutlu oluyordum onunla konuşurken falan. 1 ay kadar sonra benimle konuşmamaya kısa cevap vermeye falan başlayınca ben de işkillendim ve bi sorun olup olmadığını sordum. bana artık benimle konuşmaktan zevk almadığını söyledi ve o gece ayrıldık. çok üzüldüm gerçekten hayatımda hiç bu kadar üzülmemiştim günlerce ağladım. ve yaklaşık 1,5 ay sonra bu arkadaşımın sevgilisi başka bir arkadaşının benden hoşlandığını ve benimle konuşmak istediğini söyledi. ve onunla konuşmaya başladık. adı tunaydı. ve tuna ve gökalp de baya iyi arkadaşlar. ben de gökalpin gözüne sokmak için onu kıskandırıyım falan gibi saaççma bir düşünceyle tunayla konuşmaya başladım. tamamen dürüst olacağım. tuna ile ilk buluşmamız tam bir hayal kırıklığıydı. hiç beklediğim gibi biri değildi ve hiç konuşmuyordu. açıkçası tunayı beğenmemiştim ve gökalp çok yakışıklıydı. karakter daha önemli falan diyerek tunayla konuşmaya devam ettim. muhabbeti sarıyordu fakat çok fazla yapıyom gidiyom diyerek konuşuyordu ve bundan hiç hoşlanmamıştım. birkaç ay geçmişti ama benim aklımda hala gökalp vardı. aslında tuna çok düzgün karakterli biriydi ama gökalp tam anlamıyla bir şerefsizdi. ama ben tunadan bir türlü hoşlanamıyordum. olmuyordu. bir türlü sevememiştim onu. bir arkadaşımızın doğum günü vardı, gökalp de gelmişti ve çok heyecanlıydım, kalbim yerinden çıkacak gibiydi o gün. tunanın yanında hiç öyle heyecanlanlı değildim. onunla çıktığımızda bile onu düşünemiyordum. ve konuşmaya başladıktan 4 ay sonra bir karar verdim. tunadan ayrılacaktım. ve düşündüm taşındım, zaten beğenmiyorum, ondan hoşlanmıyorum, bir de eski erkek arkadaşımı hep düşünüp ona ihanet etmemeliyim diye düşünerek tunadan 1 hafta önce ayrıldım. ama 1 haftadır içim içimi yiyor. doğru mu yaptım, tunaya ihanet mi ettim diye düşünüp duruyorum. aldatmak şu hayatta en korktuğum şeyken başıma bu geldi. çok vicdan azabı çekiyorum. ve ben de buradan tavsiye almak istedim, ne yapmalıyım, iyi hissetmeli miyim? bu arada gökalpin umrunda bile değilim. o benden sonra baya bi kızla konuşmuş ve biriyle birlikte bile olmuş. yani hal böyleyken onu düşünmek de ayrı canımı sıkıyor. ne yapacağım hiç ama hiç bilmiyorum. tek istediğim bu şehirden çok uzaklaşmak ve bir daha kimseyi görmemek. ama bu da mümkün değil. buraya kadar okuduysanız teşekkür ederim.
😁Aklinda soru işaretleriyle o iliski yurumezdi zaten iyi yapmışsın ayrilmakla.Birak bu işleri derslerine odaklan hedef belirle bunlar gelip geçici seyler
 
Lise zamanları bu tür arkadaşlıklara çok fazla anlam yüklemeyin.Aşk sandığınız şeyin aslında aşk olmadığını yıllar sonra gerçek aşkla tanıştığınızda anlayacaksınız.Ne demek şehri terk etmek istemek falan.?Burada insanların 5 yıllık ilişkileri bitiyor,nişan atan oluyor,düğüne 2 gün kala ayrılan oluyor ama tüm o acılarına,hayal kırıklıklarına rağmen bir şekilde olsa hayatlarına devam ediyorlar.Sevgili hayatın olmazsa olmazı değildir.Keşke lise günlerime,o arkadaşlıklarıma gamsızlıklarıma geri dönebilsem.İlerde bugünlerinizi çok ararsınız.O yüzden arkadaşlarınızla gezin tozun eğlenin kendinizi geliştirmeye uğraşın bol bol kitap okuyun,üniversiteye girdiğinizde zaten flörttü sevgiliydi birçok arkadaşlık fırsatınız olacak zaten.
 
Tabi gökalp i unutamazsın.ne de olsa seni terk etmiş.seni kim terk edebilir? Bir de yaş ne olursa olsun kadınlar hep kendilerine kötü davrananı yada kendilerini istemeyeni seçiyor maalesef...derslerine çalış
 
Ergenler kulubu yok mu?
15 yasinda olmalisin. Bu yas icin cok hizli degil misin? Daha ne Gokalpler girer cikar hayatina, derslerine odaklan, kendi gelisimine odaklan, spor yap, kitap oku...
 
Güldüm kusura bakma. 😄 Ablacım bırak Tuna'yı Gökalp'i, dersine çalış geleceğine odaklan. Ciddi ciddi oturup ağlamışsın bir de ya.
 
Güldüm kusura bakma. 😄 Ablacım bırak Tuna'yı Gökalp'i, dersine çalış geleceğine odaklan. Ciddi ciddi oturup ağlamışsın bir de ya.
Ya şu derslerine çalış geleceğine odaklan klişesi 35 yaşımda beni bile irite ediyor. 15-16 yaşında bir kızda gerçekten işe yaracağına ihtimal veriyor musunuz?
 
merhaba arkadaşlar biraz önce bu derdimi sizinle paylaşmak için hesap açtım. başlıyorum. ben lise 2. sınıfa gidiyorum. bu yılın mart ayında arkadaşımın sevgilisinin arkadaşı olan gökalp adında bir çocukla konuşmaya başladım(benden iki yaş büyük). muhabbetimiz de iyiydi falan ben yavaştan ondan hoşlanmaya başlamıştım. aşırı mutlu oluyordum onunla konuşurken falan. 1 ay kadar sonra benimle konuşmamaya kısa cevap vermeye falan başlayınca ben de işkillendim ve bi sorun olup olmadığını sordum. bana artık benimle konuşmaktan zevk almadığını söyledi ve o gece ayrıldık. çok üzüldüm gerçekten hayatımda hiç bu kadar üzülmemiştim günlerce ağladım. ve yaklaşık 1,5 ay sonra bu arkadaşımın sevgilisi başka bir arkadaşının benden hoşlandığını ve benimle konuşmak istediğini söyledi. ve onunla konuşmaya başladık. adı tunaydı. ve tuna ve gökalp de baya iyi arkadaşlar. ben de gökalpin gözüne sokmak için onu kıskandırıyım falan gibi saaççma bir düşünceyle tunayla konuşmaya başladım. tamamen dürüst olacağım. tuna ile ilk buluşmamız tam bir hayal kırıklığıydı. hiç beklediğim gibi biri değildi ve hiç konuşmuyordu. açıkçası tunayı beğenmemiştim ve gökalp çok yakışıklıydı. karakter daha önemli falan diyerek tunayla konuşmaya devam ettim. muhabbeti sarıyordu fakat çok fazla yapıyom gidiyom diyerek konuşuyordu ve bundan hiç hoşlanmamıştım. birkaç ay geçmişti ama benim aklımda hala gökalp vardı. aslında tuna çok düzgün karakterli biriydi ama gökalp tam anlamıyla bir şerefsizdi. ama ben tunadan bir türlü hoşlanamıyordum. olmuyordu. bir türlü sevememiştim onu. bir arkadaşımızın doğum günü vardı, gökalp de gelmişti ve çok heyecanlıydım, kalbim yerinden çıkacak gibiydi o gün. tunanın yanında hiç öyle heyecanlanlı değildim. onunla çıktığımızda bile onu düşünemiyordum. ve konuşmaya başladıktan 4 ay sonra bir karar verdim. tunadan ayrılacaktım. ve düşündüm taşındım, zaten beğenmiyorum, ondan hoşlanmıyorum, bir de eski erkek arkadaşımı hep düşünüp ona ihanet etmemeliyim diye düşünerek tunadan 1 hafta önce ayrıldım. ama 1 haftadır içim içimi yiyor. doğru mu yaptım, tunaya ihanet mi ettim diye düşünüp duruyorum. aldatmak şu hayatta en korktuğum şeyken başıma bu geldi. çok vicdan azabı çekiyorum. ve ben de buradan tavsiye almak istedim, ne yapmalıyım, iyi hissetmeli miyim? bu arada gökalpin umrunda bile değilim. o benden sonra baya bi kızla konuşmuş ve biriyle birlikte bile olmuş. yani hal böyleyken onu düşünmek de ayrı canımı sıkıyor. ne yapacağım hiç ama hiç bilmiyorum. tek istediğim bu şehirden çok uzaklaşmak ve bir daha kimseyi görmemek. ama bu da mümkün değil. buraya kadar okuduysanız teşekkür ederim.
Pandemi sürecinde doğum günü... hımmmm gossip girl yeni sezon fragmanı sjsjsjs
 
X