merhaba arkadaşlar biraz önce bu derdimi sizinle paylaşmak için hesap açtım. başlıyorum. ben lise 2. sınıfa gidiyorum. bu yılın mart ayında arkadaşımın sevgilisinin arkadaşı olan gökalp adında bir çocukla konuşmaya başladım(benden iki yaş büyük). muhabbetimiz de iyiydi falan ben yavaştan ondan hoşlanmaya başlamıştım. aşırı mutlu oluyordum onunla konuşurken falan. 1 ay kadar sonra benimle konuşmamaya kısa cevap vermeye falan başlayınca ben de işkillendim ve bi sorun olup olmadığını sordum. bana artık benimle konuşmaktan zevk almadığını söyledi ve o gece ayrıldık. çok üzüldüm gerçekten hayatımda hiç bu kadar üzülmemiştim günlerce ağladım. ve yaklaşık 1,5 ay sonra bu arkadaşımın sevgilisi başka bir arkadaşının benden hoşlandığını ve benimle konuşmak istediğini söyledi. ve onunla konuşmaya başladık. adı tunaydı. ve tuna ve gökalp de baya iyi arkadaşlar. ben de gökalpin gözüne sokmak için onu kıskandırıyım falan gibi saaççma bir düşünceyle tunayla konuşmaya başladım. tamamen dürüst olacağım. tuna ile ilk buluşmamız tam bir hayal kırıklığıydı. hiç beklediğim gibi biri değildi ve hiç konuşmuyordu. açıkçası tunayı beğenmemiştim ve gökalp çok yakışıklıydı. karakter daha önemli falan diyerek tunayla konuşmaya devam ettim. muhabbeti sarıyordu fakat çok fazla yapıyom gidiyom diyerek konuşuyordu ve bundan hiç hoşlanmamıştım. birkaç ay geçmişti ama benim aklımda hala gökalp vardı. aslında tuna çok düzgün karakterli biriydi ama gökalp tam anlamıyla bir şerefsizdi. ama ben tunadan bir türlü hoşlanamıyordum. olmuyordu. bir türlü sevememiştim onu. bir arkadaşımızın doğum günü vardı, gökalp de gelmişti ve çok heyecanlıydım, kalbim yerinden çıkacak gibiydi o gün. tunanın yanında hiç öyle heyecanlanlı değildim. onunla çıktığımızda bile onu düşünemiyordum. ve konuşmaya başladıktan 4 ay sonra bir karar verdim. tunadan ayrılacaktım. ve düşündüm taşındım, zaten beğenmiyorum, ondan hoşlanmıyorum, bir de eski erkek arkadaşımı hep düşünüp ona ihanet etmemeliyim diye düşünerek tunadan 1 hafta önce ayrıldım. ama 1 haftadır içim içimi yiyor. doğru mu yaptım, tunaya ihanet mi ettim diye düşünüp duruyorum. aldatmak şu hayatta en korktuğum şeyken başıma bu geldi. çok vicdan azabı çekiyorum. ve ben de buradan tavsiye almak istedim, ne yapmalıyım, iyi hissetmeli miyim? bu arada gökalpin umrunda bile değilim. o benden sonra baya bi kızla konuşmuş ve biriyle birlikte bile olmuş. yani hal böyleyken onu düşünmek de ayrı canımı sıkıyor. ne yapacağım hiç ama hiç bilmiyorum. tek istediğim bu şehirden çok uzaklaşmak ve bir daha kimseyi görmemek. ama bu da mümkün değil. buraya kadar okuduysanız teşekkür ederim.