ama sibelcim tamam bütün ümitlerimizi ona bağlamayalım ama böylede boşvermeyelim ortasında yaşamak lazım sanırım bunu, bende şayet adet olursam hayali hüsrana uğramam ama diğer ihtimalide silip atmıyorum sonuçta sizde bu ay korunmadınız dimi, ki biz bu ayın başlarında korunmaya devam etmiştik :)) belki benim ihtimalim dahada zayıff :)[/QUOTE
canım benim tabikide vahim derecede boşvermiş değilim,öyle olsa bu sitede helede bu topicde ne işim var,ben devamlı bir beklenti içerisinde olmaya boşverdim,dilime hayırlısı olsun lafı yapıştı,kendimi böyle teselli ediyorum,ama sıfır derecede beklentisiz değilim işte bunun ortasını bulmaya çalışıyorum,beynime hükmetmeye çalışırken bilinç altım devamlı belirti aramaya,günleri saymaya,yumurta takibine devam ediyor,ellerim bilinçsizce göğüslerimi kontrol ediyor,evde soyunurken mutlaka göğüslerime bir göz atıyorum,göbeğimde şişkinlik varmı diye mutlaka yan dönüp bakıyorum.
Ama artık ağlamayı bıraktım, saplantı şeklinde bebek düşünmeyi bıraktım,hamile kadınları baştan aşağı süzmeyi bıraktım,adet olduğum gün hayatımı karartmayı bıraktım,ben mutlaka boş durmıyacağım bebek için hep bişeyler yapacağım, ama bir yazıda da okuduğum gibi 'bebeğim olmadığı için hayatımda neler artı olarak kalacak! diye düşünmek istiyorum artık.Olursa zaten bayram olacak, olmazsa yasta olmak istemiyorum.
