Çocuk umrunda değil ki, öyle olsa bu halde olmazdı zaten. Allah ya yüreğine vicdan merhamet versin ya da bizden uzak etsin. İnşallah kurtuluruz, en başta kızımın hayatı kurtulur. Yoksa bu ikilemde bu kaosta çok zor sağlıklı bi şekilde büyümesi..
Ah keşke herkes görevinin sorumluluğunun farkında olsa, kardeşin gibi insanlar olsa hep.. gelen adamdı (ki ben bir anne olmasını tercih ederdim). O kadar alakasız şeyler sordu ki, çocuk asıl anlatması gereken hiçbişeyi anlatamadı. Bizi zaten doğru düzgün dinlemedi bile bi an önce kalkıp gideyim telaşıyla. Gerçekten bir çocuğun hayatı bu kadar hafife alınmamalı. Hep anne önemlidir, önceliklidir ama herkesi aynı kefeye koyup değerlendirmek mümkün değil. Ne yazık ki Allah her kadına annelik duygusu, her adama babalık duygusu vermiyor. Rabbim hep iyilerle karşılaştırsın, her konuda
ben de bat yazmıyorum artık, hos bılmıyorum de bat ne zaman
bir ara bahsetmiştin o sorunlardan, tekrar dıllendırmeyınce cozuldugunu dusundum yoksa sorardım halini hatırını
Daha beter bi hal aldı her şey, dava açtık tamamen ilişkisini kesmek için çünkü psikiyatristle ortak kararımız çocuğun istismara uğradığı yönünde. Neler anlatıyor çocuk bi bilsen aklımızı kaçıracağız ve biz bu pislikle mücadele ederken eşimin ailesi bile eşimi evlatlıktan reddetti çünkü ruh hastası onları da arayıp hala eşimin onu kıskandığını, onunla uğraştığını, iftira attığını söylüyor. Kaldı ki kadın cinsel içerikli mesajlarıyla haberlere kadar düştü. Buna rağmen herkes hala bana karşı üvey anne triplerinde. Hayatımı adadım ben bu çocuğu kurtarmak için resmen ve vazgeçmeyeceğim de.. onu çöp etmesine izin vermeyeceğim o pisliğin. Eve gelen uzman pedagog bile inat uğruna yapabileceğimiz imasında bulundu inanamıyorum 
çocuk bas bas bağırıyor yüzünü görmek istemiyorum o benim annem değil, benim annem burada diye. Yaptıklarını anlatsam beyninden vurulmuşa dönersin. Hakkımızda hayırlısı olsun, Allah bu çocuğun yüzüne baksın. Haziranda duruşma var işte çok gerginiz bakalım nolacak
