Merhaba herkese.
Size umut olmaya geldim
Kendimi bildim bileli düzensiz ve sancılı adet oluyordum. Daha 20li yaşlarda bile adet düzensizliğiyle uğraştım. Doktorlar söktürücü verip gönderiyordu. 28 yaşında evlendim. 30 yaşında çocuk yapmaya karar verdik. O kadar sorunlu adet döngüsüyle nasıl bir özgüvense artık
Karar verince çat diye olacak sandık. Genel muayene için doktora gittik. Amh 0,02 çıktı. Doktor normal yolla gebelik imkansız, tüp bebekle de zor dedi. O an dünyanın başına yıkılması ne demekmiş anladım. Hiç vakit kaybetmeden tedaviye başladık. O kadar aceleye geldi ki süreç ne psikolojik ne biyolojik hazırlamadım kendimi. Bu sırada o kadar yoğun ve stresli çalışıyordum ki anlatamam. İş için sürekli seyahat ediyordum. Dakikası dakikasına iğneleri vurayım diye uçakta, otel WC sinde, toplantı odalarında az iğne olmadım. Sonuç olarak transfer edecek yumurta bile oluşmadı. Sonra kendimi ve sezgilerimi dinlemeye başladım. İbrahim Saraçoğlu bir videosunda şu cümleyi söylüyor; "Bir kadın adet oluyorsa hamile kalamaz diyemeyiz." Bu cümleye sığındım. Ve Peygamberimizin çörek otunun ölümden başka her şeye çare olur hadisine güvendim. Hemen çörek otu yağı içmeye başladım. Tabi bitkisel kürler eşlik etti, soğan kürleri, aslan pençeleri. Yaşam şeklini ve beslenme tarzımı değiştirdim. Sigarayı bıraktım, işten ayrıldım. Stres istemiyordum hayatımda. Protein ağırlıklı beslendim. Ceviz, avokado, yumurta eksik etmedim. Her duyduğumu okuduğumu makul şekilde hayatıma adapte ettim. Sonra doktorum Hüseyin Arık ile yolum kesişti. Bu süreçte yol arkadaşı önemli. Kendisi boşa umut vermeyen ama asla umutsuzluğa da sürüklemeyen birisi. Seni rahatlatıyorsa bitkilerine devam et dedi. Her çocuk bir yumurtadan doğar, bana 10larca değil bir tane sağlıklı yumurta da versen yeter dedi. Canım doktorum. Kendimi bıraktım ona, ne dediyse yaptım. İlk deneme başarısız oldu ama ikinci denemede bir yumurtayla oğlumu aldım kucağıma. 30 yaşında başladığım süreçte 32 yaşında hamileydim. Allah bağışlasın, 4 yaşında oğlum var şimdi ellerinizden öper.
Demem o ki, eğer nasibimizde varsa olacak olan oluyor. Bazıları hemen bazıları yoğun çabayla. Herkesin sınandığı yer farklı. Stres, sigara, alkol bu yolda yanınıza almamanız gereken şeyler. Umut etmeyi, hayal kurmayı bırakmayın. Beyni pozitif etkileyen şeyler bunlar. Size iyi gelmeyen insanlarla mesafe koyun. Çabanızı gösterin, kalanını Allah'a bırakın. Ve doktorunuzu ve sezgilerinizi dinleyin.
Ben 0,02 amh ile anne olduysam, bir çok umutsuz denen kadında anne olabilir.
İsteyen ve hakeden herkese hayırlı evlatlar nasip olsun inşallah.