Düs gücü, bir insanin en yükseklere uçurabildigi bir uçurtmadir." Birkaç hafta önce basima çok degisik bir sey geldi. Yatak odamda bebeklerden birinin altini degistirirken, bes yasindaki kizim Alyssa yanima geldi ve kendisini yataga atti.
"Annecigim, büyüdügün zaman ne olmak istiyorsun?"dedi. Önce bir tür oyun oynadigini düsündüm ve oyunu sürdürmek için, "Himmm. sanirim büyüdügüm zaman anne olmak istiyorum" dedim. "O sayilmaz, çünkü zaten annesin. Ne olmak istiyorsun?" Peki, belki büyüdügüm zaman papaz olurum" dedim bu kez. "Annecigim, o da olmaz, zaten öyle sayilirsin!" Bagisla ama hayatim, "dedim" ne söylemem gerektigini anlamadim" Annecigim, sadece büyüdügün zaman ne olmak istedigini soruyorum sana. Ne olmak istiyorsan o olabilirsin!" O anda o kadar sasirmistim ki, hemen bir yanit bulamadim. Alyssa da bunaldi ve odadan çikti
O birkaç dakikada yasadigim deneyim beni çok derinden etkiledi. Çok etkilenmistim, çünkü kizimin gözünde ben hâlâ istedigim bir sey olabilirdim! Yasim, kariyerim, bes çocugum, kocam, üniversite diplomam, master derecem; hiçbirinin önemi yoktu. Onun gözünde ben hâlâ düsler kurabilir ve yildizlara uzanabilirdim. Onun gözünde benim hâlâ bir gelecegim vardi. Onun gözünde ben hâlâ astronot, piyanist, hatta opera sanatçisi bile olabilirdim. Onun gözünde ben hâlâ büyüyecek ve bir seyler olacaktim. Çok dürüst ve masum oldugunu anladigim zaman, yasadigim o olayin gerçekten çok güzel oldugunu fark ettim; ayni soruyu büyükannelerine ve büyükbabalarina da sorabilirdi. O kadar içtendi. Bir yerlerde okumustum:
"Yillar sonra olacagim yasli kadin, simdiki benden çok farkli olacak. Içimde bir baska benin varligini hissetmeye basladim"
Evet... siz büyüdügünüz zaman ne olacaksiniz?
Maria Santander