Allahım bu ne güzel bir tariftir, bu ne güzel bi yemektir. Yaaa eminsin dimi bunu yiyebiliriz
Bu akşam hemen krebimi yapacağım.
Sizede oluyor mu kızlar. Böyle bir ortamda benim kilomu konu ettiklerinde acayip sinirleniyorum. Tabi bunu ailem yapıyor ama yinede o kadar kötü oluyorum ki anlatamam. İşte kaç kilosun, neden böyle, zayıflamayacakmısın, o göbeğin ne, napıyosun.. Üstelik eşimin yanında. Yahu sizene, ne alakadar eder sizi. "Sen artık zayıflayamazsın, sen yapamazsın" işte bu lafa inat, o çehrelere inat tabi öncelik kendim ama sırf o lafları onlara yedirmek için daha başka türlü hırslanıyorum.
Yarabbim birde yemek yerken az ye diye kızıyorlar ya karşımdakini o masaya gömesim geliyor. Şeytan diyor al tabağı geçir kafasına al ben yemeyeyim sen ye. Kim olursa olsun delirtiyorlar beni. Ama en çokda kendime kızıyorum. Bu fırsatı onlara ben verdim.
Biz yaptık hepsini kendimize.
Nasıl kilo aldıysak öyle vereceğiz arkadaşlar Allahın izni ile.
Ben inanıyorum başaracağız. Yemeklerin, tatlıların bizi yenmesine izin vermeyelim. Kimin patron olduğunu gösterelim midemize. Resmen midemiz hayatımızı ele geçirmiş. Baksanıza onu doldura doldura hayatımızı eline aldı. Zamanımız diyetlerle hesaplarla geçiyor. Değmezdi onca yemeğe bunca eziyet ama insan geç anlıyor. Neyze zararın neresinden dönersek kar.
Yaşasın Dukan kardeşliği