- 15 Temmuz 2011
- 31
- 0
Herkese merhaba.. ben foruma yeni üye oldum.. baktım ki benim derdimin çaresi sadece burda o yüzden sizlerle paylaşmak istedim . ben düğünüme 1 ay kala nişanlımdan ayrıldım.. 7 senelik bir ilişkiydi bizimkisi.herşeyine göğüs gerdim herşeyine.. askere gitii bekledim işsiz kaldı iş bulana dek sabırla bekledim. Tam artık mutlu sona geliyoruz derken birdenbire ayrıldık.. nişanlandıktan sonra çok daha fazla kavga eder olmuştuk öyle ki nerdeyse kavgasız tek günümüz geçmez olmuştu.. 29 yaşında biri olmasına rağmen çocuk gibiydi devamlı benimle sidik yarıştırırdı. Sen yaptın ben de yaptım tavırlarındaydı hep.annesini ve çevresinin ağzına bakan ve kim nereye çekerse oraya gidebilecek bir karakterde birisiydi.daha doğrusu öyle birisi olduğunu nişanlandıktan sonra anladım. Çok dengesiz tavırları vardı bir gün a dediğine diğer gün b demeye başlamıştı.para konusunda benden daha az kazanırdı ve zaten kavgamızda bunda çıktı.herşeyin karşılığını beklerdi.hani mesela ben seni yemeğe götürdüm sen de bana tatlı ısmarla gibi. Ve ben hep öyle yaptım yıllarca o bana bi hediyemi aldı aman yanlış anlaşılmasın diye hemen gittim ben de ona aynı değerde bişey alırdım..sırf o yanlış düşünmesin diye. Çünkü ben öyle birisiyimdir hiç altta kalmak istemem.birgün alışveriş mağazasında bir gömlek denedi ve bende ona ne kadar yakıştığını söylemiştim.mağazadada erkek ürünlerinde 2 alana 2 bedava kampanyası vardı.o gömleği denemeye giderken ee sende para vermicen mi dedi bana.ben de neden ben vereyim sonuçta sen giyeceksin dedim. Ertesi gün babalar günü olduğu için bari o iki bedava ürününüde babalara verelim dedi.ama onun parasınıda benden istedi ve üstünede bi kerecikte versen ne olur dedi.ben ona zamanında bi sürü şey almışken üstelik..dünya üzerinde babasına ve babama vereceği hediyeyi bana aldırmak isteyen sonra da etrafa karşı ben aldım diyebilecek kadar tuhaf bir insan sanırım. Bende bunu üstüne neden böyle yaptığını sordum benim maaşım ondan fazla diye benim elime daha mı çok para kalıyo diye düşündün dedim.o ailesyle yaşıyo ben öğretmen olduğum için yalnız yaşıyorum ve kiradan faturalara kadar herşeyi ben karşılıyorum haliyle.. neyse o bu lafımın üstüne yanımda bastı gitti( ki biz 1 ay önce gene kavga etmiştik ve beni o aman tam 1 hafta hiç arayıp sormamıştı 1 hafta sonunda evime gelip ne yapacaksak bir karar verelim modunda bi sürü kural koymuştuk aramızzda ne olursa olsun kimse kimsein yanında gitmyecek diye) bu kualları koyan adam beni bi başıma bıraktı gitti ben de arkasında gittim olayı anlatmaya çalıştım neden öyle davrandığını sordum çünkü ben para derdinde olsam onuj ne işsizliğini çekerdim. Sonuçta özel sektörde çalışıyodu ve her an işsiz kalabilme durumu vardı ve ben bunu göze alarak onca yıl yaşadım bu sevgiyi. Beni tehtit etti o gün yüzüğü verirdim eline dua et sabırlı davrandım dedi arkasından koşup gittiğimde.sonrasındada ben eve geldim.ertesi gün babalar günüydü ve babamı aramak yerine tuttu arkadaşı gibi msj attı. Babamda kızdı haliyle bi telefon açmak zormu geliyor derdi ne deyince bende aramızda geçenleri anlatmak zorunda kaldım.bunu da ona msj ataaral söledim neden öyle yaptın keşke arasaydın die.o naptı? Bizim ilişkimiz yürümüyor ayrılalım diye msj attı bana. Ben onu o kadar uyarmıştım ki beni daha önce defalarca ayrılıkla tehtit etmişti bir daha yapma demiştim ve söz verdiği halde gene yaptı. Tabi bende artık kabul ettim ayrılmayı.eve gel dedim ben o eve gelmem dedi. Daha sonra annesi ve babası geldi ama kendi gelmedi.hep önce annesi aradı sonra o aradı.herkes çok rica edince gittim son kez konuşmaya.karşıma olursa olur olmazsa olmaz tavrıyla geldi.hep gurur abidesi davranışlarındaydı.halbuki ayrılık kelimesini yine o ortaya atmıştı ama beni kazanmak iiçin dişe dokunur hiçbişey görmedim ben.hep önce annesi aradı iş yerime bile annesi geldi onu beklerken annesi geldi ne yapsın sana diye sordu!en son yine annesinden sonra bi akşam aradı hala evime gelip babmlardan özür dileyeceği yerde beni gene sışarı davet etti ama tavır hala aynıydı.ben de artık ona güvenmediğimi söyledim.çünkü eğer evlenseydim gene bana ayrılık restimi çekecekti hep bunları düşündüm.tamam yalvarsın demedim ama insan en azından bi seviyorum bitmesini istemiyorum demezmiydi? Şimdi çok kötüyüm.. nereye baksam onu görüyorum her gece ağlıyorum.. tam 3 hafta oldu ayrılalı.. ayrılmasaydık 1 hafta sonra düğünmüz olacaktı.. ne yapacağımı bilmyorum.. ne olur bana bi akıl verin bu acı ne zaman geçecek… parayı sevmiş hep demek istemiyorum içimden.. dile kolay tam 7 yıl emek verdim ben yaa..bu kadar kolaymıydı silip atmak.. evlenseydim hep annesinin ağzına mı bakacaktı o ne desee onu yapıyordu.. bizim tüm kavgalarımızı en ince detayına kadar annesine anlatmış.. inanamamdım.. bir de anlatma ailene diye bana kızardı.. diyorum ya benden ne istese hep tersini yapardı.. şimdi bana ne olur bi yardım edin yorumlarınıza fikirlerinize çok ihtiyacım var çünkü.. ailemde istemiyor zaten onu annem hasta oldu onun yüzünden..o kadar bunalımdayım ki hep gel gitler yaşıyorum şu an.. ne zaman dinecek bu acı geçecekmi bilmiyorum.. ne olur o değerli yorumlrınız eksik etmeyin ve sonuna kadar sabırla okuduğunuz için de çok tşk ederim.. onun pişman olup tekrar aradığını görsem o bile yetecek içimin soğuması için..ondan başka kimse olmadı ki hayatımda.. onunla büyüdüm ben tam 7 sene.. ve lanet olsun hala seviyorum ama alışkanlıkmı bilmiyorum.biliyorum artık karşıma bu saatten sonra kimse çıkmaz çıksa da ben eskisi gibi olamam sanki.tüm yaşam sevincimi aldı benden.lanet olsun…
diyorum ya ben hep hayır öyle biri deildir diye inandıramay çalışmıştım kendimi.. son konuşmamızda bile dengesizdi hep tavırları! hep annesi annemi aradı annemden akıl almaya çalıştı sonrada oğluna anlattı ve bunun üzerine o beni arardı. ben hep kendi başına bişeyler yapsın istedim kimse yönlendirmesin istedim ama olmadı işte... üstelik ailesi onun haberi var geldiğimizden dediği halde o bana ailemi ben göndermedim dedi! yani hala havalardaydı!
