Kızlar düğünüme 25 gün var artık ne uyku uyuyorum ne yüzüm gülüyor. Aklımda sürekli doğru mu yapıyorum yoksa felakete mi gidiyorum diye endişeler dolaşıyor. Kafam karmakarışık maddeler halinde yazacağım kusura bakmayın.
-Düğün için damatlık hariç her şey hazır bu saatten sonra net bir sebep yokken dönemem diyorum sürekli kendime,
-Nişanlımla uzuun yıllardır beraberiz araya ayrılıklar girdi tabi ki, ama ilk yıllardaki sevgimden eser yok.
-Ailem başta çok karşı çıkmıştı ben memurum o değil diye,keşke o zaman daha çok diretselermiş bu farkı ben şu an düğün arefesinde bile bariz yaşıyorum.
-Bazen onu görmek bile istemiyorum mesela akşam bizdeydi ya düğüne kadar görüşmeyelim dese tamam diyeceğim sanki.
-Kpss'ye hiçbir zaman doğru dürüst hazırlanmadığı için şu an ona çok kızgınım.
-Babası yok, annesinin babasından kalan maaşı olduğu halde bir çöp kadar yardımı yok, ha benim ailemin de hiçbir farkı yok iki senede bekar bir öğretmen ne biriktirirse onu biriktirdim ve ben de iğnesine kadar bütün çeyizimi kendim yapıyorum. Amma onun annesinin hiçbir şeye elini sürmemesi bana batıyor ve annesinden ciddi anlamda nefret ediyorum diyebiliyorum.
-Nişanlım üniversite mezunu bir şirkette çalışıyor ama bütün sülalesinde ondan başka okuyan yok hepsi bana o kadar uzak hayatlar ki.. benim akrabalarda ise okumayan yok arada dehşet bir uçurum var.
-Eskiden memur-özel sektör ayrımı çok önemli değildi benim için ama iki senedir devlette çalışmanın rahatlığını gördükçe nişanlımın kesinlikle iş garantisi olmadığını düşünüyorum, bu şekilde onca borcun altına girmek beni korkutuyor. ( ev, araba vs..)
-Nişanlımın bir tarlası vardı babadan kalan onu satıp ev peşinatı yapacaktı üzerine yüklü miktar bir krediyle ev alacaktık (tabi ki krediyi ikimiz ödeyecektik), aylarca o tarla satılmayı bekledi tam müşteri çıktı anlamadığım bir şekilde abisinin maliyeye borcu mu ne çıktı ve tarlaya ipotek koydurduğu anlaşıldı. Ki bu insanın dükkanı arabası vs var ama onları eşinin üstüne yaptırmış denildi.
-Evde ufak bir söz yaptık ve söze gelen gelmeyen herkese büyük nişan yapacağız dedik, fakat tarlanın satılma durumu olunca ev alacağız sandım büyük nişan masrafı etmeyelim onun yerine evle ilgilenelim dedim. Sonuç ne büyük nişan ne ev ..
-En son olarak da nişanlımın bugüne kadar bana söyleyip durduğu birikimim var lafının aslında boş olduğu ortaya çıktı çünkü düğün masrafları + takı + gelinlik vs vs .. için arabasını satmış !
Kızlar iyi yönleri yok mu tabi ki var.. aileme son derece saygılı, benim asabi tarafımı hep dengeler.. ama geçmişimiz olmasa onca yıl ve yaşanan olmasa ben nişanlımla bugün bu aklımla tanışsam galiba evliliği seçeceğim insan o olmazdı.
Bunları bu kadar açık yazmakla iyi mi yaptım bilmiyorum.
Düğün hazırlıkları her şey son sürat ilerliyor ben deli gibi korkuyorum evlenmekten.
Allah'ım yardım et ...
-Düğün için damatlık hariç her şey hazır bu saatten sonra net bir sebep yokken dönemem diyorum sürekli kendime,
-Nişanlımla uzuun yıllardır beraberiz araya ayrılıklar girdi tabi ki, ama ilk yıllardaki sevgimden eser yok.
-Ailem başta çok karşı çıkmıştı ben memurum o değil diye,keşke o zaman daha çok diretselermiş bu farkı ben şu an düğün arefesinde bile bariz yaşıyorum.
-Bazen onu görmek bile istemiyorum mesela akşam bizdeydi ya düğüne kadar görüşmeyelim dese tamam diyeceğim sanki.
-Kpss'ye hiçbir zaman doğru dürüst hazırlanmadığı için şu an ona çok kızgınım.
-Babası yok, annesinin babasından kalan maaşı olduğu halde bir çöp kadar yardımı yok, ha benim ailemin de hiçbir farkı yok iki senede bekar bir öğretmen ne biriktirirse onu biriktirdim ve ben de iğnesine kadar bütün çeyizimi kendim yapıyorum. Amma onun annesinin hiçbir şeye elini sürmemesi bana batıyor ve annesinden ciddi anlamda nefret ediyorum diyebiliyorum.
-Nişanlım üniversite mezunu bir şirkette çalışıyor ama bütün sülalesinde ondan başka okuyan yok hepsi bana o kadar uzak hayatlar ki.. benim akrabalarda ise okumayan yok arada dehşet bir uçurum var.
-Eskiden memur-özel sektör ayrımı çok önemli değildi benim için ama iki senedir devlette çalışmanın rahatlığını gördükçe nişanlımın kesinlikle iş garantisi olmadığını düşünüyorum, bu şekilde onca borcun altına girmek beni korkutuyor. ( ev, araba vs..)
-Nişanlımın bir tarlası vardı babadan kalan onu satıp ev peşinatı yapacaktı üzerine yüklü miktar bir krediyle ev alacaktık (tabi ki krediyi ikimiz ödeyecektik), aylarca o tarla satılmayı bekledi tam müşteri çıktı anlamadığım bir şekilde abisinin maliyeye borcu mu ne çıktı ve tarlaya ipotek koydurduğu anlaşıldı. Ki bu insanın dükkanı arabası vs var ama onları eşinin üstüne yaptırmış denildi.
-Evde ufak bir söz yaptık ve söze gelen gelmeyen herkese büyük nişan yapacağız dedik, fakat tarlanın satılma durumu olunca ev alacağız sandım büyük nişan masrafı etmeyelim onun yerine evle ilgilenelim dedim. Sonuç ne büyük nişan ne ev ..
-En son olarak da nişanlımın bugüne kadar bana söyleyip durduğu birikimim var lafının aslında boş olduğu ortaya çıktı çünkü düğün masrafları + takı + gelinlik vs vs .. için arabasını satmış !
Kızlar iyi yönleri yok mu tabi ki var.. aileme son derece saygılı, benim asabi tarafımı hep dengeler.. ama geçmişimiz olmasa onca yıl ve yaşanan olmasa ben nişanlımla bugün bu aklımla tanışsam galiba evliliği seçeceğim insan o olmazdı.
Bunları bu kadar açık yazmakla iyi mi yaptım bilmiyorum.
Düğün hazırlıkları her şey son sürat ilerliyor ben deli gibi korkuyorum evlenmekten.
Allah'ım yardım et ...