Çok iyi anlıyorum, yıllardır neredeyse aynı şeyleri yaşadım. Sadece kendimden bir şeyler ummak daha kolay.
Yukarıda yazmış arkadaşlar, şükretmek diye. Bunca yıldır şükrederim, giderek fakirleştim. Neye ellimi attıysam resmen kurudu. Sadece ben değil ailemde aynı. Şükretmeyenin işi gücü iyi. Düşünüyorum, neye şükredeceğim, fakirleştiğime mi? Yoksulluğa mi? Sahip olmadığım dünya nimetlerine mi? Onu da bıraktım Allah günah yazmasın.