- 21 Temmuz 2007
- 239
- 71
- 323
Sevgili Meltem Hanim,
Oncelikle size cok tsk etmek istiyorum,onca yogunlugunuzun arasinda bizlere yardimci
oluyorsunuz...sonsuz tesekkurler...
sorunum 'kiskanclik'basit bir kiskanclik degil yeni evliyim ama korkuyorum iliskimiz cok yiprandi...
birbirimizi cok seviyoruz...aslinda guzel bir evliligimiz var...
sorun bende,
maalesef elimde olmayarak esim'i cok kiskaniyorum ve hayatimiz yasanmaz hale dondu..
Yeni evli bir bayanim,(6aylik)
yurt disinda yasiyoruz ve esim bir sirkette ust duzey yonetici,ve dogal olarak calisanlarin
icinde bayanlar var...mecburen onlarla gorusup-toplanti-sohbet-fikir-bilgi alisverisinde
bulunuyor...ve ben buna sahit oldugum zaman(bayanlarla toplanti ya da konustugu gorustugu vakit)buna tahammul edemiyorum,ve esim bana diyorki yuzunden anlasiliyor cok ayip oluyor...inanin ki elimde degil!!!
her defasinda kendime soz veriyorum budefa yapmayacagim,ama olmuyor sanirim kendime
olan guvenim eksik...esimin etrafindaki bayanlari cok kiskaniyorum,evlenmeden once boyle bir
insan degildim karakterim ozellikle bu konuda inanilmaz bir sekilde degisti..
ne yapabilirim bu konuyu nasil asabilecegim..???
yoksa daha baslamadan evliligimizin sonu kotu olacak,cunku esim bu konudan cok rahatsiz,
ben ise cok huzursuz ve mutsuz bir bayanim son olayimizdan sonra gunlerdir ona karsi soguk ve tuhaf davraniyorum...sorun ise cok cok inanilmaz derecede acik giyim tarzi olan bir bayani ise alip onunla toplantilar yaptigi icin,o ise tamamen is gozu ile bakiyormus tmama ona guveniyorum ama neticede erkek ya yanlis yaparsa diye dusunup kendimi ve hayatimizi mahvediyorum biliyorum yaptigim yanlis ama ben bu zehir dolu dusuncelerimden nasil kurtulabiliri lutfen bana bir fikir verin..ne yapmam lazim?esimle ayni ortamalarda olmamaya calisiyorum bu defa aksam eve geldigi zaman onu sorguluyorum,surekli telefonlarina,msjlarina,maillerine bakmak gibide bir hastaligim var....
cok tskler....
saygi ve sevgilerimle..
Oncelikle size cok tsk etmek istiyorum,onca yogunlugunuzun arasinda bizlere yardimci
oluyorsunuz...sonsuz tesekkurler...
sorunum 'kiskanclik'basit bir kiskanclik degil yeni evliyim ama korkuyorum iliskimiz cok yiprandi...
birbirimizi cok seviyoruz...aslinda guzel bir evliligimiz var...
sorun bende,
maalesef elimde olmayarak esim'i cok kiskaniyorum ve hayatimiz yasanmaz hale dondu..
Yeni evli bir bayanim,(6aylik)
yurt disinda yasiyoruz ve esim bir sirkette ust duzey yonetici,ve dogal olarak calisanlarin
icinde bayanlar var...mecburen onlarla gorusup-toplanti-sohbet-fikir-bilgi alisverisinde
bulunuyor...ve ben buna sahit oldugum zaman(bayanlarla toplanti ya da konustugu gorustugu vakit)buna tahammul edemiyorum,ve esim bana diyorki yuzunden anlasiliyor cok ayip oluyor...inanin ki elimde degil!!!
her defasinda kendime soz veriyorum budefa yapmayacagim,ama olmuyor sanirim kendime
olan guvenim eksik...esimin etrafindaki bayanlari cok kiskaniyorum,evlenmeden once boyle bir
insan degildim karakterim ozellikle bu konuda inanilmaz bir sekilde degisti..
ne yapabilirim bu konuyu nasil asabilecegim..???
yoksa daha baslamadan evliligimizin sonu kotu olacak,cunku esim bu konudan cok rahatsiz,
ben ise cok huzursuz ve mutsuz bir bayanim son olayimizdan sonra gunlerdir ona karsi soguk ve tuhaf davraniyorum...sorun ise cok cok inanilmaz derecede acik giyim tarzi olan bir bayani ise alip onunla toplantilar yaptigi icin,o ise tamamen is gozu ile bakiyormus tmama ona guveniyorum ama neticede erkek ya yanlis yaparsa diye dusunup kendimi ve hayatimizi mahvediyorum biliyorum yaptigim yanlis ama ben bu zehir dolu dusuncelerimden nasil kurtulabiliri lutfen bana bir fikir verin..ne yapmam lazim?esimle ayni ortamalarda olmamaya calisiyorum bu defa aksam eve geldigi zaman onu sorguluyorum,surekli telefonlarina,msjlarina,maillerine bakmak gibide bir hastaligim var....
cok tskler....
saygi ve sevgilerimle..