merhaba kk'nın güzel hanımları, hem içimi dökmek hem de danışmak için açıyorum bu konuyu. gerçi benim için aslında artık danışacak bir şey kalmadı baştan söyleyim, okuyunca siz de anlayacaksınız.
yaklaşık 1,5 senedir tanıdığım ve çok sevdiğim biri var, ismi x olsun. bu x ile bir hobimiz aracılığıyla internet üzerinden tanıştık, farklı şehirlerdeyiz ve ben izmirde yaşıyorum. birkaç kez izmir'e geldi yazın falan, gezmek için, iş için vs. geldiğinde de buluşmak istedi ve buluştuk ancak çok fazla zaman geçirmedik. çay, kahve içtik yürüdük sadece, hepsi bundan ibaret. ama insan olarak kendisini çok sevdim ve muhabbeti de çok iyiydi, arkadaş olarak görüşmemiz devam etti. son 1,5 aydır falan davranışları değişti bana karşı, nasıl desem, çok üzerime düşer oldu, çok ilgilenmeye başladı. yani öyle ki, sabah gözünü açar açmaz whatsapp'tan günaydın ile başlayan, gece uyuyana kadar devam eden mesajlaşmalar, ara sıra telefon konuşmaları (aslında bu gayet normal) ama böyle değildi yani. artan bir ilgi, her derdimle ilgilenmeler, canım sıkkınsa güldürmek için uğraşmalar falan. özlediğini söylemeler, devamlı yazışmak hatta bazen görüntülü konuşmak istemeler vs yani öyle bir davrandı ki sanki hayatındaki tek odak noktası ben olmuşum, her şeyini bana göre ayarlamış gibi. neymiş efendim ilk fırsatta izmir'e gelmek, benimle vakit geçirmek istiyormuş, benden adres istedi hediye göndericem dedi, bir işim varsa ve yazamıyorsam işimin bitmesini bekleyip ısrarla yazışmak istiyor gibi gibi... bunların yanı sıra bazı sözleri de oldu, içimde garip bir heyecan var, seninle aramız çok güzel, bana iyi geliyorsun, seninle çok mutluyum vs. aramızda mesafeler var ama ben üzülmemeye çalışıyorum, konuşarak ya da mesajlaşarak kendimi avutuyorum, seni hep yanımda gibi hissediyorum, mucizelere inanır oldum, bazı şeyler zamanla oluyormuş... gibi gibi lafları var son 1 aydır bana.
aklıma takılıyordu ve en son dün cesaret edip sordum, "bana çok yakın ve duygusal davranır oldun, herkese karşı böyle olduğunu sanmıyorum çünkü bence bu mümkün değil, ben senin kalbinde daha özel bir yere mi sahibim?" diye sordum açık açık. lafı eveledi geveledi, (davranışlarını kastederek) eşeklik bende dedi, özel yer derken ne demek istedin falan demeye başladı sonra da "hayır ben dostum gibi görüyorum, benim için çok yakın iki-üç dostu var onlar gibisin,ben diğer türlü düşünmedim" demeye başladı. o zaman neden bu kadar yakın davranıyorsun diyorum, e ben dostlarıma çok değer veririm dedi. o böyle deyince ben de kendi düşüncemi söyledim, dedim ki "evet dostluğun çok güzel ama bu davranışların bana belki biz ileride seninle daha özel bir ilişki içinde olabilirmişiz gibi hissettirdi ve bu ihtimal beni mutlu etti" dedim. buna rağmen işi dostluğa, arkadaşlığa vurdu ancak yazışırken o kadar da saçmaladı ki, tanıdığım x gibi değildi sanki. "şu an çok kötüyüm, hiç iyi değilim, yok olmak istiyorum" bilmem ne gibi abuk sabuk şeyler. ben de sinir oldum ve kendine gel öyle konuşalım dedim.
siz olsanız ne düşünürdünüz? ve ne yapardınız? hangi dostunuza böyle davranıyorsunuz mesela siz?
yaklaşık 1,5 senedir tanıdığım ve çok sevdiğim biri var, ismi x olsun. bu x ile bir hobimiz aracılığıyla internet üzerinden tanıştık, farklı şehirlerdeyiz ve ben izmirde yaşıyorum. birkaç kez izmir'e geldi yazın falan, gezmek için, iş için vs. geldiğinde de buluşmak istedi ve buluştuk ancak çok fazla zaman geçirmedik. çay, kahve içtik yürüdük sadece, hepsi bundan ibaret. ama insan olarak kendisini çok sevdim ve muhabbeti de çok iyiydi, arkadaş olarak görüşmemiz devam etti. son 1,5 aydır falan davranışları değişti bana karşı, nasıl desem, çok üzerime düşer oldu, çok ilgilenmeye başladı. yani öyle ki, sabah gözünü açar açmaz whatsapp'tan günaydın ile başlayan, gece uyuyana kadar devam eden mesajlaşmalar, ara sıra telefon konuşmaları (aslında bu gayet normal) ama böyle değildi yani. artan bir ilgi, her derdimle ilgilenmeler, canım sıkkınsa güldürmek için uğraşmalar falan. özlediğini söylemeler, devamlı yazışmak hatta bazen görüntülü konuşmak istemeler vs yani öyle bir davrandı ki sanki hayatındaki tek odak noktası ben olmuşum, her şeyini bana göre ayarlamış gibi. neymiş efendim ilk fırsatta izmir'e gelmek, benimle vakit geçirmek istiyormuş, benden adres istedi hediye göndericem dedi, bir işim varsa ve yazamıyorsam işimin bitmesini bekleyip ısrarla yazışmak istiyor gibi gibi... bunların yanı sıra bazı sözleri de oldu, içimde garip bir heyecan var, seninle aramız çok güzel, bana iyi geliyorsun, seninle çok mutluyum vs. aramızda mesafeler var ama ben üzülmemeye çalışıyorum, konuşarak ya da mesajlaşarak kendimi avutuyorum, seni hep yanımda gibi hissediyorum, mucizelere inanır oldum, bazı şeyler zamanla oluyormuş... gibi gibi lafları var son 1 aydır bana.
aklıma takılıyordu ve en son dün cesaret edip sordum, "bana çok yakın ve duygusal davranır oldun, herkese karşı böyle olduğunu sanmıyorum çünkü bence bu mümkün değil, ben senin kalbinde daha özel bir yere mi sahibim?" diye sordum açık açık. lafı eveledi geveledi, (davranışlarını kastederek) eşeklik bende dedi, özel yer derken ne demek istedin falan demeye başladı sonra da "hayır ben dostum gibi görüyorum, benim için çok yakın iki-üç dostu var onlar gibisin,ben diğer türlü düşünmedim" demeye başladı. o zaman neden bu kadar yakın davranıyorsun diyorum, e ben dostlarıma çok değer veririm dedi. o böyle deyince ben de kendi düşüncemi söyledim, dedim ki "evet dostluğun çok güzel ama bu davranışların bana belki biz ileride seninle daha özel bir ilişki içinde olabilirmişiz gibi hissettirdi ve bu ihtimal beni mutlu etti" dedim. buna rağmen işi dostluğa, arkadaşlığa vurdu ancak yazışırken o kadar da saçmaladı ki, tanıdığım x gibi değildi sanki. "şu an çok kötüyüm, hiç iyi değilim, yok olmak istiyorum" bilmem ne gibi abuk sabuk şeyler. ben de sinir oldum ve kendine gel öyle konuşalım dedim.
siz olsanız ne düşünürdünüz? ve ne yapardınız? hangi dostunuza böyle davranıyorsunuz mesela siz?