- 11 Eylül 2009
- 221
- 0
Sayin pskikolog Meltem Hanim,
öncelikle sizin bu isi gönüllü olarak yaptiginiz icin cok tessekür ederim.
Bir cok hanimlarimiza burda yardimci oluyorsunuz, ve hic bir karsilik beklemeden,
bunu cok taktir ediyorum..
benim bir sorum olacak,
esimle 5 sene önce tanisdik , 6 ay dir evliyim (yeni evli)
bu 5 sene boyunca iliskimiz icin cok savas verdik,
kendi ailesi ve benim ailem bu iliskiye karsi idiler, bizi cok yordular. (psikolojikmen)
esimin evlilige karsi bir fobisi vardi, cok konustum ve korkusunu yendi...
yanliz bu evliligin (maddi ) olmazi icin genc yaslarda (18) gruruna yediremeden
(yüksek lisansi olduguna ragmen) hamballik yapdi (ailesi zengin olmasina ragmen
yardimci olmadi) ve evlendik....
evlilikden sonra ailem bize cok destek oluyor, esimi benden bile fazla sevip cok taktir
ediyorlar...
kendi ailesi ne maddi yardimci oldu ve manevide esimin psikoljizini cok bozdular
hep bize karsi savas icindelerde, esimi hep ortada birakip, insanlarada kötülediler,
hem beni hem esimi, ve evlendikden sonrada bu devam sürdü....
((((benden önce esimin tüm dünyasi ailesi mis bunu bana anlatmisdi))))
yanliz evlendikden sonra esimin ailesiyle, esimin istegi üzere iliskimizi onlarla tamamen
kestik..
esim ilk 3 ay ruhen yoktu sanki, konustum aileme cok giitik ve hep eglendik
ve 2ay düzeldi.
simdi ise cok büyük depresyonda, en kücük hatalarimda kednisine zara veriyor bir an
okadar sinirleniyorki (korkuyorum) elini vuruyor duvara hic acimadan yada yaninda ne
varsa onu kiriyor. üstüme yürüyor....cok agir küfür ediyor....
2 dakika sonra kollarina aliyor seviyor okusuyor beni, sinirlenince kendime hakim
olamiyorum diyor...
napmaliyiz? psikologa gitmiyor, sen benim psikologumsun diyor hersey senin elinde diyor...........
onu cok seviyor cok da sigim ama bende artik yoruldum...
vücudum kaldirmiyor, enkaslar altindayim, ona karsi fazla duygularimi göstermiyor göstermek istemiyorum, belki cok alindim ama mutlu degilim,,,
mutlu olmasini, mutlu olmami istiyorummmm
öncelikle sizin bu isi gönüllü olarak yaptiginiz icin cok tessekür ederim.
Bir cok hanimlarimiza burda yardimci oluyorsunuz, ve hic bir karsilik beklemeden,
bunu cok taktir ediyorum..
benim bir sorum olacak,
esimle 5 sene önce tanisdik , 6 ay dir evliyim (yeni evli)
bu 5 sene boyunca iliskimiz icin cok savas verdik,
kendi ailesi ve benim ailem bu iliskiye karsi idiler, bizi cok yordular. (psikolojikmen)
esimin evlilige karsi bir fobisi vardi, cok konustum ve korkusunu yendi...
yanliz bu evliligin (maddi ) olmazi icin genc yaslarda (18) gruruna yediremeden
(yüksek lisansi olduguna ragmen) hamballik yapdi (ailesi zengin olmasina ragmen
yardimci olmadi) ve evlendik....
evlilikden sonra ailem bize cok destek oluyor, esimi benden bile fazla sevip cok taktir
ediyorlar...
kendi ailesi ne maddi yardimci oldu ve manevide esimin psikoljizini cok bozdular
hep bize karsi savas icindelerde, esimi hep ortada birakip, insanlarada kötülediler,
hem beni hem esimi, ve evlendikden sonrada bu devam sürdü....
((((benden önce esimin tüm dünyasi ailesi mis bunu bana anlatmisdi))))
yanliz evlendikden sonra esimin ailesiyle, esimin istegi üzere iliskimizi onlarla tamamen
kestik..
esim ilk 3 ay ruhen yoktu sanki, konustum aileme cok giitik ve hep eglendik
ve 2ay düzeldi.
simdi ise cok büyük depresyonda, en kücük hatalarimda kednisine zara veriyor bir an
okadar sinirleniyorki (korkuyorum) elini vuruyor duvara hic acimadan yada yaninda ne
varsa onu kiriyor. üstüme yürüyor....cok agir küfür ediyor....
2 dakika sonra kollarina aliyor seviyor okusuyor beni, sinirlenince kendime hakim
olamiyorum diyor...
napmaliyiz? psikologa gitmiyor, sen benim psikologumsun diyor hersey senin elinde diyor...........
onu cok seviyor cok da sigim ama bende artik yoruldum...
vücudum kaldirmiyor, enkaslar altindayim, ona karsi fazla duygularimi göstermiyor göstermek istemiyorum, belki cok alindim ama mutlu degilim,,,
mutlu olmasini, mutlu olmami istiyorummmm
Son düzenleme: