doğup büyüdüğüm yer mi? tayin çıkan yer mi? lütfen yardım

değer mi sorusunun cevabı şehirlere ilişkin değerlendirme ile anlaşılır

eşin neden annenlerin olduğu şehirde

yani o evlenmeden de orada mı dii senin için mi geldi

onun işi ailesi arkadaşları vs nerede

yani eşin orada kalıp bir yıl geçirip tayin ile dönmek eşinin düzenini bozmamak için tercih edilebilir

ama annem bana destek olsun vs gibi düşünceler gerçekten önemsiz

kendi ayaklarımız üzerinde durmalıyız, bakın anneniz eşini kaybetmiş halen de kendi ayakları üzerinde duruyor

çevreye alışınca yalnızlık duygunuz biter ama eşinizin de orada ailesi, çevresi vs varsa bekleyin bir yıl ama şehirlerin yaşam standardı yakınsa tabii
 

Anneme düşkünüm, sonuçta benim en yakın arkadaşımdı, evlenmeden önce de birçok şeyi beraber yapardık. Eş durumu tayin ile böyle bir şansım var, çakılı kadro değilim. Annemde diyor ben size karışmam herkesin kendi hayatı, oralar çok güzel. Ama aradan zaman geçiyor bir telefon konuşması, annem ağlamaklı. Tamam ayrı kalalım ama nereye kadar diyor. Üzgün ama yinede sizin için orası daha iyi diyor.


Polis, asker gibi zorunlu görevle türkiyenin her yerini gezen insanlara gerçekten saygı duyuyorum. şuanda evlerimizde rahatça oturuyorsak o insanlar sayesinde, asla onların yaptıkları fedakarlıklar göz ardı edilemez. Ancak anneciğinizin de istediği ilde yaşama şansı olsaydı bunu kullanmak istemez miydi? evet atandım ama tekrar ailemin olduğu şehire gelme şansım var, eğer olmasaydı mecburen kalıcaktım zaten.

anneni de atandığın yere getıremez misin? sonuçta rahatta olsa orda da özelde çalışıyormuş. Senin olduğun yere gelsin

Annem de diyor geleyim diye ama onun çevresi, arkadaşları vs herkes burada. Hadi geldi diyelim, atandığım yer çok sıcak, annemde tansiyon çıktı genç yaşda olmasına rağmen. Birde erkek kardeşim henüz işe giremedi yeni mezun, onu burada tek bırakıp gelmesi olmaz.


eşimde diyor ayda en az 1 sefer illa ki geliriz diye. çünkü eşimin iş çevresi burdan ayrılsa bile arada gelip kontrol etmesini istiyor.

Madem ki atanma durumun var hiç kaçırma derim.

1 yıl sonra öyle bir şansım varmış.


Eşim üniversiteden sonra ailemin olduğu şehre yerleşmiş, işe girmiş. Biz tanıştığımızda zaten 10 yıldır falan eşim tek burada yaşıyordu. Ailesi başka bir ilde, aile bağları çok kopuk. Evlendikten sonra iş değiştirdi ama şuanki işinde herkes çok seviyor. Hatta patronu geri dönme ihtimalimize bile çeşitli seçenekler sundu, dönmeyeceksek atandığım ilde işe girmesi için referans oldu. Yapacağı iş aynı iş, firmalar farklı sadece ama bu firmalarda birbirleriyle bağlantılı (birisi taşeron birisi ana iş veren). Gidersek ve eşim orada işe devam ederse ileride yükselme şansı var. Gidersek ve orada çalışmak istemezse, şuanki patronu oraya iş kurup ortaklık teklif etti. Seçenek çok var. Yaşam standartı olarak atandığım yer tatil mekanı akdeniz, ailemin olduğu yer başkent ankara.
 
Hic de degil... yillarca ailemden uzak yasadim 30 yaşında anne ve ev hasreti cekiyorum. Basit bir heseapla sadece bayramlarda gitsem evime, annemle geçirebilecgim 1 yil civari var. Yilda 20 gun gitsem 20 yil da 400 gun eder. Telefonda yazdim açıklayıcı olmayabilir
 
Kendi adıma söyleyeyim. Ailemden uzakta eşimle bir yerde yaşıyoruz. Ama fırsatım olsa, ilk şansta memlekete dönerdim ama maalesef şu an öyle bir şansım yok.
 

Ben anladım. Aynı yerde yaşamak gibi olmuyor tabikide. Bu demek değil ki, hergün annemlere geleyim vs. Birde çalışan insanlarız ancak haftasonu bayram tatil izin vs de görüşme şansımız var ki daha çocuğum yok. Çocuk olunca daha zor olabilir.

Kendi adıma söyleyeyim. Ailemden uzakta eşimle bir yerde yaşıyoruz. Ama fırsatım olsa, ilk şansta memlekete dönerdim ama maalesef şu an öyle bir şansım yok.

Şansım olmasa kader diyip bulunduğum yeri severdim. Ama neden durduk yere gittim diyorum.


Yukarıdaki mesajlardada yazmıştım. Ben atandığım ile rastgele atanmadım. Eşim orada iş kuracaktı, bende ilk tercih orayı yaptım. Ancak iş kurma fikri gerçekleşmedi elimizde olmayan sebeplerden. Yoksa benim hep ilk tercihim yaşadığım ildi.
 
[


Annem de diyor geleyim diye ama onun çevresi, arkadaşları vs herkes burada. Hadi geldi diyelim, atandığım yer çok sıcak, annemde tansiyon çıktı genç yaşda olmasına rağmen. Birde erkek kardeşim henüz işe giremedi yeni mezun, onu burada tek bırakıp gelmesi olmaz.




ama annen de orda gurbetteymiş zaten. Gurbette olduğu yerde arkadaş için kalması mantıklı değil, yeni yerde de çevre edinir. Erkek kardeşinin de hali hazırda işi yokmuş o da gelebilir, bi tek tansiyon sorun olur, onu da doktorla görüşün, Akdenizde ki tansiyon hastalarına nasıl bir tedavi uyguluyorlar, ilac. v s... bence herkes zorlasın şartını , herşeyi sen düşünme
 
Anneyi özlemek, onu görmek için sürekli vesile yaratmak istemek başka,
Onun dizinin dibinden ayrilamamak, kendi hayatını kuramamak başka.

Hepimiz bir ananin evladıyiz. Hepimiz annemizi sonsuz seviyoruz. Ama hayatımızı da sürdürebiliyoruz. Bence siz de bağımlı kişiliksiniz. 30 yaşına kadar bunu aşamamak sağlıklı bişey degil

Çocuğumu sırt çantası ile dünyayı gezebilecek ve bana da hep dönebilecek şekilde yetistiricem
 
Madem annenin de hiç akrabası yokmuş etrafında, o senin atandığın şehre gelsin tabii ki.
Neyi bekliyor ki?
 
Madem annenin de hiç akrabası yokmuş etrafında, o senin atandığın şehre gelsin tabii ki.
Neyi bekliyor ki?

Annem çalışıyor ve emeklisine 7 8 yıl var daha. Şimdiki işi rahat ortamı güzel, çevresinde hep yüksek mevkide insanlar var. Açıkcası ortamını bozmasını istemiyorum, kaç yaşında kadın sil baştan yeni bir hayat onu daha da zorlar gibi. Yoksa diyor o, başka iş bulayım geleyim vs. Acaba diyorum ben atandığım ili sevmedim de bahane mi üretiyorum off inanın bilmiyorum ki
 

İşte ben kendimi tam ifade edemedim. Annemle 1 1,5 saatlik mesafede otursam oda sorun değil. Sonuçta hergün annemn yanına gelmiyorum. Ama aniden birşey olduğunda yanımda olacağı yahut bizim onun yanında olacağımızı bilme rahatlığı bile bambaşka. Ve ben sadece annem olarak değil, doğduğum şehire geldiğimde sokakları bile özlediğimi hissediyorum.
 
Ne kadardır oradasınız ki? Gerçekten sevilmeyecek yönleri var mı? Mahsuru yoksa nereden nereye geldiniz mesela?
 
Canım bence haklısın annelerimiz gün geçtikçe genclesmiyorlar. Bende de bu duygu. En ufak bir sıkıntıda yanında olamama ihtimali üzüyor beni
 
 
Kesinlikle Ailenin olduğu şehiri tercih et.. yalnızlık zor tamam esin var sizde bi aile oldunuz artık ama insan annesini kardeşlerini sevdiği akrabalarını görmek istiyor seni çok iyi anlıyorum.. çocuğun olduktan sonra eksikliğini daha çok hissedersin annenin.. madem eşin de sana bırakmış sen doğup buyudugun şehirde mutlu olursun tam anlamıyla bence..
 
Bende iç Anadolu da bir şehirde dogup büyüdüm farkli memleketlerde çalıştım çok sukur şimdi kendi memleketime yerleştim.. nefes aldığımı hissediyorum bu şehrin sokaklarında dolaştıkça.. otobüslerini bile seviyorum:))
 
Ne kadardır oradasınız ki? Gerçekten sevilmeyecek yönleri var mı? Mahsuru yoksa nereden nereye geldiniz mesela?
2,5 3 aydır buradayım. Sevilecek çok fazla yönü var aksine.

Canım bence haklısın annelerimiz gün geçtikçe genclesmiyorlar. Bende de bu duygu. En ufak bir sıkıntıda yanında olamama ihtimali üzüyor beni

Bu hayatta bir eşim bir annem bir kardeşim var, akrabalar hep kendi halindeler. Özellikle babam vefat ettikten sonra kimse "manevi olarak birşeye ihtiyacınız var mı? durumunuz nasıl" diye aramadı. Bu yüzden birlik beraberlik içinde olmak istiyorum sanırım.


Aynen katılıyorum.

Bu yıl mecburen atandığım ilde kalacağız. Eşim işlerini ayarladı, yanıma gelecek. 1 yıl belkide 1 yılı aşkın bir süre sonra doğduğum ile tayin isteyeceğiz. Bayramda gidince oraları cidden özlediğimi fark ettim.
 
Sana kendi hayatımı özet geçmek istiyorum üniversiteyi ailemden başka şehirde okudum sayılı zaman geçer dedim sonra eşimle evlenmeye karar verdik ve mesleginden dolayi gurbetteyiz evlenmeden önce ben gurbete alıştım ne olacak sanki seviyorum dedim ve ben köpek gibi şu an pişmanım keşke evlenmeseydim annemle otursaydim diye hamile oldum tektim eşim göreve gitti tektim hasta oldum tektim annem belinden dolayi yatmış bana söylemediler sonra çok üzüldüm şimdi memlekete gitmek için kendimi parlıyorum ama tren kaçtı artık hep gurbet ve annemle telefonda yani fırsatı değerlendir ve MEMLEKETINE ANACIGININ YANINA DÖNMEYE BAK!!!!!
 

Sizin adınıza üzüldüm. Çok haklısınız işte bende bu şekilde tek kalmak istemiyorum ama bazı arkadaşlar çok yanlış anladılar sanki annemin eteğine saklanacakmışım gibi. Demek istediklerim de tam olarak sizin yazdıklarınız. Hamileyken elbette ayakta durdunuz elbette hasta olunca bir şekilde iyileştiniz ama ailenize yakın olsaydınız bir tas çorba yapan biri olsaydı ne iyi olurdu değil mi? Hiç tren kaçtı diye düşünmeyin, durumunuz nasıl bilmiyorum ama hakkınızda hayırlısı olsun
 
Amin allah razı olsun zor gurbetlik ben 6 aylık hamileydim eşim gece fenalaştı karşı komşunun ziline bastı (ki bizi taniyordu apt içinde konuşuruz) yardım edin eşim kötü dedim kapıyı suratıma kapattı evlenince gurbetlik zor daha neler neler boşver eşinin yükselmesini de parayı da sen tayinini aldır 1 yıl geçer hiç gözünde büyütme. ....
 

Eşim kariyer derdinde değil zaten Allahtan. Çöpçülük yaparım yine çalışırım yeterki mutlu olalım diyor. Komşunuzda ne kötü insanmış ya. İnş nasipse tayin isteyeceğiz.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…