- Konu Sahibi okyanus2016
-
- #21
bende anneme cok düşkün bırı olduğumdan eger 1 yıl sonra annenızın olduğu sehre atanma sansınız varsa mutlaka bunu kullanın derım....ama böyle bır sansınız olmazsada uzulmeyın bakın annenız yalnız degıl kardesınız varmış..sız atanmışsınız kı annenız emınım sızle gurur duyuyordur sız mutlu olun ona yeter..benım kardesımde başka sehırde atandı evlendı o mutlu olsun bıze yetıyor
ama gıtme sansınız varsa gıdın derım
Size katılmıyorum.Kaç yaşında insansınız evli barklı bir bayansınızda.Hayat çok uzun sürekli varolan bağlara tutunarak hayatınızı devam ettiremezsiniz kendinizide zora sokarsınız.Bir polis çocuğu olarak yıllarca il il gezdik.Bir kere annemden böyle birşey duymadım.Bize göre bu tarz şeylerle hayatını yoluna koymaktan geri kalan insanlar zayıf insanlardır.Hayatın getirilerine biraz kulak vermek lazım. Mantıksız davranıyorsunuz.
anneni de atandığın yere getıremez misin? sonuçta rahatta olsa orda da özelde çalışıyormuş. Senin olduğun yere gelsin
doğdun değil doyduğun yer derler
Bence MANTIK 'lı olanı seçin işleriniz bir şekilde oturmuş düzeni bozmaya gerek yok.
AİLE İLEDE bir şekilde görüşürsünüz bayramlarda seyranlarda inşallah tatillerde...
Madem ki atanma durumun var hiç kaçırma derim.
değer mi sorusunun cevabı şehirlere ilişkin değerlendirme ile anlaşılır
eşin neden annenlerin olduğu şehirde
yani o evlenmeden de orada mı dii senin için mi geldi
onun işi ailesi arkadaşları vs nerede
yani eşin orada kalıp bir yıl geçirip tayin ile dönmek eşinin düzenini bozmamak için tercih edilebilir
ama annem bana destek olsun vs gibi düşünceler gerçekten önemsiz
kendi ayaklarımız üzerinde durmalıyız, bakın anneniz eşini kaybetmiş halen de kendi ayakları üzerinde duruyor
çevreye alışınca yalnızlık duygunuz biter ama eşinizin de orada ailesi, çevresi vs varsa bekleyin bir yıl ama şehirlerin yaşam standardı yakınsa tabii
Hic de degil... yillarca ailemden uzak yasadim 30 yaşında anne ve ev hasreti cekiyorum. Basit bir heseapla sadece bayramlarda gitsem evime, annemle geçirebilecgim 1 yil civari var. Yilda 20 gun gitsem 20 yil da 400 gun eder. Telefonda yazdim açıklayıcı olmayabilirİnsanların 17 yaşında üniversiteye gidince yaşaması ve aşmış olması gereken duyguları, annenin dizinin dibinden hiç ayrilmadigin için daha yeni yaşıyorsun.
Beni kimse anlamıyor, çok zor durumdayım vs zannediyorsun. Ama gerçekten zayıf ve güçsüz durumdasin. Ilk yorumu yapan arkadaşa kızma.
Sorunun sende olduğunu, herkesin yaşadığı şeyleri çok geç yaşadığın için üstesinden gelmediğini kabullen.
Bir çocuğun olursa onu güçlü yetiştir. Ana kuzusu ve bağımli yetiştirme.
Hic de degil... yillarca ailemden uzak yasadim 30 yaşında anne ve ev hasreti cekiyorum. Basit bir heseapla sadece bayramlarda gitsem evime, annemle geçirebilecgim 1 yil civari var. Yilda 20 gun gitsem 20 yil da 400 gun eder. Telefonda yazdim açıklayıcı olmayabilir
Kendi adıma söyleyeyim. Ailemden uzakta eşimle bir yerde yaşıyoruz. Ama fırsatım olsa, ilk şansta memlekete dönerdim ama maalesef şu an öyle bir şansım yok.
Anneyi özlemek, onu görmek için sürekli vesile yaratmak istemek başka,Hic de degil... yillarca ailemden uzak yasadim 30 yaşında anne ve ev hasreti cekiyorum. Basit bir heseapla sadece bayramlarda gitsem evime, annemle geçirebilecgim 1 yil civari var. Yilda 20 gun gitsem 20 yil da 400 gun eder. Telefonda yazdim açıklayıcı olmayabilir
Madem annenin de hiç akrabası yokmuş etrafında, o senin atandığın şehre gelsin tabii ki.
Neyi bekliyor ki?
Anneyi özlemek, onu görmek için sürekli vesile yaratmak istemek başka,
Onun dizinin dibinden ayrilamamak, kendi hayatını kuramamak başka.
Hepimiz bir ananin evladıyiz. Hepimiz annemizi sonsuz seviyoruz. Ama hayatımızı da sürdürebiliyoruz. Bence siz de bağımlı kişiliksiniz. 30 yaşına kadar bunu aşamamak sağlıklı bişey degil
Çocuğumu sırt çantası ile dünyayı gezebilecek ve bana da hep dönebilecek şekilde yetistiricem
Ne kadardır oradasınız ki? Gerçekten sevilmeyecek yönleri var mı? Mahsuru yoksa nereden nereye geldiniz mesela?Annem çalışıyor ve emeklisine 7 8 yıl var daha. Şimdiki işi rahat ortamı güzel, çevresinde hep yüksek mevkide insanlar var. Açıkcası ortamını bozmasını istemiyorum, kaç yaşında kadın sil baştan yeni bir hayat onu daha da zorlar gibi. Yoksa diyor o, başka iş bulayım geleyim vs. Acaba diyorum ben atandığım ili sevmedim de bahane mi üretiyorumoff inanın bilmiyorum ki
Canım bence haklısın annelerimiz gün geçtikçe genclesmiyorlar. Bende de bu duygu. En ufak bir sıkıntıda yanında olamama ihtimali üzüyor beniİşte ben kendimi tam ifade edemedim. Annemle 1 1,5 saatlik mesafede otursam oda sorun değil. Sonuçta hergün annemn yanına gelmiyorum. Ama aniden birşey olduğunda yanımda olacağı yahut bizim onun yanında olacağımızı bilme rahatlığı bile bambaşka. Ve ben sadece annem olarak değil, doğduğum şehire geldiğimde sokakları bile özlediğimi hissediyorum.
Merhaba hanımlar. Arada sıra da baktığım bir forumdu. Hayatımda belki de ilk defa böyle bir kararsızlık içinde kaldığım için üye olmaya karar verdim.
Benim meselem tayin ile ilgili. 2 yıllık evliyim. Eşim özel sektörde çalışıyor. İç anadolunun bir şehrinde yaşıyorduk. (doğup büyüdüğüm üniversiteye gittiğim şehir) Ailem burda, 1 yıl önce babamı kaybettik, annemle kardeşimle beraberler, kardeşim yeni mezun ve annem de özelde çalışıyor (işi çok rahat) Çok şükür ben bir kaç ay önce atandım. Evimizi eşyamızı atandığımız yere taşıdık. Akdenizin güzel bir şehrinde güzel bir kurumdayım. Eşim işlerini ayarladı sayılır, orda güzel bir firmada eşim için kadro açtılar. Ancak ben bayramdan önce resmen depresyona girdim.
Ben buraya neden geldim? Ailemi özledim? Burası güzel değil. İnsanları garip. vs vs diye ürettikçe ürettim. Tabi bu sürede orada yalnız kaldım, eşim arada geldi gitti, ben eşimin yanına geldim gittim. Ancak daha önce ailemden ayrılmadığım için çok zorlandım. Annemde burada gurbette, akrabalar başka memleketteler. Tek kızım, haliyle çok özlüyor. Bende kendimi çok yalnız hissediyorum, hiç bilmediğim tanımadığım bir şehir.
Herneyse. Önümde şuana iki seçenek var. 1 yıl sonra eş durumu tayini isteyip ailemin yanına gelmek, diğeride atandığım ilde düzeni oturtup önüme bakmak. Buraya geleceksek eşim şuanki işine devam edecek ve yarı ayrı yarı birlikte bir zaman geçireceğiz. Eğer atandığım ilde çalışacak olursak eşim çok daha kurumsal bir firmada çalışacak ve 2 yıla kalmaz yükselirsin diyorlar (o kurumsal firmanın aslında ailemin olduğu şehirde de yerleri var ama eşimin şuanki patronu eşimi bırakmak istemiyor.)
Ve ben şuanda karar veremiyorum. Özellikle babam öldükten sonra anneme birşey olacak korkusu beni kötü yapıyor. Hamile olsam uzaktan uzağa olacağız, torunu olsa doğru düzgün göremeyecek vs vs.
Objektif yorumlara ihtiyacım var. Çok uzun oldu lütfen kusura bakmayın. Şimdiden teşekkürler.
2,5 3 aydır buradayım. Sevilecek çok fazla yönü var aksine.Ne kadardır oradasınız ki? Gerçekten sevilmeyecek yönleri var mı? Mahsuru yoksa nereden nereye geldiniz mesela?
Canım bence haklısın annelerimiz gün geçtikçe genclesmiyorlar. Bende de bu duygu. En ufak bir sıkıntıda yanında olamama ihtimali üzüyor beni
Kesinlikle Ailenin olduğu şehiri tercih et.. yalnızlık zor tamam esin var sizde bi aile oldunuz artık ama insan annesini kardeşlerini sevdiği akrabalarını görmek istiyor seni çok iyi anlıyorum.. çocuğun olduktan sonra eksikliğini daha çok hissedersin annenin.. madem eşin de sana bırakmış sen doğup buyudugun şehirde mutlu olursun tam anlamıyla bence..
Sana kendi hayatımı özet geçmek istiyorum üniversiteyi ailemden başka şehirde okudum sayılı zaman geçer dedim sonra eşimle evlenmeye karar verdik ve mesleginden dolayi gurbetteyiz evlenmeden önce ben gurbete alıştım ne olacak sanki seviyorum dedim ve ben köpek gibi şu an pişmanım keşke evlenmeseydim annemle otursaydim diye hamile oldum tektim eşim göreve gitti tektim hasta oldum tektim annem belinden dolayi yatmış bana söylemediler sonra çok üzüldüm şimdi memlekete gitmek için kendimi parlıyorum ama tren kaçtı artık hep gurbet ve annemle telefonda yani fırsatı değerlendir ve MEMLEKETINE ANACIGININ YANINA DÖNMEYE BAK!!!!!
Amin allah razı olsun zor gurbetlik ben 6 aylık hamileydim eşim gece fenalaştı karşı komşunun ziline bastı (ki bizi taniyordu apt içinde konuşuruz) yardım edin eşim kötü dedim kapıyı suratıma kapattı evlenince gurbetlik zor daha neler neler boşver eşinin yükselmesini de parayı da sen tayinini aldır 1 yıl geçer hiç gözünde büyütme. ....Sizin adınıza üzüldüm. Çok haklısınız işte bende bu şekilde tek kalmak istemiyorum ama bazı arkadaşlar çok yanlış anladılar sanki annemin eteğine saklanacakmışım gibi. Demek istediklerim de tam olarak sizin yazdıklarınız. Hamileyken elbette ayakta durdunuz elbette hasta olunca bir şekilde iyileştiniz ama ailenize yakın olsaydınız bir tas çorba yapan biri olsaydı ne iyi olurdu değil mi? Hiç tren kaçtı diye düşünmeyin, durumunuz nasıl bilmiyorum ama hakkınızda hayırlısı olsun
Amin allah razı olsun zor gurbetlik ben 6 aylık hamileydim eşim gece fenalaştı karşı komşunun ziline bastı (ki bizi taniyordu apt içinde konuşuruz) yardım edin eşim kötü dedim kapıyı suratıma kapattı evlenince gurbetlik zor daha neler neler boşver eşinin yükselmesini de parayı da sen tayinini aldır 1 yıl geçer hiç gözünde büyütme. ....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?