Bir yapıyorum iki yapıyorum sonra her şey aynı çok üşengeç biri oldum süslenmeye çekiniyorum da aslında böyle kanka modu rahat ya çok yanlış biliyorum ama çok rahat geliyor5 ay önce doğum yaptım. 76 kiloyla hamile kaldım 103le doğuma gittim. 173 boyum. Eve geldiğimde 96 kiloydum. 2 ay gram oynamadı. Çok ağladım evden çıkmak istemedim. Sütümde yoktu olsun diyede yedim ama olmadı. Bende diyete başladım.
Röflemi yaptırdım görünüşüm değişince bi toparlandım. Benim bebeğimde çok huysuz diil ama uyuduğu zamanda ayakta uyuyo bırakınca uyanıyo. Göz kalemimi yada rimelimi her gün sürdüm. Evde zaten tayt giyiyorum ama daha şık hani kenardan çizgili filan oluyo onlardan aldım üstten askılı onlardan giyiyorum. Şimdi 82 kiloya düştüm daha iyi hissediyorum. Bi harekete geçseniz devamı geliyo. Kızımı pusete koyuyorum yanıma alıp saçlarımı düzleştiriyorumo da bana bakıp gülüyo sizin çok kilonuzda kalmamış. Verin bebeğinizi babasına saç baş bi düzeltin giyinin makyajınızı yapın ailecek dışarı çıkın. İnan çok iyi geliyo. Böyle oturmaya devam ettikçe hiç bişey yapamazsın.
Evet eşim bazen öyle bir bakıyor ki onunda bu halimden sıkıldığını anlıyorumbenimde oğlum 3 buçuk ayık. Bende buna benzer bir konu açmıştım toparlayamadım kendimi hala. 50 kilo ile hamile kaldım şuan 48 kiloyum. Neden böyle oldu anlamıyorum. Stresten sürekli midem ağrıyor. Burada açtığım konudan sonra gaza geldim. Ufaktan başladım. Eğer imkanınız varsa hafta 1 2 sefer bir abla gelsin ev temizliğine.
Ben başladım böyle daha iyi evde bile olsak yeni bir bebek değişen düzen malesef insanın kendini toparlaması zor oluyor. Eşler ne kadar anlayışlı olsada belli bir süre sonra bakışları ile bile belli edebiliyorlar.
Artık toparlanma vakti. Sağlıkla büyütün yavrunuzu.
Annemlerde bu yüzden uyardı beniKendini toparlamaya calis esin ne güzel ilgeleniyo sana yardimci oluyor esin evdeyken esine ver bebegi baksin o vakit sen dus alirsin biraz süslenirsin evi toparlarsin arada bi gezmeyede cikin esinizi kendinizden uzak tutmayin yoksa farkli arayislara giriyolar ister istemez :/
Aslında ev hayatını çok sevdim ama bütün sorumlulukları da bıraktımbelki siz is hayatinizi daha cok seviyorsunuzdur.ben de 3.5 ay once dogum yaptim.oncesinde 2 ayda izindeydim yani 6 ay olacak evdeyim cok mutluyum.hep pijamaliyim.fazladan 10 kilom var.ama cok da umrumda degil.sabah ise gidip her gun giyinmek zorunda olmak eziyet resmen.her hafta yeni tarifler deniyorum mutfakta. arada avm ye markete gezmeye cikiyorum bebegimle. ev gezmeleri yapiyorum. boyle vaktinin sana ait olmasi cok guzel.2 yil ucretsiz izne ayrilicam insallah.isim berbat oldugundan ev hayatini cok sevdim ben :)
Ben de sizin gibiyim ,makyaj yapmayı düşünüyorum sonra çıkarmaya üşendiğimden yapmaktan vazgeçiyorum :)Bir gün yapıyorum ertesi günü yine aynı her gün duş alan banyodan çıkmak istemeyen ben ona bile üşeniyorum
Kendinize haksızlık etmeyin lütfen. Tv'de bir diyetisyenden dinlemiştim. Doğum yapan hanımlar kendilerine 1 yıl izin versinler, yeni düzene adaptasyon kolay değil demişti. Gerçekten de bu şekilde. Ben kedimi tıpkı sizin gibi tamamen salmıştım. Kendimi saldıkça özgüvenim azalmıştı ve bu durum beni toparlanmak için adım atmaktan bile alıkoyuyordu. Örneğin, kuaföre gidip kaş-bıyık için bile üşenir olmuştum. Benim gözümde bu çok büyük birşeydi. Kilo almıştım. Kıyafetlerim olmuyordu ve büyük beden yeni kıyafet almak ta daha çok özgüvenimi zedeliyordu. Çevremden neredeyse hiç iltifat duymuyordum. Bunun gibi sebeplerden dolayı çok geriliyordum. Ama içimdeki sıkıntının sebebinin bu olduğunun da tam olarak bilincinde değildim. Velhasıl-ı kelam, o dönemde ne kadar bakımsız olduğumu şimdi fotolara bakınca anlıyorum ama aslında herşey normalmiş elhamdülillah. Yani kendime çok yüklenmişim, haksızlık etmişim. Size önerim, küçük bir adım atın. Bir yerden başlayın. Eski formunuzda olduğunuzu gördükçe daha da iyi hissedeceksiniz. Bunu eşinizden önce kendiniz için yapın. Siz özgüvenli, bakımlı ve pozitif olursanız bu zaten eşinize de yansır ve o da çok mutlu olur.merhabalar
Ben yaklaşık 6 ay önce sezeryan doğum yaptım ücretsiz izindeyim çünkü ailelerden uzak bir şehirdeyiz ve çocuğumu kendim bakmak istedim.
Ama sorunum şu ki ben kendimi çok saldım acayip üşengeç biri oldum aslında kızım o kadar yaramaz bir bebek değil uyuduğu zamanlarda evimi toparlayıp kendime bakabilirim ama ben. Kendime bakmaya çok üşenir oldum kendimden vazgeçmiş gibiyim aslında çok bir kilomda kalmadı 56 kiloyum 52 ile hamile kalmıştım göbeğim ve kalçam var ama spor yapsam sıkılaşır ama İçimden gelmiyor eşimi de çok boşladım adam bir şey demiyor ama geçen gün sen eskiden çok benim süslenirdin daha cıvıl cıvıldın şimdi iyice sus pus her şeye üşenen biri oldun biraz kendini toparlamaya çalışsan falan dedi eşim yardımcı olur eve de çocuğa da ama ben şu loğusalık halinden çıkamadım geçen Kızkardeşimde aynısını dedi abla sen iyice saldın kendini sanki yaşlanmışsın gibi davranıyorsun falan dedi ve ben gece yattığım pijamalarımla gündüzleri evde duruyorum çocuk kusuyor eğer çok fazla kirlenmişse öyle değiştiriyorum üzerimi ben böyle değildim ya her gün duş alıp farklı farklı kıyafetler giyip evde cıvıl cıvıl neşeli olan biriydim.
Benim gibi olup kendini toparlayabilen var mı aranızda bana yardımcı olun.
Kendini hic salma, bebekler büyüyor firsat buldukca esinin kucagina ver bebegini sık sık cocuguna karsi cok bagli olsun, bazen annene ver gezmeye gitmek istediginde 2 saatligine bile olsa yeterli temiz bi hava alirsiniz yürüyüs yaparsiniz birseyler, Allah size kolayliklar versin insallah atlatirsiniz :)Annemlerde bu yüzden uyardı beni
Eşimde söyledi sen önceden kıpır kopırdın şimdi ise iyice saldın kendini diye cinsellikte öyle adam yanaşsa bile uyku moduna geçiyorum
Malt içeceği ne içiyorsun? Ben maltana içiyorum fena değil. Geçen promalt aldım maltan bulamayınca nasıl kötü bir şey bildiğin sulandırılmış pekmez :/Ne güzel :)
İlk günler ben de hızlı hızlı verdim sonra yerinde saymaya başladı
Malt içecekleri içiyorum
Sanırım şeker yüzünden veremiyorum
Malt içeceği ne içiyorsun? Ben maltana içiyorum fena değil. Geçen promalt aldım maltan bulamayınca nasıl kötü bir şey bildiğin sulandırılmış pekmez :/
Valla ben de bir sürü şey içiyorum ama pek farkını görmedim.Promalt içiyorum valla
Hem de 2 aydır her gün
Alıştım mı bağımlı mı oldum nedir buzdolabından soğuk soğuk içince iyi bile oluyo diyebilirim
Maltana ya mı dönsem? Ya da hiç içmesem ne olur acaba
Valla ben de bir sürü şey içiyorum ama pek farkını görmedim.
Maltana daha içilebilir bence, promalt çok içini bayıyor bayıyor insanın. Fayda gördüysen devam et ama.
İyice karamsar içe kapanık her şeyi yapmaya üşenen evde sürekli olayım bir yere çıkmak büyük bir eziyet sanki eskiden çıkmadan önce kıyafetlerimi tek tek ütülerdim giydiklerimi beğenmezsem değiştirirdim ama şimdi eşofmanın üzerine montumu giyip çıkıyorum gerçekten artık kendime gelmem lazım özgüvenim yerle birKendinize haksızlık etmeyin lütfen. Tv'de bir diyetisyenden dinlemiştim. Doğum yapan hanımlar kendilerine 1 yıl izin versinler, yeni düzene adaptasyon kolay değil demişti. Gerçekten de bu şekilde. Ben kedimi tıpkı sizin gibi tamamen salmıştım. Kendimi saldıkça özgüvenim azalmıştı ve bu durum beni toparlanmak için adım atmaktan bile alıkoyuyordu. Örneğin, kuaföre gidip kaş-bıyık için bile üşenir olmuştum. Benim gözümde bu çok büyük birşeydi. Kilo almıştım. Kıyafetlerim olmuyordu ve büyük beden yeni kıyafet almak ta daha çok özgüvenimi zedeliyordu. Çevremden neredeyse hiç iltifat duymuyordum. Bunun gibi sebeplerden dolayı çok geriliyordum. Ama içimdeki sıkıntının sebebinin bu olduğunun da tam olarak bilincinde değildim. Velhasıl-ı kelam, o dönemde ne kadar bakımsız olduğumu şimdi fotolara bakınca anlıyorum ama aslında herşey normalmiş elhamdülillah. Yani kendime çok yüklenmişim, haksızlık etmişim. Size önerim, küçük bir adım atın. Bir yerden başlayın. Eski formunuzda olduğunuzu gördükçe daha da iyi hissedeceksiniz. Bunu eşinizden önce kendiniz için yapın. Siz özgüvenli, bakımlı ve pozitif olursanız bu zaten eşinize de yansır ve o da çok mutlu olur.
Ailelerden farklı şehirlerde olduğumuz için zaten çocuğu kimseye bırakamadığımdan evden çıkamaz oldumKendini hic salma, bebekler büyüyor firsat buldukca esinin kucagina ver bebegini sık sık cocuguna karsi cok bagli olsun, bazen annene ver gezmeye gitmek istediginde 2 saatligine bile olsa yeterli temiz bi hava alirsiniz yürüyüs yaparsiniz birseyler, Allah size kolayliklar versin insallah atlatirsiniz :)
Bizde küçük bir ilçedeyiz aileler farklı şehirde gidecek bir yer yok diye iyice ev kuşu oldum havalrda soğuyunca ama böyle olduğu için özgüveninimde yok oldukolik bi bebege sahiptim su an kizim 30 aylik o gunleri yavas yavas unutuyorum.bir yila kadar psijolojim berbat otesiydi.lohusaligi dibine kadar yasadim ustelik kizim 2 aylikken hic tanimadigim bilmedigim kucucuk bi ilceye tasindim.hem aile ozlemi hem yabanci bi yer ustune de lohusalik tuz biber oldu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?