Bir yapıyorum iki yapıyorum sonra her şey aynı çok üşengeç biri oldum süslenmeye çekiniyorum da aslında böyle kanka modu rahat ya çok yanlış biliyorum ama çok rahat geliyor5 ay önce doğum yaptım. 76 kiloyla hamile kaldım 103le doğuma gittim. 173 boyum. Eve geldiğimde 96 kiloydum. 2 ay gram oynamadı. Çok ağladım evden çıkmak istemedim. Sütümde yoktu olsun diyede yedim ama olmadı. Bende diyete başladım.
Röflemi yaptırdım görünüşüm değişince bi toparlandım. Benim bebeğimde çok huysuz diil ama uyuduğu zamanda ayakta uyuyo bırakınca uyanıyo. Göz kalemimi yada rimelimi her gün sürdüm. Evde zaten tayt giyiyorum ama daha şık hani kenardan çizgili filan oluyo onlardan aldım üstten askılı onlardan giyiyorum. Şimdi 82 kiloya düştüm daha iyi hissediyorum. Bi harekete geçseniz devamı geliyo. Kızımı pusete koyuyorum yanıma alıp saçlarımı düzleştiriyorumo da bana bakıp gülüyo
sizin çok kilonuzda kalmamış. Verin bebeğinizi babasına saç baş bi düzeltin giyinin makyajınızı yapın ailecek dışarı çıkın. İnan çok iyi geliyo. Böyle oturmaya devam ettikçe hiç bişey yapamazsın.
Evet eşim bazen öyle bir bakıyor ki onunda bu halimden sıkıldığını anlıyorum
Annemlerde bu yüzden uyardı beni
Aslında ev hayatını çok sevdim ama bütün sorumlulukları da bıraktım
Ben de sizin gibiyim ,makyaj yapmayı düşünüyorum sonra çıkarmaya üşendiğimden yapmaktan vazgeçiyorum :)
Kendinize haksızlık etmeyin lütfen. Tv'de bir diyetisyenden dinlemiştim. Doğum yapan hanımlar kendilerine 1 yıl izin versinler, yeni düzene adaptasyon kolay değil demişti. Gerçekten de bu şekilde. Ben kedimi tıpkı sizin gibi tamamen salmıştım. Kendimi saldıkça özgüvenim azalmıştı ve bu durum beni toparlanmak için adım atmaktan bile alıkoyuyordu. Örneğin, kuaföre gidip kaş-bıyık için bile üşenir olmuştum. Benim gözümde bu çok büyük birşeydi. Kilo almıştım. Kıyafetlerim olmuyordu ve büyük beden yeni kıyafet almak ta daha çok özgüvenimi zedeliyordu. Çevremden neredeyse hiç iltifat duymuyordum. Bunun gibi sebeplerden dolayı çok geriliyordum. Ama içimdeki sıkıntının sebebinin bu olduğunun da tam olarak bilincinde değildim. Velhasıl-ı kelam, o dönemde ne kadar bakımsız olduğumu şimdi fotolara bakınca anlıyorum ama aslında herşey normalmiş elhamdülillah. Yani kendime çok yüklenmişim, haksızlık etmişim. Size önerim, küçük bir adım atın. Bir yerden başlayın. Eski formunuzda olduğunuzu gördükçe daha da iyi hissedeceksiniz. Bunu eşinizden önce kendiniz için yapın. Siz özgüvenli, bakımlı ve pozitif olursanız bu zaten eşinize de yansır ve o da çok mutlu olur.
Kendini hic salma, bebekler büyüyor firsat buldukca esinin kucagina ver bebegini sık sık cocuguna karsi cok bagli olsun, bazen annene ver gezmeye gitmek istediginde 2 saatligine bile olsa yeterli temiz bi hava alirsiniz yürüyüs yaparsiniz birseyler, Allah size kolayliklar versin insallah atlatirsiniz :)
Malt içeceği ne içiyorsun? Ben maltana içiyorum fena değil. Geçen promalt aldım maltan bulamayınca nasıl kötü bir şey bildiğin sulandırılmış pekmez :/
Valla ben de bir sürü şey içiyorum ama pek farkını görmedim.Promalt içiyorum valla
Hem de 2 aydır her gün
Alıştım mı bağımlı mı oldum nedir buzdolabından soğuk soğuk içince iyi bile oluyo diyebilirim
Maltana ya mı dönsem? Ya da hiç içmesem ne olur acaba
İyice karamsar içe kapanık her şeyi yapmaya üşenen evde sürekli olayım bir yere çıkmak büyük bir eziyet sanki eskiden çıkmadan önce kıyafetlerimi tek tek ütülerdim giydiklerimi beğenmezsem değiştirirdim ama şimdi eşofmanın üzerine montumu giyip çıkıyorum gerçekten artık kendime gelmem lazım özgüvenim yerle bir
Ailelerden farklı şehirlerde olduğumuz için zaten çocuğu kimseye bırakamadığımdan evden çıkamaz oldum
Bizde küçük bir ilçedeyiz aileler farklı şehirde gidecek bir yer yok diye iyice ev kuşu oldum havalrda soğuyunca ama böyle olduğu için özgüveninimde yok oldu
