Doğumdan sonra eşim benden soğudu

wishopelady .!.:

Mesela şu an derdi bana doğum hediyesi olarak aldığı telefonun bir üst modelini kendine istiyordu kalmamış ya da fiyatı uçuk. Benim ateşim var, bir göğsüm mastit oldu emziremiyorum ve bana sürekli telefonun linkini atıyor baksana diye. Tekrar ediyorum çocuk kucağımda ateşim var göğsüme dokununca gözümden yaş geliyor acıdan ve derdimiz telefon. Bu nasıl unutulur ki. Sesimi de hiç çıkarmıyorum artık yeni bir cephe açılmasın diye ama ben bunu nasıl unuturum

Genişletmek için tıkla...

Sen bunları unutmazsın elbette ama bu stresle canına yazık.O kafasını dağıtmaya çalışıyor sorumluluk hissinden kaçıyor başka yere yönelmek istiyor.Ama kendini naza çek bak o senle bir cinsellik yaşayamıypr eskiden imrenerek baktığı kadın artık bir anne.Lohusalığın geçene kadar birbrinizi idare edin.Onların da psikolojileri bozuluyor bu süreçte.Ve lütfen tek ricam ayrılık konusunu dile getirmeyin.Bak sen ne sıkıntılar çekip onun çocuğunu doğurdun canından can verdin o senin kıymetini zaten bilecektir onun kaçtığı şey sen değilsin sadece şu an bir bunalım yaşıyor.Başbaşa kalmaya çalış.Ona biraz temas et o hala senin kocan arandaki bağı güçlendir biliyorum ağrın var ama biraz öpücük sarılma sana da çok iyi gelecek ona özlediğini söyle.Birbrinizi başkalarının yanında rencide etmeyin.Keşke sana sarılabilsem seni çok iyi anlıyorum ama şu anı toparlamazsan evliliğin riske girecek lütfen biraz yakınlaş eşinle

Bence siz de ondan soğumuşsunuz, her hareketi batıyor. Ya da içten içe bu yaşadıklarınız için onu da suçlayıp ters davranıyor olabilirsiniz.

Benim doğumum da gerçekten çok zor bir doğumdu, bir süre hem fiziksel hem psikolojik olarak kendime gelemedim. Yeni yeni toparlamaya başlıyorum. Eşimle konuştuk bir gün bana dedi ki sen ilk zamanlarda bu yaşadıklarından beni ve kızımızı sorumlu tutuyordun farkında olmasan bile o his geçtikçe kendine geldin. Ve evet düşününce doğru söylüyor.

Sizinle ilgilenip hem de telefon baksa gösterse belki bu kadar batmaz hareketleri ama bence karşılıklı gıcık gidiyorsunuz birbirinize. Birinizin bundan vazgeçmesi lazım eşinizin düzeleceğine inancınız varsa.

wishopelady .!.:

Merhaba, biz eşimle çok severek evlendik. 2.5 yıldır evliyiz ve arada ciddi tartışmalar kavgalar da olsa mutluyduk. Bana çok iyi davranırdı, sürekli sevdiğini söylerdi öper koklar, öpmeden işe gitmezdi. Hamileyken de böyledi. 2 hafta önce zor bir doğum yaptım hala yataktan çıkamıyorum psikolojik olarak da çok iyi değilim evet başlarda ben de ona ağrıdan acıdan çok iyi davranmamış olabilirim. Doğum yaptığım günden beri 180 derece değişti. Sadece ben değil annem bile farketmiş bu hep böyle miydi diyor. Aşırı sinirli ve gergin, ağzından bana karşı hiç güzel bir şey çıkmıyor. Geçen gün ateşim çıktı mide bulantim vardi eskiden olsa benim için üzülürdü ama tam tersi hastalandım diye sinir oldu. Tam da sevgiye şefkate ihtiyacım olan bu zamanda sanki benden soğumuş artık sevmiyormuş gibi davranıyor. Aynı durumu yaşayan var mı acaba geçici bir durum mu ki bu?

AdChoices
ADVERTISING​

Genişletmek için tıkla...

Hassas bir dönemdesin şu an ama gelip geçicek hepsi. Olumsuz düşünceler yerini çok güzel düşüncelere bırakıcak. Kendine ve eşine acımasız davranma. Herkes gidicek o evden, ikiniz kalıcaksınız yine. İnan daha güzel yöneticeksiniz süreci baş başa kaldığınızda. Hepimiz yaşadık benzer süreçleri farklı farklı senaryolarla. Bazen erkekler farklı olaylarda ne yapacaklarını nasıl davranacaklarını bilemiyorlar. Kafaları mı basmıyor bilmiyorum ama anlat ona. Şu konuda bana yardımcı olabilirsen sevinirim ya da böyle böyle yapalım diye açıkla güzelce. Bana bu şekilde davranırsan çok mutlu olurum de. İki taraf için de farklı bi hayata geçtiniz daha fazla sorumluluk barındıran. Birbirinizi kırmadan yaklaşırsanız zamanla toparlarsınız. Boşanma falan dile getirme, ne güzel anlatmışsın doğum öncesi hayatınızı. Sevgi dolu zamanlarınızı konuşun çocuk uyuduğunda 5 dakika da olsa. Eminim o da bile isteye yapmıyordur. İçindekileri aklındaki düşünceleri korkularını paylaş, bunlar geçecek de. Hem kendine söyle bunu hem de eşine.

Ben doğum sonrası eşimle konuşurken dedim ki evet ben artık bi anneyim ama ilişki dinamiğimizde benim annelik yanım sende farklı bi yerde dursun. Ben öncelik olarak seninle ilk tanıştığımdaki kişiyim sonrasında anneyim, lütfen beni sadece anne olarak görme diye. İnan o kadar rahatlattı ki bu konuşma beni. Sen de düşüncelerini açıkca kırmadan anlatırsan hem rahatlarsın hem ona hala tüm benliğinin annelik olmadığını hatırlatırsın.

Fazla uzattım ama lafın özeti geçecek. Geçmeyecek sandığın çoğu şey gececek. Kendini doldurma güzel yavruna odaklan. Kendine hatırlat hep 'ben iyiysem bebeğim de iyi ve bu günler geçecek'. Kocaman sarılıyorum sana. Anneliğini de tebrik ediyorum