Doğumdan sonra cinsel isteksizlik

Söylediğinize çok katılıyorum. Bazen en yakınlarımıza anlatamadığımız bi durumu buraya dertleşmek yol bulmak için yazıyoruz ama farklı yorumlarla karşılaşabiliyoruz. Tabi ki cinsellikte hiç önemli değil demiyoruz ama eşler bugünler için değil midir? Bazen o beni anlayacak bazen ben onu anlayacağım ki orta yolu bulabilelim..
 
Evet emziriyorum..
 
Ya şu tavsiye veren postlar vardı hatirlyan varsa etiketlesin buraya.
 
Durum ne anlattığınız ve anlayış gösterdiği? Canım ya ben isteksizim yapamam dediniz ve yedi aydır bekliyor mu bunun için
Ne bu yaklaşım? Ortada bi doğum var keyfe keder olan bir durum yok benim hala daha tam iyileşme olduğunu sanmıyorum ki canımın yandığı bölgeler var. Doğum sonrası gayet karşılaşılabilen durumlar bunlar cinsel isteksizlik vs sizin tabirinizle başka şeylere kayacak olan adamda kendini tutmasın kaysın bi zahmet bahane aramasın.
 
Ne güzel konuştunuz. Tam içimindekini söylediniz. Sağolun
 
Durum ne anlattığınız ve anlayış gösterdiği? Canım ya ben isteksizim yapamam dediniz ve yedi aydır bekliyor mu bunun için
Ya Allah aşkına,beklesin yani.Hic mi anlayışı olmasın,çocuk tek başına mı yapıldı?Sürekli erkek adam dayanamaz,erkek adam yapamaz ve alttan alttan başka yöne kayiyordur mesajlari.Surekli erkeği eyleme görevini üstlenmis kadinlar.Hayat bu ,hayatin ne getirecegi belli olmaz.İnsanin bırak 7 ayı belki de daha fazla sürecek hastalık vs süreçleri olur.Ne yani bu durumda,git işini gör mü diyeceksiniz eslerinize,ya da siz işimi görüp geleyim mi diyeceksiniz?Erkeklere o şeyin var ya çok önemli ve o her daim mutlu edilmeli mesajını ne güzel veriyor toplum.Ne kadar erkek olsa da ahlâklı ise 7 ay da bekler daha fazlasını da.
 
Desteğiniz için teşekkür ederim
 
Sizi korkutmak icin degil ayni seyleri yasadigim icin yaziyorum, lutfen okurken bunu aklinizda bulundurun.

Ilk dogumum ayni sizinki gibi cok zor gecti, gebelik zehirlenmesi sebebiyle ben de hastanede yattim bir sure, dogum zamanina kadar da ciddi kilo aldim, hem zehirlenme sebebiyle yuksek derece odemim vardi hem de hipoglisemili olduğum icin yeme ataklari yaşıyordum.

Dogumum ciddi sancilarla gecerek uzun surdu, dogum sonrasi hemen ayaklansam da 18 dikisim oldugu icin ve kalca kemigim tam kapanamadigi icin aylarca ayakta dahi duramadim ve dolayisiyla ayni sizin yasadiginiz gibi ya canim acirsa korkusuyla aylarca esime yanasmadim, ustelik canim hic ama hic istemiyordu, ki biz cinselligi dolu dolu yasayan bir cifttik.

Yaklasik 9 ay esime ara ara ama istemeyerek yanastim (toplam 3 kere) ucunde de ciddi anlamda canim acidigi icin vazgectim. Sanki etim yirtiliyor gibi hissettim her seferinde.

Sonra doktoruma gittim, acaba dikislerimde bir problem mi var hani yanlis kaynama gibi cunku o bolgede duvar varmis gibi hissediyordum, doktor alttan muayene yaparken bile cekinerek acmistim bacaklarimi dikislerde problem goremedi, baska doktora da gittim belki kendi hatasini kabul etmek istemez diye yok, yine ayni cevabi aldim, dikisler iyiydi ve dogru kaynamisti.

Bunu duyduktan sonra esimle birlikte olmaya karar verdim, cunku fiziksel korkumun sebebinin dikis yirtilmasi korkusu olduguna inanmistim ve zorladim kendimi ilk sefer cidden canim acidi, ama sadece 30-40 sn surdu, sonrasinda tum sikintim gitti, istegim yerine geldi.

Hatta ilk bebegim 14 aylikken ikinciye gebe kaldim oyle soyleyim :)


Korkularinizin tam olarak sebebi tahminimce benimkiyle ayni, bir de ben kolay gebe kaldigim icin ilk basta hamilelik korkusu da vardi ustumde acikcasi.

2. Dogumdan sonra daha cok dikisim ve estetigim oldugu halde ortalama 50 gunlukken iliskiye girebilmistim.
 
Tam anlamıyla aynı şeyleri yaşamışız gerçekten benim tam olarak anlatamadığımı siz yazmışsınız…
 
Tam anlamıyla aynı şeyleri yaşamışız gerçekten benim tam olarak anlatamadığımı siz yazmışsınız…
Ben doguma esimle birlikte girdim, son ana dek, durup durup sunu söyledim, "ölüm riskim var biliyorsun, birsey olur tercih yapman gerekirse bebegimizi tercih et ve onu ailemden ayırma." Yemin ettirdim zehirlenme yasadigimi ogrendigim gunden dogurdugum gune dek, aklima her geldiginde. Doktoruma doguma girerken, isler ters giderse tercihiniz bebegim olsun, beni kurtarmaya ugrasmayin dedim.

Simdi tahminimce sizinde boyle duygu durumlariniz olmus olmali, bu ciddi bir stres, bir cana sahip olmak icin yola ciktiginizda aklinizin ucunda dahi olmayan ölüm fikri ensenizde bekliyor. Bunu yasamayanin anlama sansi kesinlikle yok, bu stresten sonra icine girdiginiz duygu durumunun bas oznesi olan esinizle birliktelik yasama fikri her anlamda korkutucu oluyor emin olun ama geciyor, biraz oz farkindalik ve gercekcilik iyi gelir.

Gecmis olsun saglikla buyutun yavrunuzu, kendinizi zorlamayin, esiniz buna anlayis gostermek zorunda kim ne derse desin.
 
Hem geçmiş olsun, hem de allah bağışlasın
Sen herşeyden önemli ve değerlisin. İçinden nasıl geliyorsa öyle yap. Kendini hazır hissettiğin zaman elbette gelecektir.
Şuan canının acımasından korktuğun için ilişkiyi reddediyor olabilirsin ama bu konuda uzman biri sana destek olursa, daha doğrusu korkulacak birşey olmadığını doktorun sana söylerse kendini daha güvende hissedeceksin..
Ve eşin de senin canını yakmak istemiyodur, sana saygı duyup ve seni sevdiği için doğru zamanı bekler elbette.
Doğum yapacak kadar güçlü bir kadınsın, bu zor süreci de atlatacaksın
 
Durum ne anlattığınız ve anlayış gösterdiği? Canım ya ben isteksizim yapamam dediniz ve yedi aydır bekliyor mu bunun için
Tavrınız aşırı rahatsız edici. Konu sahibinin eşi sizin kadar dert etmedi belkide.
size denk gelmemiş olabilir ama bu dünyada düşünceli ve anlayışlı erkeklerde var.
Kadını robot gibi değilde duyguları ve istekleri olan varlık olarak gören erkek.
Ha yok o erkek gözü kayar diyorssanız, kayarsada kayar yani. Kayacak olanın kaysın, zorla tutacak değiliz
 
Benim de bebeğim 2 aylık sayılı ilişki yaşadık.Önceki çocuğumda 8-9 ay sonra normale dönmüştüm.Bekleyin normale dönersiniz.Yalnız arayı bu kadar açmasaydınız yine de…Kendinize fantezi gecelikler alırsanız isteğiniz yerine gelir belki biraz
 
İnsan eşini kaybetme korkusu yaşamışken bence 7 ay değil 17 ay da bekler. Zaten ikiniz de kendinize yeni yeni geliyorsunuz
Bence sorun yakında kendiliğinden çözülür
Sizin biraz kendinizi çekici hissetmeye ihtiyacınız var.
Biraz da bebek bakmaktan beyin hep anne kimliğinde çalışıyor. Enerjiniz de yoktur.

Bunları düzenlerseniz zaten cinsel istek de gelir.
Benim böyle bir dönemim oldu. doğumdan hemen sonra değil de çocukla birebir evde kaldığım dönemde 1 sene kadar aseksüel oldum sandım.
 
Benim de sizinki kadar olmasa da travmatik bir doğumum oldu, gebelik süprizdi, hamilelik zordu vs... Doğumdan sonraki süreçte isteksizliğimin temelinde aslında hamile kalma korkum olduğunu fark ettim. Siz bir de ölüm tehlikesi atlatmışsınız. Hamile kalmak = ölüm riski gibi bir durumu zihniniz eşleştirmiş olabilir. Korunma yönteminizi eğer içinize sinmiyorsa 2 ye çıkarın. Ve kabul edin ki eğer olacağı varsa oluyor. Yapacak bir şey yok. Aynı durumda olup da birçok bebeği olan kadın var. Gayet de hayattalar. Eğer aşamazsanız bu durumu bence terapi alabilirsiniz.

Benim, doğumdan sonraki ilk ilişkimde doğum anına gitmişti aklım, o anı tekrar yaşadım. Çok ağlamıştım. Ama sonra atlattık, ilişki esnasında içinizden telkinlerde bulunun, geçtiğine dair. Eşiniz de biraz romantik olsun, sözel paylaşımınızı da arttırmak işe yarar.

Hormonların düzelmesi yaklaşık bir seneyi buluyor, emzirmek de kuruluk yapıyor ama bir seneden sonra onun da etkisi çok kalmıyor. Şimdilik kayganlaştırıcı kullanın ki canınız yanmasın. Bir zaman sonra gerek kalmayacak zaten.

Bir de öz bakım ve kıyafet (yeni gecelik gibi) sizi zihnen hazırlayacaktır. Bunu da deneyebilirsiniz.
 
Geçmiş olsun, bebeğinizi güle güle büyütün.
Gebelik zehirlenmesi berbat birşey, yaşamayan anlayamaz.
Fiziksel bir sorundan ziyade biraz psikolojik, ölüm korkusu bebeğe bişey olacak korkusu vs derken doğurdum hemen geçti gitti olmuyor. Lohusalık, bebek bakımı, yorgunlukta ekleniyor tabii.
Destek almanızı tavsiye ederim. Kısa sürede çözersiniz inşaallah
 
Durum ne anlattığınız ve anlayış gösterdiği? Canım ya ben isteksizim yapamam dediniz ve yedi aydır bekliyor mu bunun için
Evlilikte kadını erkeğin kölesi ve isteklerini yerine getirmek zorunda olan cariyesi değildir. Hayat bu başımıza her şey gelebilir, zaman zaman cinsel isteğimiz düşebilir, sevişmek istemeyebiliriz. İnsanız çünkü. Hayat arkadaşı dediğimiz insan da bu durumu idare etmek, gerekirse çözüm aramak, yanımızda olmak zorunda. Biz de aynı şekilde onlarda bir sorun olursa destek olmak zorundayız. Yol arkadaşlığı böyle bir şey.

Bu durumun tek istisnası var, cinsellik istemeyen tarafta bunun için bir neden yoksa, konuşmayıp konu kapatılıyorsa, çözüm yolu aranmıyor ya da çözüme yanaşılmıyorsa o zaman yollar ayrılır. Yine başkasına gider görürsün gününü düşüncesi sağlıklı değil. Ayrılmak gibi şahane bir seçenek var.

Sizin adınıza üzüldüm ama. İnsanın sevilmediği zaman kocasının başkasına gideceği endişesiyle evlilik sürdürmesi çok zor.
 
Kadıncağız ölümden dönmüş, bunlar adamın şeyinin derdinde
Benim tavsiyem eşinizle penetresyon yapmadan sevişin sadece. Böylesi size de daha iyi gelir, eşinize de
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…