CANIM OĞLUMU,ERAYIMI, KÜÇÜK BEBEĞİMİ KORUYAMADIM KAYBETTİM......... Bugün tam 32 gün oldu dayanılmaz bir acı tarif edilemez, kıyamadım oğluma ölümü yakıştıramadım.Doğumuma 1,5 ay kalmıştı herşeyi hazırdı.Şubatta geçse diyordum ondan sonrası çok az mart 20de kollarımda olucaktı oğlum bir ayın geçmesine tahammülüm gelmiyordu Allahım bana bir ömür hasretlik verdi. karnımda hareket ettikçe çok seviniyordum şükrediyordum allahım diyordum isteyen herkese tattır bu duyguyu diyordum hareket ettikçe kıpırdamıyordum ki rahatsız olmasın rahat rahat oynasın içimde die. bu yaz oğlumla olucaktım işi de bırakıp tüm zamanımı onunla geçiricektim dayanamazdım yoksa bi saat bile başkasına emanet edemezdim oğlumu kıyarmıydı annesi ona ama az kalmıştı artık erayıma kavuşmaya Allahım diyordum geçsin zaman geçsin gelsin geçsin şubat ayı......... işten ayrıldım doğumumu bekleyecektim,annemde kalmaya gittim. c.tesi sancılanmaya başladım aldırmadım yorgunluktandır dedim yatağıma uzanıp sevdim bebeğimi oğlum senden gelen herşeye razıyım ben dedim sen yeterki bi an önce kollarımda ol...Pazar sabah yine sancı ama çok deil ah dedim aptal kafam c.tesi çok yoruldum işte bak ceremesini oğlum çekiyor ne kadar vijdan azabı duydum < özür dilerim oğlum tutamadım seni özür dilerim nasıl anlamadım hareketlerini eşimin suyunun hareketleriyle oğlumun hareketlerini nasıl ayırt edemedim nasıl anlayamadım>............. p.tesi bi sancıyla uyandım anne die bağırmaya takatim yok o kadar feci bi sancı sürünerek annemlerin odasına gittim ben ölüyorum dedim bi tek dışarıda öyle bir kar var ki tek bir araba bile yok sokakta benim ağlamam apartmanı inletiyor ambulans geldi o karı hiç unutmuyorum kar benden oğlumu aldı 30 ocak 2012 yi hiç affetmeyeceğim o gün ve kar oğlumu aldılar benden.. doktoruma gittim önce ebe baktı bi ebe 5-6 hemşire nst bağladı oğlum nasıl dedim ben bilemem ki dedi açılmaya baktı yok. Doktorumun yanına indik ultrasonla baktı oğlumu gördüm çok mutlu oldum bebeğim nasıl yılmaz bey dedim görücez dedi hiç kimse tek kelime bişey demiyor sonra doktorum canım seni acil ameliyata alıcağım dedi ama dedim bebeğim için çok tehlikeli çok erken, senin için yapıcağım ameliyatı eşinde kanama olmuş dedi oğlum dedim bakıcaz dedi. Oysa oğlum erayım ölmüş söylemediler bana eşim annem babam hepsi biliyormuş söylemediler. dışarı çıktık baktım eşimde annemde babamda ağlıyor. eşimi çağırıp ben öleceğim sanırım oğluma iyi bak seni çok seviyorum dedim oda hiç bişey diyemedi ağladı. bebeğimin öleceği aklımın ucundan bile geçmedi.ama hep dedim hemşirelere anestezi uzmanına bile sordum oğlum nasıl die doktoruma yine sordum hiç kimse bana cevap vermiyor sanki duymuyorlar bana bakıyorlar dinliyorlar ama tek kelime cevap vermiyorlar.genel anestezi ile bayıltıp ameliyatım yapılmış. uyandığımda odadaydım annem ve eşim başımda gözlerimi açar açmaz oğlum nasıl anne dedim küveze almışlar kızım dedi. ağlamaya başladım anne o daha çok küçük dayanamaz dedim annem dayanamadı çıktı eşim geldi hadi dedim anneni ara söyle aşkım oğlumuz doğdu de dedim aradı söyledi sonra gözleri doldu kapattı. uyuşukluğum geçsin gidelim yanına çok merak ediyorum dedim... birden bebek ölmüş aşkım deyince dünya durdu sandım asıl o an öleceğimi hissttim neden ölmedim ben dedim neden duydum bunu nasıl kıyarım die bağırdım doğru söyle lütfen tamam gitmeyelim yanına ama bana öyle deme dedim çığlığıma dışarıda bekleyen annem babam abim geldi çok kötüydü çok eşim sarıldı bana ağladı beni zapt edemiyorlar doktorum geldi neden söylemedin bana neden söylemedim sordum bakıcaz dedin nedn söylemedin die bağırıyorum hastahanenin o salonu herkes duymuş hemşireler bile ağlamış..oğlumun boynuna kordon dolanmış ama sadece bir tur doktorum dört beş tur dolanıp yine de sağlıklı doğum gerçekleştiğini söyledi demekki kısmet deilmiş sen ne yaparsan yap bu olucakmış dedi. eşim ve abimler bebeği defnetmeye gidiceklerdi lütfen dedim yalvardım lütfen ben kalkamıyorum oğlumu bi kere getirin göreyim ben annesiyim görmek hakkım lütfen getirin dedim yalvardım olmaz daha çok üzülürsün dediler sanki o an daha mı az üzülüyordum ki. hemşire geldi kolumdaki serum iğnesine bişeler yaptı sonu gelmeden bayılttı beni uyandığımda eşim ve abimler bebeği defnetmiş gelmişler di eşim görmüş yalvardım ne olur söyle nasıldı oğlumuz dedim sana benziyordu deyince mahfoldum... Allahım çok kötüyüm şu an yazamıyorum ağlamaktan. sakinleştiricilerle hastahanede o geceyi geçirdim sessiz sedasızdı oda oğlumun bebeğimin sesi yoktu oysa ben öyle mi hayal etmiştim. sabaha kadar uyumadık eşim ve ben yan odadaki bebek ağlama sesini duydukça krize girdim çok zor bir geceydi eşim ve benim için. sonrası hastahaneden boş çıkmak ne kadar kötüymüş allahım hiç kimselere vermesin. şu an çok kötü durumdayım hiç çıkmıyor aklımdan hiç çok fena oldum yazacak okadar şey var ki daha fazla yazmaya takatim kalmadı. tek dileğim Allahım kimseye yaşatmasın böylesini evlat acısını kimselere vermesin.........[/QUOTE
Aramıza hoşgeldin canım bende 13 ocakta 38 haftalık güzeller güzeli kızımı kaybettim. Sende melek annesi oldun. seni ve duygularını o kadar iyi anlıyorum ki. ne kadar acı içinde olduğunu yüreğimden hissediyorum inan bana. Ama elden bir şey gelmiyor. bundan sonraki günlerde onun hasretiyle geçiyor. yaşıyoruz, ama içimizde ve kalbimizde meleklerimiz hep olacak. Allahtan sana sabırlar diliyorum..........
CANIM OĞLUMU,ERAYIMI, KÜÇÜK BEBEĞİMİ KORUYAMADIM KAYBETTİM......... Bugün tam 32 gün oldu dayanılmaz bir acı tarif edilemez, kıyamadım oğluma ölümü yakıştıramadım.Doğumuma 1,5 ay kalmıştı herşeyi hazırdı.Şubatta geçse diyordum ondan sonrası çok az mart 20de kollarımda olucaktı oğlum bir ayın geçmesine tahammülüm gelmiyordu Allahım bana bir ömür hasretlik verdi. karnımda hareket ettikçe çok seviniyordum şükrediyordum allahım diyordum isteyen herkese tattır bu duyguyu diyordum hareket ettikçe kıpırdamıyordum ki rahatsız olmasın rahat rahat oynasın içimde die. bu yaz oğlumla olucaktım işi de bırakıp tüm zamanımı onunla geçiricektim dayanamazdım yoksa bi saat bile başkasına emanet edemezdim oğlumu kıyarmıydı annesi ona ama az kalmıştı artık erayıma kavuşmaya Allahım diyordum geçsin zaman geçsin gelsin geçsin şubat ayı......... işten ayrıldım doğumumu bekleyecektim,annemde kalmaya gittim. c.tesi sancılanmaya başladım aldırmadım yorgunluktandır dedim yatağıma uzanıp sevdim bebeğimi oğlum senden gelen herşeye razıyım ben dedim sen yeterki bi an önce kollarımda ol...Pazar sabah yine sancı ama çok deil ah dedim aptal kafam c.tesi çok yoruldum işte bak ceremesini oğlum çekiyor ne kadar vijdan azabı duydum < özür dilerim oğlum tutamadım seni özür dilerim nasıl anlamadım hareketlerini eşimin suyunun hareketleriyle oğlumun hareketlerini nasıl ayırt edemedim nasıl anlayamadım>............. p.tesi bi sancıyla uyandım anne die bağırmaya takatim yok o kadar feci bi sancı sürünerek annemlerin odasına gittim ben ölüyorum dedim bi tek dışarıda öyle bir kar var ki tek bir araba bile yok sokakta benim ağlamam apartmanı inletiyor ambulans geldi o karı hiç unutmuyorum kar benden oğlumu aldı 30 ocak 2012 yi hiç affetmeyeceğim o gün ve kar oğlumu aldılar benden.. doktoruma gittim önce ebe baktı bi ebe 5-6 hemşire nst bağladı oğlum nasıl dedim ben bilemem ki dedi açılmaya baktı yok. Doktorumun yanına indik ultrasonla baktı oğlumu gördüm çok mutlu oldum bebeğim nasıl yılmaz bey dedim görücez dedi hiç kimse tek kelime bişey demiyor sonra doktorum canım seni acil ameliyata alıcağım dedi ama dedim bebeğim için çok tehlikeli çok erken, senin için yapıcağım ameliyatı eşinde kanama olmuş dedi oğlum dedim bakıcaz dedi. Oysa oğlum erayım ölmüş söylemediler bana eşim annem babam hepsi biliyormuş söylemediler. dışarı çıktık baktım eşimde annemde babamda ağlıyor. eşimi çağırıp ben öleceğim sanırım oğluma iyi bak seni çok seviyorum dedim oda hiç bişey diyemedi ağladı. bebeğimin öleceği aklımın ucundan bile geçmedi.ama hep dedim hemşirelere anestezi uzmanına bile sordum oğlum nasıl die doktoruma yine sordum hiç kimse bana cevap vermiyor sanki duymuyorlar bana bakıyorlar dinliyorlar ama tek kelime cevap vermiyorlar.genel anestezi ile bayıltıp ameliyatım yapılmış. uyandığımda odadaydım annem ve eşim başımda gözlerimi açar açmaz oğlum nasıl anne dedim küveze almışlar kızım dedi. ağlamaya başladım anne o daha çok küçük dayanamaz dedim annem dayanamadı çıktı eşim geldi hadi dedim anneni ara söyle aşkım oğlumuz doğdu de dedim aradı söyledi sonra gözleri doldu kapattı. uyuşukluğum geçsin gidelim yanına çok merak ediyorum dedim... birden bebek ölmüş aşkım deyince dünya durdu sandım asıl o an öleceğimi hissttim neden ölmedim ben dedim neden duydum bunu nasıl kıyarım die bağırdım doğru söyle lütfen tamam gitmeyelim yanına ama bana öyle deme dedim çığlığıma dışarıda bekleyen annem babam abim geldi çok kötüydü çok eşim sarıldı bana ağladı beni zapt edemiyorlar doktorum geldi neden söylemedin bana neden söylemedim sordum bakıcaz dedin nedn söylemedin die bağırıyorum hastahanenin o salonu herkes duymuş hemşireler bile ağlamış..oğlumun boynuna kordon dolanmış ama sadece bir tur doktorum dört beş tur dolanıp yine de sağlıklı doğum gerçekleştiğini söyledi demekki kısmet deilmiş sen ne yaparsan yap bu olucakmış dedi. eşim ve abimler bebeği defnetmeye gidiceklerdi lütfen dedim yalvardım lütfen ben kalkamıyorum oğlumu bi kere getirin göreyim ben annesiyim görmek hakkım lütfen getirin dedim yalvardım olmaz daha çok üzülürsün dediler sanki o an daha mı az üzülüyordum ki. hemşire geldi kolumdaki serum iğnesine bişeler yaptı sonu gelmeden bayılttı beni uyandığımda eşim ve abimler bebeği defnetmiş gelmişler di eşim görmüş yalvardım ne olur söyle nasıldı oğlumuz dedim sana benziyordu deyince mahfoldum... Allahım çok kötüyüm şu an yazamıyorum ağlamaktan. sakinleştiricilerle hastahanede o geceyi geçirdim sessiz sedasızdı oda oğlumun bebeğimin sesi yoktu oysa ben öyle mi hayal etmiştim. sabaha kadar uyumadık eşim ve ben yan odadaki bebek ağlama sesini duydukça krize girdim çok zor bir geceydi eşim ve benim için. sonrası hastahaneden boş çıkmak ne kadar kötüymüş allahım hiç kimselere vermesin. şu an çok kötü durumdayım hiç çıkmıyor aklımdan hiç çok fena oldum yazacak okadar şey var ki daha fazla yazmaya takatim kalmadı. tek dileğim Allahım kimseye yaşatmasın böylesini evlat acısını kimselere vermesin.........
CANIM OĞLUMU,ERAYIMI, KÜÇÜK BEBEĞİMİ KORUYAMADIM KAYBETTİM......... Bugün tam 32 gün oldu dayanılmaz bir acı tarif edilemez, kıyamadım oğluma ölümü yakıştıramadım.Doğumuma 1,5 ay kalmıştı herşeyi hazırdı.Şubatta geçse diyordum ondan sonrası çok az mart 20de kollarımda olucaktı oğlum bir ayın geçmesine tahammülüm gelmiyordu Allahım bana bir ömür hasretlik verdi. karnımda hareket ettikçe çok seviniyordum şükrediyordum allahım diyordum isteyen herkese tattır bu duyguyu diyordum hareket ettikçe kıpırdamıyordum ki rahatsız olmasın rahat rahat oynasın içimde die. bu yaz oğlumla olucaktım işi de bırakıp tüm zamanımı onunla geçiricektim dayanamazdım yoksa bi saat bile başkasına emanet edemezdim oğlumu kıyarmıydı annesi ona ama az kalmıştı artık erayıma kavuşmaya Allahım diyordum geçsin zaman geçsin gelsin geçsin şubat ayı......... işten ayrıldım doğumumu bekleyecektim,annemde kalmaya gittim. c.tesi sancılanmaya başladım aldırmadım yorgunluktandır dedim yatağıma uzanıp sevdim bebeğimi oğlum senden gelen herşeye razıyım ben dedim sen yeterki bi an önce kollarımda ol...Pazar sabah yine sancı ama çok deil ah dedim aptal kafam c.tesi çok yoruldum işte bak ceremesini oğlum çekiyor ne kadar vijdan azabı duydum < özür dilerim oğlum tutamadım seni özür dilerim nasıl anlamadım hareketlerini eşimin suyunun hareketleriyle oğlumun hareketlerini nasıl ayırt edemedim nasıl anlayamadım>............. p.tesi bi sancıyla uyandım anne die bağırmaya takatim yok o kadar feci bi sancı sürünerek annemlerin odasına gittim ben ölüyorum dedim bi tek dışarıda öyle bir kar var ki tek bir araba bile yok sokakta benim ağlamam apartmanı inletiyor ambulans geldi o karı hiç unutmuyorum kar benden oğlumu aldı 30 ocak 2012 yi hiç affetmeyeceğim o gün ve kar oğlumu aldılar benden.. doktoruma gittim önce ebe baktı bi ebe 5-6 hemşire nst bağladı oğlum nasıl dedim ben bilemem ki dedi açılmaya baktı yok. Doktorumun yanına indik ultrasonla baktı oğlumu gördüm çok mutlu oldum bebeğim nasıl yılmaz bey dedim görücez dedi hiç kimse tek kelime bişey demiyor sonra doktorum canım seni acil ameliyata alıcağım dedi ama dedim bebeğim için çok tehlikeli çok erken, senin için yapıcağım ameliyatı eşinde kanama olmuş dedi oğlum dedim bakıcaz dedi. Oysa oğlum erayım ölmüş söylemediler bana eşim annem babam hepsi biliyormuş söylemediler. dışarı çıktık baktım eşimde annemde babamda ağlıyor. eşimi çağırıp ben öleceğim sanırım oğluma iyi bak seni çok seviyorum dedim oda hiç bişey diyemedi ağladı. bebeğimin öleceği aklımın ucundan bile geçmedi.ama hep dedim hemşirelere anestezi uzmanına bile sordum oğlum nasıl die doktoruma yine sordum hiç kimse bana cevap vermiyor sanki duymuyorlar bana bakıyorlar dinliyorlar ama tek kelime cevap vermiyorlar.genel anestezi ile bayıltıp ameliyatım yapılmış. uyandığımda odadaydım annem ve eşim başımda gözlerimi açar açmaz oğlum nasıl anne dedim küveze almışlar kızım dedi. ağlamaya başladım anne o daha çok küçük dayanamaz dedim annem dayanamadı çıktı eşim geldi hadi dedim anneni ara söyle aşkım oğlumuz doğdu de dedim aradı söyledi sonra gözleri doldu kapattı. uyuşukluğum geçsin gidelim yanına çok merak ediyorum dedim... birden bebek ölmüş aşkım deyince dünya durdu sandım asıl o an öleceğimi hissttim neden ölmedim ben dedim neden duydum bunu nasıl kıyarım die bağırdım doğru söyle lütfen tamam gitmeyelim yanına ama bana öyle deme dedim çığlığıma dışarıda bekleyen annem babam abim geldi çok kötüydü çok eşim sarıldı bana ağladı beni zapt edemiyorlar doktorum geldi neden söylemedin bana neden söylemedim sordum bakıcaz dedin nedn söylemedin die bağırıyorum hastahanenin o salonu herkes duymuş hemşireler bile ağlamış..oğlumun boynuna kordon dolanmış ama sadece bir tur doktorum dört beş tur dolanıp yine de sağlıklı doğum gerçekleştiğini söyledi demekki kısmet deilmiş sen ne yaparsan yap bu olucakmış dedi. eşim ve abimler bebeği defnetmeye gidiceklerdi lütfen dedim yalvardım lütfen ben kalkamıyorum oğlumu bi kere getirin göreyim ben annesiyim görmek hakkım lütfen getirin dedim yalvardım olmaz daha çok üzülürsün dediler sanki o an daha mı az üzülüyordum ki. hemşire geldi kolumdaki serum iğnesine bişeler yaptı sonu gelmeden bayılttı beni uyandığımda eşim ve abimler bebeği defnetmiş gelmişler di eşim görmüş yalvardım ne olur söyle nasıldı oğlumuz dedim sana benziyordu deyince mahfoldum... Allahım çok kötüyüm şu an yazamıyorum ağlamaktan. sakinleştiricilerle hastahanede o geceyi geçirdim sessiz sedasızdı oda oğlumun bebeğimin sesi yoktu oysa ben öyle mi hayal etmiştim. sabaha kadar uyumadık eşim ve ben yan odadaki bebek ağlama sesini duydukça krize girdim çok zor bir geceydi eşim ve benim için. sonrası hastahaneden boş çıkmak ne kadar kötüymüş allahım hiç kimselere vermesin. şu an çok kötü durumdayım hiç çıkmıyor aklımdan hiç çok fena oldum yazacak okadar şey var ki daha fazla yazmaya takatim kalmadı. tek dileğim Allahım kimseye yaşatmasın böylesini evlat acısını kimselere vermesin.........
Hani insan kendini yerine koyar ya karşısındakinin...koyamadim.Allah boyle bir acıyı kimseye yaşatmasın. Sana da sabır versin. Çok zor ya. Ben bile uzaktan bu kadar uzulduysem... Allah sabır versin arkadasim.
Aramıza sende katıldın demek cnmburda bi çok melek annnesi var hepimizin hikayesi ayrı bende 39 haftalık bebeğimi bi anda sebebsiz kaybettim ve hepimizin acısı ayrı ama yaşadıklarımız aynı olduğu için bi şekilde birbirimiz ile teselli buluyoruz yeniden hamile kalıcağımız günleri düşünüyoruz geleceğe umutla bakıyoruz ...Allahım sabır versin dayanma gücü versin........
anne olabilmek için 1.5 yılı geçkin uğraşan biriyim.yazdıklarınıza ne denilir bilemiyorum.düğümlendim,tutuldum ama gözlerimdeki yaşlar durmadı.
allah sabırlar versin,başınız sağolsun.
okurken içim yandı,acına ortak oldum inan..Allah sabır versin...
ikinize de rabbim sabır versin sağlıklı uzun ömürlü hayırlı evlatlar nasip etsin
canım çok üzüldüm,gözlerim doldu.hiç bir söz acını hafifletmez biliyorum ama rabbim sana ve eşine sabır versin.
canım ne desem acını dindirmeyecek biliyorum tarifsiz bi acı bu bende bi anneyim seni çok iyi anlıyorum rabbim yardımcın olsun nur içinde yatsın evladın.başınız sağolsun o seni bekliyor annesi orda o bi melek oldu..
inanın şu an gözyaşlarına boğuldum
ne desem boş ALLAH sabırlar versinn((
dilerim ki bidaha yaşamazsın böyle bir olayı
bol bol dua ett..
RABBimin demekki bir bildiği vardı....
üzülme desem de boş biliyorum ama her şeyin ALLAHIN elinde..
hakkında hayırlısı neyse o olsun..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?